2,496 matches
-
să pună piciorul pe malul nostru! Nu lăsați nici un om de-al lor să se întoarcă pe celălalt mal! strigau ofițerii. Trupa lui Sakai lovi inamicul din flanc. Într-o clipă, în mijlocul râului începură lupte corp la corp. Lăncile se ciocneau de lănci, spadele răsunau peste spade. Oamenii se luau la trântă și cădeau de pe cai, iar apele râului se înroșeau de sânge. Regimentul de șoc al lui Tamba împinse înapoi a doua linie a lui Sakai. Ne-am făcut de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
oameni de ispravă, iar retragerea lui Honda Heihachiro fusese admirabilă. Cu siguranță, nici Ieyasu nu era un inamic nevrednic. Dar în acea bătălie următoare, toate forțele clanului Takeda să le înfrunte pe toate cele ale clanului Tokugawa. Urmau să se ciocnească într-o luptă care avea să decidă deznodământul Anticiparea bătăliei nu făcea decât să ridice moralul oamenilor din Kai. Aceasta era stăpânirea lor de sine. Shingen își mută tabăra principală la Edaijima și îl puse pe fiul său, Katsuyori, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
armurii și sări în picioare, cu o sudalmă. Între timp, camarazii săi începuseră să forțeze atacul, dar și cei din Takeda se întorseseră, năvălind acum spre ei. Scena arăta ca o mare învolburată cu valuri de sânge, lănci și armuri ciocnindu-se între ele. Călcat sub picioarele propriilor săi camarazi și copitele cailor, Genjiro urla după fratele său. Oricum, târându-se în patru labe, reuși să prind de picior un soldat inamic, doborându-l. Îi tăie imediat capul și-l aruncă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
stătea într-adevăr sub semnul îndoielii. Crezând că sunase sfârșitul clanului Tokugawa, o luară la fugă, strigând, spre sunetul puștilor, pregătiți să moară în luptă, cu ochii goi de orice speranță. În timp ce un grup se înghesuia pe poartă, aproape se ciocniră cu câțiva ostași călări care intrau la galop. Mai presus de orice așteptare, călăreții erau proprii lor comandanți, care se întorceau de la bătălie, iar strigătele jalnice ale soldaților se transformară în exclamații de bun venit, în timp ce-și agitau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
înșivă. Vrei vă rog să cereți ca piatra să fie adusă în castel? Sunteți preot și, neîndoielnic, inamicul vă va lăsa să treceți. — Firește. Yuzan plecăimediat. În acel moment, unul dintre generalii lui Nagamasa fu cât pe ce să se ciocnească de el, sosind grăbit. — Fuwa Mitsuharu a venit la poarta castelului. — Cine e Fuwa Mitsuharu? — Un servitor al Seniorului Nobunaga. — Al inamicului? se răsti Nagamasa. Alungați-l. N-am ce face cu servitorii lui Nobunaga. Dacă nu pleacă, aruncați în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
oameni în armuri începură să fie împroșcați cu mici jerbe de noroi. Loviți de gloanțe, cădeau urlând, în timp ce din ei țâșnea sângele roșu viu. Călcați în copitele propriilor cai, țipau într-o învălmășeală jalnică. În sfârșit, cele două armate se ciocniră. De decenii întregi, arta beligernței era în schimbare. Vechiul stil de luptă, conform căruia fiecare samurai își striga propriul nume, declarând că era fiul lui cutare-și-cutare, că stăpânul lui era seniorul cutărei provincii, dispărea cu repeziciune. Astfel, imediat ce izbucniră încăierările
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
cu disciplina și instrucția lor, nu aveau nici măcar un moment ca să-și arate curajul. Coprul lui Yamagata se retrăsese complet, lăsând în urmă un număr de oameni care-și sacrificaseră viețile. Numai Baba Nobufusa nu căzuse în capcană. Baba se ciocnise cu trupele lui Sakuma Nobumori dar, cum Nobumori nu fusese trimis decât ca momeală, oamenii clanului Oda simulară o retragere. Corpul lui Baba se repezi după ei, ocupând tabăra de la Maruyama, dar Baba primise ordin să nu avanseze mai mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
în apropiere și, până se deșteptă, Genba ajunsese deja în fața lui, strângând în mână o lance pe care o luase de la un paj. — Tocmai am auzit un nechezat. Du-te și vezi ce e. — Imediat! În timp ce ridica perdeaua, Tsushima se ciocni de un om care țipa ca din gură de șarpe. — Avem o urgență! strigă noul sosit, în panică. Ridicând glasul, Genba îl întrebă: — Ce ai de raportat? În starea sa de agitație, omul nu putea descrie concis situația. — Au apărut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
el glasul: — Dacă am spus că mă retrag, înseamnă că mă retrag! Trebuie să ne asigurăm că Seniorul Hidetsugu e la adăpost. În plus, peste jumătate din oamenii diviziei ăsteia a armatei au suferit răni și dacă militarii noștri se ciocnesc cu un inamic odihnit, va fi un dezastru. Eu, unul, nu voi porni o luptă pe care știu c-am s-o pierd. Puteți să-i spuneți asta Seniorului Shonyu, și Seniorului Nagayoshi! Și, cu aceste cuvinte de despărțire, porni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
desfășoare pe cel puțin patru ani și cel al schimbării paradigmei de comunicare a politicii externe românești, în paralel cu atenta preocupare pentru înzestrarea ministerului cu un patrimoniu imobiliar corespunzător, și s-a încheiat la scurt timp după ce s-au ciocnit cupele de șampanie care au marcat intrarea României în UE. În această perioadă foarte încărcată, zgomotul politicii s-a auzit foarte puțin, deși a marcat în mod fundamental încheierea intempestivă a ministeriatului. Materialele adunate în această carte oferă partea vizibilă
[Corola-publishinghouse/Administrative/2017_a_3342]
-
externă a Uniunii Europene în materie de energie și în cadrul acestei politici externe orice relație bilaterală își găsește câmp de dezvoltare. Extinderea UE nu are nevoie de acordul Moscovei Armand Goșu: România și Bulgaria aderă în momentul în care se ciocnesc mai multe forțe în UE. Moscova reproșează Uniunii Europene că n-a ținut cont de părerea ei în momentul în care a negociat aderarea acestor două țări, iar Moscova are îngrijorări, spune ea, față de siguranța consumatorilor în legătură cu produsele din carne
[Corola-publishinghouse/Administrative/2017_a_3342]
-
mișcări sau pier prin oameni mari, sau dau naștere la oameni mari, a căror mărime nici nu stă în raport cu întinderea teritorială a țării măcar. Au trebuit într-adevăr ca două capete vârtoase ca cel spaniol cu cel olandez să se ciocnească ca să dea naștere acelei înflorite și puternice Olande din veacul al XVI [-lea] și al XVII-lea; au trebuit ca două capete vârtoase ca acela al nobilimii engleze și a poporului englez să se ciocnească pentru a da naștere lui
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
cu cel olandez să se ciocnească ca să dea naștere acelei înflorite și puternice Olande din veacul al XVI [-lea] și al XVII-lea; au trebuit ca două capete vârtoase ca acela al nobilimii engleze și a poporului englez să se ciocnească pentru a da naștere lui Cromwell, acelui întemeietor al actualei puteri mari, care-a prefăcut o aproape neînsemnată țară agricolă în cel întîi stat al pământului, căci, ca să-ntrebuințăm o expresiune aplicată la cel din urmă, "ca să gonești dracii, [î
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
Dar nici științele naturale nu s-au putut sustrage de la opinia că Pământul, suspendat în gol și învîrtitor într-un zbor repede în giurul Soarelui, ar fi supus într-un mod oarecare pericolului pieirei. Laplace văzu un atare pericol în ciocni rea Pământului cu un comet, o frică pe care noi nu o mai avem astăzi deoarece știm că Pământul are dese ciocniri cu comeți și că substanța comeților are o densitate mult mai mică decât aceea a aerului atmosferic. Un
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
și era de mirare că nu văzui nicăieri oameni din cartier, adică muncitori sau mahalagii. Femei puține. Găsirăm o masă pe care o chelneriță o șterse și puse peste ea o față albă și ni se aduseră vin și fripturi. Ciocnirăm... "De ce îi spune "Mama răniților"?" începui eu conversația. N-ai fi zis că era necesară, la toți ne juca bucuria în priviri, care nu totdeauna are nevoie de cuvinte ca s-o exprime, te simți bine așa, privind la ceilalți
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
ca ea... N-a exprimat atunci această convingere, dar i-am ghicit-o din fermitatea glasului, sau mai bine zis din lipsa de nuanțe, din refuzul detaliilor; atât, ideea și nimic mai mult, ca și când o idee singură nu s-ar ciocni imediat cu contrariul ei, în cazul dat aceea că un ticălos trebuie silit să-și învingă pornirile, pus cu botul pe labe și nu să-i căutăm în coarne. M-am uitat în ziua aceea, în mijlocul ciocnirii ei cu Petrică
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
îi spuneam, ai dreptate (și îi dădeam efectiv dreptate în sinea mea chiar), acuma tu trebuie să pleci..." Ne vedeam la mine și totdeauna seara și totdeauna spre sfârșitul întîlnirii și pe nesimțite cuvintele o împingeau spre mine și se ciocneau cu ale mele scoțând nu scântei, ca acuma, ci adesea fulgere, la a căror lumină vie ideile mele erau nu o dată anihilate, topite, reduse la neant: nu mai știam niciodată, atunci pe loc, ce să-i mai răspund, abandonam și
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
seamă, admirabilă femeie, se apropie de mine și îmi șopti: Ce e, nu sânt de treabă icrele astea?'' Îi zîmbii: "Ba nu, sânt bune". Bea un pahar de țuică!... Ia hai noroc", spuse ea dîndu-și seama că trebuia să se ciocnească și în cinstea mea și ciocni cu mine, eu cu vecinii, indivizi sbanghii, solizi, fălcoși, dar bonomi, nu ciocnii însă cu unul roșcat, care îmi aruncă o privire rapidă și disprețuitoare și tot atât de rapid îl evitai și eu, mă întinsei
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
mine și îmi șopti: Ce e, nu sânt de treabă icrele astea?'' Îi zîmbii: "Ba nu, sânt bune". Bea un pahar de țuică!... Ia hai noroc", spuse ea dîndu-și seama că trebuia să se ciocnească și în cinstea mea și ciocni cu mine, eu cu vecinii, indivizi sbanghii, solizi, fălcoși, dar bonomi, nu ciocnii însă cu unul roșcat, care îmi aruncă o privire rapidă și disprețuitoare și tot atât de rapid îl evitai și eu, mă întinsei peste masă și doar ridicai mâna
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
zîmbii: "Ba nu, sânt bune". Bea un pahar de țuică!... Ia hai noroc", spuse ea dîndu-și seama că trebuia să se ciocnească și în cinstea mea și ciocni cu mine, eu cu vecinii, indivizi sbanghii, solizi, fălcoși, dar bonomi, nu ciocnii însă cu unul roșcat, care îmi aruncă o privire rapidă și disprețuitoare și tot atât de rapid îl evitai și eu, mă întinsei peste masă și doar ridicai mâna cu paharul spre cineva mai binevoitor care mă observa demult... Băurăm! Matilda stătea
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
orice caz să-i ajute cât se poate de eficient să și-o ia singuri. O așezară lângă mine și i se turnă țuică. Pipernicitul se pierdu pe undeva printre zbanghii. Pusei mâna pe sticlă, îmi turnai și mie și ciocnii cu ea. Îmi aruncă o privire. Avea ochi somnolenți, gura cărnoasă, dar cu frumoase buze arcuite în jos, să exprime un dispreț provocator... obrazul tras, pupilele liniștite, dar atât de apropiate de tine când te priveau, încît toate cuvintele nu
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
nu avem dreptul să..." "Matilda, hai, în loc să..." strigă Tasia. "Dar Tasia, o întrerupse Matilda cu o insistență aproape țipătoare, ce vezi tu rău că Petea..." "Permiteți, domnilor, strigă Petea, îmi dați voie, Tasia, o apucă el de mână, vreau să ciocnesc un pahar cu cumnatul meu, distins profesor universitar, care ne onorează..." " Dar ciocnește odată, dragă, că nu e obligat băiatul să știe că tu ești marele Petea, care ai rămas repetent de două ori la Chișinău, că nu te țineai
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
Matilda cu o insistență aproape țipătoare, ce vezi tu rău că Petea..." "Permiteți, domnilor, strigă Petea, îmi dați voie, Tasia, o apucă el de mână, vreau să ciocnesc un pahar cu cumnatul meu, distins profesor universitar, care ne onorează..." " Dar ciocnește odată, dragă, că nu e obligat băiatul să știe că tu ești marele Petea, care ai rămas repetent de două ori la Chișinău, că nu te țineai de carte, știi tu de ce, nu mă face să-mi aduc aminte, că
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
târcoale și nu ești în stare să-l exprimi? Da, nu știu cine ești și nici nu mă interesezi, n-am avut timp să mă gândesc la tine, treci la locul tău și nu-mi vîrî paharul în nas că n-o să ciocnesc cu tine..." Dar mă și apucase de gât și mă pupase, lucru care mă scârbi și mă înfurie atât de tare că mă ridicai și îl împinsei cu violență. Dar nu-l dărâmai pe el cum ași fi dorit, ci
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
-i spui? îl întrerupse Tasia. Ia taci din gură! Și tu, Matilda, de ce îl îndemni! Nu oricine are chef de pupături, ți-e bărbat, vă cunoașteți de doi ani, nu știi ce fire are bărbatu-tău?" " Dar a vrut să ciocnească, se apără și îl apără Matilda cu o voce patetică, am văzut eu că e cam posomorât și Petea a vrut să-l facă să se simtă bine!" "Mai bine l-ai fi făcut tu!" "Dar Victor nu e un
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]