1,119 matches
-
ar fi la fel de inutilă aici ca și în T36, unde utilizarea rimbaldiană a linioarei face ca structura să fie și mai vizibliă. Ar fi inutil să vorbim aici de incompletitudine sintactică. Ceea ce contează sînt efectele formale și semantice produse de elipsele succesive. Faptul că acestea pot fi acoperite ne permite să mizăm pe prezența implicită a sensului și pe materialitatea ritmică. În T36 și T37, paralelismele morfosintactice și ritmul ternar sprijinit pe sintaxă, alcătuiesc, dincolo de frontierele punctuației, întreaga poeticitate a acestei
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
ficționale de publicitate la produse alimentare pentru animale: T38 Dacă peștii ar putea vorbi, v-ar recomanda HYKRO. T34 Pisicuțele ar cumpăra Whiskas. Structura frazei ipotetice complete gramatical pe care o propune publicitatea T38 [Dacă p (atunci) q] suferă o elipsă în T34. T34 este incompletă semantic și gramatical. Este redată numai apodoza [(atunci) q], lipsește protaza [Dacă p], a cărei sarcină este totuși să determine cadrul în care propoziția q devine adevărată. Ca să înțelegem această deplasare argumentativă, trebuie să înlocuim
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
Mother Boyle ar fi la fel de călduroasă ca și încălțămintea ei! (Columbia.) • [Și dacă p?] pentru forma interogativă de suprafață: T40 Și dacă adevărata frumusețe ar veni din interior? (Vichy Célestin) În T40 interogația este foarte aproape de exclamație. În ambele cazuri, elipsa lui q este factor de expresivitate și, ca și în T34, restituirea elementului absent nu este deloc centrală. Sintaxa afectivă este mai importantă decît sintaxa logico-gramaticală (Bally 1951). 4.2. Forme de implicit: presupoziții și subînțelesuri Opoziția dintre vorbirea explicită
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
două puncte, este ritmat în mod simplu (D1.1-1.2-1.3) și complex (D1-2). Cele două ritmuri sînt marcate prin doi ȘI, unul pentru finalul seriei enumerative de trei infinitive, iar celălalt, un fel de ȘI de reluare, însoțește o elipsă a subiectului EI, care confirmă ceea ce am spus despre rolul structurant al elipsei (cap. 4§ 4.1). Același verb la prezent îi permite lui ȘI ASTFEL să-l așeze pe D2 la același nivel cu D1 și de a sublinia
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
D1-2). Cele două ritmuri sînt marcate prin doi ȘI, unul pentru finalul seriei enumerative de trei infinitive, iar celălalt, un fel de ȘI de reluare, însoțește o elipsă a subiectului EI, care confirmă ceea ce am spus despre rolul structurant al elipsei (cap. 4§ 4.1). Același verb la prezent îi permite lui ȘI ASTFEL să-l așeze pe D2 la același nivel cu D1 și de a sublinia legătura argumentativă accentuată de enumerația triplei osteneli: [Perioada D] D1. ei îi cruță
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
a cărui incidență depășește cu mult limitele lui P1. Din punct de vedere sintactic, acest enunț este, în limba spaniolă, direct legat de verbul "a povesti" (refieren). În spaniolă, alăturarea metonimică a locului și a sursei povestirii este posibilă, cu elipsa subiectului enunțător: locuitorii regiunilor Junín sau Tapalqé ("sau" subliniind incertitudinea, o referință destul de vagă) sînt cei care povestesc o întîmplare care aparține memoriei colective. În traducerea acestei mediații, avem de ales între "A Junin ou à Tapalqué, on (ils/les
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
Prototipul secvenței argumentative / 121 1. O schemă de susținere argumentativă a propozițiilor / 123 2. Schema inferențială, silogismul și entimema / 131 3. De la schema de susținere a propozițiilor la prototipul secvenței argumentative / 134 4. Analizele secvențiale / 138 4.1. Respingerea și elipsa concluziei-teză nouă / 138 4.2. Revenirea la un text publicitar: Mir Rose / 140 5. Exerciții de analiză secvențială / 145 Capitolul 5. Prototipul secvenței explicative / 149 1. Explicativ, expozitiv și informativ / 149 2. De la discursul explicativ la textul explicativ / 152 3
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
mai mult sau mai puțin ușor deductibil, plecând de la indicii ce trebuie decriptate de către cititor sensul configurațional al secvenței: Scriitorii pun clar în evidență această complementaritate narativă dintre secvență și configurație. Astfel Milan Kundera vorbește în Arta romanului, despre "arta elipsei" ca despre o necesitate pe care o explică în termeni foarte apropiați de cei amintiți de E. A. Poe: "Imaginați-vă un castel atât de mare, încât nu poate fi cuprins cu vederea. Imaginați-vă un concert care durează nouă ore
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
8 la 14, 18-19, de la 24 la 30) inserate într-o structură narativă elementară: Pn 0-Rezumat (v. 1-2) și introducerea-prefață (v. 3) + Pn 1-Situația inițială (v. 4-6) + Pn 2-Complicația (v. 7-14) + Pn 3-Evaluarea extradiegetică (v. 15-17) + Pn 4-Rezolvarea (v. 18-30) + (elipsa din Pn 5-Situația finală) + Pn Ώ-Evaluarea finală (v. 31-40) și Morala popriu-zisă (v. 41-42). În încheierea acestei discuții, trebuie să subliniem, că probabil tocmai existența acestei operații generale de ancorare îl determină pe M. Riffaterre să afirme despre sistemul descriptiv
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
secvență, iar teza anterioară (P.arg.0) poate fi subînțeleasă. Este similar cu ceea ce intervine în cazul topicii macro-propozițiilor și în cel al caracterului mai mult sau mai puțin eliptic, în cazul secvenței narative. 4. Analizele secvențiale 4.1. Respingerea și elipsa concluziei-teză nouă Fără a aduce prejudicii lizibilității mișcării argumentative, în anumite condiții, concluziateză nouă (P.arg.3) poate fi subînțeleasă. Acest poem scurt de Raymond Queneau, pe care de altfel îl analizez în detaliu în altă lucrare (1990:227-236) demonstrează cu
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
Primul operator [DE CE] introduce prima macro-propoziție, al doilea [PENTRU CĂ] aduce cu sine o a doua macro-propoziție, și regăsim, în general, așa cum observă D. Coltier, o a treia macro-propoziție care poate fi fie transferată la începutul secvenței, fie elidată (efect de elipsă), iar ansamblul, așa cum nota J.-B. Grize, este adeseori precedat de o descriere care corespunde unei schematizări inițiale destinate să aducă în prim-plan obiectul problematic pe care îl tematizează macro-propoziția pe care o voi nota cu [P. expl. 1
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
delimităm nucleul dur prototipic prin excelență al înlănțuirilor secvențelor dialogale. Această schemă prototipică nu are un rol normativ mai important decât cele precedente. Datorită specificului interacțiunii verbale, ea este cu siguranță însă, mai mult decât cele precedente, supusă influenței unor elipse și unor realizări incomplete. Atkinson și Heritage definesc unitatea de analiză într-un mod foarte apropiat de cel adoptat până aici; Unitatea de analiză, a conversației este construită, într-o analiză a conversației, mai curând de secvențe și de schimburi
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
îi dau legătura lui Cognac-Jay. (lasă în jos privirea și începe din nou să tricoteze) C. Klotz-Reiner, Cosmos-Cross, ed. Christian Bourgois Absența secvențelor fatice ritualice de deschidere și de închidere se explică foarte bine aici prin genul de interviu televizat. Elipsei oricărei secvențe fatice de deschidere îi corespunde totuși o secvență de închidere ritualică (intervenția JF 9): mulțumiri și redarea legăturii în studioul de televiziune. Cu foarte mult umor, bineînțeles, are loc aici o răsturnare de roluri: persoana care ia interviul
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
la dialog: 538-542) Morala (543-548) (e) Dialogul și apoi povestirea 2. Așa cum putem observa, inserția dialogului în Pn2-Pn3-Pn4 și, mai ales, evaluările ce urmează după declanșatorii Pn2 și Pn4 subliniază structura internă a secvenței. Trebuie să adăugăm la aceasta că elipsa evenimentelor rezumate în v. 537 reprezintă un pretext pentru soțul gelos de cerere a unei noi povestiri complementare (povestirea 2). Molière găsește o rezolvare la această problemă tehnică prin introducerea unui povestiri în cadrul dramei, moderând momentele de întrerupere ale naratoarei
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
a avea hrană. Ansamblul textului de J. Verne citat nu reprezintă decât macro-propoziția centrală a oricărei povestiri: o descriere de acțiuni și de acte de vorbire (Pn3). Povestirea se încheie printr-un paragraf subliniat cu caractere italice care dă Rezolvarea-Pn4. Elipsa situației finale este dată ca fiind posibilă prin faptul că cititorul este cel care va stabili destul de ușor dacă exploratorii sunt salvați ( Pn5). De aceea nucleul acestui text nu trebuie privit decât ca o dezvoltare a lui CUM TREBUIE PROCEDAT
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
apropiate de cer ale muntelui.” (Geo Bogza- Cartea Oltului) Aspectele stilistice de natură sintactică sunt numeroase. Aceasta pentru că vorbirea umană constă din sintagme. Cel mai frecvent fenomen cu valoare stilistică rezultă din nerespectarea normelor privitoare la construcția frazei: schimbarea topicii, elipsa, repetiția etc. Inversiunea topicii, cu valoare stilistică, se realizează atât la nivelul propoziției, cât și la nivelul frazei: "Mare foc și potop a căzut pe capul nostru!”Sărmane omule, rău drum ai apucat!” (I. Creangă). Atributele exprimate prin pronume sau
NOŢIUNI DE TEORIE LITERARĂ by LUCICA RAȚĂ () [Corola-publishinghouse/Science/1771_a_92267]
-
colaboratorii săi au condus la concluzia că rezultate în concordanță cu experimentele (spectrele înregistrate fotografic) se obțin înlocuind valorile lui K cu (K-1), care au fost notate în fizica cuantică cu l. Se poate spune că sunt posibile numai acele elipse pentru care raportul dintre b a este egal cu raportul a două numere cuantice tateaexcentrici b a l a elipsei luând valori de numere întregi l = număr cuantic secundar sau număr cuantic azimutal care determină semiaxa mică a elipsei și
CHIMIE ANORGANICĂ SUPORT PENTRU PREGĂTIREA EXAMENELOR DE DEFINITIVAT, GRADUL II, TITULARIZARE, SUPLINIRE by Elena Iuliana Mandiuc, Maricica Aştefănoaiei, Vasile Sorohan () [Corola-publishinghouse/Science/726_a_1055]
-
K cu (K-1), care au fost notate în fizica cuantică cu l. Se poate spune că sunt posibile numai acele elipse pentru care raportul dintre b a este egal cu raportul a două numere cuantice tateaexcentrici b a l a elipsei luând valori de numere întregi l = număr cuantic secundar sau număr cuantic azimutal care determină semiaxa mică a elipsei și poate lua valori de la (0, n-1). Fiecărei valori a lui n îi corespund m valori pentru numărul cuantic secundar
CHIMIE ANORGANICĂ SUPORT PENTRU PREGĂTIREA EXAMENELOR DE DEFINITIVAT, GRADUL II, TITULARIZARE, SUPLINIRE by Elena Iuliana Mandiuc, Maricica Aştefănoaiei, Vasile Sorohan () [Corola-publishinghouse/Science/726_a_1055]
-
acele elipse pentru care raportul dintre b a este egal cu raportul a două numere cuantice tateaexcentrici b a l a elipsei luând valori de numere întregi l = număr cuantic secundar sau număr cuantic azimutal care determină semiaxa mică a elipsei și poate lua valori de la (0, n-1). Fiecărei valori a lui n îi corespund m valori pentru numărul cuantic secundar, care determină forma orbitelor care poate fi circulară sau eliptică. 27 1 3 4 2 4 10 4 3
CHIMIE ANORGANICĂ SUPORT PENTRU PREGĂTIREA EXAMENELOR DE DEFINITIVAT, GRADUL II, TITULARIZARE, SUPLINIRE by Elena Iuliana Mandiuc, Maricica Aştefănoaiei, Vasile Sorohan () [Corola-publishinghouse/Science/726_a_1055]
-
se poate afirma că: pentru o valoare a lui n sunt posibile pentru un electron n traiectorii din care una este circulară și n-1 sunt eliptice. Cu cât numărul cuantic secundar, l, are o valoare mai mică cu atât elipsa este mai alungită. a = b, n = 4, l = 3 a = 4 , n = 4, l = 0 b Deoarece orbitele cu același număr cuantic principal, n, dar cu numere cuantice secundare diferite au excentricități diferite și deci electronii plasați pe ele au
CHIMIE ANORGANICĂ SUPORT PENTRU PREGĂTIREA EXAMENELOR DE DEFINITIVAT, GRADUL II, TITULARIZARE, SUPLINIRE by Elena Iuliana Mandiuc, Maricica Aştefănoaiei, Vasile Sorohan () [Corola-publishinghouse/Science/726_a_1055]
-
Bohr nici Sommerfeld nu dau o explicație cauzei ce determină modificarea spectrului atomic, în aceste condiții deși cunoșteau cele două efecte. La cuantificarea în plan s-a văzut că orbita descrisă de electron în jurul nucleului este cel mai des o elipsă, deci este o curbă plană (avem două plane de libertate), așezarea în spațiu a elipsei este arbitrară, toate direcțiile fiind echivalente. Problema orientării elipsei se pune atunci când în spațiu își manifestă acțiunea un câmp magnetic de intensitate H și un
CHIMIE ANORGANICĂ SUPORT PENTRU PREGĂTIREA EXAMENELOR DE DEFINITIVAT, GRADUL II, TITULARIZARE, SUPLINIRE by Elena Iuliana Mandiuc, Maricica Aştefănoaiei, Vasile Sorohan () [Corola-publishinghouse/Science/726_a_1055]
-
condiții deși cunoșteau cele două efecte. La cuantificarea în plan s-a văzut că orbita descrisă de electron în jurul nucleului este cel mai des o elipsă, deci este o curbă plană (avem două plane de libertate), așezarea în spațiu a elipsei este arbitrară, toate direcțiile fiind echivalente. Problema orientării elipsei se pune atunci când în spațiu își manifestă acțiunea un câmp magnetic de intensitate H și un câmp electric de intensitate E . Se cunoaște că sunt posibile numai acele orientări ale elipsei
CHIMIE ANORGANICĂ SUPORT PENTRU PREGĂTIREA EXAMENELOR DE DEFINITIVAT, GRADUL II, TITULARIZARE, SUPLINIRE by Elena Iuliana Mandiuc, Maricica Aştefănoaiei, Vasile Sorohan () [Corola-publishinghouse/Science/726_a_1055]
-
plan s-a văzut că orbita descrisă de electron în jurul nucleului este cel mai des o elipsă, deci este o curbă plană (avem două plane de libertate), așezarea în spațiu a elipsei este arbitrară, toate direcțiile fiind echivalente. Problema orientării elipsei se pune atunci când în spațiu își manifestă acțiunea un câmp magnetic de intensitate H și un câmp electric de intensitate E . Se cunoaște că sunt posibile numai acele orientări ale elipsei care sunt permise de relațiile de cuantificare, cum pentru
CHIMIE ANORGANICĂ SUPORT PENTRU PREGĂTIREA EXAMENELOR DE DEFINITIVAT, GRADUL II, TITULARIZARE, SUPLINIRE by Elena Iuliana Mandiuc, Maricica Aştefănoaiei, Vasile Sorohan () [Corola-publishinghouse/Science/726_a_1055]
-
elipsei este arbitrară, toate direcțiile fiind echivalente. Problema orientării elipsei se pune atunci când în spațiu își manifestă acțiunea un câmp magnetic de intensitate H și un câmp electric de intensitate E . Se cunoaște că sunt posibile numai acele orientări ale elipsei care sunt permise de relațiile de cuantificare, cum pentru a desemna poziția în spațiu a electronului avem nevoie de trei coordonate K (x, y, z), avem nevoie de trei condiții de cuantificare. La cele două condiții de cuantificare care sunt
CHIMIE ANORGANICĂ SUPORT PENTRU PREGĂTIREA EXAMENELOR DE DEFINITIVAT, GRADUL II, TITULARIZARE, SUPLINIRE by Elena Iuliana Mandiuc, Maricica Aştefănoaiei, Vasile Sorohan () [Corola-publishinghouse/Science/726_a_1055]
-
La cele două condiții de cuantificare care sunt valabile în planul orbitei se adaugă încă una care fixează orientarea orbitei față de direcția privilegiată. Momentul cinetic orbital Lpl este un vector care trece prin focar și care este perpendicular pe planul elipsei. El reprezintă axa de rotație sau osia întregului atom. scalarunesteundelL numărul cuantic secundar, l¸ trebuie considerat și el un vector dirijat și el tot de axa de rotație a atomului. H = câmpul magnetic perturbator α - unghiul dintre direcția câmpului magnetic
CHIMIE ANORGANICĂ SUPORT PENTRU PREGĂTIREA EXAMENELOR DE DEFINITIVAT, GRADUL II, TITULARIZARE, SUPLINIRE by Elena Iuliana Mandiuc, Maricica Aştefănoaiei, Vasile Sorohan () [Corola-publishinghouse/Science/726_a_1055]