133 matches
-
contradictorii în privința celor vinovați. Voința și, implicit, dorința de a trece la fapta vindicativă nu se declanșează decât printr-un declin în conștiință. Firește că o reprezentație dramatică substanțială nu e posibilă fără existența unui personaj substanțial. În acest punct, teatrologul român dă dovadă de un fin simț analitic, considerând că prințul Danemarcei nu reprezintă pe nimeni, ci este el, pur și simplu. Hamlet nu este un tip reprezentativ, ci unul semnificativ. El nu ilustrează nici Danemarca, nici Anglia și, cu
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
PAVEL, Laura (19.X.1968, Deva), critic literar și teatrolog. Este fiica scriitoarei Dora Pavel (n. Voicu) și a lingvistului Eugen Pavel. Urmează clasele primare și primele clase gimnaziale la Liceul Pedagogic din Deva, continuate cu studii liceale umaniste la Cluj-Napoca (1983-1987). Licențiată, în 1992, a Facultății de Litere a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288733_a_290062]
-
, Bogdan (pseudonim al lui Bogdan Ștefan Ghiță; 29.IV.1951, București), teatrolog, prozator și eseist. Este fiul Mariei Ghiță (n. Cataramă), funcționară, și al lui Vasile Ghiță, contabil. După absolvirea liceului în București (1970), se înscrie, dar nu imediat, la Institutul de Artă Teatrală și Cinematografică „I.L. Caragiale”, pe care îl termină
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290331_a_291660]
-
prof. dr. Mircea Ciubotaru ș.a., valori ce nu pot fi puse la îndoială. Numele cele mai grele ale momentului, mare mândrie pentru noi (suntem în 2009!), sunt: prof. dr. Teodor Codreanu (eminescolog, susținător și al A.C.V.), Teodor Pracsiu (recunoscut teatrolog și jurnalist), Dan Ravaru (veșnic tânăr și proaspăt în monografiile câtorva comune), Ioan Baban (bun romancier și spirit mereu activ), prof. dr. Dumitru V. Marin (etnolog, monografist, romancier, editorialist, animator cultural, conducător de partide etc.), Marin Rotaru (un creator cu
MERIDIANUL by Dumitru V. MARIN () [Corola-publishinghouse/Science/1703_a_2970]
-
pentru aproximativ 400.000 de suflete, Dumitru V. Marin (Vaslui), etnolog, doctor în litere, monografist, romancier, lider în presa locală două decenii, nominalizat în Dicționarul etnologilor din toate timpurile și Dicționarul presei române (5 poziții), Theodor Pracsiu (Vaslui), reputat jurnalist, teatrolog, profesor, fost inspector școlar, prezență autoritară și autorizată în viața culturală, Dan Ravaru (Vaslui), monografist, profesor, folclorist, autoritate în mediu cultural și ziaristic, Constantin Teodorescu (Bârlad), organizator de expoziții la Galeriile de Artă Bârlad, Muzeele din Vaslui, Bârlad (sau în afara
MERIDIANUL by Dumitru V. MARIN () [Corola-publishinghouse/Science/1703_a_2970]
-
, Ioan (4.VI.1904, București - 27.I.1985, București), teatrolog și memorialist. Este fiul Rachellei (n. Adania) și al lui Henry Massoff, mic industriaș. Învață mai întâi „carte nemțească” la un institut particular catolic și va urma și absolvi, la insistența tatălui său, Academia de Înalte Studii Comerciale și Industriale
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288055_a_289384]
-
, Doina (7.I.1947, Cluj), critic de teatru și teatrolog. Este fiica Doinei Modola (n. Giurgiu) și a lui Ioan Modola, avocați. La Cluj urmează clasele primare (1953-1957), Liceul „Nicolae Bălcescu” (1957-1964) și Facultatea de Filologie a Universității „Babeș-Bolyai”, secția română (1964-1969). Și-a luat doctoratul în filologie în 1981
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288201_a_289530]
-
de „moda «poeziei pure»”, reprezentată de Mallarmé și Valéry (Poezia pură), și constatarea decesului „teatrului liber și pasional” antebelic (Criza teatrului românesc), P. ajunge, la capătul unui probatoriu febril, la punerea sub acuzare chiar a ideilor de „dramaticitate” și „artisticitate”, teatrologul imputându-i actriței Maria Ventura (altminteri considerată o „tragediană superioară” în Fedra lui Racine) patetismul și exterioritatea unui joc „prea izbitor «frumos»”, al cărui formalism declamator trădează uscăciunea sufletească a unei emoții profesionalizate, lipsite de dimensiunea intelectuală („substanțială”) a trăirii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288780_a_290109]
-
, Mircea (14.VIII.1945, Cuca, j. Argeș), prozator și teatrolog. Este fiul Constanței (n. Ionescu) și al lui Titu Ghițulescu, învățător. A absolvit Liceul „N. Bălcescu” din Râmnicu Vâlcea (1956-1963) și Facultatea de Filologie a Universității „Babeș-Bolyai” din Cluj (1969), fiind, pe rând, profesor de limba română la Întorsura Buzăului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287275_a_288604]
-
în 1999, Wiener Walzer cuprinde mai multe nuclee romanești, corelate de pitorescul cruzimilor și energia răului ce populează fantasmele personajului axial. Părăsind maniera epicului baroc și psihologiile bizare în favoarea prizei directe la epicul cotidian, G. va înlocui, poate, cândva primatul teatrologului prin talentul prozatorului. Ca teatrolog, nu atât istoria, cât actualitatea genului dramatic îl interesează. Totuși, Alecsandri și dublul său (1980) este o coerentă, necesară și stimulatoare relectură a subiectului. O panoramă a literaturii dramatice române contemporane (1984), dar mai cu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287275_a_288604]
-
mai multe nuclee romanești, corelate de pitorescul cruzimilor și energia răului ce populează fantasmele personajului axial. Părăsind maniera epicului baroc și psihologiile bizare în favoarea prizei directe la epicul cotidian, G. va înlocui, poate, cândva primatul teatrologului prin talentul prozatorului. Ca teatrolog, nu atât istoria, cât actualitatea genului dramatic îl interesează. Totuși, Alecsandri și dublul său (1980) este o coerentă, necesară și stimulatoare relectură a subiectului. O panoramă a literaturii dramatice române contemporane (1984), dar mai cu seamă Istoria dramaturgiei române contemporane
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287275_a_288604]
-
Enescu" profesorului Ion Toboșaru, pare a fi fost din totdeauna gândit și croit pentru a omagia personalitatea și opera unui astfel de intelectual cu solidă formație clasică, unui "boier al spiritului", considerat, de cei ce-l cunosc cu adevărat, un "teatrolog cu inimă inteligentă". De regulă, inteligența este asociată cu funcțiile creerului, inima rămânând responsabilă de guvernarea afectelor. A spune "inimă inteligentă" (formularea îi aparține lui Florian Potra) înseamnă a recunoaște că, de fiecare dată, judecata critică este trecută și prin
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
, Ion (4.X.1944, Sibiu), eseist, critic și istoric literar, teatrolog. Este fiul Victoriei (n. Timariu) și al lui Petru Vartic, inginer constructor. Urmează la Cluj Liceul „Emil Racoviță” (1958-1962) și Facultatea de Filologie a Universității „Babeș- Bolyai” (1962-1967). După absolvire devine asistent la Catedra de literatură comparată a aceleiași facultăți
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290439_a_291768]
-
TOBOȘARU, Ion (1.XI.1930, Constanța), teatrolog, eseist și poet. A absolvit în 1954 Facultatea de Filologie, secția limba și literatura română, a Universității din București. Rămâne în învățământul universitar, domeniile de specializare fiind estetica generală, estetica și teoria teatrului și teatrologie-spectacologie. Obține doctoratul în filosofie în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290202_a_291531]
-
BRĂDĂȚEANU, Virgil (4.III.1927, Suceava), teatrolog și eseist. Este fiul Virginiei (n. Popovici), funcționară, și al lui Nicolae Brădățeanu, inginer agronom. Urmează școala primară la Râmnicu Sărat, liceul la Rădăuți (bacalaureat în 1946) și studiile universitare la Institutul de Artă Teatrală și Cinematografică „I. L. Caragiale” din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285851_a_287180]
-
SĂCEANU, Amza (28. IX. 1934, Băilești - 1. II. 2007, București), teatrolog. Este fiul Georgetei (n. Colan) și al lui Petrică Săceanu. Urmează Școala Pedagogică din Craiova (1949-1953) și Facultatea de Filologie a Universității din București (1953-1957). Ulterior devine doctor în sociologia culturii. Are o lungă carieră de funcționar cultural la Comitetul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289419_a_290748]
-
, Simion (3.V.1921, Constanța - 1995, Israel), teatrolog. Este fiul Clarei și al lui Aron Ierusalim, mic comerciant. Studiile liceale le începe, în 1932, în orașul natal și le termină, în 1940, la București, unde urmează, până în 1945, cursurile Facultății de Litere și Filosofie. Încă înainte de absolvirea facultății
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285311_a_286640]
-
teatrul și cultura românească, se va opri asupra unor noi dimensiuni ale spectacolului, într-un studiu eliberat de rigiditățile dogmatice ale începutului, intitulat Modalități de expresie în arta actorului contemporan. Lucrarea care îl definește, până la urmă, cel mai bine ca teatrolog se înscrie în prelungirea unor atari preocupări: Actorul și vârstele teatrului românesc (1980). Ea își propune să fie „o sinteză” a principalelor momente din istoria spectacolului de teatru, privite din perspectiva „evoluției artei actoricești”. Accentul cade nu atât pe ilustrarea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285311_a_286640]
-
DELEANU, Horia (25.XII.1919, Iași - 1998), teatrolog și dramaturg. Este fiul Malvinei (n. Feller) și al lui Arnold Deleanu. A urmat gimnaziul și liceul în Iași; după doi ani la Medicină în orașul natal, își continuă studiile în București, la Facultatea de Litere și Filosofie, pe care
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286717_a_288046]
-
, Ileana (16.VIII.1931, Jidvei, j. Alba - 17.X.2002, București), teatrolog și istoric literar. Este fiica Irinei (n. Kerekeș) și a lui Ilie Bărbulescu, învățător. După liceul urmat la Blaj și la Cluj, începe Facultatea de Drept, dar o abandonează pentru a se înscrie la Institutul de Artă Teatrală și Cinematografică
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285708_a_287037]
-
roditor - urmașilor îndemn și mărturie, Din cronici către amplu viitor. De tulburele ape ne-am desprins Și navigăm pe unde de cleștar. Deși de-atâtea lupte este nins, Cârmaciul are ochiul tot mai clar!“ (Scînteia, 29 aprilie 1979) SĂCEANU Amza, teatrolog, director al Teatrului de Operetă „Ion Dacian“ „Teatrul constituie unul dintre elementele cu o mare forță de acțiune în procesul de transformare a conștiinței maselor, de formare și dezvoltare a omului societății noastre socialiste. De aceea, cunoașterea pârghiilor prin care
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
Introducere în teatrul Renașterii (2000), „parada” marilor creații din Antichitate și din Renaștere e abordată dintr-un unghi de înțelegere, pe cât posibil, neîndatorat opiniilor unor specialiști, prin urmare ferit de „certitudini anticipate”. Preocupat să identifice „ideile-reper”, „dominantele ideatice și artistice”, teatrologul propune, de câte ori are ocazia, „piste de lectură” în perspectiva unor spectacole care să valorifice înțelesurile perene. Scrise accesibil și atractiv, cursurile sale au un timbru personal și o anume culoare a expunerii, cucerind prin neascunsa plăcere de a povesti. SCRIERI
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288623_a_289952]
-
SILVESTRU, Valentin (20.X.1924, Vaslui - 25.XI.1996, București), teatrolog, prozator și dramaturg. Este fiul Surei și al lui Isac Moscovici, constructor. După absolvirea Liceului Național din Iași în 1942, urmează la București Facultatea de Litere și Filosofie, al cărei licențiat devine în 1949. Debutul în presă are loc în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289670_a_290999]
-
școli ș.a.m.d.). În mod obișnuit, aici comicul mizează pe efectul poantei și al contrarierii expectației și nu depășește, ca anvergură, nivelul agreabilului și al divertismentului. Proza scurtă instituie un univers caleidoscopic de care nu sunt străine nici scrierile teatrologului S. Majoritatea cărților sale sunt alcătuiri fragmentariste care au la bază activitatea prodigioasă a cronicarului dramatic. Autorul se caracterizează cu exactitate: „menirea mea pe lume e să fiu gazetar”. Partea tare a comentatorului de teatru nu e vocația teoretică și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289670_a_290999]
-
și consecvent exercițiu de urmărire a fenomenului teatral curent din țară și, pe cât a fost posibil, din lume. De altfel, din călătoriile sale de documentare sau însoțind diverse trupe a ieșit o memorialistică nu lipsită de calități. S. este un teatrolog cu o cultură respectabilă și cu o bună priză la text și la punerea în scenă. Prima lucrare reprezentativă, Personajul în teatru (1966), propune și câțiva termeni insoliți, chiar dacă nu îndeajuns de tehnic definiți: „talentul personajului” (potențialul marilor personaje de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289670_a_290999]