1,202 matches
-
Metzengerstein va învinge nemurirea familiei Berlifitzing”. Tânărul Frederick, baron de Metzengerstein, moștenește averea familiei la vârsta de 18 ani (deși vârsta este schimbată în multele sale republicări) și începe să arate un comportament deosebit de crud, „comportamentul de moștenitor al lui Irod”. La câteva zile după ce își primește moștenirea, grajdurile familiei rivale Berlifitzing iau foc, ucigându-l pe capul familiei, Wilhelm Von Berlifitzing. Se presupune că Metzengerstein însuși ar fi fost responsabil pentru acest act de incendiere. În aceeași zi, Metzengerstein se
Metzengerstein () [Corola-website/Science/325678_a_327007]
-
si anticul Nablus Populației evreilor din Iudea i-a fost permisă autonomie limitata în religie și administrație. Deși reprezentantul expansiunii romane, generalul Pompei sosește în Iudeea de sub Dinastia Hasmoneană în 63 e.v., dominația romană este întărită cu instalarea lui Irod cel Mare (I-ul) ca rege. Planificarea urbană sub dominația romană-herodiană a fost caracterizată prin orașe construite în jurul unui forum - intersecția principală a două mari străzi - Cardo (Nord-Sud) și Decumanus (Est-Vest). Orașele erau conectate printr-o rețea de străzi complexă
Palestina () [Corola-website/Science/298177_a_299506]
-
a fost o cazarmă militară construită la Ierusalim de regele Irod cel Mare și numită după patronul său, Marc Antoniu. Ea a fost ridicată pe locul unor fortărețe ptolemeice și hașmoneice, la capătul estic al marelui zid al orașului (al doilea zid), pe partea de nord-est a orașului, în apropiere de
Cetatea Antonia () [Corola-website/Science/335892_a_337221]
-
traducerea lui Whiston ascunde existența lor, cu toate că există zece referințe în Iosephus la aceste poduri. Înaintea Primului Război Iudeo-Roman, Antonia a adăpostit o parte a garnizoanei romane din Ierusalim. Romanii au depozitat acolo veșmintele marelui preot. În timpul apărării Templului lui Irod, se presupune că războinicii evrei au demolat Turnul Antonia. Iosephus precizează că evreii nu au avut nici o șansă de a distruge un imens fort roman cu ziduri groase de 60 de picioare, apărate de mii de militari romani. Soldații romani
Cetatea Antonia () [Corola-website/Science/335892_a_337221]
-
fost construită de către hașmonei și este menționată de Iosephus ca fiind adiacentă cetății în secolul I; ea se află în prezent sub lespezile lui Hadrian. La fel ca și Philon, Iosephus afirmă că guvernatorii romani au rămas în Palatul lui Irod în timp ce se aflau la Ierusalim și efectuau judecățile pe pavimentul de lângă zidul acestuia; Iosephus indică faptul că palatul lui Irod este pe Dealul de Vest (Orașul de Sus) și el a fost redescoperit recent (2001) sub un colț al cetății
Cetatea Antonia () [Corola-website/Science/335892_a_337221]
-
prezent sub lespezile lui Hadrian. La fel ca și Philon, Iosephus afirmă că guvernatorii romani au rămas în Palatul lui Irod în timp ce se aflau la Ierusalim și efectuau judecățile pe pavimentul de lângă zidul acestuia; Iosephus indică faptul că palatul lui Irod este pe Dealul de Vest (Orașul de Sus) și el a fost redescoperit recent (2001) sub un colț al cetății de la Poarta Jaffa. Arheologii au ajuns acum la concluzia că, în secolul I, "Praetorium"-ul - reședința guvernatorului ("Praefectus - ulterior Procurator
Cetatea Antonia () [Corola-website/Science/335892_a_337221]
-
de la păstorii vârstnici la cei mai tinerii și tradițiile folclorice, acești învățau să cânte din fluier și cu vocea, învățau jocuri, doine, balade populare haiducești. Obiceiurile populare cele mai cunoscut sunt cele legate de sărbătorile de iarnă: Ignatul, Colindul, Steaua, Irozii, Sorcova, Capra, Busuiocul (de Bobotează), Iordănitorii. Conform recensământului efectuat în 2011, populația comunei Boișoara se ridică la locuitori, în scădere față de recensământul anterior din 2002, când se înregistraseră de locuitori. Majoritatea locuitorilor sunt români (96,34%). Pentru 3,66% din
Comuna Boișoara, Vâlcea () [Corola-website/Science/301989_a_303318]
-
strada principală a orașului - Cardo - în direcția miazăzi. Atât piața cât și strada sunt însemnate pe harta de la Madaba. Construcția cea mai antică gasită în perimetrul Porții Damasc este un turn al porții din primul secol î.e.n.- din perioada regelui Irod (Herodes). Ruinele lui se găsesc dedesubtul porții actuale. Ca și alte porți de cetate din vechime, Poarta Damasc este convolută: se intră mai întâi spre stânga, și apoi spre dreapta, așa ca dușmanul să nu se poată năpusti cu repeziciune
Poarta Damascului () [Corola-website/Science/323655_a_324984]
-
nord, Maale Rehavam în est și Beitar Ilit și Gevaot în vest. Altitudinea lui medie este de 950m. În partea de est a zonei se înalță, pe un deal artificial, fortăreața antică Herodion - ruinele palatului fortificat de vară al regelui Irod cel Mare, din perioada protectoratului român asupra Iudeei. Accesul în Gush Etzion se face prin est, circa 8 minute distanță cu automobilul pe noua șosea „Herodion” care leagă Muntele Homa (Hâr Homa) cu așezările din estul lui Gush Etzion, de
Gush Etzion () [Corola-website/Science/335680_a_337009]
-
păstori, și de cei trei magi (în tradiția populară românească numiți crai) din răsărit, care în anumite tradiții creștine sunt numiți Gaspar, Melchior și Baltazar și care văzuseră steaua din Bethleem ce i-a condus la Isus. Aflând regele Iudeei, Irod cel Mare, despre nașterea lui Isus, și de teamă să nu îi fie luat locul, a poruncit străjilor să-i ucidă pe toți pruncii de parte bărbătească sub vârsta de doi ani. Familia lui Isus s-a retras în Egipt
Isus din Nazaret () [Corola-website/Science/299116_a_300445]
-
nașterea lui Isus, și de teamă să nu îi fie luat locul, a poruncit străjilor să-i ucidă pe toți pruncii de parte bărbătească sub vârsta de doi ani. Familia lui Isus s-a retras în Egipt, până la moartea lui Irod, și s-a întors în Nazaret după câțiva ani, conform cu . Însă conform cu , ei nu s-au dus în Egipt, ci fiind în Betleem pentru recensământ, s-au dus la Templu conform ritualului corespunzător nașterii, după care s-au întors în
Isus din Nazaret () [Corola-website/Science/299116_a_300445]
-
încă dovezi fizice care să ateste prezenta structurii din secolele al X-lea - al VI-lea. Construirea în acelaș loc a celui de-al doilea Templu a început în timpul regelui persan Cirus cel Mare. El fost reclădit și lărgit de Irod cel Mare și urmașii lui, dar acest templu a fost distrus de către generalul român (apoi împăratul) Titus în 70 e.n. După tradiția evreiască, a rămas din el un zid exterior de Vest, cunoscut de mulți ca Zidul plângerii. În timpul lui
Moscheea Al-Aqsa () [Corola-website/Science/314642_a_315971]
-
listele electorale, pe un grup de tineri recent întorși de la studii din străinătate, din care făceau parte Take Ionescu, Costică C. Arion, Nicolae Fleva, Alexandru Djuvara, frații Leca, etc. Mihail Kogălniceanu îi numea peiorativ și cu superioritate pe acești tineri "„Irozii din Vicleim”". "„Astfel tineri ca Take Ionescu, Dissescu și câțiva alții se așezară, de la o vârstă încă neadmisibil de tânără pentru un regim în care la liberali se cerea un lung și obositor stagiu cu multe examene.”" La alegerile generale
Activitatea politică a lui Take Ionescu () [Corola-website/Science/335151_a_336480]
-
Israel, capitala regatului antic Israel din secolele al IX-lea - al VIII-lea î.Hr. Ruinele Samariei se află în preajma satului arab palestinian Sebastia sau Sabastiye din Munții Samariei, care a prezervat denumirea grecească a locului, dată la vremea respectivă de Irod cel Mare. În prezent, aceste ruine se află pe teritoriul aflat sub jurisdicția Autorității Naționale Palestiniene, nu departe de orașul Nablus (anticul Sihem), pe un deal înalt de 90 metri. Locul a fost locuit de oameni încă la 4000 î.Hr.
Samaria (oraș) () [Corola-website/Science/330347_a_331676]
-
fost din nou locuită încă în vremea Hasmoneilor. În anul 63 î.Hr. ea a fost cucerită de Pompeius și anexată la provincia romană Syria. În anul 30 î.Hr. Cezar August a hotărât să dăruiască regiunea Samariei devotatului său vasal, regele Irod (Hordos sau Herodes) al Iudeei, Irod cel Mare a reconstruit Samaria ca un oraș roman, pe o suprafață de 64 hectare,și i-a dat numele grec de Sevasti sau Sebastia (Σεβαστη), în cinstea lui Octavianus Augustus, al cărui nume
Samaria (oraș) () [Corola-website/Science/330347_a_331676]
-
vremea Hasmoneilor. În anul 63 î.Hr. ea a fost cucerită de Pompeius și anexată la provincia romană Syria. În anul 30 î.Hr. Cezar August a hotărât să dăruiască regiunea Samariei devotatului său vasal, regele Irod (Hordos sau Herodes) al Iudeei, Irod cel Mare a reconstruit Samaria ca un oraș roman, pe o suprafață de 64 hectare,și i-a dat numele grec de Sevasti sau Sebastia (Σεβαστη), în cinstea lui Octavianus Augustus, al cărui nume elen era Sevastos. Această reconstrucție a
Samaria (oraș) () [Corola-website/Science/330347_a_331676]
-
suprafață de 64 hectare,și i-a dat numele grec de Sevasti sau Sebastia (Σεβαστη), în cinstea lui Octavianus Augustus, al cărui nume elen era Sevastos. Această reconstrucție a fost unul din proiectele de construcții cele mai însemnate ale lui Irod. Irod, care a dat o atenție deosebită poziției geografice a orașului în plin centru al regatului iudeu, a decis să-l dezvolte și să-l populeze cu oșteni eliberați care juraseră credință regelui. El a înconjurat cetatea cu un zid
Samaria (oraș) () [Corola-website/Science/330347_a_331676]
-
de 64 hectare,și i-a dat numele grec de Sevasti sau Sebastia (Σεβαστη), în cinstea lui Octavianus Augustus, al cărui nume elen era Sevastos. Această reconstrucție a fost unul din proiectele de construcții cele mai însemnate ale lui Irod. Irod, care a dat o atenție deosebită poziției geografice a orașului în plin centru al regatului iudeu, a decis să-l dezvolte și să-l populeze cu oșteni eliberați care juraseră credință regelui. El a înconjurat cetatea cu un zid lung
Samaria (oraș) () [Corola-website/Science/330347_a_331676]
-
dezvolte și să-l populeze cu oșteni eliberați care juraseră credință regelui. El a înconjurat cetatea cu un zid lung de 3,500 metri, iar în mijlocul ei a clădit un templu impunator denumit Augustaeum, și acesta în cinstea împăratului Augustus. Irod a plănuit orașul după modelul unei urbi romane, cu stadion, forum și teatru. Orașul este menționat și în Evanghelii sau Noul Testament în drumurile lui Iisus și ale tovarășilor săi de credință, ca un loc însemnat pe axa muntoasă dintre Ierusalim
Samaria (oraș) () [Corola-website/Science/330347_a_331676]
-
sub control militar israelian. Localitatea propriu zisă se află în aria A controlată exclusiv de catre Autoritatea Palestiniană. Din anul 1997 a primit statutul de municipiu. Numele localității păstrează numele greco-roman Sevaste sau Sebaste primit de orașul antic Samaria în timpul lui Irod cel Mare în onoarea lui Cezar August. Orășelul se află în apropierea sitului arheologic al orașului antic Samaria (Shomron), capitala regatului antic al Israelului în secolul al IX - al VIII-lea î.Hr. Sebastia și împrejurimile găzduiesc câteva situri arheologice însemnate
Sebastia () [Corola-website/Science/330387_a_331716]
-
de sus („Foiletonul Zimbrului”, 1855-1856) e un jurnal instructiv în felul lui, dezvăluind o conștiință politică mereu trează. În De la Iași la Roman („Almanah pentru români”, 1857), călătorul încearcă să fixeze fizionomia variată a unei politii. A compus și un Irod național (1895), cu evidente implicații politice. Cu Un vis curioz („Almanah de învățătură și petrecere”, 1857), M. poate fi omologat ca primul autor SF român. SCRIERI: Regule scurte de versificație română, Iași, 1858; reed. fragm. în Poetici românești, îngr. și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288084_a_289413]
-
învățătură și petrecere”, 1857), M. poate fi omologat ca primul autor SF român. SCRIERI: Regule scurte de versificație română, Iași, 1858; reed. fragm. în Poetici românești, îngr. și introd. Olimpia Berca, Timișoara, 1976, 65-83; Istoria națională pentru popor, București, 1876; Irod național, Roman, 1895. Traduceri: F. Ph. Wilmsen, Prietenul tinerimei, Iași, 1856. Repere bibliografice: Pop, Conspect, I, 221-223; Alex. Epure, Profesorul Gh. Melidon, Roman, 1943; Ist. lit., II, 758-759. Dicț. lit. 1900, 560-561; Faifer, Semnele, 146-147; Mănucă, Analogii, 233-237; Dicț. scriit
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288084_a_289413]
-
este cunoscută. Din punct de vedere confesional, majoritatea locuitorilor sunt ortodocși (96,15%). Pentru 3,44% din populație, nu este cunoscută apartenența confesionala. Principalele tradiții ale comunei Bistra sunt legate de obiceiul colindului.. De Crăciun se merge cu colinda, cu "Irozii", cu "Iosif și Maria", cu "Steaua". De Anul Nou, se merge cu Plugușorul, Sorcovă, "Buhaiul" și "Capră", iar cei micuți merg cu "pițăra". Cei care încă mai păstrează aceste obiceiuri le urează gazdelor mult belșug, noroc și sănătate în anul
Comuna Bistra, Alba () [Corola-website/Science/310087_a_311416]
-
asta e o simplă ipoteză a mea; o ipoteză pe care am construit-o poate mai mult cu inima decât cu inteligența... Se va găsi vreun savant sau vreun cugetător care s-o iee în cercetare și s-o verifice? "Irozii" Mă gândeam mai demult să vorbesc despre întâmplarea aceasta. Două împrejurări m-au făcut să-mi amintesc de lucrurile îndepărtate la care m-am oprit: apariția romanului "Adela", delicata lucrare a d-lui Ibrăileanu și aniversarea a 30 de ani
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1539_a_2837]
-
urmează, în afară de povestitor, sunt tocmai regretatul Prasin și eminentul critic de la Iași, d. Ibrăileanu. La sfârșitul anului 1901, Prasin și cu mine am avut ciudata fantezie de a scrie o revistă o revistă de teatru pe care am intitulat-o "Irozii" și pe care am semnat-o cu pseudonimul "Mordax" (în forma "Mor-dax" pentru ca să se vadă că eram doi autori, ca frații Goncourt, ca alzacienii Erckmann și Chatrian sau ca mai târziu Anghel și Iosif). Pe atunci, genul acesta, ușor și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1539_a_2837]