1,031 matches
-
încât mulți le-au considerat propagandă de război. Deoarece aceste publicații s-au dovedit contraproductive pentru rezistența olandeză, ele au fost oprite. Cu toate acestea, mulți evrei au fost avertizați că urmează să fie omorâți, pentru că niciun mesaj de la cei deportați nu ajunsese înapoi în Olanda, dar în practică o evadare era, pentru mulți dintre ei, imposibilă, astfel că au preferat să creadă că avertismentele erau false. În aprilie 1943, Witold Pilecki, un membru al rezistenței poloneze, a evadat de la Auschwitz
Al doilea război mondial : Holocaust, rasism, intoleranţă şi problema comunităţilor evreieşti din România şi Italia : ghid pentru predarea istoriei holocaustului în liceu, cu ajutorul platformei on line by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101009_a_102301]
-
totalitarisme: nazismul și comunismul. O instituție susținută financiar de letonii din străinătate, grupați în mai multe organizații: Federația mondială a letonilor liberi, Asociația letonilor americani etc. Muzeul este organizat pe standuri în zig zag, cu fotografii, obiecte de uz ale deportaților, materiale de arhivă computerizate, înregistrări audio și video, o întreagă bibliotecă în patru limbi: letonă, engleză, germană și rusă. Discut cu o tânără angajată a muzeului, Danute Dra. „Prezentăm și ocupația fascistă, pentru a nu fi învinuiți de ruși că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
mult decât cel suportat în urma invaziei naziste. Totuși, nu facem o contabilitate comparativă, expunem doar faptele.” O baracă de lemn din Siberia, reconstituită, cu paturi suprapuse. „Dar asta era încă o locuință bună. Mulți n-au avut nici atât, precizează Danute. Deportații erau aduși în locuri sălbatice, unde nu-i așteptau nici un fel de «case». Trebuiau să și le ridice singuri. Dar cred că știți în mare aceste lucruri, pentru că la dumneavoastră, în Moldova, a fost cam la fel.” Muzeul, cum spuneam
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
confuzionale, manifestări anxioase și crize de tip isteric sau tulburări psihosomatice. La prizonierii de război sau la persoanele deportate, se menționează stări de apatie, iritabilitate, depresii, reacții anxioase, stări delirante sau halucinatorii, deliruri sistematizate cu temă mistică. Sănătatea mintală la deportați și prizonierii de război. În cazul persoanelor deportate și al prizonierilor de război, problemele de sănătate mintală sunt diferite de cele ale populației (civile sau militare) aflată în câmpul de operațiuni militare. Pe aceste considerente, și tulburările stării de sănătate
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
în care viața era trăită în condițiile deportării. Folosind aceeași abordare, antropologul român Smaranda Vultur a publicat un număr important de lucrări ce au ca element central etnicii germani, mai precis șvabii din Banat, mulți dintre ei fiind de asemenea deportați în Uniunea Sovietică sau Bărăgan la muncă forțată. Principalele colecții de mărturii înregistrate de Smaranda Vultur, Germanii din Banat și Istorie trăită, istorie povestită: deportarea în Bărăgan, 1951-1956, abundă de povești marcante despre suferința umană și servesc drept surse fundamentale
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
Balkan Ghosts, aceste cărți sunt doar simple excepții. De exemplu, în recent publicata lucrare a lui Dinu C. Giurescu despre România în timpul celui de-al Doilea Război Mondial, lucrare ce include un capitol privind momentul Ialta și perioada de după război, deportații nu apar nici măcar ca notă de subsol. în plus, majoritatea manualelor de istorie ignoră subiectul, deși unul, publicat în 2001, amintește pe scurt momentul deportărilor. Mai mult, pentru că importanța identității naționale este, cum spune M. L. Murgescu, „una dintre cele
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
cât și ale celor românești. După cel de-al Doilea Război Mondial, germanii au servit drept țapi ispășitori comuniștilor sovietici și români, persecutarea lor instituțională neputând fi tratată ca un incident izolat. Studiul de față este o analiză a experiențelor deportaților, în particular al femeilor. Dar, cum viața femeilor nu poate fi ruptă de cea a bărbaților, fiind angajate în aceleași activități ca și deportații bărbați, voi reflecta și asupra amintirilor bărbaților. Studiul meu asupra femeilor deportate este deci situat în
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
cum viața femeilor nu poate fi ruptă de cea a bărbaților, fiind angajate în aceleași activități ca și deportații bărbați, voi reflecta și asupra amintirilor bărbaților. Studiul meu asupra femeilor deportate este deci situat în contextul mai larg al experienței deportaților, scopul fiind acela de a oferi o imagine complexă și diversă asupra felului în care indivizii au trăit deportarea. în timp ce caut să evit universalizarea experienței umane, sunt precaută și în ceea ce privește universalizarea și esențializarea experienței femeii. „Femeia”, ca particularitate fizică, precum și
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
și relații decât le-a reafirmat. în general, fluiditatea identității atât feminine, cât și masculine într-un astfel de context nu a fost o simplă trăsătură a experienței deportării, ci mai curând a jucat un rol esențial în supraviețuirea multor deportați. Astfel, deși oferă o perspectivă unică, aceste povești sunt în același timp reprezentative, transmițând experiențe și gânduri ce ar rămâne altfel necunoscute, vorbind pentru cei ce nu mai pot vorbi. Puterea lor rezidă deci în capacitatea de a servi ca
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
fapt, chiar etnicii germani procomuniști care s-au opus activ naziștilor și regimului Antonescu nu au putut scăpa de acuzația de colaboraționism. Nici măcar etnicii germani care au luptat în armata română nu au putut scăpa de vină, fiind de asemenea deportați. Dincolo de acestea, orice urmă de bunăvoință arătată armatei germane în retragere, chiar și de etnicii români, a devenit justificare pentru amenzi, încarcerare și deportare. Astfel, responsabilitatea României pentru reconstrucția URSS, deși oficial o responsabilitate națională, a fost formulată în schimb
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
tipică pentru multe comunități; au fost deportați 4.000 dintre locuitorii săi, din care aproximativ 1.000 au dispărut în URSS. Deoarece o parte importantă din populația masculină fie dispăruse în război, fie era încă pe front, peste 60% dintre deportați au fost femei. De obicei, erau deportați tinerii adulți, necăsătoriți, deoarece erau considerați a fi muncitori mai abili. Cu toate acestea, nu surprindea pe nimeni dacă printre deportați se întâlneau și bolnavi, bătrâni, adolescenți și femei însărcinate sau cu copii
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
fie dispăruse în război, fie era încă pe front, peste 60% dintre deportați au fost femei. De obicei, erau deportați tinerii adulți, necăsătoriți, deoarece erau considerați a fi muncitori mai abili. Cu toate acestea, nu surprindea pe nimeni dacă printre deportați se întâlneau și bolnavi, bătrâni, adolescenți și femei însărcinate sau cu copii de doi ani sau mai puțin, în ciuda faptului că ordinul oficial interzicea acest lucru. în plus, etnicii germani considerați specialiști sau de neînlocuit în fabrici și uzine au
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
bolnavi, bătrâni, adolescenți și femei însărcinate sau cu copii de doi ani sau mai puțin, în ciuda faptului că ordinul oficial interzicea acest lucru. în plus, etnicii germani considerați specialiști sau de neînlocuit în fabrici și uzine au fost de asemenea deportați, deși guvernul român cerea ca aceștia să fie exceptați. Chiar etnici maghiari și români au fost arestați și deportați. La sfârșitul lui decembrie 1944, mulți etnici germani erau conștienți că există posibilitatea de a fi deportați, dar nu știau unde
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
fost verificați că ne duce la lucru și trebuia... am avut voie să avem multe lucruri cu noi . Deși mulți dintre ei erau într-adevăr duși la primărie, cei mai mulți au ajuns în școli și alte clădiri municipale unde toți viitorii deportați erau adunați. Deoarece își adunau bagajele și toate posesiunile în mijlocul străzii, cu siguranță că mulți dintre vecinii lor români au observat agitația. în ciuda campaniei acerbe, mulți dintre români au fost surprinși și poate șocați să afle ce li se întâmplă
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
Cu toate acestea, nu putem extrapola aceste afirmații asupra unui sat întreg sau a unui oraș, pornind de la câteva incidente documentate. Deși există surse care au evidențiat faptul că unele persoane au devastat casele și valorile lăsate în urmă de deportați, realitatea este că unii români au luat în grijă copiii ai căror părinți au fost deportați, crescându-i până la întoarcerea acestora, în unele cazuri mulți ani mai târziu. Superioritatea tradițională deținută de germani în domeniul agriculturii și comerțului, tratamentul preferențial
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
să certifice numărul românilor care au fost implicați activ în deportarea vecinilor lor germani. 4. „Și ne-a băgat cu bărbați, cu fete... nu conta că ești fată sau ești băiet”. Călătoria spre Est Din locurile în care erau ținuți, deportații au fost duși la gară și îngrămădiți în vagoane de vite, 40-70 de persoane în fiecare vagon, bărbați și femei. Au călătorit timp de 16-28 de zile fără a ști unde, în condiții improprii, adică fără căldură, haine de iarnă
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
povestirile ei despre deportare. Ea și-a ordonat ierarhic în memorie acele lucruri care au ajutat-o să supraviețuiască - religia și Dumnezeu -, considerându-le la momentul discuției demne de amintit. 5. „Scânduri groase... pline de gheață”. Condițiile din lagăre Mulți deportați au ajuns în regiunea Donbas, lângă Nistru și Urali, iar unii dintre ei au fost duși în Siberia sau Bărăgan. Interviurile supuse analizei au avut ca subiecți foști deportați în Donbas și, deoarece o mare parte din literatura de gen
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
lagărele erau fie în construcție, fie într-o stare jalnică, multor barăci le lipseau și cele mai rudimentare utilități. Căldura era considerată un lux, accesibilă doar când se puteau îndeplini trei condiții: sobă, lemne sau combustibil și geamuri intacte. Mulți deportați își dădeau seama că geamurile erau sparte sau lipseau cu desăvârșire, realitate ce putea fi tolerată în scurtele veri, dar de nesuportat la -30° C iarna. Magyari descrie locuința în care era nevoită să stea astfel: Ne-a dus în
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
vor petrece următorii cinci ani din viață - tinerețea - în astfel de condiții deplorabile. Deși inițial li s-a spus că vor pleca pentru cel puțin șase săptămâni să lucreze, aflarea crudei realități le-a îngrozit. Reacția imediată a fost încercarea deportaților de a-și explica astfel de absurdități. Pentru a face față realității și pentru a supraviețui, femeile au trebuit să găsească o explicație rațională nu doar pentru faptul că au fost deportate, ci pentru întreaga lor existență. Unele, precum Șimon
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
trebuit să găsească o explicație rațională nu doar pentru faptul că au fost deportate, ci pentru întreaga lor existență. Unele, precum Șimon, au găsit un sens prin credința în Dumnezeu, rugându-se continuu pe toată perioada deportării în Donbas. Pentru deportați, colegii de suferință au fost o altă sursă de alinare. Pentru Cocârlă, această comunitate, ce includea atât bărbați, cât și femei, a fost un refugiu din fața travaliilor de zi cu zi, dar și o legătură cu locurile natale: Când aveau
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
am avut salar, da’ nu ca ei, da... și unu era, a avut o chitară, și seara stăteam pe bancă și cântam cântece de acasă. Acolo a fost, ne simțeam puțin mai lejer.... Deși era un lucru important pentru toți deportații, crearea unui sentiment de comunitate era necesară mai ales pentru femei, deoarece acestea erau aspecte centrale ale vieții femeii: stabilitate, familiaritate, siguranță și măcar un sentiment de normalitate. Sărbătorile religioase erau momente propice pentru recrearea contextului vieții de familie în
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
când veneam schimbu’ doi de la mină și vedeam stelele pe cer, plângeam... era până la 35, 40 de grade de frig, lacrimile s-au uscat, s-a-nghețat la obraz și ne-ntrebam: „caru’ asta mare, vede și a noastră casă dragă?”. Mulți deportați își amintesc că li se dădea liber de Crăciun sau în Ajun și primeau chiar porții suplimentare de mâncare - inclusiv unt - din partea paznicilor ruși, din care încercau să încropească o prăjitură, care, așa cum reiese din descrierea unui deportat, „era mai
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
dragă?”. Mulți deportați își amintesc că li se dădea liber de Crăciun sau în Ajun și primeau chiar porții suplimentare de mâncare - inclusiv unt - din partea paznicilor ruși, din care încercau să încropească o prăjitură, care, așa cum reiese din descrierea unui deportat, „era mai bună decât un tort de Crăciun”. Totul era apoi urmat de reprize de „Noapte liniștită, noapte sfântă”. Pe lângă aceste sărbători, pentru mulți, condițiile din lagăr au început să se îmbunătățească la sfârșitul lui 1946 și deportații au început
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
descrierea unui deportat, „era mai bună decât un tort de Crăciun”. Totul era apoi urmat de reprize de „Noapte liniștită, noapte sfântă”. Pe lângă aceste sărbători, pentru mulți, condițiile din lagăr au început să se îmbunătățească la sfârșitul lui 1946 și deportații au început să primească salarii, rații mai mari, haine mai bune, adăposturi mai bune și chiar o zi de odihnă. Unii dintre ei, precum Șimon, aveau dreptul la o căsuță: Ne-a dat ruble și ne-a dat și mâncare
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
limbii ruse. Era un supraveghetor direct, nacealnik, de obicei din alte grupuri etnice, și un tolmaci, care cunoșteau limba rusă, urmând apoi masele de lucrători care, de obicei, nu cunoșteau limba rusă decât la un nivel minim sau chiar deloc. Deportații lucrau în mine, fabrici, șantiere de construcții, în păduri sau la colhoz, având de obicei o distanță considerabilă de parcurs până la locul de muncă - 6 kilometri. Cei mai puțin capabili, bolnavii sau cei care reușiseră să intre în grațiile rușilor
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]