18,522 matches
-
ca să vadă ce se-ntâmplă. Îi răsuna acum în urechi, un vals care parcă împrospăta aerul. Auzi de jos glasul însoțitoarei, ca un ecou: “Coboară, domnule Sinu.” Privi scurt prin fanta creată de scoaterea sulurilor. Văzu la început un perete imens pardosit cu cârlige de măcelărie, în care atârnau, ca niște paltoane, carcase de porc, jamboane de mânzat, jumătăți de oaie, pulpe de vacă, organe interne atârnate de limbă, cârnați neafumați, scărițe și alte articole de abator. Aici era precis abatorul
ULTIMELE LECTURI ALE LUI SINU de NICOLAE SUCIU în ediţia nr. 1890 din 04 martie 2016 by http://confluente.ro/nicolae_suciu_1457083408.html [Corola-blog/BlogPost/362805_a_364134]
-
unde doar razele soarelui abia pătrundeau ascunse ca niște reflectoare mici pe unele din suprafețele scoarței copacilor. Așa mi se înfățișa pădurea de la Scorțaru-Nou, leagăn al copilăriei mele în toată splendoarea ei policromă, inepuizabil decor plăsmuit de sfânta natură. Draperiile imense de crengi adiate uneori ușor de un vânt domol, dădeau binețea unui aer răcoros, nestăpânit de nici o lege. Apa Buzăului cu pădurea din împrejurime, cu toate păsările ei compozitoare a zeci de melodii, gâștele și rațele din ogrăzile gospodarilor care
AMINTIRI DIN VERILE COPILĂRIEI de CONSTANŢA ABĂLAŞEI DONOSĂ în ediţia nr. 1271 din 24 iunie 2014 by http://confluente.ro/Constanta_abalasei_donosa_1403613887.html [Corola-blog/BlogPost/374245_a_375574]
-
trase de boi ce se îndreptau pline spre hambarele caselor, scârțâiau parcă a jale pe ulițele satului pline de un praf nisipos în care te cufundai, rămânându-ți uneori urme pictate pe picioare. Carul bunicului, tras de cei doi boi imenși de culoare maronie cu o forță de urși, se odihneau apoi în palma curții când se întorcea seara din câmp. Imaginile repetate zilnic, au rămas aceleași în ochii mei. Bunicul mergea la munca câmpului, ori făcea pentru gospodărie muncile cele
AMINTIRI DIN VERILE COPILĂRIEI de CONSTANŢA ABĂLAŞEI DONOSĂ în ediţia nr. 1271 din 24 iunie 2014 by http://confluente.ro/Constanta_abalasei_donosa_1403613887.html [Corola-blog/BlogPost/374245_a_375574]
-
îmi stimula uimirea; simpla bucurie prin aș răcoroi sufletele, apoi continuarea drumului, spre casele lor. În timpul zilei, prin sat era puțină mișcare. Doar oamenii în vârstă mergeau prin apropiere, apoi vedeai cum se întorc la ogrăzile lor lângă o movilă imensă de paie sau în fața unui cuptor unde duduia înăbușit vreascurile uscate - făcând ritualul obișnuit al unei zile: o fierbere de legume și mămăligă. Copii mai mari sau mai mici cu câte o carte în mână, păzeau oile pe imașul ce
AMINTIRI DIN VERILE COPILĂRIEI de CONSTANŢA ABĂLAŞEI DONOSĂ în ediţia nr. 1271 din 24 iunie 2014 by http://confluente.ro/Constanta_abalasei_donosa_1403613887.html [Corola-blog/BlogPost/374245_a_375574]
-
unele zile din săptămână ardea vatra din curte iarăși noi eram atrași de mirosul de pâine caldă iarăși în zilele de sărbătoare, de mirosul de carne friptă. În aceiași vatră, în fiecare duminică, bunica după ce se întorcea de la biserică, cocea imense plăcinte cu brânză în tăvi rotunde cât roata carului, pentru cei de-ai casei: fratele meu Petre, mătușe și unchi și eventual musafiri de duminică care nu lipseau niciodată. În nopțile lungi de nesomn când praful ulițelor ardea încă de
AMINTIRI DIN VERILE COPILĂRIEI de CONSTANŢA ABĂLAŞEI DONOSĂ în ediţia nr. 1271 din 24 iunie 2014 by http://confluente.ro/Constanta_abalasei_donosa_1403613887.html [Corola-blog/BlogPost/374245_a_375574]
-
au mai ajuns la soții sau la iubiții lor, le-au împărțit între ei, apoi aseară și le-au trecut unul de la altul! Dacă te uiți pe geamul acela, adaugă, arătând cu mâna spre nord, vei vedea și singur! Aspectul imensului club nu mai seamănă cu cel pe care îl știu. Pare, mai degrabă, un adăpost pentru refugiați, încropit ad hoc. Mesele și scaunele sunt aliniate pe lângă pereți, iar în mijloc, tolăniți pe covoare, alături de femei și mormane de sticle, pirații
DRUMUL APELOR, 28 ( ROMAN ) de AUREL CONȚU în ediţia nr. 2256 din 05 martie 2017 by http://confluente.ro/aurel_contu_1488721950.html [Corola-blog/BlogPost/376325_a_377654]
-
echipei. Parcă erau albine. Nu am mai văzut, acum, picior de troleibuz. Sau poate - la vârsta mea - nu mai văd bine. S-a construit mult. Nu știu pe unde e casa în care ai stat. O cameră. Spre grădină. În imensa casă a doamnei Gârbacea Olimpia. Lângă locuința din spate, a familiei Popa. Care avea o grădină de trandafiri. Și tu și familia Popa aveați toaleta în curte. Și familia Gârbacea, numai, una luxoasă, înăuntru. Sunt blocuri peste blocuri, hoteluri peste
Scrisoare din Brașov. Impresii de călătorie, de Liviu Florian Jianu by http://revistaderecenzii.ro/scrisoare-din-brasov-impresii-de-calatorie-de-liviu-florian-jianu/ [Corola-blog/BlogPost/339263_a_340592]
-
acele reviste intens mediatizate deși nu cred, să discerneți, singuri, care este limita între bine și rău, între valoare și kitsch, între grotesc, hilar și frumos. Mă voi adresa, cu respect, și domniilor voastre, stimați Jurnaliști! Înainte de orice obligații, aserviri, câștiguri imense, sau nu, pe care vă vindeți sufletul și meseria, o meserie extrem de frumoasă și necesară, dar pe care unii dintre domniile voastre o murdăresc, urâțind-o tocmai nepracticând-o în litera și spiritul unei etici profesionale ce impune a fi echidistant
FORMARE – DEZINFORMARE! CARE AR TREBUI SĂ FIE INFLUENŢA ŞI ROLUL REVISTELOR ÎN VIAŢA SOCIETĂŢII? de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 1676 din 03 august 2015 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1438601330.html [Corola-blog/BlogPost/374034_a_375363]
-
unduirea dezmierdătoare a fracului galben-dungat, purtat peste albul fin al gâtului și pieptului, aducându-le aminte că au un motan ori de câte ori îl aveau în față, doar purta inscripționat pe frunte însemnul majestuos M, făcându-le să se considere avute datorită imenșilor ochi de chihlimbar genați de două șiruri de cili roșiatici... Poate era mai confortabilă pentru fată omisiunea?! Poate, spre norocul ei orb, nu reiterase amintirea trecerii lui Fiuliță, zis și Bubastru ori Blănosu’. Pentru el avusese o altă soluție mamă
C’EST LA ROSE... de ANGELA DINA în ediţia nr. 1467 din 06 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/angela_dina_1420534558.html [Corola-blog/BlogPost/352196_a_353525]
-
anul 1963. Prin urmare, ani îndelungați în România comunistă Lumina taborică s-a ascuns în inimile oamenilor, spațiul exterior fiind măturat de luminile reci și impersonale ale reflectoarelor birourilor de anchetă și ale unei societăți a supravegherii totale, devenite un imens lagăr de concentrare. Dar lumina întunecoasă a utopiei comuniste n-a reușit să stingă razele întunericului supraluminos al iubirii revărsate pe fața lui Iisus Hristos. Ieșită din lanțuri și temniță, Lumina taborică a erupt din nou în teologia ortodoxă românească
P. A II A de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 231 din 19 august 2011 by http://confluente.ro/Despre_schimbarea_la_fata_in_traditia_ortodoxa_p_a_ii_a.html [Corola-blog/BlogPost/364697_a_366026]
-
inventatorul instrumentul muzical syrinx (naiul) cu care cânta melodii celeste zeităților din Olimp. Apariția maestrului Gheorghe Zamfir a fost ca o revărsare de lumină primăvăratică ce încălzește câmpia și florile trezite la viță și inimile admiratorilor. Un val de bucurie imensă a cuprins pe toți spectatorii care-l aplaudau și-l ovaționau cu o imensă bucurie. Când s-au auzit primele acorduri date de orgă, magicianul sunetelor, Gheorghe Zamfir, care-și fixase naiul ca pe o sfântă cruce în dreptul frunții, a
GHEORGHE ZAMFIR de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 1308 din 31 iulie 2014 by http://confluente.ro/marin_voican_ghioroiu_1406786231.html [Corola-blog/BlogPost/349563_a_350892]
-
maestrului Gheorghe Zamfir a fost ca o revărsare de lumină primăvăratică ce încălzește câmpia și florile trezite la viță și inimile admiratorilor. Un val de bucurie imensă a cuprins pe toți spectatorii care-l aplaudau și-l ovaționau cu o imensă bucurie. Când s-au auzit primele acorduri date de orgă, magicianul sunetelor, Gheorghe Zamfir, care-și fixase naiul ca pe o sfântă cruce în dreptul frunții, a privit extaziat la Mihai Eminescu, Veronica Micle și Ion Creangă (imagimea alăturată). A înclinat
GHEORGHE ZAMFIR de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 1308 din 31 iulie 2014 by http://confluente.ro/marin_voican_ghioroiu_1406786231.html [Corola-blog/BlogPost/349563_a_350892]
-
că tot privindu-i fruntea lată de poet, am înțeles vorbele sale care se împleteau cu melodioasa doină de jale: „De la Nistru pân' la Tissa/ Tot românul plânsu-mi-s-a, / Că nu mai poate străbate/ De-atâta străinătate”. Deodată, ca pe un imens ecran se văd mii de oameni care cer să li se îndeplinească ultima dorință, să mai atingă cu talpa picioarelor scumpul pământ al patriei iubite. Doamne, ce-i minunea aceasta? Prin fața scenei trec șiruri nesfârșite de români, răpuși de dor
GHEORGHE ZAMFIR de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 1308 din 31 iulie 2014 by http://confluente.ro/marin_voican_ghioroiu_1406786231.html [Corola-blog/BlogPost/349563_a_350892]
-
Nu facem niciun accident ,nu e așa aglomerat ! Vezi cum te-mpinge Necuratul ? Te-mpinge la gesturi absolut necugetate ! Întorc, rugându-mă să nu se-ntâmple absolut nimic. Dar dacă asculți de Necuratul, te-ai depărtat de Dumnezeu. Un tir imens îmi apare de nicăieri direct în față și din instinct trag dreapta de volan,uitând că-n dreapta e doar un gol fără sfărșit. Plutim instantaneu prin aer și după câteva secunde, aterizăm forțat în panta înclinată ce ne conduce
CÂND DRACULA ÎȘI VÂRĂ COADA de DAN GHEORGHILAȘ în ediţia nr. 1990 din 12 iunie 2016 by http://confluente.ro/dan_gheorghilas_1465714572.html [Corola-blog/BlogPost/370904_a_372233]
-
zic că nu suportă lumina și adoră doar întunericul! Probabil nu le place lumina soarelui!” - își zise fata în treacăt. Ușile duble de stejar masiv se deschiseră larg și intrară într-un salon spațios. Nicăieri nu întâlnise o asemenea sală imensă. Muzica amuți dintr-odată și cei prezenți se retraseră ușor pe margine, parcă plutind. Cavalerii erau îmbrăcați în costume frac negru, joben, cămăși de un alb imaculat, papioane negre la gât și pelerine roșii ce le cădeau de pe umeri până
XXV.BALUL DE LA BUDAPESTA (URMAŞUL LUI DRACULA) de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1568 din 17 aprilie 2015 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1429298910.html [Corola-blog/BlogPost/372421_a_373750]
-
din aur și argint, cu paturi matrimoniale din puf și lenjerii din mătasea cea mai fină. Șapte nopți la rând ținu balul. La ivirea zorilor, se retrăgeau cu toții în luxoase dormitoare de odihnă și amor, iar noaptea se întorceau în imensul salon de dans. Narcisa rămase fascinată de eleganța și conduita acestei lumi ciudate de dincolo de moarte. Niciodată nu-și închipuise că ar exista așa ceva la hotarul dintre moarte și viață. Chiar se întreba ce văzuse Prințișor la ea, de o
XXV.BALUL DE LA BUDAPESTA (URMAŞUL LUI DRACULA) de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1568 din 17 aprilie 2015 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1429298910.html [Corola-blog/BlogPost/372421_a_373750]
-
10 noiembrie 2012 Toate Articolele Autorului în chilia mea suspin după o rază de fericire văd cum florile mor în cupe cu petalele ofilite ca în cimitirul pere-lachaise poeții blestemați (acolo moartea e pură ca o apă limpede) viața noastră imensă se topește singură ca ceara în căldura verii ce minune am putea iubi dintre toate minunile lumii fără a mânia zeii lasă-mă lângă vocea ta să-ți ascult trilurile tu femeie închisă în mine să ne surpăm singuri în
AŞCHII DE AMINTIRI CA IZVOARELE de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 680 din 10 noiembrie 2012 by http://confluente.ro/Aschii_de_amintiri_ca_izvoarele_ion_ionescu_bucovu_1352551764.html [Corola-blog/BlogPost/351296_a_352625]
-
hidoși duplicitari în comandouri de corbi ce lovesc cu substanță în cordul tău fără ca nimeni vreodată să zbiară descopăr ce știam deja doream să uit pe termen nelimitat insignifiant uneori de voi corbilor ce scufundați un vas într-un ocean imens ați hărțuit corbilor un neam o țara când scriu acest sfârșit de poezie respir transmit semnale către semenii mei iubiți Referință Bibliografică: În comandouri de corbi / Gheorghe Șerbănescu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 596, Anul II, 18 august 2012
ÎN COMANDOURI DE CORBI de GHEORGHE ŞERBĂNESCU în ediţia nr. 596 din 18 august 2012 by http://confluente.ro/In_comandouri_de_corbi_gheorghe_serbanescu_1345339415.html [Corola-blog/BlogPost/364171_a_365500]
-
blestemăția de mecanism. Și atunci, se desfăcu. Bucată cu bucată, transformându-se într-o capsulă cu zeci de brațe. În momentul în care pântecul alunecă într-o parte, prin deschizătura îngustă se putu zări o siluetă măruntă cu un cap imens, de pe care mă fixau niște ochi atât de proeminenți încât îmi dădeau senzația că semănau cu ouăle păsărilor de pradă. Descleștă fălcile prevăzute cu câte două șiruri de dinți mărunți și ascuțiți, în momentul în care se auzi un șuierat
SF de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1499 din 07 februarie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1423294628.html [Corola-blog/BlogPost/367944_a_369273]
-
ucigașilor cu sânge rece. L-am amețit doar pentru destul timp încât să mă asigur că sunt declarată câștigătoare și la cea de-a patra probă. Căpetenia își aruncă masca pe scaun și, eliberându-și pletele din legătura strânsă, apucă imensul arc de la picioarele lui și se avântă să se întreacă cu mine la ultima probă. Voia să se asigure că nu am nici o șansă de câștig? Săgețile lui cu coadă roșie și vârful stelat, îmi ofereau destule indicii asupra preciziei
SF de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1499 din 07 februarie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1423294628.html [Corola-blog/BlogPost/367944_a_369273]
-
al sarcinii sale nedorite. Ne aflam în anul 1987, iar cu asta cred că am spus mai mult decât cu oricare alte cuvinte. Perioada în care se afla țara noastră nu mai are nevoie de nicio prezentare, eram într-un imens hău, pe nimeni nu interesa soarta noastra, dorințele noastre gândirea noastră. Tot ceea ce știu este că trebuia să acționăm asemeni roboților, fără sentiment, fără mamă, fără tată, fară frați, fără surori. Singura noastră mamă și cea pe care nu aveam
DECREŢEII de GABRIELA CENUŞĂ în ediţia nr. 421 din 25 februarie 2012 by http://confluente.ro/Gabriela_cenusa_decreteii_gabriela_cenusa_1330156353.html [Corola-blog/BlogPost/346337_a_347666]
-
toate femeile obligate să aibă copii chiar și nedoriți, de ce trebuiau neapărat patru pentru ca apoi să poată recurge la un avort, de ce erau femeile forțate în fabrici, instituții să se supună unui control periodic ginecologic?! Mi se părea totul o imensă interpretare grotescă, simțeam că jucăm cu toții o piesă de teatru,că nu eram altceva decât păpușile mânuite de o sfoară atât de groasă care părea să nu mai cedeze niciodată. I-am bătut în ușă Mariei, dar doar o singură
DECREŢEII de GABRIELA CENUŞĂ în ediţia nr. 421 din 25 februarie 2012 by http://confluente.ro/Gabriela_cenusa_decreteii_gabriela_cenusa_1330156353.html [Corola-blog/BlogPost/346337_a_347666]
-
ușor tremurândă care mă poftea în interior. Când am reușit să pășesc pragul, o atmosferă atât de apăsătoare parcă m-a izbit, îi simțeam starea, trăirile încă din prag. M-am apropiat de ea dar parcă mă apropiam de o imensă groapă căscată, atât de pierdută și de absentă o simțeam. Am așezat ceașca pe noptieră și m-am strecurat lângă ea, i-am prins capul în brațele mele și am rugat-o să îmi spună ce o macină atât de
DECREŢEII de GABRIELA CENUŞĂ în ediţia nr. 421 din 25 februarie 2012 by http://confluente.ro/Gabriela_cenusa_decreteii_gabriela_cenusa_1330156353.html [Corola-blog/BlogPost/346337_a_347666]
-
toată firea, o vedeam hotărâtă, pregătită să își asume tot ceea ce urma să se întâmple, indiferent că ar fi fost bine sau rău. Afară era o vreme superbă, soarele ardea, lumina toate acele nuanțe de arămiu, natura era într-o imensă nepăsare, cred că eram chiar ușor furioasă pe această sfidare a sa. Am izbutit să urcăm în mașina familiei, o superbă Dacie pe atunci, invidiată de toți vecinii, motivul frecventelor vizite ale milițienilor la ușa noastră. Drumul a fost lung
DECREŢEII de GABRIELA CENUŞĂ în ediţia nr. 421 din 25 februarie 2012 by http://confluente.ro/Gabriela_cenusa_decreteii_gabriela_cenusa_1330156353.html [Corola-blog/BlogPost/346337_a_347666]
-
sau al localității în care am ajuns și mai ales de ce am ajuns. I-am promis toate acestea încă mirată și confuză după care i-am transmis că o voi aștepta și nu voi sufla o vorbă nimănui. Era un imens șes acolo, nuanțele toamnei păreau mai frumoase ca niciodată, totul în jur era nuanțat în culorile ciocolatei și a ruginii, priveam fascinată în depărtare și admiram fiecare frunză, crenguță, floare ce îmi stătea în fața ochilor. Priveam spre imensul conac și
DECREŢEII de GABRIELA CENUŞĂ în ediţia nr. 421 din 25 februarie 2012 by http://confluente.ro/Gabriela_cenusa_decreteii_gabriela_cenusa_1330156353.html [Corola-blog/BlogPost/346337_a_347666]