2,268 matches
-
7 noiembrie, acum dispărută prin sistematizare, n.a.) nr.12, unde locuiesc și eu, cu cel mai profund respect vin a supune dvs. următoarele (...)”. Numitul Smilovici Solomon își concepuse tirada cât mai melodramatic cu putință, scoțând prima dată în evidență că bieții lui părinți sunt bătrâni și săraci, la fel ca și el, evident, și că ar avea nevoie de un pașaport pentru a-și continua (atenție!) studiile superioare în Franța, la Paris. Totuși, pentru a nu da prea tare de bănuit
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
linie democrată și progresistă, care să aducă o deslegare favorabilă a chestiunilor ce interesează obștea evreească, în toate compartimentele sale, inclusiv restratificare și productivizare (sic!, n.a.), se consideră demisionară pe data de mai sus”. Pe restul filei, fuseseră trecute numele „bieților” demisionari, care vor fi semnat hârtia cu lacrimi grele în ochi. Iată-i: „Rabin B. Halpert; Avocat Ghido Schaffer; Osias Segal; Sneer Solomon; Leizer Goldstein; Samy Haberman; Pincu Marcovici; David Schechter; Milu Moscovici; Izu Blum; Rabin Isac Halpern; Simon Hahamu
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
compunătorii ce s-au forțat degeaba să gândească o dau rău în bară: „(...) membrii Comitetului Executiv al Frontului Plugarilor, constituind creerul țărănimii din toate punctele de vedere (frumos dar mincinos adaos își trăseseră tovarășii!,subl.și n.a.), s’au sbuciumat (bieții de ei!, n.a.) să găsească diferite mijloace pentru a trezi în sufletele plugarilor dragostea cooperării și a colaborării economice (cu cine această colaborare??, n.a.)”. În viziunea idilic falsă a Frontului Plugarilor, una dintre „misiunile resortului economic” preconizat a se înființa
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
fi vrut sub nicio formă să dea siguranța din România pe incertitudinea din URSS, a fost concepută special de mințile diabolice de la Moscova pentru a nu da posibilitatea cuiva de a se eschiva de la „repatrierea benevolă”. După cum se va vedea, bieții basarabeni și nordbucovineni fugeau unde vedeau cu ochii când erau „invitați” sau prinși de-a binelea de către zeloșii polițiști rurali (brute cu carte puțină și bâte noduroase în dotare), proaspetele slugi ale ocupanților uteciștii și comuniștii - sau, uneori, chiar de către
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
da de bănuit, farmacistul solicitase viza medicului-șef al orașului Bârlad, dr. Lucia Galin care scrisese pe verso-ul facturii următoarele: „...certific că medicamentele specificate în prezenta factură au fost furnizate și distribuite cetățenilor ce se repatriază în URSS”. Cum bieții repatriați nu trebuiau să-și dea seama că Stalin vrea să-i adune la un loc pentru a forma loturi compacte cu destinația Siberia sau Kazahstan, le asiguraseră (pe banii statului român) condiții de belferi sadea de erau în stare
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
iarăși iama prin cotețele locuitorilor din mediul rural pentru a nu-i lăsa pe aceștia să se îmbuibe prea tare cu proteine, că nici de mămăligă prea multă la ceaun nu se puteau plânge pentru că altfel, ce-ar fi făcut bieții și sărmanii cai ai războinicilor lui Stalin?! Ar fi mestecat coceni? Așa că: „On daet vam nași hrabrâie rumânskie ptițî i iaiț Krasnoi Armi! I ne zabâvaite: maslo, miaso, moloko, med, belâi hleb i goriacii, potomu cito inace Nagan, i streliatî
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
rest, toți, ceea ce „ușurase” bugetul „armistițiului” cu imensa sumă de 10.606.204 lei, bani care la vremea aceea mai aveau valoare. După această „mănoasă” lună pentru belferii roșii, care-și și frecau palmele mojicești la gândul răzbunărilor viitoare pe bieții civili ROMÂNI fugiți din calea urgiei războiului, au urmat NOUĂ luni care, prin adunare, au dat 183 de oameni trimiși peste Prut, oameni ce vor fi fost, poate, resemnați, poate prinși cu arcanul, poate mințiți de către odioșii ofițeri staliniști ce
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
rău absolut degeaba. Nu se termină lumea fiindcă nu ai reușit tu să intri în nu știu ce echipă de fotbal.” chestionare: „De ce crezi că nu te-au primit?”, „Ce nu a fost în regulă?”, „Ceilalți colegi erau mai buni?” milă: „Of, bietul de tine! Ce rău îmi pare. Te ai chinuit așa de mult pentru olimpiada asta de matematică și tot nu ai fost suficient de bun. Acum o să râdă toți colegii tăi de clasă. Cred că îți vine să intri în
Abecedarul părinţilor by Elena Bărbieru, Xenofont Vasiliu () [Corola-publishinghouse/Science/766_a_1573]
-
fragmente din noile cărți de rugăciuni (nu-i de mirare că bisericile sunt pustii). Am inspectat pernițele de închinăciune, brodate de femeile din sat. M-am cocoțat pe băncile din strane și am privit pe ferestre. M-am gândit la bietul „Mutulică“ zăcând acolo în cimitir, cu nimic mai amuțit decât fusese în viață. La zece și douăzeci am hotărât că trebuie să ies la aer. Fusese o greșeală din parte-mi să mă ascund în biserică, în timp ce Hartley străbătuse probabil
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
și ne-am așezat din nou la masă. — Nu te necăji, Charles, animalul ăsta mic și lacom n-are o inimă care poate fi zdrobită. Am rămas tăcut. — Acum, presupun că vrei să discuți cu mine despre „biata Lizzie?“ — Nu. — Bietul Charles ai fost mazilit din postul de Dumnezeu. — În ordine. Te rog să pleci. Dacă te prind că te încurci cu Lizzie Sherer, vă omor pe amândoi! — Rosina, nu fi idioată, nu fi vulgară. Te rog, pleacă. Mă rog, cred
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
moartea nu-i comică - dar nici tragică. Groaza aceea rece mă atinge din nou, cu o împunsătură care nu-i decât frică, dar știu bine că nu jelesc moartea lui Perry, ci alte morți, poate că pe a mea însămi. Bietul Perry! A fost un om de curaj. N-aș putea pretinde că am ținut într-adevăr la el, dar îl admir pentru încercarea de a mă omorî pe mine și, dacă n-ar fi fost valul acela friabil, poate c-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
Deci 27 de persoane o’ fost în primul lot. Ei, parașutiștii, și cei pe care s-o’ gândit să-i condamne la moarte. Pe-ăia i-o băgat că o fost complici la-naltă trădare. Și acolo o fost și bietul soțul meu... Sora lui Mircea Popovici, care fusese și ea în primul lot, dar ca femeie o primit numai 25 de ani, deci nu o’ condamnat-o la moarte, mi-o spus pe urmă că și soțul meu o fost
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
să-l reclami... În sfârșit... poate că s-au gândit și că am cele două fetițe... Nu știu. În timpul procesului, o pus așa în colțuri santinele, și nu ne-o lăsat... numa’ așa pe furiș ne uitam unii la alții. Bietul fratele meu, ăsta, medicul, tot îmi făcea semne. Cine mai era cu dumneavoastră în lot? Acolo mi-am întâlnit verișorii ăștia la care venise fratele meu, soția vărului meu, și fratele meu, medicul, că între timp l-o’ arestat și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
să iei contact... Și ne-o ținut de după masă până noaptea la douășpe’, acolo, în cămăruțele acele. Era sfârșitul lui noiembrie și era frig... Eu fiind arestată din august, eram fără ciorapi, că nu m-am gândit unde o s-ajung... Bietul fratele meu avea haine la el, că fusese la băi la Borsec în concediu, și de-acolo l-o’ luat, și noroc c-ave’ geamantanul cu toate hainele... Săracu’, m-o văzut că-s numai cu pantofii goi, și mi-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
afară și-o băgat paturi cu saltele și cu cearceafuri. Atunci am văzut cearceafuri pentru prima dată, că nu era’ cearceafuri, numa’ saltelele alea murdare... Deci o început să modernizeze un pic Jilava, care era o șerpărie... cum o descrie bietul [Ion] Ioanid... Jilava e o închisoare de tranzit... Dumneavoastră cât ați stat acolo? Păi la sfârșitul lui noiembrie o fost procesul și am stat până în iulie anul celălalt, în ’54. Da’ de ce ne țineau acolo, că așa e, acolo nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
au pripit cei care l-au taxat pe scriitor pe motivul că și-ar fi încălcat convingerile și ar fi făcut jocurile comuniștilor. Temperamental, Călinescu era un "ingenuu", un idealist. Și, se știe, orice schimbare majoră suscită idealurile. Carierist, autorul Bietului Ioanide nu a fost; nu pretindea, de fapt, decât ceea ce i se cuvenea cu asupra de măsură: o catedră la universitate și libertatea de a-și vedea de scris. Oricum, el credea că structurile democrației se vor solidifica, că, după
[Corola-publishinghouse/Science/84944_a_85729]
-
împotriva sa. Călinescu trebuie să se fi simțit umilit în multe cazuri; tot ce spera era să fie lăsat să-și facă treaba. Și, cumva, și-a făcut-o, de vreme ce a mai scris destule studii și a reușit să publice Bietul Ioanide. Poate că toate acestea nu ar fi fost posibile fără compromisurile pe care, fire echivocă, autorul le-a acceptat. Oricum ar fi, cert este că publicistica dintre 1944 și 1948 reprezintă una dintre petele întunecate ale operei lui G.
[Corola-publishinghouse/Science/84944_a_85729]
-
Gary, nu-i oare întristător aflând (vezi Ion Vianu, Exercițiu de sinceritate) că singurul mod, naiv-sublim, prin care găsea el să se răzbune pe Eugen Barbu, era să-l toarne cu năduf la Securitate? Și, apoi, cum s-a stins bietul Nego, singur și bolnav, în exil, fără a mai apuca să-și termine autobiografia, consolat doar de bunătatea unei inimi de călugăriță. Nu-i de mirare, așadar, că în linii mari corespondența lui Sîrbu reflectă o atitudine tolerantă față de ceilalți
[Corola-publishinghouse/Science/84944_a_85729]
-
bunurilor confiscate, îi urmăreau tot timpul, până și în vis. „ ... Vom alunga moșierii și burghezii din țară, pe toți... pe toți, tovarăși..!”, striga din tot plămânul, vorbitorul. „ Huoo... huooo !.. Jos moșierii!”, răspundea mulțimea înfierbântată... Piața clocotea de urale și huiduieli. Bieții nerozi erau întărâtați cu vorbe mincinoase, făgăduindu-le un viitor ce va fi mai rău decât trecutul. Când o țară a ajuns să fie guvernată de „Piață”, e vai de ea... E condamnată la pieire. Se zvonea de confiscarea tuturor
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
mai multe voci, temându-se să spuie mai mult, și, toți îl priviră din urmă, făcând semnul crucii de mai multe ori. „ - Fiți liniștiți, oameni buni... fiți liniștiți, că ne vor scăpa !” Murmura mai mult pentru sine cu gândul la.. „ - bieții de ei, câtă nădejde își pun în...câtă..?!”. .. După două zile, în timp ce trupele de securitate îl căutau, răscolind pădurea de la poalele Bivolului, și satele din jur, Baltă cobora versantul vestic al Stânișoarei, pe cursul prăpăstios al Fărcașei, și făcu acelaș
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
dureros, m au lăsat fără grai. Pe el nimic nu-l putea reține, decât doar boala care-l țintuia la pat. „ - Să dea Dumnezeu, Vasile, să poți veni..! Noi te așteptăm !” N-am știut ce să-i spun mai mult. Bietul Vasile, poate’l ajută Dumnezeu... dorința lui îi prea mare.. ca, Dumnezeu să nu i-o asculte !”, am murmurat eu îndurerat. Și, din nou gândul îmi scormoni mintea.. „.. Oare, ceilalți.. vor veni !.. Oricum, să mă grăbesc..!” ... Dacă altădată, demult... pe
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
frânse tăcerea unul din colegi, spulberându-mi gândurile... Dar, din nou, gândul tiranic nu mă slăbi și mă purtă la Vasile Cazacu.. „ - Tari’aș vini, măi... Poati’a faci Dumnezeu o minuni, să mă înzdrăvenească, olecuță... tari ‚ aș vini, măi !”. „Bietul Vasile... n-o avut parte de-o minune..”, mi-am zis cu amărală, în gând. „ - Ce fel de Dumnezeu ești, Doamne ?!.. mă pomenii murmurând, Nu vezi cât te-a rugat..?!”... Un val de revoltă, simții că-mi rupe pieptul împotriva
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
Era mult prea întristător, să-i revezi astfel.. Poate că.. ne așteptau!”, mă bătu un gând. Martori, veniți din alte vremi, îndepărtate, cu istoria și taina lor, știută numai de ei și de cerul care-i acoperea... Poate, ne așteptau... Bieții de ei!.. Cât de bătrâni sunt !. se miră unul din colegi, Și tot el continuă.. Cum, oare de nu i-au tăiat ?!.. Nu, nu.. cum să-i taie !.. interveni altul. Să fie lăsați să îmbătrânească... să-i găsească moartea în
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
nou, răsuflarea grea a lui Cazacu... „Măi, tari’ aș vini... da’ nu pot... nu pot, măi !”. Dorința lui Vasile , atât de mare, de a-și revedea colegii și școala care i-a înfrumusețat sufletul... îmi frângea inima de durere. Spera bietul de el, într-o minune dumnezeiască... dar ea n-a venit. Din nou un val de revoltă îmi năvăli în suflet, împotriva unui Dumnezeu nemilos. Dar, vorbele lui Bistriceanu: „Numai unu’ de-am fi venit, și tot...”, îmi mai mulcomi
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
când într-o parte când în alta, eu alergând după ei prin tufărișurile spinoase doar nu era prima dată, ci pentru că era zi de Paște, plină de zgomotul muzicii, horei și scrânciobului din satul de pe vale, zgomot ce ajungea până la bietul de mine, cu picioarele goale pline de răni sângerânde. Gândind cum toți ceilalți copii de vârsta mea se distrează, iar eu mă înschinez după "bolile astea de animale care nu mai stau locului", m-a podidit un plâns cu sughițuri
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1460_a_2758]