74 matches
-
sunete ciudate. Intrau În pe ușa grajdurilor, se așezau pe crupele cailor, ale vițeilor, ale caprelor și ale porcilor, se amestecau cu tainul din iesle, după care Își luau din nou zborul, oprindu-se pe cele patru cupole ale bisericii Uspenie, năpădind toaca și clopotele care Începură să sune din senin. Tot satul era o vîlvătaie de bancnote. Zburau răsucindu-se În aer sutele de mii, milioanele, cu stema României pe o parte și chipurile regelui și ale voievozilor pe altă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
ocrotirea lor. Întorcându-se de pe front, ostașii Patriei Mumă le-au topit clopotele și le-au dărâmat cupolele semețe ale mănăstirii. Iar atunci când, după câteva decenii, armatele eliberatoare au intrat În sat, i-au adunat pe toți credincioșii În fața bisericii Uspenia și, sub amenințarea mitralierelor, i-au pus să se lepede de Hristos. Numai bunul Dumnezeu i-a putut salva vii din mâinile eliberatorilor. Dar oricât de crunt i-ar fi prigonit de-a lungul veacurilor Patria Mumă, ei au continuat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
sub cuibul lipit de grindă. Ușa grajdului se prefăcuse și ea Într-un fel de coajă, lăsând să se Întrevadă prin golul Întredeschis o fâșie din ogradă plină de orătănii, fântâna, gardul, mesteacănul Încremenit și o parte din crucea bisericii Uspenia, pe care se afla acum un cuib de cocostârci. Deodată, ca de la sine putere, țâțele se puseră-n mișcare. Intrau și ieșeau ritmic Înăuntrul pâlniei, acționând ca niște pistoane. Întregul organism al caprei, cuprins de spasme, trepida, gata-gata să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
de pene arse se răspândi În curte. Găinile cârâiră, ascunzându-se În tufișurile de coacăze ce mărgineau grădina. Celelalte păsări scoaseră și ele tot felul de sunete, căutându-și adăpost În șură. Mișcate de rafale puternice de vânt, clopotele bisericii Uspenia se tânguiră jalnic. Dangătele lor se sparseră-n ecouri, rostogoindu-se peste acoperișurile caselor. Berzele clămpăniră din ciocurile lungi, defăcându-și aripile largi, pregătite pentru zbor. Un stol imens de corbi se scurse dinspre apus, plutind În vârtejuri Întunecate peste ulițele satului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
ENCICLOPEDIA MORȚILOR Traducere din limba sârbă și note de Mariana Ștefănescu Tabel bio‑bibliografic 1935 - 22 februarie: se naște Danilo Kiš la Subotica, oraș În NE Serbiei, la granița cu Ungaria. 1939 - este botezat În stil ortodox la biserica Uspenia (Adormirea Maicii Domnului) din Novi Sad. 1942 - după pogromul de la Novi Sad familia se refugiază În Ungaria la Kerkabarabas-Zalabaska, ținutul natal al tatălui său. Aici Danilo Kiš va urma școala primară și primele clase de liceu În limba maghiară. 1944
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
a retezat capul unui tiran otoman, din răzbunare. Asemenea excepții etnografice nu s‑au mai repetat și În cazul meu. La vârsta de patru ani (1939), pe vremea proliferării legilor antisemite În Ungaria, am fost botezat de părinți la Biserica Uspenia din Novi Sad, și asta mi‑a salvat viața. Până la vârsta de treisprezece ani am locuit În Ungaria, În ținutul de baștină al tatălui meu, unde ne‑am refugiat În 1942, În urma pogromului de la Novi Sad. Am lucrat pe la țăranii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
făcut la 7 decembrie 1650 (7159) și Statie grădinarul domnesc. De această dată, el spune: „Adecă eu, Staue (Statie) grădinarul domnescu, scriu...cestu zapis,...cum eu,...am vîndut un loc de dughene și cu pivniță călugărilor de la svînta mănăstire de la Uspenie (Barnovschi) ce acel loc de dughene și cu pivniță iaste în Cizmărie”. Să nu ne depărtăm prea mult de acest loc, pentru că vom afla ce spune „Dumitrașco Veisea uricar, și fămeia...Mariia” la 1 martie 1658 (7166): „Mărturisim cu cestu
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
fără echivoc, localitatea în care s-a născut Eminescu, pentru ca Asociația generală a studenților să ridice acolo o școală primară. După multe argumente nesigure, culese pe la Dumbrăveni și Ipotești, studenții au găsit, în sfîrșit, mitrica cu botezul poetului, la biserica Uspenia din Botoșani. Bucuros de așa descoperire, N. D. Giurescu a scos o copie de pe act. Însă, cu toată asigurarea pe care ne-o face că datele de pe act ni le dă "în exactă transcriere", Giurescu a greșit. Scriind în grabă
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
ca diacon, Corneliu Botez a aflat de la el că tatăl său, economul Ion Stamate, l-a botezat pe poet, fiindcă el era și duhovnicul familiei Eminovici, căpătînd cu aceasta încă o dovadă că familia Eminovici locuia atunci în Botoșani, lîngă Uspenia 11. Dar actul publicat de Corneliu Botez a pecetluit și data nașterii la 15 ianuarie 1850, care vom vedea mai departe nu este cea corectă, deși ea a fost repetată în toate ocaziile, mai ales cînd unii eminescologi au căutat
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
preotul respectiv semna citeț, punea stampila bisericii și preda toate mitricile la protoieria județului, pentru verificare și centralizare statistică. De acolo i se dădeau mitrici noi, pentru noul an. Întrucît această formalitate era obligatorie, ce mai putea face preotul de la Uspenia, în seara de sîmbătă 21 ianuarie 1850, cînd i-a fost adus, pentru botez, acest copil, care fusese născut în anul 1849? În mitrica anului expirat nu-l mai putea trece, pentru că mitrica aceea era cu situația statistică încheiată și
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
vîrstă mai mare, sau Creangă, care era prea tînăr ca să fie hirotonisit diacon. Cazul Eminescu poate servi de exemplu concludent, dacă punem alături toate actele sale oficiale, care au pe ele și data de naștere: Pe actul de botez de la Uspenia: 15 ianuarie 1850; pe cele patru certificate semestriale, din clasele a III-a și a IV-a, urmate la Cernăuți: 6 decembrie 1850; pe certificatul din clasa I de gimnaziu: 14 decembrie 1849. Deci șase acte oficiale! Care din ele
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
biserica din Cătămărești, unde slujea preotul Toader Andronic. Aceste două sate au păstrat tot timpul frumoase legături, mai ales prin căsătorii. Dar principala confuzie, din "Memoarul" Aglaei, a fost aceea asupra locului de naștere. Copilul n-a fost botezat la Uspenia din Botoșani, în iarna aceea grea, pentru că "tata a vrut așa", ci pentru că Eminovici, cu toată familia sa, locuia la Botoșani. Acolo s-a născut Mihai. Mai grav a fost faptul că, pentru locul nașterii, la greșeala comisă de Maiorescu
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
în satul Ipotești (sic!). Diversiunea produsă de N. D. Giurescu continuă Torouțiu nu se poate menține, față de argumentele lui Mihai N. Popescu-Colibaș"22. Leca Morariu, fiind întru totul de acord cu Torouțiu, i-a atribuit "o valoare problematică" actului de la Uspenia și chiar și mărturiei maicii Fevronia Iurașcu, care asistase, în Botoșani, la nașterea lui Mihai. După aceea, tot Leca Morariu, neobservînd că-și contrazice părerea susținută pentru nașterea poetului la Ipotești, a mai făcut presupunerea că mama poetului, ca "femeie
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
o însemnare autografă, ca din partea căminarului, însă după zisa Aglaiei Drogli: "Fiul nostru Mihai, întru Domnu a fost hărăzit vieții la Ipotești (s.n.), în noaptea de 24 decembrie 1849 și botezat la Botoșani, la 21 ghenari 1850, la Sf. biserică Uspenia"24. Deci copilul s-ar fi născut la Ipotești, iar apoi ar fi fost adus la Botoșani, pentru botez. Este curios faptul că și G. Călinescu a înclinat cu nașterea copilului, tot la Ipotești. "Întrebarea pe care o punem scria
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
apoi adus și botezat la Botoșani. De altfel, cînd e vorba de un mare poet, puțină mitologie nu strică"25. Dar este exclusă nașterea pruncului la Ipotești, de vreme ce familia lui Eminovici, cu tot cu acea Psaltire, domicilia în Botoșani, unde preotul de la Uspenia era și duhovnicul familiei Eminovici și unde stă scris, pe actul de botez, că pruncul s-a născut în orașul Botoșani, adică așa cum știa și poetul și cum însuși a menționat în scris. Un argument în plus l-a adus
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
el nu se putea urca, a început să și le procure. Deși era administrator la Dumbrăveni, la 2 iunie 1842, prin soția sa Raluca a cumpărat, la mezat, niște case pentru dugheană, cu un loc împrejur și acareturi, lîngă biserica Uspenia din Botoșani 9. G. Călinescu precizează, în mod special, că, în 1842, Eminovici avea luată în arendă moșia Durnești, de pe malul Prutului 10. Fiind interesat mai mult de facerea spirtului și de veniturile frumoase pe care le poate căpăta din
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
i-a putut trimite văduvei Ruxanda Ureche decît 50 de galbeni, prin Strul Leib Orănștein 29, asociat cu Eminovici și cu Moișe Michel, la iratul vinului, rachiului și păcurei. Ca să poată da cu chirie doctorului Jianu casele de lîngă biserica Uspenia, Eminovici și-a mutat din acele case ale sale 405 vedre de spirt, în pivniță la asociatul său, Moișe Michel, astfel că la 23 aprilie 1848 doctorul Jianu s-a mutat în casele lui Eminovici, de lîngă Uspenia, ca chiriaș
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
lîngă biserica Uspenia, Eminovici și-a mutat din acele case ale sale 405 vedre de spirt, în pivniță la asociatul său, Moișe Michel, astfel că la 23 aprilie 1848 doctorul Jianu s-a mutat în casele lui Eminovici, de lîngă Uspenia, ca chiriaș, pînă la 26 octombrie, iar Gh. Eminovici a plecat, cu familia, la Ipotești. Întemeiez această afirmație pe o jalobă făcută de Eminovici, către judecătoria ținutului Botoșani, la 8 ghenar 1849, și în care căminarul dă relație tocmai pentru
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
și Maria Mavrodin nu l-au pus în aplicare. Ei au încercat, cu acest contract, să oprească pe creditorii lui Eminovici de a cere vînzarea Ipoteștiului, dacă se va putea. De altfel, Raluca Eminovici și-a închiriat casele de lîngă Uspenia spătăresei Smaranda Varlaam, pe perioada 23 aprilie-26 octombrie 185151 și s-a mutat, cu foarte mare îndrăzneală, la Ipotești. Nu trebuie să ne închipuim că la Ipotești familia Eminovici era așteptată cu mese întinse și făclii aprinse. Era acolo o
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
Sf. Spiridom, pentru că nu i se da restul de bani din vînzarea Orășenilor. Toamna, la 26 octombrie (1851), Eminovici cu familia și cu tot calabalîcul a venit iar la Botoșani, dar n-au putut intra în casa lor, de lîngî Uspenia, pentru că Smaranda Varlaam s-a considerat chiriașă în continuare; a încuiat ușile și a plecat la Iași. Eminovici a trebuit să ocupe două odăi insalubre, de lîngî grajdul cumnatei sale, Maria Mavrodin, plătindu-i chirie cîte 8 galbeni pe lună52
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
period de facerea pruncului și nu poate pleca la drum"61. Probabil că se apropia nașterea Henrietei. De datoria către Eufrosina Petrino, Eminovici n-a putut scăpa pînă la 2 ianuarie 1855, cînd și-a vîndut casele de lîngă biserica Uspenia, din Botoșani, cu tot cu loc și cu toate acareturile, în preț de 1050 galbeni, cumpărate de negustorul Iosip Munteanu 62, De-abia acum s-au văzut soții Eminovici la capătul odiseei lor, care dura de șapte ani, pentru Ipotești! După aceea
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
școlar”, Ed. Thalia, Vaslui 2003; "Grupul școlar "Ștefan Procopiu”, Vaslui, Ed. Altfel, Iași, 2005; "Ghidul turistic al județului Vaslui”, Ed. Spiru Haret, Iași 2003; "Istoricul Bisericii Adormirea Maicii Domnului”, Vaslui (în curs de apariție); "Grup Școlar "Ion Mincu” Vaslui, Ed. Uspenia 2009, Vaslui; "De la Spitalul lui Drăghici la Spitalul județean de urgență Vaslui». Este menționat în anumite publicații din țară și străinătate: "Dicționarul personalităților "WHO ś WHO” în România din 2002; "Universul cultural și literar vasluian” de Ion Baban, Ed. Pim
DE LA SPITALUL LUI DRAGHICI by MIHAI CIOBANU, VALERIU LUPU, NICOLAE BARLADEANU () [Corola-publishinghouse/Science/790_a_1489]
-
veniturile orașului au fost mult timp concedate doamnelor Moldovei: „(...) timp de aproximativ cinci secole, sume de bani uriașe au fost încasate de doamnele Moldovei de la botoșăneni, din care numai una i-a folosit pentru construirea celor dou) importante ctitorii - biserica Uspenia și biserica Sf. Gheorghe”. Considerând că orașul Botoșani „este al doilea politic al acestei țări”, domnul Mihai Șuțu a dispus fondarea unei noi administrații comunale, prin Casa obștească, și a recunoscut locuitorilor - prin hrisovul din 15 decembrie 1820 - dreptul de
Fizionomii urbane şi structuri etno-sociale din Moldova : (1864- 1938) by Alin Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1172_a_2215]
-
Bihor "cu Lună" k)26. Biserica evanghelică Comuna Galații Bistriței, Bistrița- satul Herina Năsăud k)27. Biserica Sfântul Nicolae Municipiul Botoșani Botoșani - Popăuți, cu turnul k)28. Biserica Întâmpinarea Municipiul Botoșani Botoșani Domnului și Sfinții Împărați (Ruset) k)29. Biserica Uspenia Municipiul Botoșani Botoșani (Adormirea Maicii Domnului), cu clopotnița k)30. Biserica domnească Municipiul Botoșani Botoșani Sfântul Gheorghe, cu clopotnița k)31. Biserica Sfântul Nicolae, Municipiul Dorohoi Botoșani cu clopotnița k)32. Biserica Neagră Municipiul Brașov Brașov k)33. Biserica Sfântul
EUR-Lex () [Corola-website/Law/275089_a_276418]