1,368 matches
-
să nu poată plăti administrația și armata. În plus, în Moldova se făceau simțiți separatiștii, motiv pentru care noul domnitor a făcut o vizită acolo, între 9 și 26 august. Pe plan extern, amenințarea intervenției turcești tot nu pălise. Adunarea Constituantă a votat pe 3 iulie 1866 o lege pentru înstrăinarea bunurilor statului până la totalul de 75 de milioane. Pe baza acestei vânzări, guvernul dorea să contracteze și un împrumut străin. În acest sens a fost mandatat Ion Bălăceanu, agentul diplomatic
Guvernul Ion Ghica (2) () [Corola-website/Science/306968_a_308297]
-
detronat și s-a proclamat republică. Acum se putea întoarce în Franța, ceea ce a și făcut imediat. Totuși, guvernul provizoriu, l-a considerat că distrage inutil atenția și a cerut plecarea lui În aprilie a câștigat un loc în Adunarea Constituantă franceză pentru o nouă constituție. Nu a avut mari contribuții și ca orator public mediocru nu a reușit să impresioneze membrii săi. Unii chiar au crezut că, după ce a trăit în afara Franței aproape toată viața, vorbea franceza cu un ușor
Napoleon al III-lea al Franței () [Corola-website/Science/304256_a_305585]
-
și întăresc libertățile civile - articolele 6 și 14 și „"drepturi ale societății"” (națiunea franceză), care sunt componente constituționale - articolele 13, 15 și 16. În 1789, "Adunarea Stărilor Generale" din Franța, reunită la Versailles și constituită în "Adunare Națională" cu drepturi constituante, a hotărât să elaboreze o declarație de principii fundamentale care să stea la baza unei noi constituții. Decretele emise de adunare la 4 și 11 august 1789 privind eliminarea drepturilor feudale, se regăsesc dealtfel în primul articol al Declarației drepturilor
Declarația drepturilor omului și ale cetățeanului () [Corola-website/Science/318548_a_319877]
-
I a urcat pe tronul Spaniei la 22 noiembrie 1975. Împreună cu premierul Adolfo Suarez, numit în 1976, regele a introdus un sistem democratic. Uniunea Democratică de Centru a lui Suarez a câștigat alegerile din 1977, obținând locuri în Adunarea Națională Constituanta. O nouă constituție a fost aprobată în 1978, transformând Spania într-o monarhie constituțională. Fostul Partid de stat, Movimiento Național, a fost dizolvat în 1977, punând capăt sistemului fascist. La 23 februarie 1981, locotenent-colonelul Antonio Tejero, a luat cu asalt
Istoria Spaniei () [Corola-website/Science/298458_a_299787]
-
considerată meritocratică. După Revoluția Franceză au rămas puțini din vechea elită. Când Napoleon a ajuns la putere, nemaiexistând vechea bază, a ales oamenii pe care i-a considerat potriviți pentru un anume rol, dintre ofițerii armatei sale, revoluționari din Adunarea Constituantă Franceză și chiar și foști aristocrați ca prim-ministrul Talleyrand. Această politică a fost rezumată în citatul "„Carieră deschisă talentelor”". Un bun exemplu este instituirea ordinului Legiunea de onoare, prima decorație de merit, accesibilă tuturor (chiar și femeilor), nu doar
Meritocrație () [Corola-website/Science/310918_a_312247]
-
a desemna un deputat în cadrul "Stărilor Generale". "Vincent-Marie Viénot" a sprijinit candidatura lui Emmanuel Marie Michel Philippe Fréteau de Saint Just, care a fost ales din partea nobilimii în „Baillage”-ul din Melun, iar mai târziu a devenit membru al Adunării Constituante în 1789. În 1790, Vaublanc este numit președinte al Consiliului Departamental și Consilier General de Seine-et-Marne, funcții care-i dădeau dreptul de a prezida directoratul administrativ al acelui departament. La dizolvarea Comitetului Constitutiv, colegiile electorale erau pregătite pentru alegerea noilor
Vincent-Marie de Vaublanc () [Corola-website/Science/309814_a_311143]
-
în mare parte generate de bolșevici), au pus guvernul sub o presiune crescândă. Guvernul Kerenski, pentru a pune schimbările democratice pe o bază legală, a planificat pentru luna noiembrie 1917 alegeri generale prin care urmau să fie aleși membrii Adunării Constituante. Aceasta urma să întocmească noua constituție a tinerei republici ruse. Tânara democrație rusă a fost însă înlocuită prin forță de către bolșevici prin așa zisa Revoluție din Octombrie care nu a fost altceva decât un puci militar. Alegerile constituantei au avut
Revoluția din Februarie () [Corola-website/Science/298181_a_299510]
-
membrii Adunării Constituante. Aceasta urma să întocmească noua constituție a tinerei republici ruse. Tânara democrație rusă a fost însă înlocuită prin forță de către bolșevici prin așa zisa Revoluție din Octombrie care nu a fost altceva decât un puci militar. Alegerile constituantei au avut totuși loc în noiembrie. Au fost primele alegeri libere din istoria Rusiei. Acestea au fost câștigate de socialiștii revoluționari obținând 380 de locuri. Bolșevicii au obținut numai 168, pierzând clar alegerile. La alegeri au luat parte 14.700
Revoluția din Februarie () [Corola-website/Science/298181_a_299510]
-
mare și era nevoie de bani mulți; deputatul Talleyrand propune ideea de a se confisca bunurile ale clerului (și nu de a le naționaliza, căci nicio indemnizație n-a fost vărsată în schimb.). Astfel, la 2 noiembrie 1789, Adunarea Națională Constituantă decise că toate bunurile clerului vor fi «puse la dispoziția Națiunii». Aceste bunuri vor fi, de acum înainte, bunuri naționale, destinate să fie vândute, prin licitație, pentru a umple casieriile statului. Funcționarea asignatului era simplă: cum era imposibil să se
Asignat () [Corola-website/Science/323591_a_324920]
-
de către particulari, scopul lor fiind doar de a face să intre imediat bani în vistieria statului. Valoarea totală a primei emisiuni va fi de 400 de milioane de livre. Ideea este departe de a avea unanimitate în sânul "Adunării Naționale Constituante", mulți aducându-și aminte de bancruta « "Sistemului lui Law" ». Astfel, deputați ca Talleyrand, Condorcet sau Du Pont de Nemours sunt contra acestei idei. Potrivit lor, problema majoră a emiterii asignatelor este că nu trebuie puse în circulație mai multe asignate
Asignat () [Corola-website/Science/323591_a_324920]
-
conferință au ales un Consiliu al Lituaniei format din 20 de membri, cu scopul de a formaliza rezoluția. Autoritățile germane nu au permis publicarea rezoluției, dar au lăsat Consiliul să funcționeze. Conferința de la Vilnius a decis și alegerea unei adunări constituante prin vot popular în cel mai scurt timp. Actul de la 11 Decembrie a fost a doua etapă în drumul spre declarația finală de independență. Primul draft, cerut de cancelarul Georg von Hertling, a fost pregătit de ministerul german de externe
Declarația de Independență a Lituaniei () [Corola-website/Science/320076_a_321405]
-
că alianța avea să se formeze pe baza convențiilor privind afacerile militare, de transport, vamale și monetare, mulți lituanieni au considerat că Consiliul și-a depășit autoritatea: rezoluția din septembrie adoptată la conferința de la Vilnius cerea explicit ca o adunare constituantă să decidă în aceste probleme cruciale de stat. Când au început negocierile de pace între Germania și Rusia în 1918, autoritățile germane au cerut reprezentanților lituanieni să pregătească două notificări de independență—una pentru Rusia, în care legăturile Lituaniei cu
Declarația de Independență a Lituaniei () [Corola-website/Science/320076_a_321405]
-
cu Germania și o a doua versiune pentru Germania care va repeta, în principal, actul de la 11 decembrie. Consiliul a hotărât să amendeze prima parte a actului de la 11 decembrie. Petras Klimas a introdus o propoziție prin care cerea Adunare Constituantă. Un alt element important a fost declarația că principiile democratice aveau să stea la baza guvernării noului stat, principiu enunțat la conferința de la Vilnius Conference, dar omis în actul de la 11 decembrie. A doua parte, care pomenea „ferma și permanenta
Declarația de Independență a Lituaniei () [Corola-website/Science/320076_a_321405]
-
primele două paragrafe până la cuvântul "drauge". Această secțiune a fost aprobată în unanimitate. Partea a doua nu a primit, însă, susținerea celor patru membri demisionari deoarece ei nu erau mulțumiți cu termenul „"în cele din urmă"” la descrierea atribuțiilor Adunării Constituante (la „"... baza Statului Lituanian și a relațiilor cu alte state va fi în cele din urmă determinată de Adunarea Constituantă ..."”). Ei se temeau că acest cuvânt va da Consiliului un pretext de uzurpare a puterilor Adunării Constituante, în timp ce majoritatea a
Declarația de Independență a Lituaniei () [Corola-website/Science/320076_a_321405]
-
susținerea celor patru membri demisionari deoarece ei nu erau mulțumiți cu termenul „"în cele din urmă"” la descrierea atribuțiilor Adunării Constituante (la „"... baza Statului Lituanian și a relațiilor cu alte state va fi în cele din urmă determinată de Adunarea Constituantă ..."”). Ei se temeau că acest cuvânt va da Consiliului un pretext de uzurpare a puterilor Adunării Constituante, în timp ce majoritatea a căzut de acord că acest cuvânt exprimă doar natura nenegociabilă și incontestabilă a deciziilor viitoarei Adunări. Actul a fost, deci
Declarația de Independență a Lituaniei () [Corola-website/Science/320076_a_321405]
-
descrierea atribuțiilor Adunării Constituante (la „"... baza Statului Lituanian și a relațiilor cu alte state va fi în cele din urmă determinată de Adunarea Constituantă ..."”). Ei se temeau că acest cuvânt va da Consiliului un pretext de uzurpare a puterilor Adunării Constituante, în timp ce majoritatea a căzut de acord că acest cuvânt exprimă doar natura nenegociabilă și incontestabilă a deciziilor viitoarei Adunări. Actul a fost, deci, aprobat unanim dar nu a avut susținerea totală a tuturor celor douăzeci de membri. Textul Declarației de
Declarația de Independență a Lituaniei () [Corola-website/Science/320076_a_321405]
-
indigene. Ecuadorul este condus de un președinte ales democratic, pentru un mandat de patru ani, actualul deținător al funcției fiind Rafael Correa, a cărui reședință se află la Palacio de Carondelet în Quito. Actuala constituție a fost redactată de către Adunarea Constituantă Ecuadoriană aleasă în 2007, și aprobată prin referendum în 2008. Executivul include 25 de ministere, iar guvernatorii provinciilor și consiliilor sunt aleși în mod direct. Adunarea Națională din Ecuador se întâlnește pe tot parcursul anului, existând treisprezece comisii permanente, în timp ce
Ecuador () [Corola-website/Science/298095_a_299424]
-
(în ) a fost prima democrație parlamentară din istoria Germaniei. a existat între 1919-1933, de la proclamarea republicii, în urma Primului Război Mondial, și până la numirea lui Adolf Hitler în funcția de cancelar. Adunarea constituantă din 1919 s-a întrunit la Weimar, din cauză că la Berlin persistau luptele de stradă și instabilitatea generată de Liga Spartachistă, de orientare comunistă. Deși a fost o republică parlamentară, avand in fruntea ei un președinte și nu un monarh, numele
Republica de la Weimar () [Corola-website/Science/298659_a_299988]
-
Deutsches Reich" (Imperiul sau Reichul German). Guvernul provizoriu era dominat de socialiștii moderați. Aceștia nu erau de acord cu o transformare radicală a societății, ci voiau să pună la punct un sistem democratic și pluralist. Alegerile generale pentru o Adunare Constituantă prin vot universal (pentru întâia dată au votat acum și femeile) au fost anunțate pentru luna ianuarie 1919. În toamna anului 1918, înfrângerea din Primul Război Mondial și mișcările revoluționare interne l-au determinat pe împăratul Wilhelm al II-lea
Republica de la Weimar () [Corola-website/Science/298659_a_299988]
-
conducătorii spartakiști Karl Liebknecht și Rosa Luxemburg au fost asasinați, după arestare. Săptămâna dintre 5 și 12 ianuarie 1919 este denumită „săptămâna sângeroasă”. O a doua insurecție va fi înăbușită la Berlin, în martie 1919. În primăvara anului 1919, Adunarea Constituantă reunită la Weimar a adoptat o constituție care transforma Germania într-o democrație, o republică federală condusă de un parlament ("Reichstag") și de un președinte ales prin vot universal. Noul guvern a fost imediat confruntat cu agitațiile politice atât de
Republica de la Weimar () [Corola-website/Science/298659_a_299988]
-
economică și socială. Constituția, care a intrat în vigoare în septembrie 1919, a dat naștere unei republici federale și democratice, avandu-l ca președinte pe social-democratul Friedrich Ebert. Germania a fost împărțită în 17 landuri, care aveau fiecare Adunarea lor constituantă aleasă, precum și guvernul lor de land. Landurile aveau anumite prerogative în domeniul poliției, al cultelor, culturii și educației. Cel care deținea adevărata putere era, însă, statul federal, putere care era împărțită între Parlament și președintele Republicii. Reparațiile de război impuse
Republica de la Weimar () [Corola-website/Science/298659_a_299988]
-
federal pe care aceștia doreau să-l construiască se baza pe o logică instituțională suprastatală, pe o constituție europeană care să dea esența unei identități europene. Ĩn centrul sistemului instituțional se afla un Parlament European, numit la acea vreme Adunare Constituantă (a Europei) care trebuia să pună în funcțiune celelalte structuri instituționale ale presupusei Federații. Construcția federalistă ar fi, în primul rând, una politică. Ĩn istoria integrării europene, numele lui Altiero Spinelli este bine conturat, iar "„Manifestul pentru o Europă liberă
Federalism european () [Corola-website/Science/321988_a_323317]
-
Alegerile italiene din 1948 au fost primele alegeri democratice cu vot universal care au avut loc vreodată în Italia după alegerile din 1946 pentru Adunarea Constituanta responsabilă pentru elaborarea și adoptarea Constituției italiene. Alegerile au avut loc la 18 aprilie 1948. Alegerile au fost puternic influențate de Războiul Rece dintre Uniunea Sovietică și Statele Unite. După februarie 1948 sovieticii au inspirat o lovitură de stat comunistă în
Alegeri legislative în Italia, 1948 () [Corola-website/Science/319690_a_321019]
-
paramilitare de voluntari ruși invadează nordul Lituaniei. Aceștia au fost anihilați la sfârșitul anului 1919. Fiind încheiată această primă etapă a războilui lituanian de independență, țara își putea concentra acum atenția asupra problemelor interne. În aprilie 1920 se formează Adunarea Constituantă a Lituaniei, iar prima ei întrunire are loc în luna următoare. În iunie este adoptată a treia constituție provizorie, iar în iulie se semnează tratatul de pace cu Rusia Sovietică, care recunoaște Lituania și acceptă pretențiile acesteia față de regiunea Vilnius
Istoria Lituaniei () [Corola-website/Science/304568_a_305897]
-
Polonia în martie 1922. Dar disputa pentru regiunea Vilnius nu se încheie, menținându-se în întrega perioadă interbelică. Lituania întrerupe orice relație cu Polonia și nu acceptă dominația acesteia asupra regiunii capitalei, care totuși avea o populație poloneză semnificativă. Adunarea Constituantă se reîntrunește în octombrie 1920 și inițiază o serie de reforme, cum ar fi: obținerea recunoașterii internaționale a statului lituanian, intrarea în Liga Națiunilor, aprobarea unei reforme funciare, introducerea monedei naționale litas, adoptarea unei constituții în august 1922. Astfel, Lituania
Istoria Lituaniei () [Corola-website/Science/304568_a_305897]