1,349 matches
-
la conac și sta oastea de făcea halai, când intra împăratul în corturi, domnul descălica și îngenunchea și când trecea împăratul să pleca cu capul la pământ. Așa-l învăța cel de lângă împărat, iar oamenii domnului sta tot călări, apoi încăleca și domnul și să ducea la otac. De acolea poamele, pesmezii cei cu apă de trandafir și cu moscos făcuți și struguri și altele ce socotia domnul nu mai sta de a să trimite la unii și la alții, în
Visul român by Manuela Tănăsescu () [Corola-journal/Journalistic/15089_a_16414]
-
-se într-o familie de campioni era și firesc să se „lipească” de el această pasiune pentru motociclete. Deja din primii ani de școală, când alți copii de vârsta lui băteau mingea pe stradă, el încerca să meșterească și să încalece acest vehicul cu două roți numit motocicletă. Avea din copilărie un simț aparte, ceva ce prevestea că sunt șanse mari să ajungă și el campion, la fel ca bunicul, tatăl și unchiul lui. Avea și simțul vitezei, dar era și
Agenda2005-36-05-senzational3 () [Corola-journal/Journalistic/284162_a_285491]
-
are obligația de a purta costum special cu apărători la coate și la genunchi, să poarte o apărătoare pentru coloană, cască, mănuși și cizme speciale. Fără aceste echipamente de protecție, nici prin cap nu are voie să îi treacă să încalece așa un bolid, deoarece i-ar scădea șansa de a avea cât mai puține contuzii sau fracturi ale membrelor în cazul implicării într-un accident. Rolul Corinei în viața lui Ionuț este și dificil, dar și frumos. Dificil, pentru că el
Agenda2005-36-05-senzational3 () [Corola-journal/Journalistic/284162_a_285491]
-
până au leșinat. Dar Spook nu putea să stea locului pentru multă vreme. Voia să dea ture. Toți i-au zis să se ducă, dar nu voia să se ducă singur și toată lumea, mai puțin Tommy, era prea mangă ca să încalece o nenorocită de motocicletă. Așa că Suzy i-a zis lu Tommy să se ducă. Ce dracu. În seara asta nu poți să faci nimic. Știi tu, prea devreme. Și ea și-a imaginat c-o să stea să se uite de
Hubert Selby Jr. - Ultima ieșire spre Brooklyn by Adrian Buz () [Corola-journal/Journalistic/6114_a_7439]
-
nu pentru că în jurul țărăniștilor nu s-ar întinde o sahară deprimantă, ci pentru că ei nu sunt copaci. Nici măcar tufișuri nu sunt. Maximum un fel de iarbă târâtoare, un peisaj buruienos ce caută cu încăpățânare Nordul sinecurelor politice. După ce-au încălecat voinicește toate ministerele-cheie, țărăniștii au intrat într-o dizgrațioasă hibernare, trezindu-se doar când copiii lor de suflet, pediștii, le puneau câte un baton de dinamită sub șezuturi. Dar și atunci, revolta nu dura mai mult de-o clipă: ca
Urna scapă turma by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/16762_a_18087]
-
obedient, tremurător, mereu cu musca pe căciulă. Gașca ivită din pulpana lui Iliescu a speculat cu brio aceste caracteristici. Ultimii patru ani au arătat de ce suntem în stare în materie de rea-credință, încăpățânare prostească, lipsă de inspirație, lașitate. Am fost încălecați, ni s-a pus zăbala, ni s-au dat, până la sânge, pinteni, și continuăm să fremătăm fericiți din coadă, mândri că nu mai există pe lumea asta conducători ca ai noștri. Când, în momente bine alese, îl vedem pe câte
Spălătoria de cadavre by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/12393_a_13718]
-
când realitatea la care se referă câmpul lor disciplinar intră în criză, cunoștințele cu pricina șovăie și rutina ideologică mătură o știință aflată în derută. Pe timpul unei crize generale, cum este cea actuală, când toate disciplinele și în toată lumea se încalecă și se ambalează, specialiștii cei mai competenți și politicienii formați de ei sunt prinși pe picior greșit și reduși la bricolajul de zi cu zi al unor pompiers-sapeurs economici și politici. Luăm astfel măsura costului uman al unui sistem de
Adevărata revoluție: educația () [Corola-journal/Journalistic/4065_a_5390]
-
care-o aveam mereu sub comunism. Dar a rămas intactă oroarea în fața animalului cu multe brațe, ce știau doar să aplaude, și cu un singur cap: cel al lui Pingelică însuși. Ne aflăm, așadar, în noiembrie 1979 și Ceaușescu ne încălecase deja de cincisprezece ani. Sala Palatului era, conform obiceiului, ticsită cu activiști de partid, cu "delegați" veniți din teritoriu pentru a marca încă o etapă în procesul de sanctificare a sinistrului cizmar. Nu e greu de bănuit că, între ei
Sa ne prefacem ca nici n-am au by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/10151_a_11476]
-
facultate și spre bibliotecă. Acolo fierb reverii care sună, în rîndurile unei rubrici despre cărți de altădată, foarte firesc: "Ah, unde sînteți voi, ediții Belles lettres, cu coperțile gălbui, cu acele pagini mate mirosind a ceai de tei, voi, cai, încălecați în fugi nebune spre Epidaur, Naxos și Cythera, voi vrăjitoarelor, voi ursitoarelor, voi, frumoaselor ediții?". Unde sînt, însă, oamenii care știau să le deschidă? Unii sînt profesori, magiștri de Odobescu, apărînd, boreal, fantastic, din zăpezile care îneacă drumul spre Universitate
My way by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/10491_a_11816]
-
și deodată simți că-i era foame; și cum o simți, întregul său trup tresăltă; de câți ani flămânzea și nu simțea sfânta dorință arzătoare de pâine! iar acum... Nările lui sorbiră cu lăcomie aerul, urmă mirosul, păși un șănțuleț, încălecă un gard, intră într-o vie, zări sub un măslin scobit o colibă scundă, și fumul urca și se răsucea fuior deasupra acoperișului de paie. O bătrână sprintenă, cu nas ascuțit, aplecată înainte pe un cuptor zidit, la intrarea colibei
NIKOS KAZANTZAKIS - Ultima ispită a lui Hristos () [Corola-journal/Journalistic/5626_a_6951]
-
la lupta/ Cea mare..." (Înfierarea); , Prin curte, unul câte unul,/ Din boxele de porci sunt scoși țăranii -/ Cei ce-au dormit către vânt,/ Vești stranii cunoscând și zvonuri/ Adeverite mai târziu: pe-un pat de lemn/ Sunt împilați; călăii îi încalecă,/ Cu clești de aur le scot limba;/ Șomoiog de cânepă înmoaie/ În bidonul cu venin de ierburi;/ Prinsă de cap, ca lipitoarea,/ Limba țăranului e amorțită:/ Se știe locul clevetirii; rădăcina/ De unde iese vorba cârtitoare -/ Cu ștergătoarele de câlți se
Roșu vertical by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/11456_a_12781]
-
nu există de o parte o gîndire pură, aflată numai în capul omului și, de cealaltă parte, o realitate aievea care abia așteaptă ca omul să se aplece asupra ei pentru a o înțelege. De fapt, cele două planuri se încalecă, se suprapun și uneori se identifică, și atunci a gîndi realitatea înseamnă a o modifica și, în cazuri extreme, înseamnă a o produce. Ceea ce îl singularizează pe dialectician este încăpățînarea cu care dorește ca aceste cazuri extreme să se petreacă
Jocul dialectic by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/9247_a_10572]
-
ultim caz dincolo de disciplina birocratică, automatizată, nutrită de impulsurile anomaliei. După ce am menționat parodierea blasfemică a ritualului religios, să cităm limbajul curent al torționarilor în care, indenegabil, setea sălbatică de putere se împletește cu devierea maladivă, de coloratură sexuală: "Schingiuitorii încalecă pe unii dintre noi și se prăpădesc de rîs. ŤF... vă căpitanul și comandanții voștri. Unul să nu mai iasă la tinetă fără tăbliță de săpun cu demascarea din dimineața asta. Dacă nu vreți să vă turnăm noi ciomege cu
In Infernul cu prelungire (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/10157_a_11482]
-
desuetudinea și noblețea doar dacă recuperăm posibilitatea de citire adevărată a marilor scriitori. Aceasta înseamnă că ies din suficientă mea fie de autor relaxat, fie de autor crispat. Înseamnă să nu mai fiu omul timpului, să nu mă mai las încălecat de timp, ci eu să încalec timpul. Mării autori au fost asemenea călăreți ai timpului. Ei nu au scris pentru o zi, au scris pur și simplu împotriva zilei căci știau că deasupra segmentului istoric în care erau înscriși se
Literatura împotriva zilei by Dan Stanca () [Corola-journal/Journalistic/17547_a_18872]
-
posibilitatea de citire adevărată a marilor scriitori. Aceasta înseamnă că ies din suficientă mea fie de autor relaxat, fie de autor crispat. Înseamnă să nu mai fiu omul timpului, să nu mă mai las încălecat de timp, ci eu să încalec timpul. Mării autori au fost asemenea călăreți ai timpului. Ei nu au scris pentru o zi, au scris pur și simplu împotriva zilei căci știau că deasupra segmentului istoric în care erau înscriși se află împărăția îngerilor și a ideilor
Literatura împotriva zilei by Dan Stanca () [Corola-journal/Journalistic/17547_a_18872]
-
tîrziu. Tînărul încearcă să-și găsească o parteneră pentru prima sa experiență sexuală. Metafizica naivă, adolescentină și planurile aproape cinice de cucerire erotică alcătuiesc o voce extrem de autentică. Caietul se termină cu o sugestivă victorie: "Păunița-Cornelia îmi soarbe lacrimile, mă încalecă, se înfige unde trebuie, se mișcă încet, se culcă peste mine, și adorm ca în copilărie, cînd zăceam bolnav și deliram, cu gripă sau oreion, sau dracu' știe ce boală..." Al doilea capitol este scrisoarea unei mame disperate către o
Incest și naratologie by C. Rogozanu () [Corola-journal/Journalistic/15980_a_17305]
-
vedeam noi Mondialele pe vremuri. Repriza întîi a fost motivul pentru repriza a doua, cum ar zice filosofii de gazon. În repriza întîi, Brazilia, în marea sa aroganță, a luat-o încet, considerînd că are tot timpul din lume să încalece Mexicul. Și, precum în fabula cu iepurele și țestoasa, pentru că în repriza întîi s-a culcat pe o ureche, în repriza a doua timpul n-a mai avut răbdare cu ei, cum ar fi spus Moromete în drumul lui spre
Ce l-a impresionat pe Mirel Palada în Brazilia – Mexic 0–0: "Nula na nula, zbîrca bre gospodyn Neymar" by Bratu Iulian () [Corola-journal/Journalistic/73907_a_75232]
-
plus, asemenea lui Beckett, marele său model european, Federman scrie atât în franceză, cât și în engleză, simțindu-se uneori, așa cum o mărturisește în Ia sau lasă, un "schizotip... călărind două limbi/ culcându-se cu două limbi în același timp", "încălecând două limbi, două continente, două vieți și două culturi". El amplifică astfel drama rememorării nu numai prin repetiție și revizie, ci și prin duplicare lingvistică, un proces denumit de el însuși "distorificare". Bazându-se pe aceleași evenimente autobiografice, dar narate
Cum să vorbești despre ceea ce nu poți să vorbești? by Pia Brînzeu () [Corola-journal/Journalistic/6720_a_8045]
-
în care suntem convinși că va reveni pulsul existenței ca în dintâiele zile ale Genezei. 2. Limbajul transrațional Semnificația cuvintelor limbajului firesc, cotidian nu este cunoscută. Precum, în timpul jocului său, un băiețaș își poate imagina că scaunul pe care îl încalecă este un cal adevărat, de rasă, și, o vreme, scaunul chiar înlocuiește calul, la fel, în procesul comunicării orale și celei scrise, micul cuvânt soare în convenționala lume a dialogului uman poate înlocui minunatul, mărețul astru. Substituit de jucăria verbală
Un eseu de Velimir Hlebnikov - Temeiul nostru by Leo Butnaru () [Corola-journal/Journalistic/14389_a_15714]
-
Atunci, vă las să vă transcrieți benzile și vă mulțumesc pentru discuție. Și eu vă mulțumesc. Acum, știți care-ar trebui să fie poanta? Să nu luați în seamă nimic din ce v-am povestit aici. V-am păcălit. Am încălecat pe-o căpșună și v-am spus o mare minciună.
Mircea Horia Simionescu: "... Și v-am spus o mare minciună" by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/10868_a_12193]
-
le regretăm... Iar povestea înainte încă mult mai este până să pricepem noi cu totul cine ne-a stat în față ori alături și care au fost reverberațiile formulelor magice rostite atunci... Aceasta a fost povestea devenirii noastre... Și-am încălecat pe-o șa, deveniv-oi Om cândva... Noi trecut-am pe la voi, câte unu, câte doi, iară voi de ne-ați primit și pe toți ne-ați „Omenit” vă lăsăm acum frumos, și - călare ori pe jos - ne cam ducem să
E by ELENA TELESA () [Corola-journal/Journalistic/84105_a_85430]
-
Simona Vasilache Soi mai rău decât moftangiii lui Caragiale sunt slujnicarii lui Filimon. Probabil că societatea ceva mai căpătuită de pe la sfârșitul secolului va fi făcut, deja, din ei micii proprietari cu oarece principii încălecate de rele purtări, scumpi la tărâțe și ieftini la făină. Însă la tinerețe, sub pana unui romancier a venir, cresc pripit, pe drojdia cea mai ordinară. Fiziologia lor, a chibiților unui guvern din umbră, am zice astăzi, e Nenorocirile unui
Oameni de prisos by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/6094_a_7419]
-
mișcat, îi dă lui Argineanu o șansă. Să lupte, singur, contra tuturor. E ca și cum l-ai trimite la moarte sigură, mai și zicând, pe urmă, că ai fost generos cu el... Cuceritorul Bizanțului nu cunoaște resursele acestui... Hercule valah. Argineanu încalecă, sărută sabia, apoi își îndreaptă ochii spre Mahomed, strigând, cam așa: Sultane, m-oi fi crezut dumneata pe mine nebun și un lăudăros, dar te poftesc să dai ordin trupelor dumitale să mă atace, și vei vedea... Acest cântec al
Balada lui Argineanu by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/7295_a_8620]
-
demnitate uniforma elegantă, albastră, cu blazonul casei regale; o purta și prințul moștenitor Mihai, doar la ocazii deosebite și de sărbători se îmbrăca în uniforma Academiei Militare. „Dar cu toată eleganța uniformei noastre, nimeni și nimic nu ne împiedica să încălecăm balustradele casei scărilor și să le facem tobogan”, îmi povestește cu umor domnul avocat. „Marele Voievod ne urmărea cu mâinile le spate, râdea doar din priviri și pe buze îi înflorea un zâmbet ștrengăresc. Se amuza împreună cu noi de drăciile
Agenda2005-27-05-senzational 3 () [Corola-journal/Journalistic/283902_a_285231]
-
calul acesta mic și cu mine, care începusem să mă deșir pe verticală." Rică va rămîne, în memoria autorului, "calul pe care l-am iubit cel mai mult, pe care îl crescusem, îl călărisem de la început și era, cînd îl încălecam, parcă o prelungire a mea". Amintirile lui Constantin Ottescu ne poartă și în lumea curselor de cai, desfășurate pe hipodromul de la Băneasa. Memorabilă e figura lui N. Cerkasov, "personaj de legendă, poate cel mai important nume al curselor de cai
Despre cai și nu numai by Ștefan Cazimir () [Corola-journal/Journalistic/7364_a_8689]