1,236 matches
-
și pe parcursul capitolului viitor, Steinhardt înainte de a scrie se eliberase "de patimi", devenise "nou", "ies vindecat" afirmă el, își câștigă libertatea de a uita răutățile, de a deveni "fericit". Nicăieri pe parcursul Jurnalului nu descoperi un spirit vindicativ. Descoperi însă lupta înverșunată împotriva unui sistem totalitar, a unei istorii nedrepte, nefericite. Întotdeauna în bătaia puștii stă sistemul, nu individul. Un sistem de ale cărui orori nu se mai îndoiește nimeni. De altfel dacă urmărim Jurnalul de la un capăt la altul, observăm lesne
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
când vom aborda partea din carte dedicată momentului convertirii. Pentru micul André nu doar biserica lipsea din comunitatea bunicilor săi catolic și evreică din partea tatălui, respectiv protestant și protestantă pe linie maternă -, ci, Dumnezeu însuși lipsea din sufletul fiului unui înverșunat comunist, al familiei acestuia "Eram atei perfecți"4. Pentru ei " Linia de despărțire a spiritelor nu trecea prin religie, trecea prin politică". Lumea era privită de pe poziții de stânga: "Ei nu știau, cum știam noi de la Jean-Jacques Rousseau, că păcatul
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
un rol însemnat în procesul convertirii sale) "care era idealul meu în viață", el răspunde că "rowing-ul", ceea ce-i provoacă acestuia un râs incontrolabil și sarcastic. Nimic nu anunța așadar metamorfoza spirituală a celui crescut în sânul unei familii de înverșunați comuniști, a cărui primă carte citită a fost Micul Pierre va fi socialist, a celui al cărui singur pelerinaj fusese făcut la "zidul Federațiilor". De altfel, acest fapt e mărturisit de Frossard însuși: "Din ceea ce am scris până acum sper
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
greu procurată în favoarea altuia, deși se afla în camera 4 (a tuberculoșilor, "camera morții") de la Târgu Ocna din care nimeni nu ieșea viu. Ba, mai mult, cel care renunță e un pastor luteran cu origini evreiești, beneficiarul fiind "un antisemit înverșunat"; "Cristos Se află cu noi în inchisoare în mai multe feluri. În primul rând poate fi regăsit în doctorii noștri creștini, deținuți ei înșiși, care, deși bătuți și brutalizați, continuă să ne ajute. Priviți-i pe Ghițulescu, Floricel, Lefa, medici
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
de ani. Doar moartea sa, survenită din nefericire, cu câteva luni înainte de căderea comunismului, îl salvează de ororile acestui regim. Toate acestea fac ca adversitatea sa față de comunism să sporească necontenit, transformându-l pe parcursul anilor în unul dintre cei mai înverșunați adversari ai acestuia. În cartea sa, Jurnalul fericirii, interzisă publicării în perioada comunistă și confiscată în două rânduri (1972, respectiv 1984), face o critică severă asupra comunismului. Reproducerea câtorva pasaje din secțiunea Văratic, 1970, nu mai lasă loc de niciun
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
M. Merriman, "Incident at the Statue of the Virgin Mary: The Conflict of Old and New în Nineteenth-Century Limoges", în Consciousness and Class Experience în Nineteenth-Century Europe, ed. J. M. Merriman (New York-Londra, 1979), 129-148, care a studiat în special înverșunată devoțiune a măcelarilor din Limoges la sfârșitul secolului al XIX-lea și începutul secolului XX față de statuia "lor" reprezentând-o pe Fecioara. 139 Richa, Notizie (mai sus, cap. 1 n. 4), VIII, 243-247; Polizzotto, Elect Nation (n. 1 mai sus
by William J. Connell, Giles Constable [Corola-publishinghouse/Science/1047_a_2555]
-
bine să cunoaștem și astfel de lucruri atunci cînd ne ocupăm de economie, de fapt de teoeconomie. Un prim aspect care tre-buie stabilit este legat de proprietate. Tot ce există îi aparține lui Dumnezeu și nu nouă. De aceea lupta înverșunată pentru proprietăți, dobîndirea și apărarea lor cu tot felul de garduri juridice, mentale, dar și fizice, constituie un atentat la Creația divină. Ea a fost dăruită omenirii ("Creșteți și vă înmulțiți și stăpîniți pămîntul") și nu anumitor oameni, anume celor
[Corola-publishinghouse/Science/1490_a_2788]
-
cu adevărat profundă va întâmpina o puternică rezistență. Împotrivirea față de ideile lui Darwin a fost pe măsura profunzimii reconsiderărilor la care conduc ele. După părerea aceluiași Ernst Mayr, nici o teorie științifică nu s-a confruntat cu o împotrivire atât de înverșunată și atât de îndelungată. În Prefața cărții sale Ceasornicarul orb, Richard Dawkins observă, urmându-l pe Jacques Monod, că amploarea acestei împotriviri se explică și prin faptul că toată lumea crede că înțelege teoria lui Darwin, spre deosebire, să zicem, de
Darwin şi după Darwin: studii de filozofie a biologiei by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1366_a_2708]
-
dispute religioase, mai ales în privința reunificării cu biserica Romei. Mehmed l-a ales ca nou patriarh pe un respectat om de cultură, Gheorghe Skolarios, care, călugărindu-se, își luase numele de Ghenadie. El avea avantajul de a fi un inamic înverșunat al unirii. Cei doi au aprobat de comun acord o nouă organizare a bisericii, iar în 1454, sultanul i-a conferit patriarhului însemnele oficiale ale poziției sale. În calitate de cap al milletului ortodox, patriarhul de la Constantinopol avea mari îndatoriri și răspunderi
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
membrilor mai săraci și mai slabi ai propriei lor comunități. Departe de a fi uniți ca pătură socială, notabilii erau divizați în facțiuni familiale care luptau pentru avantaje economice și politice. Rivalitatea aceasta dintre familiile mai puternice și certurile lor înverșunate au ieșit clar la iveală în timpul revoluției grecești din anii '20 ai secolului al nouăsprezecelea. Insulele grecești aveau un statut și mai avantajos. Dat fiind că acestea constituiau în general proprietatea membrilor familiei regale otomane, ele se aflau sub controlul
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
În aceeași manieră, o parte dintre notabilii locali, în primul rînd cei care beneficiau financiar de situație sau care nu vedeau nici o altă alternativă viabilă, colaborau bine cu autoritatea otomană; o altă parte a lor au opus însă o rezistență înverșunată. Trebuie să subliniem totodată că, deși Imperiul Otoman era teoretic un stat absolutist centralizat, autoritățile de la Constantinopol dețineau un control direct minim asupra vieții individului creștin din Peninsula Balcanică, preferînd întotdeauna să guverneze prin intermediari: biserica sau căpeteniile alese ale
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
și atunci doar cu consimțămîntul Rusiei. Aceste aranjamente au dus firește la o mare creștere a influenței rușilor. Poziția Rusiei a devenit și mai puternică odată cu numirea consulilor, o chestiune de asemenea prevăzută în tratat. În 1782, după o opoziție înverșunată a otomanilor, primul consul, S. L. Lașkarev, a sosit la București. După aceea au fost numiți viceconsuli la Iași și Chilia. Ca și în Grecia, birourile acestora au devenit centre ale intrigii politice. Imperiul Habsburgic a înființat un consulat similar în
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
era și ea clară, chiar dacă era vorba doar de bande de tîlhari. În schimb, zonele de frontieră din Transilvania erau dens populate, mai ales ținuturile sașilor; nu exista nici o temere în privința unor atacuri din partea Principatelor. Cu toate acestea, în ciuda obiecțiilor înverșunate ale aristocrației locale, au fost înființate două regimente de români și trei de secui, care s-au stabilit în satele situate de-a lungul graniței cu Principatele Dunărene. Ca și în alte zone de frontieră, condițiile de trai ale soldaților
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
și bătălia de la Kosovo ar fi putut avea efect asupra unirii creșinilor, alte episoade nu au avut nici un rezultat. Pe măsură ce istoricii investigau perioada pre-otomană și evocau trecutul glorios, jurisdicțiile suprapuse și conflictuale ale imperiilor medievale deveneau tot mai evidente. Controversele înverșunate au devenit inevitabile atunci cînd frontierele istorice au ajuns să constituie o justificare a revendicărilor naționale. Mai recent, numeroase probleme au dus și ele la conflicte între locuitorii Peninsulei Balcanice. Influența grecească și fanariotă din secolul al optsprezecelea au constituit
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
a dus la declanșarea războiului civil. Kolokotronis avea controlul asupra orașului Nauplion; adversarii lui de la Kranidi erau membrii unei administrații aflate sub conducerea lui Ghiorghios Kountouriotis, care reprezenta interesele insulelor. Deși Kolokotronis a fost determinat să cedeze controlul asupra Nauplionului, înverșunatele lupte interne au continuat. Nici una dintre facțiuni nu a reușit să instituie un regim care să poată impune respectul și supunerea tuturor. Între timp, așa cum am văzut, forțele egiptene debarcaseră în Pelopones și repurtau victorie după victorie. Adunarea generală ținută
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
adus daune poziției Marii Britanii în zonă. Alexandru I a murit în 1825 și a fost urmat de fratele lui, Nicolae I, care va adopta o atitudine mult mai fermă față de problemele curente legate de Poartă. Fiind un conservator și mai înverșunat decît predecesorul său, el a insistat ca otomanii să respecte drepturile rușilor stabilite prin tratate, fiind în același timp în favoarea cooperării cu celelalte puteri asupra chestiunii grecești. În 1826, guvernul britanic l-a trimis pe ducele de Wellington la Sankt
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
opuneau punerii în încurcătură a guvernului rus. O atmosferă de conspirativitate și nemulțumire se instalase la București și la Iași. În Valahia, situația era și mai rea. Aici, Alexandru Ghica, fratele fostului hospodar, trebuia să facă față unei opoziții extrem de înverșunate. Guvernul rus sprijinise numirea lui, deoarece îl considera drept un om pe care se putea bizui. El avea însă mulți dușmani, al căror număr a crescut atunci cînd a devenit domnitor. Ghica i-a numit miniștri pe doi dintre frații
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
de rușine" în "gura mahalalei". Diatriba contra stăpânului pune în lumină psihologia copilului răzvrătit precoce împotriva condiției sale: "Copilul, ființă încă neîmbâcsită de prejudecăți și care se conduce numai prin instincte... se răzvrătește în sufletul lui și contractează o ură înverșunată atât împotriva stăpânului, cât și împotriva propriei sale familii". E definită aici psihologia resentimentului încă viu în momentul în care e analizat. în 1924 Istrati își reactualiza condiția de pauper din copilărie, poate în încercarea de a se elibera de
Complexele lui Panait Istrati by Elvira Sorohan () [Corola-journal/Journalistic/9678_a_11003]
-
ca speriat. Cărăuțeanu o privi și el surprins. Era ca și cum, o domniță, o prințesă ar fi dat mâna unui biet șerb. Coana Lenuța apăru și ea în prag în mână cu o tingire mare de alamă pe care o freca înverșunată. Se schimbară salutări. Când să deschidă ușa paralelă ce dădea direct la ei în odaie, Cărăuțeanu, înalt cum era, cu capul pe jumătate ascuns în tifonul alb de bumbac contra muștelor și țânțarilor, întrebă spre stăpânul Magdalenei și al lui
Asfințit cu ghioc (VI) by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/12029_a_13354]
-
bagă de seamă că autorul nu se mai află printre noi. Revenind la Regman (după ce am privit fotomontajul Zaciu, nu fără emoție), iată o succintă autocaracterizare din interviu: "Am apărat cronica literară, gen de tradiție la noi, împotriva unicului adversar înverșunat al acesteia [...]: Adrian Marino. Niște culegeri de cronici literare sînt cele mai multe dintre cărțile mele, cronici care - cum bine s-a observat - se situează mai aproape de înțelegerea genului așa cum s-a practicat de către criticii din generația anterioară, nu Ș. Cioculescu, de
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/16939_a_18264]
-
roșu, îl văd deasupra mustății, ca o gânganie... Un interval de ceață, și iată apare un regiment. în zdrențe, cu casca franceză dată pe ceafă, sunt adevărați eroi... De la Paris sosesc mereu telegrame. Să oprim înaintarea din Ardeal! Cea mai înverșunată este Italia. Sora latină! Dar, pragmatic, Brătianu se face că nu aude... întâi ocupă și pe urmă discută. Pe măsură ce înaintez în timp, ceața se face mai străvezie. Știu că sunt la București. Sunt teii de la șosea. Caii sunt în blană
File de istorie de Gh. Jurgea Negrilești by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/10620_a_11945]
-
dintre foștii susținători ai lui CVTudor, din perioada în care România mare publica liste cu personalități care ar fi trebuit condamnate la moarte, s-au repliat în oastea lui Becali, de unde agită crucea și ciomagul. Chiar dacă Becali se declară anticomunist înverșunat, el e privit de unii dintre fanii lui drept un nou Ceaușescu, reprofilat pe construcția de biserici și care dă de la el săracilor, așa cum li se pare că făcea, prin politică de stat Ceaușescu. După părerea mea, nostalgicii ceaușismului nu
Atacul securistilor orfani by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/10126_a_11451]
-
a prezentat pe aceștia ca fiind „responsabilii europeni conștienți” de faptul că certificatul de democrat și european este dat de votul oamenilor, apreciind că președintele Traian Băsescu nu mai poate minți Europa. „Adversarii noștri care sunt și au fost adversarii înverșunați ai propriilor compatrioți mai au astăzi puține speranțe, ce speranțe mai are Băsescu. Că poate găsește un alt prim - ministru? Nicio șansă. Victor Ponta va fi prim - ministru. Ce speranță mai are? Că ne vom dezbina, acum când suntem victorioși
Antonescu: „Mi-ar fi milă de Băsescu și de PDL, dar nu-mi permit” by Bratu Iulian () [Corola-journal/Journalistic/40636_a_41961]
-
limfă. Cum n-avea înțelegere pentru lirica avangardei, nici în linia exceselor lexicale, nici în aceea a absenței de simboluri, Jurnal de sex al lui Bogza i s-a părut a fi "17 aspecte versificate ale vieții sexuale, atît de înverșunate și de scabroase, încît simțul de conservare al individului celui mai puțin pudic este murdărit de dezgust și de inapetență erotică". Dadaismele lui Urmuz le ia drept simple jocuri, ca și Alexandru George mai tîrziu. Noutatea Patului lui Procust îi
G. Călinescu, publicist by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/10313_a_11638]
-
neamului, umăr la umăr mărturisind în acest gând unificator și în această adâncă realitate". Lucru firesc, în opinia președintelui, întrucât "nici unul dintre ei n-a uitat, nu poate să uite câte armate de spini și hârtoape, cât de lung hățiș înverșunat și câte întunecimi au stat proptă în calea aceasta care azi se deschide luminoasă și tot mai făgăduitoare pe viitor". Toate acestea și încă altele le-am putut afla din ziarul "România", oficios al Ministerului de Interne și condus, grație
Din activitatea S.S.R. by Dumitru HîNCU () [Corola-journal/Journalistic/8194_a_9519]