561 matches
-
flămând. Din pricina neputinței mele de-ai întinde mâna, suferința sufletului meu era ... Citește mai mult Astăzi am vărsat lacrimi.Erau acele lacrimi de durerecare răscolesc inimaprin curgerea lor inversă,spre interiorul sufletului meu.Și au curs din belșugpeste inima-mi mâhnită...Întâlnisem un înger cu aripa frântă.Era căzut la pământ.Dar eram atât de tulburatăde gândurile și problemele mele cotidiene,încât uitasem să-i întind mâna,să-l ridic și să-i alin durerea provocată de aripa-i frântă.Trecusem
LIGIA GABRIELA JANIK by http://confluente.ro/articole/ligia_gabriela_janik/canal [Corola-blog/BlogPost/376585_a_377914]
-
ale vitraliilor unei catedrale, în care cuvintele sunt purtate în tăcere, pe aripile îngerilor cu aripile frânte, uneori, o unitate în diversitate, ca în picturile impresioniste.” Autoarea a prezentat și traducerea din limba franceză a romanelor: „Suntem cu toții atât de mâhniți” și „Fiul războiului”, ambele aparținând scriitorului francez Xavier-Laurent Petit, ale căror subiecte sunt plasate într-o realitate crudă, contemporană nouă, marcată de sărăcie sau de război. Pop Viorel și-a prezentat viitorul roman „Destinul unui om”, o frescă a zbuciumatei
ZILELE ORAŞULUI ULMENI 2011 de RADU BOTIŞ în ediţia nr. 290 din 17 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Zilele_orasului_ulmeni_2011.html [Corola-blog/BlogPost/359578_a_360907]
-
Publicat în: Ediția nr. 1642 din 30 iunie 2015 Toate Articolele Autorului Astăzi am vărsat lacrimi. Erau acele lacrimi de durere care răscolesc inima prin curgerea lor inversă, spre interiorul sufletului meu. Și au curs din belșug peste inima-mi mâhnită... Întâlnisem un înger cu aripa frântă. Era căzut la pământ. Dar eram atât de tulburată de gândurile și problemele mele cotidiene, încât uitasem să-i întind mâna, să-l ridic și să-i alin durerea provocată de aripa-i frântă
ÎNGER ŞI LACRIMI (POEM CELEST) de LIGIA GABRIELA JANIK în ediţia nr. 1642 din 30 iunie 2015 by http://confluente.ro/lg_janik_1435680696.html [Corola-blog/BlogPost/352826_a_354155]
-
senin pe aici, pe colo ca să bântui solo prin al meu destin. Să dărâm pereți spre-a ieși afară, dând o șansă iară tristei mele vieți. Nu te-am întâlnit, erai prea departe, într-o altă parte, într-un timp mâhnit. Și cât aș fi vrut să îmi iasă-n cale farmecele tale ce-s acum trecut. Totuși stau și-aștept proptit în dorință dulcea ta ființă să-mi tresară-n piept, Să îmi spui povești ca-ntr-un altă dată
POEME de ANATOL COVALI în ediţia nr. 1588 din 07 mai 2015 by http://confluente.ro/anatol_covali_1431017356.html [Corola-blog/BlogPost/369562_a_370891]
-
Adesea prieten cu infernul FRĂMÂNTĂRI Mâhnit și oripilat Din anii de apostat Caut insistent un vers S-aduc pace-n univers Bulversat de când aștept Să iau Diavolul de piept Să-l judec pe-mpielițat Că ne-ndeamnă la păcat Oripilat și mâhnit De câte am pătimit Rostesc zilnic un descânt Pentru pace pe pământ ADIERI DE VÂNT Adierile de vânt mângâie gândul Rătăcit într-o lume trăsnită Obsedat de-o mai veche ispită Să deslușească ce îndură fl ămândul Adierile de vânt
POEME NEWYORKEZE (2) de VIRGIL CIUCĂ în ediţia nr. 1115 din 19 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Virgil_ciuca_poeme_newyorke_virgil_ciuca_1390131939.html [Corola-blog/BlogPost/359922_a_361251]
-
al timpului răpus Periplul tău către apus Prin fum și lavă de vulcan E doar cenușă și cancan Abia revenit din exil, Nu poți juca un vodevil S-au schimbat legile și jocul Ție nu ți-a surâs norocul Privești mâhnit că alte curți Ți-au furat și ape, și munți Din ce-ai avut nu ai nimic Și-n țara ta ești tot calic. Pribeag al timpului răpus Luceafărul nu a apus Cât ai condeiul și cuvântul Sapă mișeilor mormântul
POEME NEWYORKEZE (2) de VIRGIL CIUCĂ în ediţia nr. 1115 din 19 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Virgil_ciuca_poeme_newyorke_virgil_ciuca_1390131939.html [Corola-blog/BlogPost/359922_a_361251]
-
mei părinți, dar nu ai vrut, În urmă, ca să te trezești, / Căci nu voiai să le vorbești. Tătucu chiar a zis o dată: / „Da’ cuscra o fi supărată, De nu vine să stea cu noi?” / Părinții mei s-au dus apoi Mâhniți, crezând - de bună seamă - / Că nu vrei să îi bagi în seamă.” „Ei lasă ticăloaselor” - / Le-a zis baba nurorilor - Vă dobzălesc de-acu’ ‘nainte, / Încât o să mă țineți minte!” De-atunci, oricine poa’ să spună / Că n-au mai
SOACRA CU TREI NURORI de IOAN CIORCA în ediţia nr. 1791 din 26 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/ioan_ciorca_1448553458.html [Corola-blog/BlogPost/383007_a_384336]
-
1713, izolat de către catolici, numai cu călugări iezuiți la căpătâi, pe patul de suferință, să nu cumva să renunțe la actul uniației de la 1698/1699. E înmormântat de preoți catolici, slujba fiind oficiată în maghiară și latină. Atanasie a murit mâhnit ducând cu el în mormânt porecla de Satanasie dată de mitropolitul Dositei al Ierusalismului. De nobilul Gavril Nagszegi nu se mai știe nimic din izvoarele istorice. Se pare că moare singur și trist peste câțiva ani, meditând că a pătimit
DRAMA ROMÂNILOR ORTODOCȘI DIN ALBA -IULIA LA 1701, STUDIU DE DR. IONUȚ ȚENE de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 1805 din 10 decembrie 2015 by http://confluente.ro/al_florin_tene_1449757440.html [Corola-blog/BlogPost/369715_a_371044]
-
că omenirea să le ridice - dacă nu temple, atunci - simboluri satuare; nu să li se închine dar să li se aplece cu credința adâncă. Cu siguranta lumea ar căpăta o altă calitate..."găzduind" iubirea pură în eternitate. Astăzi , semenii noștri - mâhniți de neincredere sunt reticienți în fața adevărului, a iubirii autentice...ființă telurica și caldă, prin minte inima și trup ador imensă necesitate a iubirii pure ... Referință Bibliografica: Gheorghe Șerbănescu / Gheorghe Șerbănescu : Confluente Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 596, Anul ÎI, 18
GHEORGHE ŞERBĂNESCU de GHEORGHE ŞERBĂNESCU în ediţia nr. 596 din 18 august 2012 by http://confluente.ro/Redactia--Autori/Gheorghe_%C5%9Eerb%C4%83nescu.html [Corola-blog/BlogPost/340548_a_341877]
-
fântânar, ăiii, adicî numa’ șî numa’ ielll.... De la un capăt al mesei, un bătrân care mânca o coajă de pâine și sorbea cu evlavie, dintr-o cană de lut, apa cea bună a fântânii, îl urmărea atent și parcă tare mâhnit, cu privirea. La un moment dat spuse, așaaa, parcă mai mult pentru el: - Iartă-mă Doamne, și-l privi pe bezmetic într-un anume fel... Lică simți imediat un fel arsură în gât și începu să vorbească gâjâit de nu
UN ET ÎN RURAL de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1466 din 05 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/mihai_batog_bujenita_1420477231.html [Corola-blog/BlogPost/352220_a_353549]
-
-Și unde sunt darurile? -La adăpost! Lăsate moștenire, perindate din tată-n fiu... Cândva le va duce mai departe rostul tăticu-tău... apoi chiar tu și, mai încolo, ai tăi... zise Bunu mulcomind rostirea vorbelor. -Când le vom primi? cuteză cumva mâhnit copilul. -Nu acum. Încă n-a sosit clipa, îl mângâie de tristețe Buna. Și așa jocul vorbelor stârnitoare se-ncheiase. Retrecuse totul în împărăția tăcerii, doar că acum cei doi bătrâni astâmpărau oarele, mișcând fără să-și dea seama capetele
PREMIUL II LA CONCURSUL MEMORIA SLOVELOR de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1686 din 13 august 2015 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1439466072.html [Corola-blog/BlogPost/373283_a_374612]
-
încă înțeles, sau și mai grav, greșit perceput, după cum ne-au arătat manifestațiile de protest și chiar victimele din ultima lună. Conștient de dificultățile armoniei între credință și rațiune, dialogului dintre teologi, filozofi și culturi religioase, papa a fost „profund mâhnit” de felul cum a fost percepută discursul său de unii musulmani. Dar parcă având o premoniție a acesteia, în încheierea prelegerii sale, Benedict ne reamintește de un moment al discuțiilor dintre Socrate și Phaidon. După ce a auzit atâtea ideii filozofice
2013) de VIOREL ROMAN în ediţia nr. 786 din 24 februarie 2013 by http://confluente.ro/Viorel_roman_benedict_xvi_2_viorel_roman_1361695289.html [Corola-blog/BlogPost/359336_a_360665]
-
Și-un ornic, desfrunzit și rece, În toamnă, pașii și-i strecoară. De mine uit, intru în frunze, Ca musafirul nepoftit, Ce să aștept clipe obtuze, Când face- m-aș abur tihnit?.. Intru, sonor... iar ușa frunzei Mi- așteaptă sufletul mâhnit, De clipe lungi, tăcerile confuze, În lumea ruginie, mai înfierate sunt. E în litanii sufletul și frunza, Domol, văzduhul se prelinge- Din apele înghețului, ce suflă, În inimă, un ram, să mai despice. Această ghilotină mă apasă, Încep, de unde frunzele
TOAMNA RUGINII de LILIA MANOLE în ediţia nr. 2102 din 02 octombrie 2016 by http://confluente.ro/lilia_manole_1475432622.html [Corola-blog/BlogPost/375117_a_376446]
-
Te întreci cu Luna, În zâmbire și Emani în cale-mi, Raze doar de fericire. Amândoi și fără teamă, Ne vorbim mai mult, În șoaptă. Luna nu bagă în seamă, Chiar când suntem, Laolaltă. Numai steaua ta privește, Din îndepărtări, Mâhnită. Sărăcuța, se gândește, Că ea nu este iubită. Contrariul, Sărutându-mă cu foc, Dinadins pe o sprânceană, Ca să fie cu noroc. După multe ore-n șir, Cine mai ia în seamă, Timpul. Mai privim odată râul, Care și acum târziu
VISARE NOCTURNĂ de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 1805 din 10 decembrie 2015 by http://confluente.ro/mihai_leonte_1449698486.html [Corola-blog/BlogPost/369845_a_371174]
-
cucoană!”. Este foarte jignitor: „Apoi ăstuia doară numai paie să-i dai să mânce. Că-z geaba te mai bocești acuma! nu-l mai dreji.” Cele două mame sunt singurele afectate de exprimarea și comportamentul profesorului. Mama lui Popescu „este foarte mâhnită”, plânge, iar când profesorul se răstește puternic, mama lui Ionescu se sperie. Când vine mama elevului Ftiriadi, o doamnă din înalta societate, se comportă exagerat de amabil și cu ea și cu cățelul pe care îl ținea în brațe. Este
PARTICULARITĂŢI DIAFAZICE ALE VORBIRII PERSONAJELOR DIN OPERA LU I.L. CARAGIALE de ELENA TRIFAN în ediţia nr. 1370 din 01 octombrie 2014 by http://confluente.ro/elena_trifan_1412178172.html [Corola-blog/BlogPost/353031_a_354360]
-
încăpățâna să nu cunoască prea mult odihna. Asemenea celor dăruiți cu bunăștiință, curățenie sufletească, sanctificați, după o vreme, de noi cei ce-i urmăm. Nu ne rămâne decât să ne aplecăm asupra scrierilor sale, generoasă zestre lăsată spre cumințirea mirenilor mâhniți, nostalgici, îndurerați, suferinzi, îndoiți, desnădăjduiți, revoltați, umiliți, înlăcrimați, rugători, regăsiți, bucuroși, extaziați, îmbunați, toleranți, generoși, încrezători ... Opera lui Bartomeu Valeriu Anania trezește stări de spirit încărcate de semnificații, amintindu-ne, totodată, de mărturisirile făcute nouă înșine sau/și celor hărăziți
I.P.S. BARTOLOMEU ANANIA, GRĂITOARE I-A FOST UMBLAREA de DANIELA GÎFU în ediţia nr. 400 din 04 februarie 2012 by http://confluente.ro/Ips_bartolomeu_anania_graitoare_i_daniela_gifu_1328387409.html [Corola-blog/BlogPost/346649_a_347978]
-
mărunte ploi ... Merge torcând, lin, din caier Fire lungi de încins soare, Ciucuri verzi înfipți în aer Stau în blândă legănare. După răcoare tânjește Mereu desenează umbre Apoi, tandră picotește Și e prinsă-n vise sumbre ... Nu-i mirată. Doar mâhnită Cum iar frunzele-i atârnă Ca o năframă-nvechită Peste fața-i pală, cârnă ... Cerul alb prinde-n pahare Abur dulce și-l tot strânge Și pe semne de mirare Se cutremură și plânge. O decolorează timpul!... Amețită și infirmă
SFÂRŞIT DE VARĂ de LIA RUSE în ediţia nr. 1368 din 29 septembrie 2014 by http://confluente.ro/lia_ruse_1411978018.html [Corola-blog/BlogPost/341075_a_342404]
-
de tine-arzând, Te simt în mine,dar și tu Mă simți la fel.Nu spune nu!... Asta e tot în zori de zi, Atâta numai poate fi? De ce mă lași cuprins de dor Flămând să fiu,tu vrei să mor? Mâhnit,eu te privesc cum pleci, Fixându-mă cu ochii-ți reci, Săruți absent,distant zâmbești, Tu ...doar pe tine te iubești! Dan Mitrache,Bălcești,31.10.2014 Referință Bibliografică: COLECȚIONARA / Dan Mitrache : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1400, Anul
COLECŢIONARA de DAN MITRACHE în ediţia nr. 1400 din 31 octombrie 2014 by http://confluente.ro/dan_mitrache_1414753531.html [Corola-blog/BlogPost/360213_a_361542]
-
doua, apucându-mă de noapte ca să termin de zugrăvit, privind eu la chipuri am văzut că totul a ieșit dimpotrivă, pentru care foarte m-am mâhnit, socotind că mi-am uitat meșteșugul. Și așa, făcându-se seara, m-am culcat mâhnit, nemâncand nimic în ziua aceea, dar socotind că a doua zi sculându-mă, să mă apuc mai cu dinadinsul de lucru. După ce m-am sculat a doua zi, mai întâi am făcut trei metanii Maicii lui Dumnezeu, rugându-mă să
CÂTEVA INDICII ISTORICE ŞI REFERINŢE CULTURAL – SPIRITUALE CU PRIVIRE LA ICOANA MAICII DOMNULUI “PRODROMIŢA” DE LA SCHITUL ROMÂNESC PRODROMU DIN SFÂNTUL MUNTE ATHOS… de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 20 by http://confluente.ro/stelian_gombos_1467783799.html [Corola-blog/BlogPost/375822_a_377151]
-
niște case amărâte, apăru o cerșetoare, bătrână și slabă care, poticnindu-se, se opri aproape de lavița pe care ședea Nerun. Aceasta, cu niște ochi ageri, remarcă de îndată pe bietul băiat cu pânzele întinse alături. Dintr-o privire, văzându-l mâhnit, se lămuri cu cine are de-a face și despre ce era vorba. Se apropie de el, ca de o victimă sigură, cuprinzându-l cu priviri lacome. Își pieptănă părul încâlcit cu ghearele degetelor ei uscățive și negre, tremurânde, își
BALADA LUI NERUN (2) de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1395 din 26 octombrie 2014 by http://confluente.ro/viorel_darie_1414299981.html [Corola-blog/BlogPost/379872_a_381201]
-
Prea rece fără de dragoste, prea răpus.. Pătând conștiința mamei ce l-a iubit, El nedând pe ea niciun mic sictirit, Ea dusă pe altă lume, el făr’învățătură, Ce ar mai putea-o face de a se bucura? Directorul adânc mâhnit n-a mai stat, Prin oraș el mult și bine a umblat, Dar atunci când s-a întors el la spital, Ceva era schimbat tare, prea capital. Fata lui nu mai era cum toți o știau, Delira, degeaba doctorii o tot
TRILOGIA PRIETENIEI ŞI A IUBIRII. (II) de VALERIAN MIHOC în ediţia nr. 1393 din 24 octombrie 2014 by http://confluente.ro/valerian_mihoc_1414123663.html [Corola-blog/BlogPost/384130_a_385459]
-
răgaz, Lumea trecătoare Râde de necaz. Soarele apune Peste-o țară frântă, Stele fără nume Rareori cuvântă. Bat în miez de noapte La porți de cetate, Căci aduc în spate Ucaz de dreptate. Îmi înfrânez gândul Să ajung pe lună, Mâhnit căci cuvântul Nu are-o stăpână. Caut în neștire, La poala pădurii, Versul de iubire, Gândul aventurii. Goarna sună moartea, Ca-ntr-o melodramă, Să citească-n cartea Codrului de-aramă. Zboară-n toiul nopții Pasărea furtunii, La îndemnul sorții
CHEMAREA LA JUDECATĂ – POEME (1) de VIRGIL CIUCĂ în ediţia nr. 560 din 13 iulie 2012 by http://confluente.ro/Virgil_ciuca_chemarea_la_judecata_virgil_ciuca_1342167032.html [Corola-blog/BlogPost/347921_a_349250]
-
bash! Răcnește ursul, câinii lătra, O rishi kikel, le jiukle bashen, Si scârție neunsă roată; Thai rovel e bi-makhli amboldin; Într-un cuvânt, a lor pornire Ande'k laveste, lengo phirdimos. E desantata la privire. Și bi-harano k'o dikhlimos. Mâhnitul tânăr se uită O holiame terno dikhălas La vai, la dealuri, la câmpii Hariande, phurinande, umalende Și lucruri nouă caută Thai neve bukia rodelas Între țigani și în puștii. Mashkar Romende thai nange thanende. A lui Zamfira preaiubita, Leski Zamfira
ȚIGANII DE PUȘKIN TRADUS ÎN LIMBA ROMANI/ ROMII ÎN LIRICA LUMII/ IMN CĂTRE AGNI DIN RIG-VEDA de MARIAN NUŢU CÂRPACI în ediţia nr. 2148 din 17 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/marian_nutu_carpaci_1479364037.html [Corola-blog/BlogPost/344152_a_345481]
-
de bilete. Dar ce credeți, eu habar nu am... Nimeni nu m-a contactat pentru aceste spectacole. Aflu absolut întâmplător că un escroc, că altfel nu pot să-i spun, vă Înșeală pe voi folosindu-se de numele meu. Sunt mâhnită și revoltată că nu mai există nici un pic de respect pentru artiști dar ce zic eu pentru artiști.... Nu mai există respect pentru oameni. Nu este prima oară când pățesc asta dar de data asta nu mai vreau să tac
Țeapă în stil românesc în Italia cu Fuego și alți artiști. Mirabela Dauer, reacție furtunoasă: Un escroc by Anca Murgoci () [Corola-website/Journalistic/104735_a_106027]
-
acceptat ca Vincent van Gogh să-i devină pacient. S-a mutat la Auvers. În mai 1890 Theo și familia sa l-au vizitat pe pictor, explicându-i artistului că trebuie să fie mai atent cu cheltuielile. Vincent a devenit mâhnit, crezând că Theo nu mai era interesat să-i vândă arta. Pe 27 iulie 1890, van Gogh a ieșit dimineața să picteze ca de obicei, dar și-a luat și un pistol. S-a împușcat în piept, însă nu a
Vincent van Gogh- ”îmi visez picturile și apoi îmi pictez visele” - File de istorie () [Corola-website/Journalistic/102184_a_103476]