116 matches
-
găsirea coeziunii între actorii partinici, care-i este necesară pentru a conta în procesul decizional european. Există totuși probleme, care țin, de exemplu, de incoerențele ideologice, de divergențele de interese și de raporturile de forță variate. Tensiuni există pe axele dirijism vs. laissez-faire și suveranitate vs. integrare. Deși organizarea rămîne slabă, diferite salturi calitative ale partidului european contact, cooperare I și cooperare II au permis ameliorarea interacțiunii dintre actorii partinici. Pe urmele lui Geoffrey și Pippa Pridham, am expus importanța mecanismelor
Natura şi politica partidelor europene: social-democraţia şi criza şomajului by Erol Kulahci [Corola-publishinghouse/Administrative/1428_a_2670]
-
participant direct. Pe scurt, acestea ar fi următoarele: În anul 1989, au căzut regimurile comuniste din Europa de Est, a dispărut Cortina de fier, care separa popoarele continentului, a renăscut speranța națiunilor est-europene că, în fine, se vor putea dezvolta liber, fără dirijism dintr-un anumit centru de putere. Totul suna frumos însă mie, ca bătrân diplomat, îmi venea cam greu să cred în spontaneitatea unui proces atât de amplu, care să ducă, practic simultan, la căderea regimurilor comuniste. Oare li s-au
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
cu Academia, cu principalele barouri din țară (pe listă se găseau, de exemplu, Constantin Brăiloiu, Dimitrie Gusti, Dinu Lipatti, Alexandru Lapedatu, Victor Papacostea). În anii imediat următori celui de-al Doilea Război Mondial se credea că datorită sovietizării, care presupunea dirijism, intelectuali condamnați în procese măsluite și mii de cărți incluse în index librorum prohibitorum, cultura națională va fi eradicată în RPR - spaimă pe care Mircea Eliade o exprima într-un articol foarte sugestiv ca ton, intitulat „Destinul culturii românești“. „Nu
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
transcende agenda directă a liberalismului sau social-democrației. Chiar dacă feminismul își asumă uneori liberalismulxe "„liberalism"3 sau socialismulxe "„socialism"4, inamicul său rămâne prin excelență patriarhatulxe "„patriarhat", așa cum pentru liberali (de stânga, centru sau dreapta), inamicii comuni sunt colectivismulxe "„colectivism", dirijismulxe "„dirijism", autoritarismul, planificarea centralizată. Or, deocamdată, patriarhatulxe "„patriarhat" este forma de puterexe "„putere" care modelează relațiile de gen, mai ales în comunitățile nedemocratice și în cele în care feminismul nu l-a contestat cu succes. Voi defini schematic patriarhatulxe "„patriarhat" ca
[Corola-publishinghouse/Administrative/1944_a_3269]
-
emancipării îi este ostilă 25 (feminismul cu atât mai mult). Fiind orientat prioritar spre supraviețuire, conservatorismul de stânga promovează creșterea organică a economiei de piață și a democrației din economia centralizată și autoritarismul. E un conservatorism paternalist, întreținut de dirijismulxe "„dirijism" statal. Nu reprezintă o strategie axată pe individ și drepturi, ci pe colectivități și redistribuiri. Aderența la o astfel de ideologie este atestată de barometrele de opinie întreprinse în tranziție 26, de alegerea sistematică a partidelor care au mesaje de
[Corola-publishinghouse/Administrative/1944_a_3269]
-
găsirea coeziunii între actorii partinici, care-i este necesară pentru a conta în procesul decizional european. Există totuși probleme, care țin, de exemplu, de incoerențele ideologice, de divergențele de interese și de raporturile de forță variate. Tensiuni există pe axele dirijism vs. laissez-faire și suveranitate vs. integrare. Deși organizarea rămîne slabă, diferite salturi calitative ale partidului european contact, cooperare I și cooperare II au permis ameliorarea interacțiunii dintre actorii partinici. Pe urmele lui Geoffrey și Pippa Pridham, am expus importanța mecanismelor
by Erol Kulahci [Corola-publishinghouse/Administrative/1019_a_2527]
-
la întoarcere a făcut „carieră”: secretar la U. Scriitorilor, numit de Zaharia Stancu, apoi șef al uneia dintre „casele de filme de la Buftea”. (Cu prerogative extrem de limitate, aprobarea scenariilor și ordonarea creditelor făcându-se tot de secția comitetului central; centralism, dirijism cultural brutal ce explică faptul că România, spre deosebire de alte state comuniste europene, Polonia, Cehoslovacia sau Ungaria, nu a avut propriu-zis o „școală de filme, de cinematografie”, în ciuda unor formidabili regizori precum Liviu Ciulei, Lucian Pintilie, Blaier și alții.Ă A
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
Caz absolut flagrant, jenant, încă o dată, până la ridicolul și absurdul situației, a fost faptul că romanul Bunavestire, apărut în țară după trei ani de lupte, refuzul a două edituri și atacat apoi - fapt unic într-o jumătate de secol de dirijism brutal cultural comunist! - într-o ședință plenară a comitetului central, din iunie ’77, de T. Popovici și de Ceaușescu, atac repetat in extenso de toată presa de partid, ca și de cea literară, același roman, pe care am reușit a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
opțiune proprie. A fost decizia Puterilor Aliate la Ialta după cum Malta a prefigurat evoluția post socialistă a statelor Tratatului de la Varșovia. Totuși România pe măsură ce reușea să-și afirme suveranitatea națională, rigorile și inechitățile ce decurgeau din sistemul centralizat și al dirijismului politic au fost mult atenuate. Protecția socială Înlăturase șomajul, asistența medicală acoperea cele mai izolate așezări rurale. Construcțiile urbane dublaseră suprafețele multor orașe, unele platforme industriale se situau la nivel mondial. Cercetarea și Oficiul de stat pentru Invenții satisfăceau În
ALBUM CONSEMNÃRI REPORTAJE 1989 - 2002 by Dr. Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/817_a_1725]
-
cu caracter propagandistic, fără valoare economică. Izolarea economică se accentuează. Produsele de primă necesitate sunt raționalizate;” După 1970, Ceaușescu a accentuat rata de dezvoltare a industriei fără a ține cont de indicatorii economici reali. Aceștia au fost supliniți de un dirijism economic absolut. Creșterea prevederilor planului cincinal 1976 1980 a fost primul eșec al acestei politici. Indicatorii economici principali (venit național, producție industrială totală), nu au fost îndepliniți. Ca urmare, pentru prima dată în istoria comunismului românesc, prevederile cincinalului următor au
CE SE ÎNTÂMPLĂ ÎN ROMÂNIA? by Radu Iacoboaie () [Corola-publishinghouse/Administrative/499_a_937]
-
să ierarhizăm (cine a făcut mai mult?!) aleșii obștii. Se poate spune că pe măsură ce s-au adoptat noi regulamente și legi, s-a dat mai mult libertate de acțiune Consiliului Local și primarului, după ce s-a făcut trecerea de la 429 dirijism la autonomie locală, s-au putut cuprinde obiective mai precise privind îmbunătățirea calității vieții în comună. A trebuit învățat, mai întâi, alfabetul democrației, din mers, pentru că a trebuit aplicată legea retrocedării proprietății, desfacerea CAP-ului, împărțirea patrimoniului (e bine că
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
tensiunea dintre „Securitate și libertate”, `n care `l citează pe Benjamin Franklin: „Cei care vor renunța la libertatea esențială pentru a dob`ndi o făr`mă de siguranță pe moment nu merită nici libertate, nici siguranță” (p. 153). 26 Despre „dirijism” și „ideea de libertate”, vezi și Thomas Sowell, Conquests and Cultures. An International History, Basic Books, New York, 1998, pp. 352-357. 27 Pipes, Property..., ed. cit., pp. xii-xiii. A se compara cu pp. 116-120. 28 Ibidem, p. xii. 29 Ibidem, p.
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
o încercare sinceră și meritorie de a căuta căi de depășire a economiei hylotropice, de ieșire la lumină. Apoi, aș crede că unii discipoli au exagerat breșele din sistemul wicksellian, mai ales în politica lor economică, preferînd teoria keynesiană, cu dirijismul său de mare amploare. 2.3. Economia comportamentală Economia comportamentală își are originile încă în operele clasicilor economiei politice, cum ar fi Jeremy Bentham (care vorbește despre durere și plăcere ca determinante fundamentale) sau Adam Smith (care vorbește despre simpatie
[Corola-publishinghouse/Science/1563_a_2861]
-
natură să favorizeze desfășurarea mai rapidă și cu economie de efort a respectivei activități, să lase timp gândirii să găsească mai multe căi posibile la soluționarea creatoare a problemelor date. Cu toate acestea persistă, de obicei, teama ajungerii la un dirijism pedagogic care ar putea să Întreacă măsura. O altă remarcă este și aceea că nu totul poate să fie algoritmizat. Dar există unele fragmente ale instruirii care pot fi concepute În termeni de programare algoritmică. Există anumite noțiuni, probleme și
[Corola-publishinghouse/Science/2051_a_3376]
-
noastră economică o serie de marote și de sintagme reducționiste ce nu ne fac cinste. Spre pildă, de sute de ani utilizăm în cursuri, lucrări de doctorat, de licență etc. opoziții clasice cum sunt: liber-schimb versus protecționism, sau liberalism versus dirijism. Prezentăm, separat, fiecare dintre aceste politici și, eventual, le contrapunem, evidențiind avantajele și dezavantajele fiecăreia. De fapt, realitatea ne arată că liberul schimb și protecționismul nu se mai întîlnesc nicăieri în formă pură; ele sunt doar extremele aceleiași axe de
[Corola-publishinghouse/Science/1490_a_2788]
-
informației, bunurilor și persoanelor, în aceste condiții, vechile abordări sunt caduce. Cine pe cine mai protejează, cînd elemente care altădată mergeau împreună, cum sunt statul, populația, teritoriul și avuția, acum evoluează separat? La fel stau lucrurile și în ce privește liberalismul opus dirijismului, în variantă keynesistă sau socialistă. E tot un fel de coincidentia oppositorum, pentru că nicăieri aproape nu mai găsim astfel de politici economice aplicate la modul absolut, ci regăsim mixturi ale diferitelor ingrediente de liberalism și dirijism, de dorit cît mai
[Corola-publishinghouse/Science/1490_a_2788]
-
și în ce privește liberalismul opus dirijismului, în variantă keynesistă sau socialistă. E tot un fel de coincidentia oppositorum, pentru că nicăieri aproape nu mai găsim astfel de politici economice aplicate la modul absolut, ci regăsim mixturi ale diferitelor ingrediente de liberalism și dirijism, de dorit cît mai inteligente și cît mai bine adaptate fiecărei conjuncturi spațio-temporale. "A treia cale" este regula, doar proporțiile diferă și aici putem întîl-ni, de asemenea, o anumită ciclicitate. Cu toate acestea, noi continuăm să analizăm extremele, seduși de
[Corola-publishinghouse/Science/1490_a_2788]
-
evita presiunea deformatoare a doctrinei comuniste. Autorul nu mai urmează calea subversiunii, dar caută totuși un mod alternativ de expresie care, permițându-i să se despartă de ideologic și să saboteze referențialitatea, dobândește tocmai prin acest lucru o semnificație etică. Dirijismului politic i se sustrage și Sorin Titel, mitul oferindu-i calea de a scăpa din realitatea nesatisfăcătoare și făcând posibil exilul autoimpus al prozatorului în ,, țara îndepărtată", spațiu ce rămâne, în ciuda toponimelor și a unei geografii concrete, un teritoriu miraculos
Mitul în romanul românesc postbelic by Evelina Cârciu () [Corola-journal/Journalistic/8148_a_9473]
-
puse în mișcare (fie și într-una involuntară, decelabilă în mod obiectiv, în transluciditatea psihiei) de trauma produsă de flagelul în chestiune. Ca și în culegerea sa precedentă, Mircea Măluț se arată obsedat de margine. E marginea impusă prin halucinantul dirijism orwellian, o limitare crunt artificială a condiției umane, menită a o agrava pe cea intrinsecă. Marginea, în acest sens malefic, e vicleană și vorace, provocatoare de dezechilibruri: "știu că de mult marginile mă așteaptă flămînde/ și fac obositoare și complicate
Un imperiu crepuscular by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/14650_a_15975]
-
față de sine și față de lume și, cu toate că lealitatea lui față de regimul socialist, față de ideologia progresului și față de tradițiile și destinul poporului nostru, nu putea fi pusă la îndoială, el nu se lăsa manevrat cu ușurință în aranjamentele abuzive, dăunătoare, ale dirijismului și imposturii proletcultiste, el nu putea fi silit, cu niciun preț, să-și încalce principiile și conștiința, să laude și să înjure la comandă, după oportunități și criterii mărunte, incompatibile cu sensurile majore ale culturii românești, cu adevăratele principii, de
Cornel Regman în documente semnate de Geo Dumitrescu () [Corola-journal/Journalistic/2409_a_3734]
-
perceperea “clarității obiectivelor”, pentru a ne opri la conceptul de “autoritate” în critică. Ce să însemne pentru noi “autoritate” în planul, delicat totuși, al comentariului închinat literaturii, acum, la ieșirea din tunelul plin de zgură înecăcioasă al autoritarismului și al dirijismului? Nu cumva vocația, competența sensibilă și intelectuală, justețea propozițiilor, rectitudinea morală, urbanitatea ținutei? Nu cumva un corolar al acestor însușiri, disponibilitatea, deschiderea democratică la pluralitatea opiniilor? Nu cumva atari calități se impun de la sine creînd o autoritate inefabilă? A nu
Critică și liberalizare by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/12978_a_14303]
-
nu erau posibile, societatea comunistă era închisă în sine, închistată în dogmatism. Cele două contemporaneități, universală și românească, îi erau interzise. Singura supapă deschisă, deloc de neglijat, era spre literatura rusă prin intermediul sovietismului general, sub un control drastic și un dirijism sufocant. Astfel încât critica basarabeană ia naștere după 1940 ca o variantă debilă a ideologiei partidului bolșevic, ca un instrument al partidului unic. Nu marxismul, nici leninismul (foarte îndepărtate ca surse) îi constituiau cadrul ideologic, ci pur și simplu stalinismul (aflat
Există o critică regională? by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/11540_a_12865]
-
și morală, ce ia temperatura spirituală a unei epoci", această specie a spontaneității, dar și a examenului dublu pe care-l trece opera ca și criticul, e încă supusă unei suspiciuni ce semnifică în largă parte un reziduu al epocii dirijismului ideologic. Grandomania oficială, poftitoare de "sinteze", ca și, bineînțeles, iritarea în raport cu "rolul formativ" al cronicarului l-au hărțuit pe acesta și nu fără urmări. Văzut ca o rudă săracă, foiletonistului i-a fost pusă în chestiune autoritatea deranjantă, sub pretextul
Eternul Aristarc by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/7315_a_8640]
-
și se (auto)promovează; că, departe de a fi un discurs resentimentar ori narcisist, pus într-o "ficțiune" transparentă, ea reprezintă o literatură viabilă, care contează pentru că interesează ca literatură. Dinamica ei merită și trebuie susținută, nu însă prin protecționism, dirijism, etatism, ci prin instrumentele specifice ale pieței de carte, ale producției de bunuri simbolice. Închei cu o ultimă paralelă, la îndemână. Era de neimaginat, cu douăzeci de ani în urmă, ca un critic literar român să fie invitat la Salonul
După douăzeci de ani by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/7490_a_8815]
-
noul regim își impune cu mijloace nu o dată violente punctul de vedere. Este epoca în care au loc "cele mai brutale ingerințe în domeniul etnologiei, care vor avea consecințe pe termen lung. Ca și în domeniul literaturii, imixtiunea partidului comunist, dirijismul, controlul, supravegherea se manifestă și în domeniul etnologiei. Sunt trasate sarcini, sunt aplicate sancțiuni (apar critici în presa comunistă, în reviste ca ŤLupta de clasăť). Sunt eliminate personalități științifice de seamă, sunt interzise cărți " (p. 145). Ca un adevărat avocat
Recuperări by Nicolae Constantin () [Corola-journal/Journalistic/10222_a_11547]