1,134 matches
-
Sf. Ignațiu de Loyola... sunt tot atâția corifei care prin o viață sfântă și printr-un apostolat intens au reușit să ridice starea Bisericii și a popoarelor în timpurile cele mai critice. Ei au triumfat asupra tuturor cruzilor prigonitori, asupra ereticilor și ateilor care prin scrierile lor împânzeau învățături otrăvitoare. Alta a fost însă soarta adversarilor. Aceștia cu cât s-au ridicat mai aprig cu atâta au avut o cădere mai dureroasă. Istoria ne este martoră: Ariu a crăpat când era
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
nu vor Îngădui să fie ucis un nevinovat. Clericul Îl privi lung. Omul din fața sa se Închinase după moda orientală, ducând mai Întâi mâna la umărul drept și apoi la cel stâng. — Foarte frumos. După cum văd, te Închini ca un eretic și-am să pun să te spânzure ca pe-un eretic și ca pe un om de rea-credință, căci de când vorbești n-ai spus nimic. Pe mine nu mă poți duce ca pe Hugo și ca pe bădăranii lui, care
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
lung. Omul din fața sa se Închinase după moda orientală, ducând mai Întâi mâna la umărul drept și apoi la cel stâng. — Foarte frumos. După cum văd, te Închini ca un eretic și-am să pun să te spânzure ca pe-un eretic și ca pe un om de rea-credință, căci de când vorbești n-ai spus nimic. Pe mine nu mă poți duce ca pe Hugo și ca pe bădăranii lui, care nu știu decât să tragă sabia. — Părinte, poruncește și-ți spun
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
la sihastru. Chiar În clipa asta. Lui poți să-i povestești totul. El e prietenul domniței... Dar numai lui... deși nu pot fi Întru totul de acord cu felul lui de-a fi. Am bănuit mereu că are ceva de eretic, poate că e catâr... În sfârșit, asta nu-i treaba noastră. Ca tămăduitor e foarte bun, chiar dacă metodele lui sunt altele decât ale noastre. Pleacă, Heribert, nu mai pierde nici o clipă! VII Pe locul unde astăzi, după ce se trece viaductul
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
nu cred. Vreau să știu apoi ce s-a mai aflat despre nepoata noastră, știi despre ce-i vorba. E și asta o poveste pe care doresc s-o cunosc numai eu, cred că Înțelegi, părinte. Călugărul Înclină capul, Încuviințând: — Ereticul din Bizanț s-a dus pe Stouff. Priceput cum e, cred că de intrat a intrat el, nădăjduiesc că și-a atins țelul. — Așa deci, e eretic! Cred că e mai bun creștin decât mulți. E un om de bine
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
mulți. E un om de bine, părinte, care a salvat vieți omenești, și În clipa de față și-o riscă pe a lui ca s-o mai scape o dată pe Adelheid! Mi-aș dori să fie mai mulți astfel de eretici printre dreptcredincioșii Bisericii noastre, căci ar putea Învăța multe de la el! ripostă Conrad cu asprime. De prisos să-ți spun că și aceasta trebuie să rămână o taină. În afară de Cuvioșia Ta și de mine, nimeni de la Curte nu trebuie să
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
adevărului (solum prae caeteris cognoscentem veritatem) și a săvârșit taina trădării (prodotionis mysterium). [...] Ei arată, În acest sens, o scriere fabricată de ei, pe care o numesc Evanghelia lui Iuda”. Cât despre Epifanie, el Îl preia și rezumă pe Irineu. Ereticii vorbesc despre Iuda ca despre un „instrument al mântuirii”, care L-ar fi predat pe Isus kata ten epouranon gnosin (conform gnozei supracerești) și ar fi Îndeplinit agathon ergon eis sotherian (un lucru bun spre mântuirea [neamului omenesc]). Din cele
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
Isus nu Înseamnă dezbinare, schizofrenie, ci unitate intimă a umanității și divinității. O formulă memorabilă În acest sens: „El scuipa ca oamenii, dar saliva Lui era dumnezeiască, pentru că prin ea Îi făcea pe orbi să vadă”. Există două categorii de eretici: unii, increduli, neagă divinitatea lui Isus și-L reduc la umanitate. Alții, dimpotrivă, Îl amputează de partea umană, neadmițând decât divinitatea. Fariseii sunt protoeretici reprezentativi pentru prima categorie, ei Îl reduc pe Isus la uman, iar când trebuie să acorde
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
dar mai aplicat, Ambrozie trimite la contextul evanghelic și la polemica antifariseică, adăugând Însă un element inedit: episodul cu Simon Magul. Simon dorește să cumpere harul, spune Ambrozie, Întrucât nu are credință. Episcopul milanez extinde morala logion-ului de la farisei la „ereticii și schismaticii din toate vremurile”. Aceștia divizează Biserica, păcătuind, ca persoane individuale, Împotriva tuturor, adică Împotriva unității sacre a Bisericii Întemeiate pe lucrarea Sfântului Duh. Raționamentul său este următorul: unde există unitate, Duhul Sfânt lucrează; unde-i dezbinare, se păcătuiește
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
Ștefan, se Încăpățânează Împotriva Duhului. Dar există și cazuri excepționale, când harul Îi transformă pe torționari sau increduli În apostoli ai lui Isus: convertirea lui Pavel pe drumul Damascului oferă cel mai formidabil contraargument. La fel stau lucrurile și cu ereticii. Indiferent de Învățăturile false pe care le proclamă Împotriva Duhului, dacă la un moment dat ei revin pe făgașul ortodoxiei, păcatul le este iertat. Altă ipoteză respinsă: unii, maximaliștii, rigoriștii, fundamentaliștii intratabili, pretind că păcatul Împotriva Duhului este păcatul comis
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
Napsugár”, „Neuer Weg”, „Arici-pogonici”, „Cutezătorii”, „Flacăra”. „Sport”, „Sportul”, „Lumea”, etc. Tovarășii cenzori, de vor fi dat vreodată peste asemenea „minunății”, sigur se vor fi delectat și ei Înghițind În sec după care se vor fi apucat la luat În balon „ereticii” dar credem că acesta poate fi considerat doar un scenariu S.F. și atât. Mâna lungă a revoluționarului partid veghea necruțătoare asupra a tot ce mișca și ce nu mișca pe cei peste 238 de mii de kilometri pătrați de Românie
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
nerealist, așa cum, pe bună dreptate, specifică în mod critic mulți evrei. Exigențele lui Isus sunt o invitație, sunt provocări pentru ca noi să îndrăznim, de la caz la caz, un angajament mai generos către proprii semeni, pe baza exemplului bunului samaritean (un eretic pentru evrei) în fața străinului atacat de tâlhari. În viața concretă deci, semnifică a pune în practică o iubire creativă, ce nu poate fi cerută de nici o lege. "Iubire", un cuvânt pe care Isus nu-l folosește aproape deloc, dar care
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
Sabatul sau prescripțiile referitoare la puritatea alimentației. Foarte scandaloasă solidaritatea lui cu cei neglijați, bolnavi; cu săracii, săracii cu duhul, "săracii diavoli"; cu cei de la marginea societății, cu femeile și copiii. Foarte puțin corectă politic și religios atitudinea sa față de eretici, schismatici și față de cine era compromis în fața puterii politice: nu are compasiune față de marele preot, ci față de popor. Foarte distant de dezamăgirea celor pioși, dar în favoarea celor ce sunt obiect de dispreț, care nu respectă legea, vameșii, "păcătoși" și "păcătoase
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
și pentru reprezentanții săi, ierarhia. El pune la îndoială modelul ebraic tradițional. Acțiunea sa de protest împotriva comerțului în templu și a beneficiarilor săi reprezentase provocarea decisivă, care în cele din urmă a condus la arestarea și condamnarea sa ca eretic, fals profet și blasfemiator. Isus nu era nimic din toate acestea, nici măcar un conducător revoluționar cu un program politic. Dar a fost condamnat ca revoluționar și demagog de autoritatea romană. Soarta lui este binecunoscută: a murit pe cruce, trădat și
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
mântuire și de pace, din momentul când creștinismul, odată cu împăratul Constantin, câștigase puterea în Imperiul Roman) a devenit, tot mai mult, un simbol al luptei și ale victoriei, îndeosebi pentru soldați, conducători de state și inchizitori. Cruciadele și persecuțiile împotriva ereticilor Evului Mediu fuseseră teribile, dar deloc mai prejos, au fost cruciadele acelor crusaders din secolul XXI (în Iraq și Afganistan), care, în aceeași măsură, au considerat că îl au pe Dumnezeu de partea lor în timp ce ucideau mii de oameni. În
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
a fost proclamat stâlp al Ortodoxiei. La Sinodul II ecumenic din 381 (Constantinopol), Sfântul Grigorie participă ca unul din teologii de mare autoritate. În scopul îndeplinirii hotărârilor Sinodului, un decret al împăratului Teodosie, din 30 iulie 381, dispunea ca toți ereticii din eparhiile Pontului, care nu se aflau în comuniune cu episcopii Heladie din Cezareea, Otreius din Melitine (Armenia Mică) și Grigorie de Nyssa, să fie expulzați. Sfântul Grigorie mai veni după aceea de câteva ori la Constantinopol. Renumele de care
CONCEPTUL DE EPECTAZĂ. INFLUENŢA SFÂNTULUI GRIGORIE DE NYSSA ASUPRA GÂNDIRII TEOLOGICE A SFÂNTULUI MAXIM MĂRTURISITORUL by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/127_a_437]
-
India: între catolici, ortodocși și iacobiți eu mă pierd întotdeauna. Unii, din statul Tamil Nadu și din Kerala, țin de patriarhul siriac al Antiohiei, alții de Sfântul Scaun de la Roma. Imposibil de tranșat. Debarcând acolo, portughezii au ars arhivele acestor eretici. Reverendul manifestă indulgență pentru nepriceperea mea dar mă bate iar la cap cu cauza lui dreaptă. Vă dați seama? Biserica noastră a fost fondată în '53 de apostolul Iacob, când a debarcat pe coasta noastră la Malabar, iar noi n-
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
intra (între clerici și laici, de exemplu, la începutul secolului al III-lea) și ad extra ("depozitari în exclusivitate ai credinței"). Toate acestea, folosind vocabularul militarizat al lui miles Christi, și sunt titluri de cărți fără echivoc (Contra idolatrilor, Contra ereticilor, Contra evreilor). "Dialogul interreligios", această invenție ipocrită și alinătoare a obositorului efort de a fi tu însuți este fără îndoială preferabil ridicării podurilor de acces, tăierii punților între fortărețe rivale, dar să nu uităm că religie și dialog sunt cuvinte
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
4. Concepțiile platonice și eleniste vor fi preluate și adaptate, mai târziu, în teologia Sfinților Părinți, mulți dintre ei instruiți în cultura clasică greco-latină, pentru a fundamenta dogmatic credința ortodoxă și a o apăra împotriva atacurilor formidabile ale păgânilor sau ereticilor care utilizau același aparat conceptual. În felul acesta, constată Georges Florovski, "elenismul a dobândit un caracter veșnic în Biserică, s-a încorporat chiar în urzeala ei, în calitate de categorie veșnică a existenței creștine [...]. Este vorba de antichitatea creștină, de elenismul dogmatic
by OCTAVIAN FLORESCU [Corola-publishinghouse/Science/976_a_2484]
-
Mai mult decât atât chiar, ei au devenit aliați, alcătuind unități de război, care au îngroșat pe acelea ale mongolilor. Din aceste unități, vom găsi unele în Polonia și Silezia, socotite de izvoarele germane ca formate din „falși creștini și eretici, după a căror învățătură multe mănăstiri s-au dărâmat și mulți credincioși au fost omorâți de dânșii”. Altele vor apare ca alcătuite din schismatici (adică de altă credință față de cea catolică, după Marea Schismă din 1054) sau din „vecini necredincioși
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
mare. El îndemna pe Rudolf, duce de Austria și împărat Romano-German prin scrisorile din 20 mai, 23 iulie și 9 septembrie 1290, să pună armata la dispoziția episcopului Benvenuto, împotriva tătarilor nogai, ca nu cumva aceștia, uniți cu saracenii păgâni, ereticii și schismaticii români „a căror mulțime nenumărată se revarsă în acele regiuni”, să pună la cale o cotropire, o năvălire în Ungaria. Cu toate eforturile ce le va fi depus distinsul prelat al Strigoniului, o cruciadă nu a putut avea
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
Ladislau Kan, deținător provizoriu al coroanei, aflat în lupte cu toți ceilalți pretendenți. Maramureșenii, organizați într-un voievodat, sub voievodul Mauriciu, în anul 1299, după o sută de ani de suzeranitate maghiară, erau ostracizați, în 28 ianuarie același an, ca eretici și schismatici, și puși sub supravegherea arhiepiscopului de Strigoniu. Românii din Țara Severinului, din cnezatele lui Ioan și Farcaș și din voievodatul lui Litovoi, uniți sub sceptrul lui Ioan Tugomir, marele voievod al Țării Românești de la Argeș, aflați sub dominația
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
s-a zis cu tine. Nu mai vezi lumina zilei. — Cam cât e de adânc? — N-am nici cea mai vagă idee. Își croiește drum ca un burghiu, așa că probabil pătrunde spre străfunduri, tot mai adânc. Pe vremuri aruncau aici eretici și criminali... Și ce s-a întâmplat cu ei? N-au mai ajuns niciodată la suprafață. Ai auzit de grote, nu? Sunt câteva sub vârtej. Stau cu „gurile“ deschise, gata să înhațe tot ce le pică la îndemână. Cei ajunși
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
protestanți sunt toți produsul bunului Dumnezeu. Au fost răscumpărați de Sângele lui Cristos. Trebuie să ieșim în întâmpinarea lui». Din acest motiv nu tolera ironiile sau tonurile de superioritate față de credincioșii altor confesiuni religioase. Și nu admitea să fie numiți eretici sau schismatici. Iar față de ei nu voia să se fie exercitată nici o presiune psihologică de prozelitism și cu atât mai puțin să se profite de situația lor de boală ori de necesitățile lor materiale. Pentru timpul său acestea erau atitudini
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
Pretenția ca învățăturile lor să fie generalizate în Biserica Romano-Catolică l-a determinat pe Sigismund de Luxemburg, împărat al Germaniei (1433-1437) și rege al Boemiei (1420-1437), să le declare război. Victoria fiind de partea regelui, o parte din acești primi „eretici” s-a supus, iar o altă parte s-a răspândit în țările vecine. Momentele cronologice sunt greu de stabilit. Se știe că Alexandru cel Bun (1400-1432) a acceptat așezarea refugiaților din Ungaria și Polonia în Moldova și a refuzat trimiterea
Huşii de ieri şi de azi by Vasile CALESTRU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100993_a_102285]