1,257 matches
-
du rării Celui Milostiv cu femeile păcătoase. - Despre cum duhul credinței religioase poate atinge aceste suflete păcătoase. - „Prostituatele sunt mai aproape de Dumnezeu decât femeile cumsecade“, pretinde Anatole France. [...] Mai mult ca de orice, feriți-vă de sămânța cea rea a fariseilor. Luca, 2, 12 Iar pe curvari și pe preacurvari Îi va judeca Dumnezeu. Apostolul Pavel, Epistola către evrei, 13, 4 AM CUNOSCUT DE APROAPE BUCUREȘTII DE ODINIOARĂ AI femeilor galante, cum le spune Brantôme, cronicarul lor indiscret și imprudent din
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
de admirație! Să ne întrebe pe noi! A căpătuit prostimea!... "Dați!... Dați boieri dumneavoastră"... îl maimuțărește Isaia în batjocură, cu ochii la cer. "De bunăvoie și nesiliți de nimeni... Dați, că mare va fi răsplata voastră în Ceruri"... Procletu'! Mișelu'! Fariseu'! răbufnește el cu ură. De haram ni s-o alege agoniseala de-o viață! La sapă de lemn om ajunge! Cum îl rabdă inima?! se vaicăre Cupcici scobindu-se în nas. Uite că-l rabdă! Colac peste pupăză, ne-a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
blonde și ochi mari, albaștri, ce nu ieșea din cuvântul boierilor: "Vă tare mulțămesc, boieri dumneavoastră îl maimuțărește el că tinerețea necoaptă a Domnului învață din înțelepciunea bătrână a credincioșilor săi sfetnici". În sinea lui, râdea de prostia noastră. Cutra! Fariseul! Măscăriciul! Cine gândea că-n frumușelul acela cu ochi albaștri, nevinovați, zac ascunse o vulpe șireată, un leu setos de putere, un șarpe veninos, un lup în blană de oaie?! strigă Isaia furios și scuipă, calcă peste morminte încurcându-se
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
rând mai multe libertăți. Vocea lui se Înăspri și ochii albaștri fulgerară: — Va trebui să vă obișnuiți cu gândul că și ei sunt oa meni. Suntem creștini, și Biserica ne Învață că Iisus a venit și pentru vameși, și pentru farisei. și Încă ceva: nu uitați că aceste mâini aspre și negre, pe care le disprețuiți, lucrează ogoarele și culeg de pe câmp grâul din care se face pâinea noastră cea de toate zilele, din care ne hrănim toți. Aceste mâini negre
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
lui Isus. O altă legendă spune că atunci când Isus a fost bătut cu pietre, acestea, atingându-L, s-au transformat în ouă roșii. Altă legendă afirmă că, după ce Isus a fost răstignit, cărturarii saducei (adepți ai cultului mozaic) și rabinii farisei au făcut un ospăț de bucurie. Unul dintre ei a spus: Când va învia cocoșul pe care-l mâncăm și ouăle fierte vor deveni roșii, atunci va învia și Isus". Nici nu și-a terminat acela spusele și ouăle s-
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
de „amor platonic” și de o depreciere a sexualității. Craig ̀ și mărturisește ̀ în mai multe locuri puternica emoție sexuală în prezența anumitor femei ; nu e simplă pornire instinctuală (e și asta, firește), sau „animalică”, așa cum se exprimă atâția farisei, ci e o emoție în care e angajată inima (în alchimie inima și sexul joacă un rol esențial) ; am subliniat mai sus locul unde Craig spune că trebuie să ne păstrăm trupul disponibil pentru marile impulsuri prin care inima își
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
vasul de alabastru, gest care va declanșa, brusc, drama finală a predării Mântuitorului, a condamnării și crucificării Sale (scenariul va fi preluat genial de Dostoievski, În Idiotul). Luca Însă creează amalgamul despre care vorbeam. El plasează scena În casa unui fariseu, nu lepros, pe nume Simon. Contextul lucanian este unul de polemică antifariseică, unctio Încheind un capitol În care Isus vorbește despre Ioan Botezătorul și despre botezul cerut de acesta și refuzat de mulți dintre farisei. Iată fragmentul care ne interesează
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
plasează scena În casa unui fariseu, nu lepros, pe nume Simon. Contextul lucanian este unul de polemică antifariseică, unctio Încheind un capitol În care Isus vorbește despre Ioan Botezătorul și despre botezul cerut de acesta și refuzat de mulți dintre farisei. Iată fragmentul care ne interesează În cel mai Înalt grad (Luca 7, 36-50): „Iar unul dintre farisei L-a rugat (I-a cerut) să mănânce cu el. Și intrând În casa fariseului s-a Întins pe pat (katekl...qh). Și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
antifariseică, unctio Încheind un capitol În care Isus vorbește despre Ioan Botezătorul și despre botezul cerut de acesta și refuzat de mulți dintre farisei. Iată fragmentul care ne interesează În cel mai Înalt grad (Luca 7, 36-50): „Iar unul dintre farisei L-a rugat (I-a cerut) să mănânce cu el. Și intrând În casa fariseului s-a Întins pe pat (katekl...qh). Și, iată, era În cetate o femeie păcătoasă; și aflând că El șade la masă În casa fariseului
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
cerut de acesta și refuzat de mulți dintre farisei. Iată fragmentul care ne interesează În cel mai Înalt grad (Luca 7, 36-50): „Iar unul dintre farisei L-a rugat (I-a cerut) să mănânce cu el. Și intrând În casa fariseului s-a Întins pe pat (katekl...qh). Și, iată, era În cetate o femeie păcătoasă; și aflând că El șade la masă În casa fariseului, aducând un [vas] de alabastru cu mir și stând la spate, lângă picioarele Lui, plângând
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
farisei L-a rugat (I-a cerut) să mănânce cu el. Și intrând În casa fariseului s-a Întins pe pat (katekl...qh). Și, iată, era În cetate o femeie păcătoasă; și aflând că El șade la masă În casa fariseului, aducând un [vas] de alabastru cu mir și stând la spate, lângă picioarele Lui, plângând, cu lacrimi a Început să-I ude (bršcein) picioarele și cu părul capului ei Le-a șters; și a prins a-I săruta picioarele și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
mir și stând la spate, lângă picioarele Lui, plângând, cu lacrimi a Început să-I ude (bršcein) picioarele și cu părul capului ei Le-a șters; și a prins a-I săruta picioarele și i Le ungea cu mir. Văzând fariseul, cel care-L chemase, a grăit În sinea lui zicând: Dacă Acesta ar fi profet, ar ști cine și ce hram poartă (exact: ce fel este) femeia care se atinge/prinde (haptetai) de El: că este o păcătoasă”. Urmează răspunsul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
va iubi mai mult? Cel mai Îndatorat, firește. La fel stau lucrurile și cu femeia de față: mult va fi păcătuit, dar și mai mult iubește, pentru că ea a Îndeplinit toate riturile de bună primire și dragoste frățească pe care fariseul s-ar fi cuvenit să le Îndeplinească față de oaspete. În final, Isus Îi iartă femeii păcatele, spunându-i că propria ei credință a izbăvit-o. Să reluăm povestea din punctul de vedere al studiului nostru. Luca moralizează tâlcul scenei, introducând
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
-o. Să reluăm povestea din punctul de vedere al studiului nostru. Luca moralizează tâlcul scenei, introducând un personaj despre care se știe că este o „păcătoasă”. Această păcătoasă, nenumită, ca și În cazul lui Marcu și Matei, intră În casa fariseului Simon cu un vas de alabastru În mână. Ea se așază timidă, cu vădită jenă și sinceră umilință, „la picioarele” Domnului, „În spate”, și Începe să-I stropească picioarele cu lacrimi. Verbul grecesc Înseamnă exact „a uda”, chiar „a ploua
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
rezervorul sufletului, din care țâșnește „ploaia” căinței, stropind picioarele Mântuitorului. Apoi Le miruiește În semn de prețuire. Lacrimi și mir: două simboluri extraordinare, pe care tradiția patristică le va specula Îndelung. Ar mai trebui remarcată și utilizarea verbului haptein de către fariseu, același verb pe care Isus Îl folosește În scena discutată mai sus: Noli me tangere. Și acest element, aparent nesemnificativ, dar cât se poate de real, apropie cele două personaje, din Luca și din Ioan. La Ioan, Isus interzice „atingerea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
folosește În scena discutată mai sus: Noli me tangere. Și acest element, aparent nesemnificativ, dar cât se poate de real, apropie cele două personaje, din Luca și din Ioan. La Ioan, Isus interzice „atingerea” afectuoasă din partea Mariei Magdalena, În vreme ce aici fariseul condamnă atingerea vicioasă a „păcătoasei”. Spre deosebire de Marcu și Matei, unde gestul femeii are un sens premonitoriu, echivalând cu o Îmbălsămare avant la lettre, Luca Își construiește scena cu o semnificație evident penitențială. Femeia intră În casa fariseului ca să-și plângă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
Magdalena, În vreme ce aici fariseul condamnă atingerea vicioasă a „păcătoasei”. Spre deosebire de Marcu și Matei, unde gestul femeii are un sens premonitoriu, echivalând cu o Îmbălsămare avant la lettre, Luca Își construiește scena cu o semnificație evident penitențială. Femeia intră În casa fariseului ca să-și plângă păcatele, ca să și le spele cu lacrimi și, În cele din urmă, să fie iertată și izbăvită. Ea se apleacă deasupra picioarelor lui Isus, pe când femeia din relatările lui Marcu și Matei varsă mir peste capul Acestuia
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
Întâmplă la ceilalți evangheliști, Luca are notița despre grupul ucenicilor lui Isus, unde Maria Magdalena este descrisă ca o fostă posedată din care „au ieșit șapte demoni”. O asemenea Învecinare nu poate fi cu totul inocentă. Deși femeia din casa fariseului nu poartă nici un nume, faptul că la câteva versete apare o „demonizată” numită Maria Magdalena poate sugera, dacă nu chiar impune, o relație, chiar identitatea Între cele două personaje. Dar lucrurile nu sunt enunțate răspicat. Ne aflăm În registrul sugestiilor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
femeie oarecare (n-o caracterizează În nici un fel), care intră În casa lui Simon și-I varsă lui Isus parfum peste păr. Luca vorbește clar despre o „păcătoasă”, cunoscută ca atare de lumea din oraș, care intră În casa unui fariseu pe nume Simon și-I toarnă lui Isus parfum peste picioare, după ce i Le spală cu lacrimi și i Le șterge cu părul despletit. Tot Luca, În capitolul imediat următor, amintind numele Mariei Magdalena, spune despre ea că a fost
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
cu criteriile propuse de Charlesworth. Zic doar aparent, Întrucât soluția ei nu trece de stadiul supoziției. Până la Maria Magdalena s-au propus nenumărate alte soluții, la fel de „veridice”, nici una Însă validată integral: Ioan Botezătorul, un ucenic al lui Ioan Botezătorul, un fariseu, Lazăr, chiar Pilat din Pont, Andrei etc. Cititorul va găsi de unul singur contraargumente sănătoase la toate explicațiile lui De Boer. Cele mai fragile sunt punctele 2, 4 și 7, dar nici celelalte nu se țin foarte bine În chingile
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
ci și de „a lăsa”. De pildă, Matei (25,44) spune, despre Isus, În episodul Ghetsimani, că „i-a lăsat (baltă)” pe apostolii care adormiseră din nou. II Matei Fragmentul din Matei trebuie citit În contextul polemicii antifariseice. În ochii fariseilor, Isus profanează sabatul, Îngăduindu-le discipolilor, printre altele, să smulgă spice de la marginea drumului și să le mănânce. Replica lui Isus Îi șochează prin „aroganță”: Fiul Omului este și Domnul sabatului! Scena imediat următoare se petrece În sinagogă, unde se
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
printre altele, să smulgă spice de la marginea drumului și să le mănânce. Replica lui Isus Îi șochează prin „aroganță”: Fiul Omului este și Domnul sabatului! Scena imediat următoare se petrece În sinagogă, unde se roagă un om cu mâna uscată. Fariseii Îl ispitesc pe Isus: oare se cuvine a-i vindeca pe suferinzi de sabat? Răspuns: dacă oaia cade În groapă, o lași să piară de dragul sabatului sau o scoți de dragul vieții? Urmează, ca „exemplificare” tranșantă, vindecarea ologului, apoi alte vindecări
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
lași să piară de dragul sabatului sau o scoți de dragul vieții? Urmează, ca „exemplificare” tranșantă, vindecarea ologului, apoi alte vindecări spectaculoase, care culminează cu aceea a unui demonizat deopotrivă orb și mut. Reacția mulțimilor: Acesta este fiul lui David, Mesia! Reacția fariseilor: Acesta Îi alungă pe demoni cu ajutorul căpeteniei demonilor! Aici se inserează logion-ul despre păcatul Împotriva Duhului. Isus le arată, Încă o dată, contradicția, falsul În care se complac fariseii. El denunță argumentația lor ca pe un contrasens: dacă Satana Îl alungă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
orb și mut. Reacția mulțimilor: Acesta este fiul lui David, Mesia! Reacția fariseilor: Acesta Îi alungă pe demoni cu ajutorul căpeteniei demonilor! Aici se inserează logion-ul despre păcatul Împotriva Duhului. Isus le arată, Încă o dată, contradicția, falsul În care se complac fariseii. El denunță argumentația lor ca pe un contrasens: dacă Satana Îl alungă pe Satana, Înseamnă că Împărăția lui s-a dus pe copcă, Înseamnă că Beelzebul se autosubminează, se autodistruge, Își dă singur foc la valiză, lucru care ar trebui
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
lucru care ar trebui să vă bucure. Dacă Însă Eu alung demonii cu Duhul Sfânt, iar voi Mă taxați drept slugă a lui Beelzebul, atunci voi vă autoexcludeți de la comuniunea cu Duhul Sfânt, pretinzând În același timp că Îl cunoașteți. Fariseii instaurează monopol asupra Duhului Sfânt (asta va face pseudoteologia din toate vremurile, În special când ajunge să fie recunoscută ca „oficială”). Fariseismul e Încarnarea spiritului fals, a Îndărătniciei În prostie și ideologie, Împotriva logicii vieții, a credinței și a iubirii
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]