1,104 matches
-
dar toți sunt stranii: strâmbi, fără nas, păroși, bărboși. „Ah, profesore, strigă o studentă plină de entuziasm (profesorul sunt eu), ah, profesore, astăzi să vorbim despre sport.“ Are un singur ochi și-mi întinde mâinile de undeva, de departe. Strâmbi, chiori, bărboși, păroși, toți cei care n-ar avea dreptul să se dezbrace și ar trebui să se rușineze de diformitatea lor, cu toții imploră: Da, profesore, da, despre sport, da, vorbiți-ne despre sport, dați o definiție, spuneți-ne ce-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
vorbiți-ne despre sport, dați o definiție, spuneți-ne ce-i acela sport“. Eu zâmbesc condescendent, iar strâmbii, chiorii, bărboșii, păroșii amuțesc brusc. „Sportul, domnilor, este consumul de energie fizică în condiții obligatorii de competiție și de totală neproductivitate“. Ciungii, chiorii, strâmbii urlă sălbatic „mai departe“, “încă, încă“, „mai departe“. O femeie învățată, cu un singur ochi, lovește figurile cu coatele și scuzându-se cu un „iertați, colega“, își face loc spre catedra mea. Ridic mâna. Liniște. Pentru noi, domnilor, șoptesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
bună zi să mă cuprindă brusc amocul și s-o iau la goană pe stradă cu o armă în mână. Dar dacă omorul săvârșit de mine ar face sau nu lumea mai bună ar fi o pură chestiune de noroc chior și nimic mai mult. Am răspuns cinstit la întrebare? l-am întrebat. — Da, îți mulțumesc, zise el. — Categorisiți-mă ca nazist, i-am spus ostenit. Apucați-vă imediat. Spânzurați-mă, dacă credeți că asta ar duce la ridicarea nivelului general
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
vreo 300-400 de ocale. Și apoi trei poloboace ar cam fi ajuns la vreo 900 ocale de vin... ceea ce ar însemna - să nu fie de deochi - că se cam bea în sfânta mănăstire fără să se scoată măcar o para chioară. Miere să fie, fiule, că muște se adună cu nemiluita! Eu zic să mergem mai departe, părinte. Uite că în inventarele întocmite de egumenul Sofronis la 1 iunie 1761 (7269) și cel făcut de epitropii mănăstirii la aceeași dată găsim
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/548_a_763]
-
plicul și mă așez pe pat. Mă consultă, mă ciocănește... în spate. “Până găsim pat liber, facem primele analize”. Mi se ia sânge, plicul, fac două radiografii, una - ratată, plicul, electrocardiograma, plicul, mă duce la ecograf, nu mai am nici un chior! Urc pe un fel de masă, același gel scârbos pe burtă, un medic foarte manierat îmi citește măruntaiele. Gata, se reconfirmă diagnosticul, îi mulțumesc din suflet, mă îmbrac, dau să plec spre ușă. Aud în spate, răspicat, vocea doctorului manierat
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
se va prăbuși, făcîndu-se praf și pulbere. Nu i-a spus că e Îngrozit. Iar ea n-a simțit - ceea ce Însemna că fațada era Încă solidă. Dacă și În celelalte aspecte se ținea la fel de bine, era doar datorită unui noroc chior. Sid nu l-a mai sunat, dar numărul lunar din Hush-Hush a ieșit la timp. Nici o consemnare. Ceva „insinuos“ despre tema Max Peltz și prostituția adolescentină, dar nimic fulminant. Verifică raportul despre schimbul de focuri de la Fleur-de-Lis. Băiatul-minune Ed Exley
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
pe Pico Rivera, ca să-și limpezească mintea de fumul ăla. Un obiectiv clar prindea contur: să-l prindă pe Perkins singur și să-l omoare. Pe urmă Exley. Bud parcă și se uită prin geam. O după-amiază molcomă, cu noroc chior - Johnny Stomp și Kikey T. la o masă. Intră. Îl zăriră și Începură să șușotească. Nu-i mai văzuse de niște ani. Abe se Îngrășase, dar Stomp Își păstrase alura de șmecher. Kikey Îi făcu cu mîna. Bud luă un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
vene albastre, asemenea pastilei de la ora unsprezece, dar nu-și găsi nici de data asta liniștea, nimic nu-l putea ajuta să se calmeze. „Numai Susan, numai Susan“, Își spunea Întruna În timp ce alerga după apă, nespus de mîhnit și complet chior, din fericire nu i-a ieșit În cale Lastarria, fiindcă l-ar fi Înjunghiat. Și tot din fericire Finita Își amintise de pastilă și trimisese un chelner cu un pahar de apă să-l caute. Uite că se Întîlneau amîndoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
-l Înțepe, se uită că e Altamira, care continua să-și țină ochiul pe jumătate Închis și amintindu-și de Nilda fu cît pe-aci să-i spună: ce m-aș mai bucura să te tragă curentul și să rămîi chior pentru totdeauna! Dar i se făcu milă și renunță să se mai arate supărată. — Darling, chiar dacă n-o să-ți vină să crezi, să știi ca Juan și cu mine sîntem foarte... Ernesto Pedro simți că următorul cuvînt: fericiți, avea o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
ceru să se potolească, Îl mânjiră și pe el, Luque Îl aruncă pe Chinezu În apă, Îl mînji pe Carlos, lui Manolo Îi intră cremă În ochi și Cecilia fu cuprinsă de un acces de rîs interminabil cînd Îl văzu chior și furios. Aceasta fu clipa cînd străinul Îi văzu pentru prima dată pe băieții aceia nebuni, dar uite că venea administratorul, mîine toată lumea la școală!, se Închidea bazinul, străinul Încheia sezonul cu un urlet fericit și biata Carmincha cădea din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
știu că am auzit destule despre forcepsul ăsta! Părul nu mi-a crescut niciodată pe cicatricea pe care mi-a lăsat-o pe tîmpla dreaptă, de aceeași parte cu un ochi atît de miop că face din mine aproape un chior și mă va Împiedica pe veci să apreciez cinematograful În relief - o invenție fără viitor -, dar și să conduc mașina cu succesul pe care mi l-aș fi dorit. De fiecare dată cînd trebuia să depășesc un camion, vedeam vehiculele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
competiție, dar Lisa e Întotdeauna imaginea Întruchipată a perfecțiunii, fără pată În orice-ar face, iar asta mă silește să mă apuc de lucruri pe care nu le-am mai făcut vreodată. De exemplu, de gătit. Dacă Dan are noroc chior, Îmi voi fi amintit să mă aprovizionez cu semipreparate de la Sainsbury’s sau, ocazional, de la bufet, cînd am timp. În majoritatea serilor, rămîne fără mîncare la pachet sau se mulțumește cu ouă jumări și pîine prăjită. Dar, săptămîna trecută, mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
negroteiuăla carea mierlit-o. Încearcă să suspende toate concediile. O să circule o notificare de la Personal azi. — Bulangii Împuțiți. — Io să renunț la afursita de vacanță pentrun cioroi țapăn? Ce să-ți spun. Par al naibii de fraier. De parcaș da vreo para chioară pe el. Oricempuțit știe că vara plec trei săpămâni În Thailanda și iarna una la Dam. Tradiție. Obicei și afurisită dexperiență. Niciun puțoi dăștia care plimbă pixu n-o să mă oprească. Nu, domne, al naibii să fiu dacă n-o să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
la micul puțoi. Apoi bulangiu zâmbește ca un retardat ce e și trage de sertarul de sub CD care-i plin de discuri Împuțite. — Magazia de cd-uri intră În corpul ăsta de dedesubt. Încap vreo cincizeci de discuri, zâmbește el. Puțoi chior. — Bine, zic eu, iar vocea Îmi sună sumbru ca la serviciu. Mergem Înăuntru, iar eu am lăsat din greșeală intenționat televizorul deschis. Micul nemernic se uită primprejur disprețuitor la mizerie, dar știe că-i mai bine să nu spună nimic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
bărbați care pentru unii nici nu au existat și care se trezeau în fiecare dimineață într-un pat cald și în niște brațe adormite, și nu în tranșee mocirloase, pentru a merge să împingă vagonete, și nu cadavre. Ce noroc chior! Șuierul obuzelor, teama, prietenii care gem și mor la douăzeci de metri de tine, agățați în sârma ghimpată, șobolanii rozând cadavrele morților, toate astea erau atât de departe! În locul lor, viața adevărată, și atât. Viața îmbrățișată în fiecare dimineață nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
patiserie: cremă și nori de zahăr peste tot. Am clipit din ochi de câteva ori ca în fața unui miracol. Cerul apăsător își plimba cocoașele grele peste costișa dealului și pe deasupra Uzinei, care de obicei își scuipa furia ca un monstru chior. O lume nouă. Sau prima dimineață a unei noi lumi. Ca și cum ai fi primul om. Înainte de murdărie, urma pașilor și a faptelor reprobabile. Nu știu să mă exprim prea bine. E dificil să folosesc cuvintele. Cât am trăit, nu am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
E clar că religia îi ,,ajută” să fie mai disciplinați. Chiar în unele fabrici sunt amenajate moschei ca în pauza specială muncitorii să-și îndrepte gândul către Alah... La Kardelen, în munți, am observat cum turcii scot bani din apă chioară. Îmbutelierea apei curate e o afacere... Din lemnul de foc (la noi) la Divapan se obțin bijuterii în lemn din care am câteva mostre. Cei interesați să mă caute. Mai ales în toată Turcia e câmp liber pentru afaceri. Hotelurile
Ceauşescu- ... -Băsescu : Mitterand - Snegur - Iliescu - Lucinski - Constantinescu - Regele Mihai I : evocări de reporter by Dumitru V. Marin () [Corola-publishinghouse/Journalistic/500_a_1238]
-
lumi. Rangul doi Drake ieșa din chesonul de lângă cel al lui Spunkmeyer. Era mai bătrân decât cel din urmă, dar și mai urât. În afară de un anumit număr de puncte comune cu Sulaco, printre care spatele lat, avea brațele unui marinar chior pomenit în vechile povești cu pirați, un nas turtit care ar fi descumpănit și pe cel mai priceput chirurg plastic și o cicatrice oribilă care-i deforma gura și-i impunea un rânjet perpetuu. În acest caz chirurgia estetică ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
chiar o fetiță. Și este frumoasă. Ripley se întoarse pentru a fi sigură că nimeni nu era pe punctul de a se năpusti înăuntru. Sosirea unui nepoftit ar fi stricat tot ce realizaseră un pic de cacao cald și apă chioară. Nu avea nici un motiv de îngrijorare. Toate persoanele prezente în centrul de exploatare stăteau în jurul terminalului pentru a-l privi pe Hudson apăsând pe tastele consolei. Pe monitorul principal se forma o reprezentare tridimensională a coloniei. Niște linii geometrice se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
mirat de ultimele vorbe ale căpitanului. — Pentru că, răspunse căpitanul Tresoro, ștergând ultima urmă a sosului de lobodă - după ce l-au îngropat și-au deschis testamentul, ai mei au văzut cu groază că străbunicul nu numai că n-avea o para chioară, dar că și tatăl lui, stră-străbunicul meu, avea o datorie care nu mai încăpuse pe pergament. Când stră-străbunicul era pe moarte, i-a dezvăluit străbunicului adevărul, iar acesta, ca să salveze onoarea familiei, palatul, moșiile, gondola de mahon și flota din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
nimerea întâmplător într-un lan de cânepă, zeci, sute de vrăbii, de sticleți zurbagii se ridicau lărmuind și a doua oară nu se mai dădeau pe-acolo. Recoltele boierului crescură. Când urâțelul împlini nouă ani, fu adus un dascăl grecesc chior. închizându-și des singurul ochi teafăr și ferindu-se să-și privească prea mult elevul, acesta îl învăță rapid elina, latina, geometria, nițică filozofie și arta conducerii maselor, deși în sine sa dascălul se îndoia că va exista vreodată o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
te-ai întors. Semne particulare? — N-am - zise Barzovie. — Ești cam gras - îl cântări turcul din priviri. Să mai slăbești. Uite scriu aici că ești subțire. La vară, când vii la Poartă, să n-avem discuții. Putem scrie că ești chior. S-a-nțeles? — întru totul - răspunse Vodă. — Bine. Semnează aici și domnie ușoară - zise turcul. Barzovie de aplecă și semnă. Firmanul rămâne la noi - spuse Ramza-Pașa și dădu să iasă, dar în ușă se opri: Auzi, n-ai cumva să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
Nimic! - făcu turcul. Adă jurnalul! Georgios intră în cabină și se întoarse cu jurnalul și-o călimară. — Pană-ai? - întrebă turcul. — N-am - răspunse grecul. A rupt-o un camarad de-al dumneavoastră, în amonte. — Am eu - răspunse ienicerul cel chior și scoase de sub tunică o pană nou-nouță. — Ia dă-o-ncoace - făcu comandantul. Se uită la ea, o răsuci pe toate părțile. Care știți, băieți, să scrieți? - întrebă el pe ieniceri. — Nici unul, dom’ șef! - răspunse cu hotărâre în glas ienicerul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
scoase de sub tunică o pană nou-nouță. — Ia dă-o-ncoace - făcu comandantul. Se uită la ea, o răsuci pe toate părțile. Care știți, băieți, să scrieți? - întrebă el pe ieniceri. — Nici unul, dom’ șef! - răspunse cu hotărâre în glas ienicerul cel chior. — Cum, mă, nici unul?! - se miră comandantul. Pe mine mă-nțeleg, că sunt mai bătrân, n-am avut când să-nvăț, eu mai mult cu luptele... Da’ voi... Se-ntoarse spre grec: — Ai noroc, jupâne, că nu știm scrie. Da’ și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
proră, își spuse că până când turcii se vor dezobișnui să doarmă astfel, veghind mereu cu un ochi la ce se întâmplă în jur, va fi foarte greu să-i învingi și să dezmembrezi Imperiul Otoman. Observă că numai ienicerul cel chior părea mai obosit, deoarece era silit să țină tot timpul deschis ochiul sănătos și să doarmă numai cu ochiul lipsă, ceea ce, desigur, nu-l odihnea peste măsură. în plus, Metodiu mai observă că turcii ajunseră la o asemenea îndemânare în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]