2,686 matches
-
el reținut inițial. Iar mintea nu poate repeta decât ce a perceput și deci nu va putea face similizări cu ce n-a putut reține dintr-un proces natural. Principiul abstracției din Semantica generală este deci aplicabil în acest caz: abstracția recepțiilor. Pentru început trebuie o mai bună cunoaștere a componentelor identității individului, respectiv de fapt a memoriei înmagazinate în creierul acestuia, sau în alt loc al corpului său. Cu cât cineva face mai mari eforturi să-și perfecționeze memoria, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85125_a_85912]
-
și cercetările sale progresau. Deja știa o mulțime de lucruri și chiar cele care-i erau încă necunoscute, i se păreau dintr-odată accesibile. Îi rămânea să dea dovadă de mai multă profunzime în gândire, să facă o mai mare abstracție de realitate, să împingă precizia observațiilor sale cu încă o zecimală, și vălul se va ridica, iar descifrarea misterului va fi la îndemâna simțurilor sale. Consecințele acestui raționament erau suficient de ample ca să justifice o "pauză" de integrare pentru sistemul său
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85125_a_85912]
-
străzile mai îndepărtate era un fond sonor mișcărilor sale, ca un murmur continuu, neplăcut, politonal. Thorson răspunse acru întrebării sale: ― Cei de-aici sunt la fel de afurisiți ca și cei de pe Venus. Se bat de parcă-s nebuni. ― E un nivel de abstracție în plan non-A ― răspunse cu dezinvoltură Gosseyn. Adaptare totală la necesitățile situației. Thorson zise: "Ahaaa!'" ― cu un ton plictisit și schimbă subiectul: Simți ceva? Gosseyn clătină din cap, negativ și zise sincer . ― Nimic. Ajunseră la apartamentul Patriciei. Zidul în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85125_a_85912]
-
Începuse să aibă un somn ușor și agitat - lucru care o făcea să fie foarte irascibilă. Emma rămase nemișcată, cu pleoapele lipite. Încercă să-i imite pe asceții indieni, pe călugării budiști sau pe adepții vreunei secte, capabili să facă abstracție de corpul lor, de neplăcerile lumii fizice și materiale, ajutați de puterea gândului. A medita. A levita. A transcende. Să uite de Antonio, acolo, afară, În noaptea asta, la fel ca ieri, la fel ca alaltăieri. Să uite de proteza
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
din nou la suprafață, în bătaia serii de-atunci, în dulcea nehotărâre dintre da și nu, dar nu îndrăznii. Privirea-mi stătea pe umerii ei, pe armurile-i nevăzute, strălucind la jocul fluierător al timpului, simțeam că amețesc, dar deodată, abstracție făcând de toți câți ar fi putut să ne vadă, îmi strânse mâna dreaptă cu o vigoare greu bănuită, transmițându-mi căldura ei tremurătoare. Încercai o desprindere dar ea, cu o cunoaștere perfectă a disimulării, venită de bună seamă din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
să-mi transmită salutări. - Cine-a fost Marga Popescu?, gândeam. Dar Ana? Acum câteva luni, o scrisoare din partea ei mă anunțase că e foarte bolnavă, că a ieșit cu greu din iarnă. Doamna Pavel tăcu. Obosise. Continua să împletească făcând abstracție de prezența mea. Deodată vorbi: - Vrei o cafea? - Nu e nevoie, mulțumesc! Nu răspunse, își continuă lucrul ca și cum nu rostisem nici un cuvânt, dar la puțin timp renunță să mai împletească, își puse andrelele, ghemul de lână și puloverul, în parte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
urm. VESTUL DE LÂNGĂ NOI PRINCIPATELE ROMÂNE ÎN RAPORTURILE FRANCO-RUSE, 1861-1866 Dumitru Ivănescu După realizarea Unirii depline, domnitorul și principalii lui sfetnici s-au străduit, și de cele mai multe ori au reușit, să stabilească României, în relațiile diplomatice, un statut care făcea abstracție, în egală măsură, de suzeranitatea față de Turcia, cât și de regimul de garanție al Marilor Puteri. Semnificative în acest sens sunt demersurile finalizate cu înființarea de agenții diplomatice la Paris și Belgrad, fără avizul Porții, încheierea de convenții comerciale de pe
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
de regimul de garanție al Marilor Puteri. Semnificative în acest sens sunt demersurile finalizate cu înființarea de agenții diplomatice la Paris și Belgrad, fără avizul Porții, încheierea de convenții comerciale de pe poziția unui stat suveran, modul deliberat de a face abstracție de jurisdicția consulară, sprijinirea mișcărilor de emancipare națională, încurajarea speranțelor românești pentru rezolvarea unității integrale prin interesul manifestat față de soarta românilor din Transilvania și Bucovina și, nu în ultimul rând, stabilirea unui nou tip de relații cu Imperiul otoman. O
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
astfel epoca în care arta înfrumuseța biografia: narcisismul, plăcerea de a mistifica, gustul scandalului și mai cu seamă voința explicită de a pune orice angajament estetic în slujba ideologiei 120. Estetismul afirma că totul e artă, dar, în realitate, făcea abstracție de ea121. Dandy-ul, estetul și flaneur-ul trăiau en artiste ferindu-se să lucreze în profit, să ducă o viață obișnuită, domestică, banală. Bunăoară, munca nu era doar blestemul proletariatului ci și al lui Marx, niciodată dispus la un efort
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
mesajul când acesta va fi transmis efectiv. Mai precis, mesajul trebuie gândit în directă proporție cu cel căruia îi este adresat (trebuie evitată o tendință care își are propriul cotidian în practica școlară, anume aceea de a construi mesajul făcând abstracție de particularitățile de orice fel ale elevilor care se vor constitui ca beneficiari ai comunicării didactice), acest punct de vedere delimitând clar conceptul de repertoriu comun. Astfel, așa cum putem remarca, repertoriul comun nu trebuie să privească doar o sferă de
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
dimensiunea - dimensiunea problemei recomandă modul în care se poate rezolva conflictul; o problemă mai restrânsă rezolvă un conflict mai ușor decât o problemă mai extinsă (chiar dacă aceasta din urmă poate fi separată în aspecte diferite, aspecte care însă nu fac abstracție și de relațiile dintre acestea în cadrul conflictului); - rigiditatea - o percepție primară a inexistenței unor alternative satisfăcătoare pentru părți poate duce la escaladarea conflictului, deoarece această rigiditate a problemei oferă și anumite elemente frustrante părților (oricum, rezolvarea de conflict presupune un
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
funcționa, rămâne să adoptăm critica partenerului, dar îi putem arunca acestuia responsabilitatea pentru schimbul negativ de cuvinte pe motiv că „nu știe să spună lucrurile pe un ton și într-un mod acceptabil”; desigur că în acest caz vom face abstracție de faptul că discuția a înaintat în această direcție, iar tonul și modul de a discuta au escaladat într-un conflict din cauza strategiilor de eschivă aplicate de către noi pentru a controla desfășurarea negocierii și pentru a nu pierde prin acceptarea
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
Prin această carte sper să te ajut pe tine, cititorule, să înțelegi mai bine cifrele din situațiile financiare ale instituțiilor publice, și să îți arăt noi modalități prin care să le folosești. În demersul meu am încercat să nu fac abstracție de specificul administrației publice, în calitatea sa de fenomen complex, din când în când copleșitor, fiind expresia nevoii societății de a fi apărată, dar și condusă, de a se stabili reguli de conviețuire, dar și de a avea grijă de
Audit şi contabilitate : baze ale performanţei în administraţia publică by Adelina Dumitrescu () [Corola-publishinghouse/Science/188_a_474]
-
și ieșirile pot fi cuantificate. De asemenea, intrările trebuie să fie funcțional independente, adică să nu se poată scrie o relație de genul. Teoria economică generală pleacă de la o pereche de inputuri, și anume munca și capitalul, care, făcând anumite abstracții matematice pertinente, pot fi considerate ca fiind independente. Astfel, ecuația (1) poate fi rescrisă după cum urmează. Pentru a genera un set de variabile de intrare complet independente, vom măsura munca în ore-om și o denumim timp<footnote Orele-om
Audit şi contabilitate : baze ale performanţei în administraţia publică by Adelina Dumitrescu () [Corola-publishinghouse/Science/188_a_474]
-
și comportament organizațional, Editura Comunicare.ro, București, p. 79 și urm. footnote>. Din acest punct de vedere, administrația publică din România are influențe din sistemul francez, dar putem observa și ușoare influențe balcanice. Uniunea Europeană propune principii de administrație care fac abstracție de diferențele ce țin de specificul național. Principiile de administrație definesc astfel o bază comună tuturor membrilor UE pentru ca actul administrativ să îndeplinească aceleași scopuri și să se supună acelorași standarde. Astfel, se obține, printre altele, un set obiectiv de
Audit şi contabilitate : baze ale performanţei în administraţia publică by Adelina Dumitrescu () [Corola-publishinghouse/Science/188_a_474]
-
dată de prețuirea și identificarea mărfii prin bani. Vom considera capitalismul ca fiind extensia instituțională a unor relații sociale complexe determinate de cultură, dar și de economie, de efortul uman din domeniul nevoii și interesului. Marx arată că ,,dacă facem abstracție de conținutul material al circulației mărfurilor, de schimbul diferitelor valori de întrebuințare și nu privim decât formele economice pe care le creează acest proces, găsim că produsul lui ultim sunt banii. Acest produs ultim al circulației mărfurilor este prima formă
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
tatălui nu apare încă pe scenă. Nu apare, însă eroul îi presimte ivirea. Har divin, sau blestem diavolesc? Scolasticul Praida optează pentru a doua ipoteză: "Gelu: Tovarășe Praida, până astă-seară tatăl meu, pe care abia l-am cunoscut...era o abstracție...Nu l-am văzut bine decât în fotografie, căci eram prea mic și el lipsea mult de acasă...Acum el crește în mine dinăuntru...Știu cum a așteptat și toate gesturile lui din seara în care s-a sinucis, fiindcă
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
fost necesară, pentru completarea tabloului, folosirea știrilor date de izvoarele documentare și de urmele culturii materiale ș...ț. Am acordat însă prioritate știrilor date de autorii antici, la a căror mărturie am recurs aproape la fiecare pas”1. Dacă facem abstracție de discretele inflexiuni ale materialismului istoric ce se întrevăd în logica acestui text, el poate fi considerat drept epitomă pentru orice istorie a cotidianului, din specia tradițională a genului. Trecerea de la istoria evenimențială, preponderent politică și instituțională, întemeiată, metodologic, pe
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
ca un semn al tranziției, ca element vizibil cotidian al metamorfozei mentalității. Indicii după care oamenii în majoritatea cazurilor remarcă sau măsoară schimbarea sunt elemente extrem de concreți, legați de viața de zi cu zi și mai puțin fac trimitere la abstracții cum ar fi „democratizarea societății”, mai ales în condițiile unei culturi politice și civice precare. Mă uit acum... că intru ba într-un magazin, ba în altul... Imediat știi care-i de stat și care-i privat. În ăla de
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
dar și de dimensiunile/particularitățile corpului pe care-l posed. Gândirea și trăirea sunt într-o relație simbiotică, o stare corporală, să zicem, un simptom de amețeală, îmi poate periclita „lumea” și ceea ce eu gândesc despre ea, nu pot face abstracție de barierele organice, iar uneori sunt chiar sclavul lor. Putem facem abstracție de foarte multe lucruri și chiar de toți ceilalți, putem trăi într-un „butoi”, ca filosoful antic, sau într-o „coajă de nucă” și să ne credem „regele
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
trăirea sunt într-o relație simbiotică, o stare corporală, să zicem, un simptom de amețeală, îmi poate periclita „lumea” și ceea ce eu gândesc despre ea, nu pot face abstracție de barierele organice, iar uneori sunt chiar sclavul lor. Putem facem abstracție de foarte multe lucruri și chiar de toți ceilalți, putem trăi într-un „butoi”, ca filosoful antic, sau într-o „coajă de nucă” și să ne credem „regele unor domenii nemărginite”, cum filosofa Hamlet. Intelectualii de care vorbești sunt nu
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
firească, în cadrul confruntării „corpului” cu transformările vârstei și al trecerii treptate spre eternitate. Privit unitar, afirmația corectă este „Eu sunt corpul care vorbește”, spiritul și corpul cresc împreună și orice transcendere spre un alt nivel de spiritualitate implică a face abstracție de corp, însă „el simte” această „trădare/evadare” și poate reacționa „ciudat” sau refuza dezvoltarea sentimentelor de confort, mulțumire, fericire. Reprezentarea că trebuie să ajungi undeva unde nu s-a ajuns încă - sau la ceva „cenzurat/interzis” - poate fi și
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
în detaliu, însă ceea ce este foarte exact poate fi nu numai absurd, ci și imposibil de prelucrat. Creierului nu-i plac analizele la nesfârșit și foarte obositoare, ci sintezele și concluziile. În fond, noi gândim în concluzii, cuvintele sunt deja abstracții ale unor proprietăți și, cum pentru a lua decizii sau a influența trebuie să te exprimi scurt și eficient, aceasta implică și mai multă abstracție. Numai blocarea creierului pe detaliu scos din context și amplificat face posibilă panica. Însă a
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
foarte obositoare, ci sintezele și concluziile. În fond, noi gândim în concluzii, cuvintele sunt deja abstracții ale unor proprietăți și, cum pentru a lua decizii sau a influența trebuie să te exprimi scurt și eficient, aceasta implică și mai multă abstracție. Numai blocarea creierului pe detaliu scos din context și amplificat face posibilă panica. Însă a te informa permanent de intențiile colaboratorilor înseamnă nu numai suspiciune, ci și plăcerea obsesivă a voyeur-ului de a intra în intimitatea cuiva. L.A.: Ipoteza mi
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
așadar nu putem vorbi niciodată de o singură „intenție”. Fără a intra în analiza intenționalității, a instanțelor cenzurii sau a sentimentelor reprimate, aș atrage atenția asupra unei intenționalități latent distructive, greu de controlat și care nu este neapărat conștientă. Făcând abstracție de intersectările inconștientului cu toate instanțele eului și dacă vizăm posibilitatea creierului uman de a deschide mai multe planuri, ferestre (windows) „în spate”, invizibile celorlalți, ce permit dezvoltarea unor gânduri/strategii paralele cu cele afișate în prim-plan, atunci vom
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]