225 matches
-
câine cu oala-n cap” (sancțiunea). Orice complezență a dispărut. Pălăria pică, deci, între două lumi. De la pălăriile spectaculoase, ca ale eroinelor de five o’clock - întrebarea-cheie despre „Protopopeasca a tânără” este „cu ce pălărie era?” - la acelea fără nici un fason, atârnate în cuierul vreunei berării, acoperământul quatre saisons face și platitudinea, și ridicolul unei societăți în care eleganța nu se mai poartă. Este întruparea pretențiilor de distincție, care sfârșesc în cea mai desăvârșită uniformitate. Ușoară, de vară... În vremea când
Pălăriile domnului Caragiale by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/5467_a_6792]
-
gafă, a tresărit de parcă i-ar fi înfipt cineva un băț undeva. Repede, a schimbat subiectul: Cât de tare vrei să radiez? Mama și Helen au studiat-o pe Rachel nu prea convinse. Rachel purta ținuta de bun gust, fără fasoane, pe care o poartă newyorkezii în timpul liber: hanorac de cașmir, pantaloni scurți de pânză și teniși foarte ușori, din aceia care se împăturesc în opt și încap într-o cutie de chibrituri. —Fă-ți ceva la păr, i-a sugerat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
mâna și, ținând cont de vârsta lui și de piercing-ul din sprânceană, n-am fost sigură dacă îmi propune un salut normal sau unul ciudat, sofisticat, ca între tineri, dar s-a dovedit a fi o strângere de mână fără fasoane. Ceilalți ar trebui să ajungă în curând. Acest Nicholas era slab și deșirat - blugii stăteau să cadă de pe el - și avea păr negru cu țepi, teniși roșii deasupra gleznei și un tricou pe care scria „Nu te teme. Nu te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
fi putut fi arestați. Spre necazul meu, nu făcuserăm niciodată ceva teribil de aventuros, totul fusese destul de așezat. Dar poate că lucrurile bizare nu se întâmplă imediat. Poate că trebuie să îți faci ucenicia trecând mai întâi prin sexul fără fasoane și poate că, peste zece ani ne-am fi mutat în suburbii și ne-am fi trezit în mijlocul unei situații scandaloase, palpitante, cu schimb de soți. Ceea ce era de neîndurat erau toate ocaziile pierdute - aproape fiecare dimineață din viața mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
să aibă grijă de ea, eu zic că așa ar fi corect, dar dacă nu vor, atunci n-au decât să o ia de aici. I-a scris fiului ei din Racine o scrisoare. Nu știu ce poziție aveau acești domni cu fason de quakeri în orașele lor. N-am fost niciodată într-un loc ca Racine fără să mă întreb care casă cu leagăn făcut din anvelopă de camion și cu sunete de pian venind dinăuntru era a lui Stiva Lausch, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
doctă și sforăitoare a custodelui. Și declanșează avalanșa acțiunii: Profesorul, costumat ca un cioclu de lux, se înalță tăcut de la podea, levitând prin văzduh, își sticlește caninii feroci, de Smilodon și se repede asupra Poetului, înșfăcându-l pe acesta fără fasoane, cu lopețile mâinilor, de beregată. Săriți, băi, m-a apucat! horcăie stins Dănuț. Fratele se bâlbâie binișor, în loc, o secundă sau două, frisonant, ne-ndrăznind ca să provoace bestia. Noroc cu Vierme, care scoate din coș (numai el știe de ce!) răclița Cupei
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
zi primesc un telefon de la rectorat, sunt Întrebat dacă pot să-mi rezerv seara pentru a cina Împreună cu rectorul, chiar la restaurantul hotelului nostru. Sosește Împreună cu secretarul general al universității, persoane mai coapte, deloc protocolari (dar cu cravată), politicoși fără fasoane, discutăm despre studenții noștri În stagii la ei, 12 sau 14, Îi știau pe toți, ce fac, ce proiecte au, cum s-au acomodat. Într-o altă seară suntem invitați de profesorul Rousson, cu soția. E un cunoscut specialist În
Psihologia servituţii voluntare by Adrian Neculau () [Corola-publishinghouse/Science/854_a_1579]
-
fusese pregătită și să o închid, pentru acomodare, într-un fel de saivan în care altădată erau păstrați știuleții de păpușoi. Acolo, în noul ei loc de viață, i-am oferit mâncare și apă pe care le-a consumat fără fasoane și se bucura, dând din coadă, când mă apropiam și-i vorbeam. A urmat apoi momentul cel mai emoționant al secvențelor prezentate în acest text: întâlnirea dintre noua stăpână, care se deplasează cu dificultate și drăgălașa cățelușă. Atunci mi-a
Acorduri pe strune de suflet by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Science/83169_a_84494]
-
apropie umfla- tul de el, cu gura duhnindu-i a mâncare. Aici nu e loc pentru starlete. Ori ne cânți o lăutărească, ori ieși afară și te du în pizda mă-tii de unde ai venit, da ? N-avem nevoie de fasoanele tale de trubadur, lumea s-a schimbat, tăticule. — Ceva rusești nu știi ? îl ia la bani mărunți un ofițeraș, care ședea la o masă cu niște soldați, împărțind câteva vodci. — O rugă pentru Stalin ? zâmbește Cristi. — Știi ? — Știu o poezie
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
este studiul calvarului și al Golgotei”. De altfel, Steinhardt e cel care descrie foarte succint transformarea pe care închisoarea i-a adus-o: „Am intrat în închisoare orb și ies cu ochii deschiși, am intrat răsfățat, răzgâiat, ies vindecat de fasoane, nazuri, ifose, am intrat nemulțumit, ies cunoscând fericirea, am intrat nervos, supărăcios, ies împăcat cu cei cărora leam greșit, cu prietenii, cu dușmanii mei, ba chiar și cu mine însumi”. În pofida faptului că nu aveau pregătire teologică, mulți dintre deținuți
Poezia închisorilor by Cristian Filip () [Corola-publishinghouse/Memoirs/822_a_1750]
-
restaurare a picturii de la biserica monument istoric Sfântul Nicolae Domnesc. Am amintire de atunci câteva vase (căni) mari din lut, făurite de un celebru meșter olar al locului, Ion Magraon. Sunt lucrate într-un stil special, aspre, brute, utilitare, fără fasoane deco rative, așa cum le place domnilor de la oraș ceramica în târgurile de „tradiții”. Am înțeles de la prietenii mei restauratori că „Magraonul”, așa după cum îi spuneau toți, dădea tușa finală vaselor sale utilizând o bucată de piele aspră de bou sau
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
au răpus până la această oră o mulțime de "beri". Sticlele stau înșirate pe iarbă, ca animalele ucise la o partidă de vânătoare. În apropiere, patronul urmărește evoluția unor "mici" agitând un ziar deasupra grătarului. Este foarte bine aici, simplu, fără fasoane, fără probleme filozofice... Apare încă un grup de clienți, cunoscuți de ai pădurarilor, și sticlele se înmulțesc parcă de la sine, parcă printr-un nevăzut proces de sciziparitate. Și micii încep să sosească, rotofei, ațâțători. Cred că este produsul cel mai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
al poveștilor. * Atunci s-a petrecut mica întâmplare cu "Țurcănița", care a acordat această filosofie la persoana întâi. Adică întâmplarea cu doamna Țurcanu, căreia i se spunea "Țurcănița". Există astfel de femei, cărora așa le spunem, în limbajul simplu, fără fason; ele sunt simple și, ca și Țurcănița, sunt femei sărmane și bune, făcute parcă special să fie pe lume femei sărmane și bune.) Țurcănița trăia într-o căsuță la deal de via noastră. Căsuța ei, care avea ceva vrăjitoresc, izolată
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
una sau două zile după ce ne-am văzut ultima oară. Ancheta, condusă sumar, a stabilit că ar fi fost vorba de o sinucidere... Or, omul cu care mă plimbasem de cu seară, cu care am glumit și am râs, numai fason de sinucigaș nu avea! Treptat, am aflat că murise în stare de anchetă din pricina legăturii cu un fiu de „ștab“. și, pesemne, zeloșii anchetatori n-au precupețit niscaiva lovituri de încurajare. Or, Crin era cu adevărat grav bolnav de ficat
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
Scrisorii pierdute era în manifestările lui orale un soitariu de geniu, cu o vervă și o inventivitate uluitoare. Aceasta îl va fi agasat fără îndoială pe Mateiu, ofensându-i fumurile boierești și contrariindu-i grija de a-și compune un fason de dandy imperturbabil ; îl va fi făcut să și pluseze în această poză. Dar nu se poate să nu-l fi și amuzat în aceeași măsură. „Cam sătul de la un timp de savantlicuri, simțeam nevoia să petrec, să râd. Și
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
la cruci de drumuri table cu inscripția: "țineți dreapta". Fac un efect ciudat aceste table așezate la drumuri care nu sunt drumuri. Dar asta a făcut-o prefectul de când are prefectura automobil, spre a putea să-și facă în voe fasoanele sale această mașină. Primarii, notarii în aceste sălbăticii sunt tot ce se ridică mai ticălos și mai corupt dintre săteni. Și e pe aici o regiune așa de bogată, c-un pământ așa de bogat, un grânar uriaș, fără drumuri
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
de mahala, șuți, borfași ș.a dar și ex-legionari, cuziști, etc. După ce aceștia le vor rezolva toate problemele murdare, inclusiv prin uciderea unui mare număr de oameni, pe la Începutul anilor ’50 ai secolului al XX-lea au fost Înlăturați fără fasoane, drumul lor oprindu-se, de cele mai multe ori, În cumplitele „colonii de muncă” sau În pușcăriile și lagărele de exterminare organizate după cel mai perfect model nazisto-sovietic. După ce s-a plâns de atmosfera incendiară În care el, bietul Naty Terdiman, trebuia
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
auzise de el, a mers pe mâna angajatului său - și iată cum Radu Moraru a făcut istoria presei românești postrevoluționare... Nu putem ști dacă povestea e adevărată sau doar o cacealma a vedetei de la B1 pentru a se pune în fason - până la urmă, nici nu ne interesează asta. Cert e că, spre deosebire de Dumitru Tinu, Cristian Tudor Popescu „a trecut sticla“ de la bun început și acesta a fost lucrul hotărâtor care la propulsat pe poziția pe careo are astăzi, de jurnalist numărul
UMBRE PE ECRANUL TRANZIŢIEI by CEZAR PAUL-BĂDESCU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/579_a_1033]
-
lectură neîncorsetat de exigențele genurilor publicistice, dar și un jurnal al reporterului, al călătorului. Se mai cuvine menționat că pasiunea de călător și înzestrarea de observator sunt învederate de pagini de reportaj în care M. s-a străduit să evite fasonul găunos, lozincard, confecționat-patetic ori convențional omenesc, impus în epocă unor astfel de producții jurnalistice. Anul trecut în Calabria este o scriere subiectivă și nonficțională, cronică a unui sejur de câteva luni în sudul Italiei, în 1990. Nu e un jurnal
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288011_a_289340]
-
spate, nici gunoaie, nici copii desculți pe stradă. Trotuare curate, gratii la ferestre, paznici înarmați, firme bilingve (engleză / ivrit), fațade din piatră albă. Senzațiile de belșug și de rece. În cartierele sărace, familii întregi în stradă, ospitalitate și abordări fără fasoane. Strada israeliană este, ca la noi, un spațiu de care oamenii sunt obligați să se folosească pentru a ieși sau a se întoarce acasă, dar în care nimeni nu rămâne să doarmă, să gătească sau să facă pe fantele. Două
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
în 1945? Foarte simplu. Pentru că, în momentul respectiv, Europa Occidentală, chiar și America, erau ocupate să se reconstruiască economic și social după dezastrul războiului, după dezastrul dictaturilor etc. N-aveau timp de lucruri de felul acesta, de tot felul de fasoane. În momentul în care au ajuns la un nivel de afluență, de soliditate, de surplus de proteine, au avut timp să se ocupe și de lucruri mai subtile. Ei bine, în România văd petrecându-se lucrul exact invers. În loc să se
by Vasile Boari, Natalia Vlas, Radu Murea [Corola-publishinghouse/Science/1043_a_2551]
-
nedrept între ciocan și nicovală : dacă un film românesc pleacă la Cannes, dintr-odată devenim preocupați de un festival pe care începem să-l numim cel mai și cel mai, tocmai pentru a ne pune mai bine pe noi în fason. Repet însă : e o chestiune de principiu, ce n-are nici o legătură cu Marfa și banii. întâmplător, a fost chiar filmul care a salvat onoarea secțiunii Chenzina regizorilor în care a fost prezentat ; și n-o spun numai eu, ci
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
este făcut cu sentimentul urgenței, într-o cursă contracronometru cu statul pe loc al cinematografiei noastre, cu statul pe vine al cârtitorilor de pe margine, care pun bețe-n roate, și cu statul pur și simplu. Road-movie fără metaforă și fără fasoane, filmat din mână, cu dialoguri à la Tarantino și cu trei actori debutanți (Dragoș Bucur, Ioana Flora și Alexandru Papadopol) care sparg ecranul de atâta firesc, Marfa și banii (regia Cristi Puiu, scenariul același Răzvan Rădulescu) anunță o nouă direcție
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
Europă de Est amenințată de nazism ; dincolo de meritele tehnice (un montaj excelent, un decupaj precis și o coloană sonoră impecabilă), ceea ce entuziasmează este forța unei idei de scenariu absolut originale și dezinvoltura regizorului-scenarist de a o pune în imagini fără fasoane. Este genul de comedie populară care, fără să aducă mari revelații în planul expresiei, convinge în primul rând prin faptul că o formulă mai curând tradițională este eficientă și astăzi. Story-ul e lucrul cel mai bun din tot filmul : o
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
scriitorilor vii. I-am căutat numărul de telefon în cartea de telefon, l-am sunat și l-am rugat să mă primească, voiam „să-i cer sfatul” într-o problemă dramatică pentru tinerelul care eram. M-a primit fără multe fasoane în vila din Confederației unde locuia; în cabinetul lui de lucru; pe al cărui birou, țin minte, trona Estetica lui Hegel. Vianu se găsea atunci, ca și Călinescu, într-o perioadă de semi-dizgrație, dar, spre deosebire de autorul marii Istorii a literaturii
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]