2,129 matches
-
realizarea unei rețele foarte dese de informatori și "surse" ce activau în preajmă, inclusiv în casa lui Lucian Blaga. Este de natura evidenței că delatorii s-au aflat totdeauna printre noi. În "sinteza" din 28 septembrie 1956, "lucrătorul operativ", locotenentul "Domnița" Nicolae, semnalează că "obiectivul" care, se înțelege, nu este altul decît poetul nostru "are scrise și nepublicate o serie de lucrări poetice și de proză cu conținut mistico-filosofic, pe care intenționează să le trimită în străinătate; în acest sens s-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
Szemlér Ferenc, Adolf Meschendörfer, Werner Bossert, realizate de Demostene Botez, D. Gherghinescu-Vania, Mircea Avram. Din literatura universală sunt traduși Lucrețiu, Horațiu, Ovidiu, Shakespeare, Goethe, N.A. Nekrasov, Konstantin Simonov, Serghei Esenin, Ady Endre, Mikszáth Kálman. O mențiune aparte merită Prințișorul, transpunerea Domniței Gherghinescu-Vania după Micul prinț de Antoine de Saint-Exupéry. L.D.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287864_a_289193]
-
ferește să îmbine (uneori bizar) lirismul cu erudiția istorico-literară. Volumul Cetățile înecate, notabil prin coerența imagistică, e conceput ca proiecție a unui vis-coșmar, cu un univers gata să se descompună, cu cetăți pustii, unde foarte rar figurile legendare ale copilăriei - domnița din basme, îngerii nopții - mai vizitează imaginația. În 1968 poetul revine cu placheta Sosesc romantic, deosebită în esență, dar păstrând delicatețea și suavitatea sentimentului, precum și dezinvoltura stilului. Trăiește acum din amintiri, cu vaga impresie că timpul începe să îl apese
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289118_a_290447]
-
rafinat, cu ecouri preromantice, evidente cu deosebire în tonul sentimental. Alternarea acestor aspecte contradictorii este realizată în limitele unei sobrietăți ce râvnește către echilibrul clasic. T. este, poate, cel dintâi poet român care descoperă Evul Mediu, aureolându-și iubita cu atributele domnițelor din cronici și fiind, în acest sens, un precursor al orientării din deceniile următoare. Cu traducerile din Volney el a contribuit nu numai la cunoașterea unui autor, ci și la consolidarea preromantismului la noi. Cultivarea poeziei ruinelor în lirica românească
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290100_a_291429]
-
și unchi din lume. Dumnezeu să-i vegheze liniștea așa cum domnia sa a vegheat o viață-ntreagă bisericii! Familiile Moroșan și Pascaru. Cu dor și durere în suflet comemorăm 5 ani de la dispariția dragului nostru soț și tată, Cpt. (r) VICTOR DOMNIȚA, un om deosebit. Dumnezeu să-l odihnească! Familia. Cu durere în suflet, amintim că în data de 2 iulie se împlinește un an de când dragul nostru soț și tată, VIRGIL (PUIU) MĂTUȘAN, a părăsit această lume. Slujba de pomenire și
Agenda2005-26-05-publicitate () [Corola-journal/Journalistic/283869_a_285198]
-
președintele Iliescu îl poate transforma într-o exploatație agricolă model, de aproximativ 60 de ori mai mare decît recomandă legea celor peste 110 hectare. * Au fost furate și ușile altarului din biserica în care s-a cununat Mihai Viteazul cu domnița Stanca, anunță NAȚIONAL. Biserica din satul Proieni, comuna Brezoi a județului Vîlcea unde s-au aflat ușile altarului a fost jefuită, se pare, de profesioniști care știau cît valorează ușile altarului - cel puțin 30.000 de dolari pe piața neagră
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/15738_a_17063]
-
o evocare a istoriei Moldovei din vara anului 1476, toate apărute la Editură Danaster, precum și românul în trei volume Sub sabia cu straja-n cruce, publicate în perioada 2003. Alte române au fost publicate în perioada 2006-2009: Acvila Neagră (Nuntă domniței Olena) - român (Ed. Danaster, 2006), Taină Stejarului - român (Ed. Danaster, 2006), Osânda și izbândă - român (Ed. Danaster, 2007), Sub sabia cu straja-n cruce, III (Bătălia de la Codrii Cozminului) Războiul de 13 ani - român (Ed. Danaster, 2008), Dafina Doamna - român
Scobinți, Iași () [Corola-website/Science/324459_a_325788]
-
București) a fost o soprană română. , una dintre personalitățile muzicale cele mai importante ale României, s-a născut la Brăila, pe 10 iunie 1860, într-o familie cu rădăcini elene. Mama Haricleei Darclée, Maria Haricli, născută Aslan, nepoată directă a domniței Mavrocordat, păstra în totalitate amprenta originilor ei nobile, iar tatăl, Ion Haricli, era mare proprietar în Teleorman. Așa cum scria N. Carandino în cartea "Darclée. Viața de glorie și de pasiune a unei mari artiste", la nașterea ei, s-a prezis
Hariclea Darclée () [Corola-website/Science/298389_a_299718]
-
ținea pe mama în ger în timp ce-i explica de ce nu poate tăia iarba („Microbii intră prin tăieturi și apoi vă treziți că vi se usucă“). Sau de ce nu poate tăia gardul viu („Zidul are nevoie să se sprijine de el, domniță“). În loc să-l trimită la plimbare, mama îi cumpăra biscuiți din cei mai buni, și apoi tata tăia singur iarba la miezul nopții. Dar când tata a ieșit la pensie au avut în sfârșit scuza perfectă să scape de Michael. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
facă cu drăcia aia de cremă depilatoare? Dumnezeule mare, ce miros! Și persoanele care au venit la ușă au făcut comentarii asupra lui. Băiatul care ia banii pe lapte (un mucos) a zis - și mă jur că nu mint - „Văleu, domniță, tocmai ce-ați tras un pârț?“ Îți vine a crede? N-am tras un pârț în viața mea. În ceea ce privește femeia cu câinele, te țin „la curent“ cum se spune. A fost „acțiune“ din plin. Azi-dimineață am „stat la pândă“. De
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
-mi fure toate numerele lui Neris Hemming. L-am scris în agendă, l-am scris pe o chitanță și l-am ascuns în sertarul cu lenjerie, l-am scris în interiorul copertei de la Dus pe veci (pe veci? - oh, mai vedem, domniță) și l-am scrijelit pe capacul unui tub foarte vechi de Chunky Monkey de la Ben and Jerry (nu mergea stiloul pe cartonul rece, cerat) și l-am pus la loc în frigider. Și acum? Mi-am luat inima în dinți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
cu ei, mai ales acum că nu mai lucrez la caz? L-am sunat pe Colin. L-am întrebat ce să fac. — Vino să ne sfătuim, a zis. În pat. Oho... nu vă fie cu supărare dacă o s-o fac, domniță! Către: Magiciansgirl1@yahoo.com De la: Thewalshes 1@eircom.net Subiect: Totul a ieșit la iveală Dragă Anna, Știu că ai destule pe cap acum, dar trebuie să recunosc că m-a rănit puțin că nu ai considerat necesar să-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
Ajunsesem și eu o marfă, un produs viu, bun de comercializat pe piața instinctelor. Îmi puteam negocia liniștit părțile componente: măcar sexul, dacă nu mintea. Nu trebuia nici să mă cenzurez, nici să mai joc rolul cavalerului neprihănit, în căutarea domniței ideale. Scăpasem de obsesia selectivității (un alibi solid pentru timiditate; dar asta rămâne între noi). Puteam fi mitocanul pe care de mult îmi doream să-l joc, individul necomplexat, cu destule defecte. De-aici încolo, orice combinație devenea posibilă. De la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
în alt secol, ca să poți povesti; în altă minte, ca să poți asculta. Întotdeauna fusesem convins că mi-am greșit epoca. Mi-ar fi plăcut să învârt halebarde prin hălci de-armuri și să depun aurul și capetele dușmanilor la picioarele domniței mele, înainte s-o răstorn în iatac și să-i iau virginitatea, batista și, abia la urmă, gâtul. Viața Mariei iradia o splendoare tulbure, trecutul, deși uitat, venea mereu din urmă, acoperindu-i gândurile ca petele unei eclipse solare. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
Angheluță curios. Ionuț era un flăcău Încă necopt, la vreo șaptesprezece ani, și se afla acum la primul lui drum mai lung. Răspunse pe nerăsuflate: - Io nu m-aș duce nicăieri, mai ales că În două ceasuri cade seara, da’ domnița Erina, fiica boierului Litovoi ăl bătrân, nu și nu, că-i e degrabă să ajungă la Cetatea de Scaun. Că mâine, pare-mi-se, frate-său pleacă taman În Italia ca trimis al Măriei Sale. Așa că, iaca. Ce să mă știu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
acceptă nici o plată, dar Oană Îi lăsă pe tejghea doi galbeni, mai mult decât făcea masa. Încălecă, dădu pinteni spre Suceava, dar brusc coti prin codrul de brad, pe un drum mai scurt, cunoscut doar de vânătorii din partea locului. Rădvanul domniței Erina intrase sub codru, pe valea Bistriței. Sub cetini, seara se lăsa mai repede, iar Ionuț mâna cât putea de repede. Deodată, caii se opriră cu un nechezat lung, iar flăcăul se ținu cu greu să nu cadă de pe capră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
se aflau În mijlocul drumului, iar unul dintre ei scoase iute sabia și o puse la gâtul slujitorului. Ionuț Înțepeni. Îi recunoscuse pe cei trei meseni care plecaseră mai devreme de la han. Ceilalți doi deschiseră portiera rădvanului. Unul spuse: - Poate că domnița noastră va avea bunătatea să ne Încredințeze bijuteriile pe care le poartă. Erina Litovoi dădu să iasă, dar se opri. Avea În jur de optsprezece ani, ochi mari, căprui, și bucle lungi de păr castaniu Îi cădeau pe umeri. Deasupra
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
umeri. Deasupra frunții, părul Îi era ținut de o diademă de perle, iar la gât purta un lanț de aur. Pe degetul din mijloc al mâinii stângi strălucea un inel cu topaz. Bărbatul care deschisese portiera Întinse mâna spre fruntea domniței, dar se clătină sub plesnetul unei palme date cu toată vigoarea. - Niște ticăloși! strigă Erina, roșie de furie. Asta sunteți. Niște ticăloși nenorociți! Cei trei nu-și reveniră. În loc să inspire spaimă, se alegeau cu o palmă. De neiertat. Al doilea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
apăsând până când un firicel de sânge se prelinse pe tăiș. - Poate că e suficient, domnilor! se auzi o voce calmă, parcă obosită. Oșteanul care intrase În han tocmai când cei trei plecau apăruse parcă de nicăieri. Sabia apăsată pe gâtul domniței zbură În desișul codrului, iar unul dintre hoți se simți ridicat de la pământ și azvârlit Între bolovanii de pe fundul Bistriței. Ceilalți doi se repeziră asupra străinului cu săbiile scoase, dar acesta sări Între ei, le prinse Încheieturile și le strânse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
doi se simțiră ridicați În aer, rămaseră atârnați câteva clipe, cu gâtlejurile prinse Între degetele căpitanului, apoi fură izbiți cap În cap și aruncați pe urmele tovarășului lor, În apele repezi ale Bistriței. Nici unul nu se grăbi să se ridice. Domnița intrase În rădvan, dar lăsase portiera deschisă, urmărind cu amuzament ciudata luptă. Nu-i scăpă amănuntul că străinul, deși avea o spadă cu garda incrustată cu smarald și două pumnale cu mânere aurite, nu folosise nici una dintre arme. Nu-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
și la apus de hotarele Moldovei. Singurul care se pregătea de plecare era tânărul logofăt Bogdan Litovoi, care aștepta scrisorile de acreditare din partea Măriei Sale. Venise să-l petreacă dincolo de ziduri și să-i ciripească, gureșă, la ureche sora lui, Erina. Domniță zâmbăreață și țâfnoasă, din câte pricepuse voievodul. Ceremonia de plecare a solilor se Încheie În sunetul trâmbițelor, Începu cea a trimiterii de soli, primul fiind trimisul Sucevei la Veneția. Mai plecau soli către vărul său, Vlad Dracula, către craiul Matei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
aliniați pe două rânduri, așteptau nemișcați. Printre ei, răniții, În frunte cu stegarul Simion, legați În feșe albe, noi. Trâmbițașii de pe creneluri sunară Ieșirea din palat a Măriei Sale. În curtea mare ieșiră și curtenii, boierii Sfatului și invitații, printre care domnița Erina. Apoi se așternu liniștea. Ștefan trecu Încet prin fața luptătorilor, gândindu-se că nu știe ce cuvinte ar putea veni asupra lor mai pline de flacără și de mândrie, de speranță și de Încredere, ce cuvinte mai puternice ar putea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
de Bogdan, fratele ei, mai ajungea pe acasă, Îl scotea din minți cu rugămințile de a merge la vânătoare, unde săgeta vulpi și iepuri. Nu se dădea În lături nici de la mânuirea sabiei, dar asta o făcea pe furiș, căci domniță cu sabie nu s-a prea văzut În Țara Moldovei și, poate, nici În alte țări. Bătrânul Litovoi, vel-logofătul, spunea, râzând, că poate Dumnezeu a Încurcat treburile. Bogdan, un băiat elegant, politicos, sensibil, aplecat spre Învățătură, spre limbile străine și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
nu l-a găsit, a trebuit să se Întoarcă și, aproape de Nistru, a fost atacat de avangarda tătară a lui Ogodai. Contesa nu spuse nimic, dar nu părea impresionată. În schimb, Alexandru lăsase mâna mamei sale și se apropiase de domnița moldoveancă, rugând-o să continue. - Luptătorii săi erau obosiți, dar au reușit să respingă atacul și să treacă Nistrul, iar oștenii Măriei Sale au ieșit din malul râului și i-au săgetat pe toți tătarii care mai Îndrăzneau să se apropie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
a sălii. Privi la mulțimea de costume elegante care se agitau la bal. Montassini Îi șoptea contesei la ureche ceva amuzant, fiindcă aceasta dansa râzând, cu capul dat pe spate. Într-un colț mai Îndepărtat, copilul o zări pe tânăra domniță din Moldova, dansând stângaci cu ambasadorul Franței. Ceva În făptura ei Îi plăcea lui Alexandru. Nu știa ce. Poate privirea senină și sinceră sau poate mișcările ei mai repezi, lipsite de grația cam forțată a doamnelor venețiene. Sau poate nimic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]