1,670 matches
-
A Unui Artist Pop Masculin” pentru melodia „Your Body Is a Wonderland”. Mayer și-a început cariera cântând în principal acoustic rock, dar a început treptat o tranziție spre genul de muzică blues în anul 2005, colaborând cu renumiți artiști blues precum B.B. King, Buddy Guy și Eric Clapton, formând, de asemenea, și trupa Trio. Această influență de blues se poate remarca pe întregul album live din 2005," „Try!”", lansat cu Trio, dar și pe cel de-al treilea album de
John Mayer () [Corola-website/Science/323612_a_324941]
-
în principal acoustic rock, dar a început treptat o tranziție spre genul de muzică blues în anul 2005, colaborând cu renumiți artiști blues precum B.B. King, Buddy Guy și Eric Clapton, formând, de asemenea, și trupa Trio. Această influență de blues se poate remarca pe întregul album live din 2005," „Try!”", lansat cu Trio, dar și pe cel de-al treilea album de studio al său, „"Continuum"”, lansat în septembrie 2006. La cea de-a 49-a Gală Anuală a Premiilor
John Mayer () [Corola-website/Science/323612_a_324941]
-
John a devenit fascinat de către acest instrument, iar când a împlinit 13 ani, tatăl său a închiriat una pentru el. Un vecin i-a dat o casetă cu Stevie Ray Vaughan, care i-a cultivat lui Mayer dragostea pentru muzica blues. Mayer a început să ia lecții de chitară de la proprietarul unui magazin de chitare local, Al Ferrante, curând devenind complet dedicat acestui instrument. Fiind singura sa preocupare, acest lucru i-a îngrijorat pe părinții săi, ducându-l de două ori
John Mayer () [Corola-website/Science/323612_a_324941]
-
Is, indicând faptul că erorile au fost incluse împreună cu momentele bune. Câteva luni mai târziu, un CD best of a fost compilat din nopțile As/Is. Albumul includea un cover nelansat până atunci al cântecului lui Marvin Gaye, „Inner City Blues (Makes Me Wanna Holler)”, prezentând un solo al unui interpret din trupa lui Mayer, DJ Logic. Pe toate copertele albumelor As/Is sunt reprezentați iepurași antropomorfi. Odată cu aparițiile sale publice tot mai dese, talentul lui Mayer a fost cerut și
John Mayer () [Corola-website/Science/323612_a_324941]
-
vocea lui fiind înregistrată pe track. Cam în acea perioadă, Mayer a început să arate o schimbare în interesele sale muzicale, anunțând că “închide capitolul de sensibilitate acustică”. În 2005 a început o serie de colaborări cu artiști ai muzicii blues precum Buddy Guy, B.B. King, Eric Clapton precum și cu artiștul jazz John Scofield. A mers în turneu cu celebrul pianist de jazz Herbie Hancock, ceea ce a inclus și un show la festivalul de muzică Bonnaroo din Manchester, Tennessee. Aceste colaborări
John Mayer () [Corola-website/Science/323612_a_324941]
-
Hendrix, Stevie Ray Vaughan, Eric Clapton, Tommy Herman, Robert Cray și Freddie King. Primul single, „Who Did You Think I Was?” accentuează din punctul de vedere al versurilor decizia lui Mayer de a face tranziția de la genul pop acustic la blues, cu versuri precum „Got a brand new blues that I can't explain”. Această melodie conține un solo extins de chitară electrică. În primăvara anului 2005, Mayer a format John Mayer Trio cu basistul Pino Palladino și bateristul Steve Jordan
John Mayer () [Corola-website/Science/323612_a_324941]
-
Robert Cray și Freddie King. Primul single, „Who Did You Think I Was?” accentuează din punctul de vedere al versurilor decizia lui Mayer de a face tranziția de la genul pop acustic la blues, cu versuri precum „Got a brand new blues that I can't explain”. Această melodie conține un solo extins de chitară electrică. În primăvara anului 2005, Mayer a format John Mayer Trio cu basistul Pino Palladino și bateristul Steve Jordan, cu care se mai întâlnise în sesiuni de
John Mayer () [Corola-website/Science/323612_a_324941]
-
un solo extins de chitară electrică. În primăvara anului 2005, Mayer a format John Mayer Trio cu basistul Pino Palladino și bateristul Steve Jordan, cu care se mai întâlnise în sesiuni de studio anterioare. Trio-ul cânta o combinație între blues și rock. În octombrie 2005, trio-ul a deschis un concert pentru The Rolling Stones, în timpul unui tur al cluburilor cu toate biletele vândute și în luna noiembrie a aceluiași an, au lansat un album live, intitulat Try!. Trupa a
John Mayer () [Corola-website/Science/323612_a_324941]
-
al lui John Mayer, intitulat Continuum, a fost lansat pe 12 septembrie 2006 și a fost produs de Mayer și Steve Jordan. Mayer a sugerat că albumul a fost destinat să combine muzica lui pop cu sunetul și sensibilitatea muzicii blues. În acest sens, două dintre melodiile de pe albumul Try! ale triou-lui, „Vultures” și „Gravity” au fost incluse în Continuum. Primul single al albumului a fost „Waiting on the World to Change”, care a debutat la The Ron and Fez Show
John Mayer () [Corola-website/Science/323612_a_324941]
-
lucrării împreună cu criticul și compozitorul Deems Taylor, spunând că "scopul meu aici este să prezint impresia unui vizitator american la Paris când acesta se plimbă pe străzi, ascultă diferitele zgomote stradale și absoarbe atmosfera franceză". Când poemul are caracter de blues "prietenul nostru american... a cedat unei crize de dor de casă". Dar "nostalgia nu este o boală fatală". Vizitatorul american "devine din nou un spectator alert al vieții pariziene iar zgomotele stradale și atmosfera franceză sunt triumfătoare". Maurice Ravel l-
Un american la Paris () [Corola-website/Science/331569_a_332898]
-
și dezvoltă a treia temă în "Subito con brio". Stilul acestei secțiuni A este compus în stilul francez tipic al lui Claude Debussy și al compozitorilor membri Les Six. Secțiunea B în tempo "Andante ma con ritmo deciso" introduce muzica blues americană și crize de dor de casă. "Allegro" care urmează contină să exprime dorul de casă într-un blues în 12 măsuri. În secțiunea B Gershwin utilizează măsura comună, ritmuri sincopatice și melodii blues cu sunete de trompetă, saxofon și
Un american la Paris () [Corola-website/Science/331569_a_332898]
-
al lui Claude Debussy și al compozitorilor membri Les Six. Secțiunea B în tempo "Andante ma con ritmo deciso" introduce muzica blues americană și crize de dor de casă. "Allegro" care urmează contină să exprime dorul de casă într-un blues în 12 măsuri. În secțiunea B Gershwin utilizează măsura comună, ritmuri sincopatice și melodii blues cu sunete de trompetă, saxofon și tobă mică. "Moderato con grazia" este ultima secțiune A care marchează o revenire la temele din prima secțiune A
Un american la Paris () [Corola-website/Science/331569_a_332898]
-
ma con ritmo deciso" introduce muzica blues americană și crize de dor de casă. "Allegro" care urmează contină să exprime dorul de casă într-un blues în 12 măsuri. În secțiunea B Gershwin utilizează măsura comună, ritmuri sincopatice și melodii blues cu sunete de trompetă, saxofon și tobă mică. "Moderato con grazia" este ultima secțiune A care marchează o revenire la temele din prima secțiune A. După o recapitulare a temelor "de plimbare" Gershwin suprapune temele blues lente din secțiunea B
Un american la Paris () [Corola-website/Science/331569_a_332898]
-
ritmuri sincopatice și melodii blues cu sunete de trompetă, saxofon și tobă mică. "Moderato con grazia" este ultima secțiune A care marchează o revenire la temele din prima secțiune A. După o recapitulare a temelor "de plimbare" Gershwin suprapune temele blues lente din secțiunea B în ultima secțiune "Grandioso". "Un american la Paris" este orchestrat pentru trei flauturi (al treilea dublând piculina), două oboaie, corn englez, două clarinete în Si bemol, doi fagoți, patru corni în Fa, trei trompete în Si
Un american la Paris () [Corola-website/Science/331569_a_332898]
-
America" sau la gala premiilor Teen Choise. De asemenea, pentru a spori difuzările la posturile de radio, Carey a înregistrat o serie de remixuri. Piesa „Touch My Body” este scrisă într-o tonalitate majoră, încadrându-se în genul rhythm and blues. Instrumentele folosite de-a lungul procesului de compunere au constat în pian și chitară, sunetele acestora fiind combinate de-a lungul procesului. În linia melodică nu sunt folosite secțiuni instrumentale prea lungi, ritmul melodiei vocale conținând doar câteva sincope. De
Touch My Body () [Corola-website/Science/316892_a_318221]
-
aproape 68.000 de exemplare comercializate în primele șapte zile de disponibilitate, vânzări care au asigurat cântecului o plasare pe poziția secundă a ierarhiei. „Take a Chance on Me” a câștigat locul întâi în lista înregistrărilor de muzică rhythm and blues din același Regat Unit și treapta cu numărul doi în clasamentul digital. Piesa a activat și în ierarhiile din țări precum Bulgaria sau Irlanda și a devenit al șaselea șlagăr de top 40 al grupului la nivel global. În prima
Take a Chance on Me (cântec de JLS) () [Corola-website/Science/323945_a_325274]
-
Germania și Regatul Unit, „Single Ladies (Puț a Ring On It)” a fost inițial doar o compoziție inclusă pe fata B a șlagărului „If I Were a Boy”. „Single Ladies (Puț a Ring on It)” este un cântec rhythm and blues cu influențe de muzică pop și electronică, scris în tonalitatea Mi major. Ritmul melodiei se compune dintr-un număr restrâns de sincope, apelându-se și la armonii vocale. Înregistrarea se construiește pe baza unor structuri repetitive, prezente preponderent pe refren
Single Ladies (Put a Ring on It) () [Corola-website/Science/314279_a_315608]
-
pe care le fac, încerc să scot un mesaj pentru oameni, în timp ce îi distrez în același timp.” Rapul acid a fost descris ca o fuziune dintre beat-uri hip-hop și versuri death metal. Esham a definit genul ca analog cu „blues-ul modern [sau] heavy metal”. Printre rapperii influențați de Esham se numără: Insane Clown Posse, Eminem, Kid Rock. Potrivit autorului Cheryl Lynette Keyes, „sunetul metal cu un simț hip-hop” al lui Esham, a constituit baza muzicală pentru acte, cum ar
Esham () [Corola-website/Science/323928_a_325257]
-
1975 până în 1980. A apărut în multe numere muzicale, inclusiv în and His All-Nurse Band, și costumat într-un apicultor pentru o interpretare John Belushi/Dan Aykroyd, "I'm a King Bee". De asemenea, Shore a sugerat numele de The Blues Brothers lui Dan Aykroyd și John Belushi. Prima coloană sonoră a lui Shore a fost pentru primul film important al regizorului David Cronenberg, "The Brood" (1979). Va compune muzica pentru toate filmele lui Croneberg cu excepția filmului "The Dead Zone" (1983
Howard Shore () [Corola-website/Science/326300_a_327629]
-
în Franța) și a pornit într-un turneu prin Europa și Anglia. Următoarele ei albume, "Catastrophe Ballet" și "Ashes", au fost mai mult influențate de goth și de asemenea dovedeau împrumuturi din suprarealism și dadaism. Și pioneirii americani în punk blues, membrii trupei Gun Club, au început să cânte în Europa și Anglia, foarte des drept trupă în deschidere pentru Sisters of Mercy. Goth a fost un fenomen pe cât de britanic sau american, pe atât de european. În timp ce trupe precum Bauhaus
Gothic rock () [Corola-website/Science/306827_a_308156]
-
perfecte (cu o singură excepție) aduce cu cel al instrumentelor din familia violei (viola da gamba, violone ș.a.). Chitara joacă un rol important în numeroase genuri muzicale aparținând folclorului, dar îndeosebi muzicii de consum. Între aceste genuri, se numără muzica blues, country, folk, flamenco, jazz, rock și pop. Practica contemporană include chitara cu șase corzi (acustică, mult mai rar electrică) în muzica cultă astfel: repertoriul specific este cântat la chitară „clasică” (ale cărei corzi sunt fabricate din nailon), muzica veche (renascentistă
Chitară () [Corola-website/Science/302376_a_303705]
-
Stevie Wonder și mulți alții. Vocea sa are trei octave și un vibrato rapid, ușor de recunoscut. Un prieten al tatălui său, i-a dăruit lui un ukulele. Învățând patru acorduri, Baez reușește să cânte cântece în stilul rhythm and blues, muzica pe care o asculta mai tot timpul. Cu toate acestea, părinții săi se temeau ca o viață în slujba muzicii ar putea să o conducă pe fiica lor spre vicii grave precum drogurile. La vârsta de opt ani, Baez
Joan Baez () [Corola-website/Science/315176_a_316505]
-
cu Vanguard Records. Adevărata sa carieră a început în 1959 la Newport Folk Festival; și-a înregistrat primul album pentru o mare casă de producție (Vanguard), intitulat "Joan Baez", în 1960. Colecția de cântece traadiționale, de balade și de cântece blues acompaniante doar de chitara sa acustică s-a vândut destul de bine. Cuprindea mai multe balade ale copilăriei cunoscute la acea vreme, precum "Mary Hamilton" și a fost înregistrat în doar patru zile în sala de bal a hotelului Manhattan Towers
Joan Baez () [Corola-website/Science/315176_a_316505]
-
și ideea conform căreia alături de Beyoncé, la momentul respectiv au fost și alți artiști în stadiul de a promova compoziții noi, amintind doar de solistele Ciara și Lady GaGa. „Why Don't You Love Me” este un cântec rhythm and blues ce prezintă însă influențe de disco și latino. Versurile abordează tema dragostei, subiect frecvent întâlnit în compozițiile lui Knowles, protagonista adresându-i o întrebare persoanei iubite în legătură cu motivele pentru care aceasta nu îi împărtășește sentimentele, expunându-și totodată calitățile sale
Why Don't You Love Me () [Corola-website/Science/320073_a_321402]
-
și că acest album conține mai puțin falsetto și că și-a dat voie vocii mai joase să preia controlul. Anumite cântece de pe Viva la Vida, cum ar fi "Violet Hill", conțin riffuri deformate de chitară și nuanțe domoale de blues. "Violet Hill" a fost confirmat ca fiind primul single extras de pe noul album, având lansarea radio pe 29 aprilie 2008. După această primă audiție, piesa va fi disponibilă pe site-ul oficial al trupei de la ora 12:15 pm (GMT
Coldplay () [Corola-website/Science/299112_a_300441]