61 matches
-
degrabă sensul metaforic: limba fiecăruia dintre noi e rezultatul unui proces - conștient sau inconștient, în proporții greu de stabilit - care ne marchează trecerea prin lume. Într-o conferință, "Speaking in Tongues", susținută în decembrie 2008 la New York Public Library, prozatoarea Zadie Smith descrie felul în care vocea ei (accentul și lexicul) s-au modificat conform dorinței de a pătrunde în lumea "școliților", a "literaților", dar și în raport cu dubla ei identitate, "albă" și "neagră": Vocea cu care vorbesc acum, această voce englezească
Vorbiți cu accent? by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/7561_a_8886]
-
degrabă sensul metaforic: limba fiecăruia dintre noi e rezultatul unui proces - conștient sau inconștient, în proporții greu de stabilit - care ne marchează trecerea prin lume. Într-o conferință, "Speaking in Tongues", susținută în decembrie 2008 la New York Public Library, prozatoarea Zadie Smith descrie felul în care vocea ei (accentul și lexicul) s-au modificat conform dorinței de a pătrunde în lumea "școliților", a "literaților", dar și în raport cu dubla ei identitate, "albă" și "neagră": Vocea cu care vorbesc acum, această voce englezească
Vorbiți cu accent ? by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/7009_a_8334]
-
acuzator, am avut copleșitoarea surpriză să-i văd ahtiați de lectură, fermecător de familiari nu doar cu Salinger, Sarah Kane, Amălie Not homb, Veterany sau Houellebecque , dar și cu Eliade, Jünger, Cărtă rescu, Yourcenar, Hesse, Cioran, Efrem Sirul, Makine sau Zadie Smith! Familiari ai teatrului, anticariatelor și bisericii, cunoscători de Pateric și Filocalie, de Huntington, Revel și Noica, dar și deschiși către budism, slow food, Ada Milea, Răzvan Mazilu, dornici să vorbim de arhitec tura culelor oltenești, Ion Mincu sau melcul
Ce mi se-ntâmplă: jurnal pieziş by Dan C. Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/580_a_1318]
-
Se-mpodobe găina cu plută cu țigară în gură. Îi legam zgardă, o îmbrăcam în pene frumos. Chemătorii la nuntă strigau: «Șocăriță, țâpă gacii/ Că-ți rupe stegaru cracii!» - Cum era îmbrăcată o mireasă? - Ave cunună, chimeșă (cămașă), pindileu (fustă) și zadie (șorț, pestelcă). Un laibăr sau un cojoc, dacă era răce. În picioare, cizme sau pantofi. Mărgele mici, împletite în zgardă la gât. - Pe coafezele din oraș nu le-ați învățat să împletească mirese? - Nu vor să învețe. - Cât vă plătea
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
nesfârșit. Mâine, va porni în continuare. Pagină separată Mulțumiri (centrat) Le mulțumesc părinților mei, Ravi și Hilary Kunzru, lui Simon Prosser, lui Hamish Hamilton și alor lui, Johhny Geller, Hannah Griffiths, Carol Jackson și familiei, lui Curtis Brown, James Flint, Zadie Smith, Jess Cleverly, Sneha Solanki, lui Borg (www.metamute.com), lui Rosemary Goad, Jon Bradshaw, Penny Warburton, Elaine Pyke, lui Gaston și François, celor care se ocupă de colecția Biroului Oriental și Indian a Bibliotecii Britanice, motorului de căutare Google
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
cu senzația că „am mai văzut așa ceva“... ba chiar prea mult, în ultima vreme. Varza ironie-multiculturalism-supranatural-realism magic etc., amintind de un Rushdie schematic, n-a fost în măsură să mă facă să înțeleg de unde și până unde toată această „isterie Zadie Smith“... Citind însă Despre frumusețe, am avut certitudinea faptului că stau față în față cu o scriitoare matură (în ciuda vârstei anormal de fragede la care a scris acest roman câștigător de Orange Prizeă, o scriitoare care reușește să arate doar
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2208_a_3533]
-
câștigător de Orange Prizeă, o scriitoare care reușește să arate doar atât cât vrea din scheletul propriei proze, care știe să folosească tot arsenalul textual al postmodernismului în slujba unei proze demne de ceea ce s-ar putea numi modernism umanist. Zadie Smith nu ascunde faptul că, așa cum în White Teeth aducea un omagiu lui Rushdie, în Despre frumusețe face o hiper-elegantă plecăciune maestrului E.M. Forster. Dacă Howard’s End debuta, în 1910, cu „One may as well begin with Helen’s
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2208_a_3533]
-
Își apropriază structura, pentru ca apoi s-o mutileze în mod personal și să-i ofere, poate, o savoare pe care romanul lui Forster n-o avea. Nu vă imaginați o căpușă care stă călare pe organismul purtător, nu, romanul lui Zadie Smith are o independență plină de orgoliu, e original până-n vârful unghiilor, dar ca întreg... Valoarea cărții stă în tragismul celor două soții mature Se iau două familii „universitare“ multiculturale. Howard Belsey, fiu de măcelar, intelectual britanic pur-sânge, căsătorit cu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2208_a_3533]
-
iar Kiki își părăsește bărbatul pentru a apărea chiar la prima conferință susținută de acesta după ani de zile, pentru a-i reteza, prin simpla prezență, orice formă de discurs. Așa cum o făcuse Forster cu aproape 10 ani în urmă, Zadie Smith a reușit să scrie un roman plin de umanism, deopotrivă amuzant, profund, dar și șlefuit până la transparență. Nu aș fi vrut să uit de frumoasa analiză aplicată de profesorul Howard celebrei Lecții de anatomie a profesorului Tulp sau de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2208_a_3533]
-
ocazia ascultării lui Beethoven. Sunt multe de spus în legătură cu acest roman, ar merita câteva pagini numai felul savuros în care Smith descrie politicile culturale de campus, corectitudinea politică și altele asemenea. Dar, deocamdată, cred că v-am dat o idée... Zadie Smith, Despre frumusețe, Editura Leda, 2007 Cometa de după Stalin Bogdan Romaniuc „E vremea adevărului estetic și civic!“, putem citi pe www.danielvighi.ro, un site cultural - am spune - foarte bine realizat. Publicist, eseist, dar în primul rând un inginer al
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2208_a_3533]
-
Ai idee, autorul, Dave Eggers, o mai fi, încă, neînsurat? —Altcineva? întrebă Henry tulburat. —Pot să pun o întrebare referitoare la tema cărții? întrebă cu seriozitate Madeleine Kroft. Crezi că scrisul ajută la slăbit? Pentru că toate scriitoarele astea, Joan Didion, Zadie Smith sau Donna Tartt, de exemplu, sunt slabe ca un țâr. Henry își tamponă fruntea disperat. Se așternu o tăcere apăsătoare. —Henry, ce-ar fi să citești un fragment cu voce tare? Asta ar putea să canalizeze discuția, propuse Julie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]