7,215 matches
-
Brecht, Benn, Trakl, H-M. Enzensberger, Silvia Plath, L. Schuller, sau Dostojevski, Bulgakov, Eminescu, Labiș, Eliade, M. Vulcănescu, Cioran, Eliade și parțial Paler, Ulici, Doinaș, (parțial) Caraion, amicul Dinescu, Cezar Ivănescu... cu sutele !,iată, un alt Terrror mentis, al NON IMAGINARULUI, un lung șir de lecturi ale anilor terorii noastre staliniste, apoi ceaușiste,numite în fel și chip, majoritatea acelor lecturi m-au influențat, nu stilistic, ci ideatic. Un loc aparte vor deține, desigur, Hegel, și parțial Nietszche (citiți pe-atunci
Editura Destine Literare by Eugen Evu () [Corola-journal/Journalistic/97_a_210]
-
La chute dans le temps? Căderea sacrului în profan? Erasmus, Montaigne, Umberto Eco și alții vor trebui recitiți. Știința poate fi de folos unor astfel de obsedante, obseDANTE!,dileme vechi-noi, add absurdum. Deliruri ale subcutanelor; a se adeveri CE? Teroarea imaginarului este în uman, în interregn, în anorganic, organic precum. Psihomul. Electromul, mai re cent. Cel hărțuit va hărțui, cel terorizat va teroriza? Doamna Casa Lux, Mariana Brăescu-Silvestri..., pare-se, practicantă a acestor obsesii, ( îmi imaginez..., remember eseul ei postscânteist, sau
Editura Destine Literare by Eugen Evu () [Corola-journal/Journalistic/97_a_210]
-
la situațiile sociale care provoacă anxietate. La fel ca și în cazul altor tipuri de fobii, expunerea în acest caz implică confruntarea gradată și repetată cu situațiile problematice pe un fond de relaxare. La început această confruntare se face în imaginar, iar pe măsură ce anxietatea dispare se face trecerea în mediul real. Psihoterapia cognitiv-comportamentală are un grad crescut de eficiență în tratamentul anxietății sociale, conform studiilor clinice. Mai mult, cercetările au demonstrat menținerea efectelor pozitive obținute în terapie și după cinci ani
Fobie socială () [Corola-website/Science/335895_a_337224]
-
dialogul ceresc pe texte din Eminescu și Giordano Bruno, episodul respectiv Își depășește condiția de apendice prin profunzimea și frumusețea ideilor, relevând un George Popa deschis orizonturilor vaste ale gândirii. Cum strofa ultimă a Luceafărului are un pronunțat caracter tezist, imaginarul „dialog ceresc” urmează aceeași cale, numai că ideile filosofice capătă o profunzime de care Eminescu s-a ferit. Luceafărul devine astfel un poem pentru inițiați, iar eseul lui George Popa un ghid prețios. Întrebările lui Hyperion și, În mod evident
ANUL 4 • NR. 18-19 • MARTIE-APRILIE • 2011 by Adrian Voica () [Corola-journal/Imaginative/88_a_1557]
-
ca ea să se întemeieze pe o prejudecată a criticului însuși față de proza unor Nedelciu, Crăciun &Co.), dar îmi e clar că în felul acesta se poate rata sensul romanului. Mie, de pildă, trimiterea la filmele lui Quentin Tarantino (cu imaginarul lor de-o violență extremă, de la Pulp Fiction la recentele Ticăloși fără glorie sau Django dezlănțuit) mi se pare un excelent punct de plecare în discuția despre Mortido. Fiindcă ține cont de „enciclopedia” (folosesc termenul în accepția lui Umberto Eco
Abăza dezlănțuit by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/3668_a_4993]
-
89 000 lei. l Vă recomandăm l Vă recomandăm l Vă recomandăm l Vă recomandăm l Gilles, căpcăunul sexual Cartea reînvie două figuri legendare ale istoriei Franței: Ioana d’Arc și Gilles de Rais, tovarășul ei de arme, pe care imaginarul popular l-a transformat în căpcăun și Barbă-Albastră, mai fragil, mai nervos, „în ciuda unei ideologii care cere de la el contrariul“, mărturisește Tournier. Michel Tournier: Fecioara și căpcăunul. Editura Polirom, 2004. Preț: 139 000 lei. Nu mă stresa! Dacă nu te
Agenda2004-31-04-timp liber () [Corola-journal/Journalistic/282724_a_284053]
-
mesajul profund al sutelor de lucrări și în aria geografică din care ele provin. Atît la o privire exterioară, cît și la o analiză aprofundată, Bienala... de la Ploiești este simultan un curs de geografie artistică și un studiu subtil despre imaginar și despre comportamentul simbolic dintr-o arie culturală care cuprinde, practic, toate marile zone ale lumii. Din Maroc și pînă în Lituania, din Egipt și pînă în China, din Macedonia pînă în Guineea, din America pînă în Bulgaria și din
Artă și geopolitică by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/6581_a_7906]
-
moarte/ se făcea un drum nou și lumina aurea prundul pe maluri” (Într-o casă memorială); „recunoșteam perfecțiunea/ după o mireasmă de pădure” (Iubirea dintre poeți). Suveranitatea e, în chip refrigerat-formal, cea a trupului, căruia îi corespunde textura densă a imaginarului, ca o carnație secundă. Nu o dată desfătarea corporală se avîntă pînă-n pragurile mitologice (Centauri). Din acest materialism sublimat în decorativ izvorăște, după cum am văzut, o poetică a asociațiilor luxoase. O suită de imagini ce-ți iau ochii, aidoma picturilor lui
O fiică a focului by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/4900_a_6225]
-
expresionistului Edvard Munch. Regizorul a explicat că filmul său face parte dintr-un proiect provocator, și anume încercarea de a anima tablouri celebre conferindu- le în același timp și o interpretare, refăcând fictiv background-ul lor spiritual, de tensiuni și imaginar. Figura din Țipătul lui Munch se lamentează pe fondul unei discuții între un tânăr și un bătrân care străbat podul din tablou vorbind despre moarte. Bătrânul relevă lipsa de îngrijoare, iar aerul sceptic devine un fel de contrapunct al dramatismului
„Filmul de Piatra“, ediția 3.0 by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/4990_a_6315]
-
agresivă paradigmă alternativă la chiar cunoașterea religioasă. În varianta lui Denis de Rougemont 26, Întruparea a mărit prestigiul corporalului, materiei ca receptacul, sanctificându-le, adică făcându-le demne de interes cunoscător. În varianta lui I.P. Culianu 27, Contra-Reforma a amputat imaginarul uman, lăsându-i omului deschisă doar calea nepericuloasă și reducționistă a cunoașterii materiei. Sintagma poate caracteriza și scrierile autorilor prezentați mai sus. Acoperirea vizează creștinismul ca suport îngăduitor al ateismului (asumat la Rorty, indicat ca posibilitate de exersare a libertății
[Corola-publishinghouse/Science/84961_a_85746]
-
reguli ale bunei conviețuiri, violența este intrinsecă rațiunii înțelese ca instanță supremă, și decurge din pretenția unei părți de a fi întregul. Romantismul a reacționat față de această pretenție și a căutat autenticitatea și armonia tocmai în zonele discreditate ale existenței (imaginarul, inconștientul, absurdul chiar). Prin aceasta s-a urmărit o mai bună relație cu alteritatea, o întâlnire cu celălalt în zone ale ființei mai profunde decât divergențele rațiunii, însă principiul temeiului a fost definitiv compromis, iar întâlnirea cu celălalt a devenit
[Corola-publishinghouse/Science/84961_a_85746]
-
unei societăți mai mult sau mai puțin perfecte care ar trebui să corespundă unui anumit tip de ordine? Să fie oare vorba de un anumit dat existențial al ființei umane care caută întotdeauna altceva? Am putea numi acest dat al imaginarului social "nevoie de utopie", după expresia lui Ricoeur. Autorul francez arată însă că ființa umană resimte, în același timp, și nevoia de a trăi în conformitate cu o serie de valori comune și constante, fără de care orice comunitate umană s-ar dezintegra
[Corola-publishinghouse/Science/84961_a_85746]
-
ar dezintegra. Aceste două cadre complementare, nevoia de utopie și nevoia de ideologie, par să structureze viața socială a oricărui individ și a oricărei comunități. Ele sunt condiții de posibilitate ale acțiunii colective considerate din perspectiva datelor prealabile care formează imaginarul social al fiecărui tip de comunitate în parte. Interpretarea și explicarea acțiunii cu sens nu este posibilă decât în acest cadru general. Dacă înțelegerea acțiunii colective recurge invariabil la întrebări de tipul: cine provoacă schimbarea?; la ce moment?; care sunt
[Corola-publishinghouse/Science/84961_a_85746]
-
putea exista un bine, dar existența unui sens ar fi problematică. Drept urmare, absența coeziunii sociale care rezultă din existența unui sens ar fi cel mai mare pericol al utopiei liberale în versiunea sfârșitului istoriei. Bibliografie Antohi, Sorin, Utopica. Studii asupra imaginarului social, Editura Științifică, București, 1991. Arendt, Hannah, Originile totalitarismului, traducere de Ion Dur și Mircea Ivănescu, Editura Humanitas, București, 1994. Aron, Raymond, Introducere în filosofia istoriei, traducere de Horia Gănescu, Editura Humanitas, București, 1997. Bîlbă, Corneliu, "Binele și sensul. Eric
[Corola-publishinghouse/Science/84961_a_85746]
-
socialului, Mircea Agabrian • Demografie și societate, Philippe Barthélemy, Roland Granier, Martine Robert • Deschideri spre o istorie a sociologiei, Dumitru Popovici • Devianța socială la tineri, Mihaela Radoi • Epoca maselor, Serge Moscovici • Guvernarea orașului, Thierry Oblet • Identitatea socioculturală a tinerilor, Sabina-Adina Luca • Imaginarul colectiv al electoratului, Adriana Ștefănel • Introducere în sociologia religiilor, Max Weber • Istoria gândirii sociologice. Marii clasici, Gilles Ferreol • Istoria politicilor sociale, Francis Démier • Istoria sociologiei, Charles-Henry Cuin, François Gresle • Mediul penitenciar românesc. Cultură și civilizație carcerală, Bruno Ștefan • Metode de
[Corola-publishinghouse/Science/84961_a_85746]
-
II Colloque international Eric Weil : la violence, l'éducation, et la mondialisation, Universidade Federal do Ceará, Fortaleza (Brazilia), 12 septembrie 2014. 5 Robert Nozick, Anarhie, stat și utopie, Editura Humanitas, București, 1997, p. 365. 6 Sorin Antohi, Utopica. Studii asupra imaginarului social, Editura Științifică, București, 1991, p. 55. 7 Robert Nozick, Anarhie, stat și utopie, pp. 355-358. 8 Ralf Dahrendorf, Essays în the Theory of Society, Stanford University Press, Stanford, 1968, p. 159. 9 Francis Fukuyama, Trust: The Social Virtues and
[Corola-publishinghouse/Science/84961_a_85746]
-
Demonstrația se întemeiază pe argumente literare, culturale și de istoria mentalităților, plecându-se atât de la paradigme intertextuale, cât și de la posibilitățile oferite de interacțiunea dintre „lectura” textului de bază și „interpretarea” lui. Pelerinaj spre ființă (1999) este un „eseu asupra imaginarului poetic eminescian” condus de principiul diacroniei. Autorul apreciază că opera lui Eminescu reprezintă una din cele mai radicale drame ale cunoașterii propuse de cultura română. O idee critică a lui Tudor Vianu, „lirica rolurilor”, este valorizată de M., care stabilește
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287997_a_289326]
-
și interpretare. Un model epic, București, 1988; Liviu Rebreanu sau Lumea prezumtivului, Iași, 1995; Analogii. Constante ale istoriei literare românești, Iași, 1995; Introducere în opera lui I. Al. Brătescu-Voinești, București, 1997; Perspective critice, Iași, 1998; Pelerinaj spre ființă. Eseu asupra imaginarului poetic eminescian, Iași, 1999; Opinii literare, București, 2001. Ediții: Scrisori către G. Ibrăileanu, I, pref. Al. Dima și N.I. Popa, București, 1966 (în colaborare); Documente literare junimiste, Iași, 1973; Iacob Negruzzi, Jurnal, tr. Horst Fassel, pref. edit., Cluj-Napoca, 1980; Constantin
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287997_a_289326]
-
propus de Antoine Compagnon în 1998, va evidenția „slăbirea” acelor opoziții considerate pentru multă vreme ireconciliabile (referețialism/convenționalism, subiect/obiect, text/lume etc.); totodată, teza „denaturalizării” ne va ajuta să înțelegem că, în ultimă instanță, mimesis-ul și poesis-ul, lumea și imaginarul nu sunt separate prin frontiere stabile și rigide, ci comunică prin fine capilare, chiar dacă, în fiecare clipă, între text și lume se interpune memoria culturală și prestigiul modelului livresc (sau doxa, „opinia comună”, după formula împrumutată de Compagnon de la Aristotel
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
readuce în discuție ecuația preplatonică mimesis = joc, simulare 2. Căci, în cele din urmă, la ce altceva ne-ar putea trimite cu gândul recunoașterea heterogeneității principiale a lumilor - reale sau ficționale - care amalgamează neîncetat datele percepției și pe cele ale imaginarului, elemente posibile și imposibile, credibile și incredibile, ca într-un joc iluzionistic de oglinzi? Din această perspectivă, dimensiunea ludic-manieristă și cea tranzitivă nu ni se mai înfățișează ca termeni ai unei opoziții ireconciliabile, ci mai curând ca dimensiuni complementare, putând
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
comunicarea „reală”)? Prin labirintul acestor numeroase și (adeseori) contradictorii avataruri ale „referinței” (dintre care nu lipsește, desigur, nici intertextul mai abil sau mai stângaci camuflat) ne va servi drept fir călăuzitor conceptul de mimesis, reinterpretat în sensul mai larg de imaginar imitativ. 1.1 Moștenirea greacă. Conceptul platonic de mimesistc "1.1 Moștenirea greacă. Conceptul platonic de mimesis" Ceea ce ne propunem, pentru început, este o rapidă sistematizare a unor date îndeobște cunoscute, cu privire la termenul care, începând cu antichitatea greacă a fost
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
o condiție suficientă în tentativa de a elucida aporiile reprezentării. În schimb, de folos într-o asemenea tentativă s-ar putea dovedi explorarea posibilităților practic nelimitate pe care le presupune eterogenitatea cunoașterii 77. 1.4. Joc și cunoaștere. Argument în favoarea „imaginarului imitativ”tc "1.4. Joc și cunoaștere. Argument în favoarea „imaginarului imitativ”" Ținând cont de ipotezele prezentate mai sus, nu ne pare cu totul lipsită de interes nici plasarea discuției în cadrul mai amplu al jocurilor de forțe dintre cunoașterea artistică și
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
În schimb, de folos într-o asemenea tentativă s-ar putea dovedi explorarea posibilităților practic nelimitate pe care le presupune eterogenitatea cunoașterii 77. 1.4. Joc și cunoaștere. Argument în favoarea „imaginarului imitativ”tc "1.4. Joc și cunoaștere. Argument în favoarea „imaginarului imitativ”" Ținând cont de ipotezele prezentate mai sus, nu ne pare cu totul lipsită de interes nici plasarea discuției în cadrul mai amplu al jocurilor de forțe dintre cunoașterea artistică și cea științifică, cu inevitabila introducere în dezbatere a principiului autorității
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
cele mai eficiente. 1.5 Mimesis și anagnorisis. Valoarea cognitivă a mimesis-ului în teoria lui Northrop Fryetc "1.5 Mimesis și anagnorisis. Valoarea cognitivă a mimesis‑ului în teoria lui Northrop Frye" Încercările, mereu reînnoite, de explicitare a raporturilor dintre imaginarul artistic și Lume, aduc în prim-plan - după cum am văzut - un spectru de probleme extrem de vast, mai multe paradoxuri și o serie de incertitudini. Este mimesis-ul mai degrabă subversiv sau mai degrabă represiv? Este o „celebrare” a lumii sau o
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
ficțiune - structurile proeminente - am arătat că delimitarea ficțiunii de non-ficțiune nu se poate face o dată pentru totdeauna; nu i se poate atribui un set de proprietăți constante, o esență”146, notează Toma Pavel în capitolul consacrat, în concluzia lucrării, economiei imaginarului. O atare perspectivă are meritul de a evidenția nu numai pluralitatea lumilor, ci și punctele de acroș, diversitatea mecanismelor prin care un fapt devine ficțiune, pe scurt eterogenitatea și dinamismul universurilor ficționale. Pentru autorul Mirajului lingvistic, întâmplările petrecute în ficțiune
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]