990 matches
-
un semn bun. Însă și el e speriat. Să fie din cauza sacrificiului? se întreabă alarmat. Nu neapărat. Doar nu a ajuns ca babele care se sperie și când tragi un pârț lângă ele. Cât despre haruspici și auguri... Mișcă a lehamite din mână. În ziua când dictatorul Caesar a apărut pentru prima oară înveșmântat în purpură și s-a așezat pe un tron de aur, animalului sacrificat i-a lipsit tocmai inima. Nici până în ziua de astăzi haruspicii și augurii n-
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
mesajul meu să fie bine înțeles în primul rând de intelectuali, pentru că dezamăgirea și deprimarea se manifestă mai ales în mediile intelectuale. R.T. Domnul Pleșu, l-am văzut într-un interviu recent, este dezamăgit, domnul Mircea Cărtărescu scria despre marea lehamite... V.S. Superdezamăgit. R.T. ...Și este foarte dezamăgit. Bănuiesc că și colegul dumneavoastră de la ICR, președintele ICR, domnul Patapievici, este foarte dezamăgit, că nu-l mai vedem deloc în agora, nu mai dezbate probleme. V.S. Ei bine, eu spun următorul lucru
Istorie recentă 100% by Robert Turcescu/Valeriu Stoica () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1377_a_2886]
-
acestui an se împlinesc două decenii de când am reluat exercițiul complicat al vieții democratice. La scara istoriei, douăzeci de ani înseamnă mai nimic, dar pentru o viață de om e o perioadă suficientă pentru a încerca gustul amar al dezamăgirii. Lehamitea, apatia se simt teribil în societatea românească. Există un antidot pentru a curma această stare de fapt? V.S. În cartea Reconstrucția dreptei, pe care am scris-o împreună cu prietenul meu Dragoș Paul Aligică, am evocat, între altele, povara libertății. Democrația
Istorie recentă 100% by Robert Turcescu/Valeriu Stoica () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1377_a_2886]
-
său de funcționare, prin succesiunea de succese și de insuccese, de alegeri corecte și de decizii eronate - de viața fiecăruia dintre noi. Am putea spune că trebuie să privim politica în democrație ca pe o parte indispensabilă din viața noastră. Lehamitea și apatia sunt stări sufletești. Antidotul se află în sufletul nostru. În democrația liberală, cetățeanul trebuie să aibă calitățile sufletești pentru a-și învinge lehamitea, apatia, dezamăgirea, scârba. Vrem, nu vrem să recunoaștem, până la urmă, calitatea oamenilor politici este determinată
Istorie recentă 100% by Robert Turcescu/Valeriu Stoica () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1377_a_2886]
-
că trebuie să privim politica în democrație ca pe o parte indispensabilă din viața noastră. Lehamitea și apatia sunt stări sufletești. Antidotul se află în sufletul nostru. În democrația liberală, cetățeanul trebuie să aibă calitățile sufletești pentru a-și învinge lehamitea, apatia, dezamăgirea, scârba. Vrem, nu vrem să recunoaștem, până la urmă, calitatea oamenilor politici este determinată, în mare măsură, de calitatea cetățenilor. Este însă posibil, atunci când apar lideri puternici, ca ei să tragă după ei o întreagă societate. Dar asemenea lideri
Istorie recentă 100% by Robert Turcescu/Valeriu Stoica () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1377_a_2886]
-
bine, mă odihnesc și o iau de la capăt. Am datorii față de mine însumi și față de ceilalți. Nu îmi pot plăti aceste datorii dacă-mi abandonez proiectele, indiferent dacă ele sunt personale, profesionale sau politice. În plus, experiența îmi arată că lehamitea, dezamăgirea, apatia pot fi benefice în artă, dar sunt total contraproductive în sfera acțiunii practice. Pentru a elabora și a realiza un proiect este nevoie de o acțiune pozitivă. Altfel spus, încerc să fiu un bun cetățean, dar mai ales
Istorie recentă 100% by Robert Turcescu/Valeriu Stoica () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1377_a_2886]
-
ei încă în viață. ― Ne aflăm în punctul cel mai ușor de apărat, avem ceva arme și știm ce pericol ne ameniță. Așa că ai face bine să reacționezi, Hudson. Pentru că avem nevoie de tine și începe să mi se facă lehamite de tâmpeniile pe care le tot îndrugi. (El rămase cu gura căscată. Dar Ripley nu terminase.) Pune în funcțiune terminalul ordinatorului central și găsește un plan al coloanei, schemele destinate echipajelor de întreținere, orice, dar vreau să cunosc configurația locurilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
linii mari însă, temele nu par să se fi schimbat prea mult. Altă lume, aceeasi comedie... CREPUSCULUL CIVIL DE DIMINEAȚ| Mă grăbesc să scriu... Emil BRUMARU Mă grăbesc să scriu, pentru că în ultima săptămână am intrat într-un soi de lehamite a aranjării literelor una lângă alta. Să fie de vină sărbătorile cu iz de brad, în iminență de-a mă copleși? Mă îndoiesc. Mai degrabă e amestecătura asta de amintiri, mai ales a celor din copilărie și adolescență, ce nu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2191_a_3516]
-
full contact, recunosc prioritatea acestei forme de implicare, ba am avut strașnice senzații la Metallica & Megadeth... Dar nu consider mai prejos un spectacol bine filmat, măcar fiindcă ai posibilitatea să revezi orice pasaj, să-l reiei până li se face lehamite vecinilor, să pui stop când se ivește ceva neprevăzut și să-ți creezi atmosfera convenabilă - o țigară, o băutură, o femeie sau alt(cevăa... De vreo patru cincinale asist, deloc uimit, doar puțin sâcâit de lipsa resurselor pentru înnoirea „tehnicii
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2191_a_3516]
-
ele. — Preacuvioase dragă, - suspină doamna Potoțki - eu toată viața am aranjat străchinile astea, dar n-a venit nimeni să vadă ce-i în ele sau măcar să le calce. — Nimeni? - se uimi Metodiu. Dar soțul dumneavoastră? — Potoțki? - dădu din mână a lehamite doamna. Iubea prea mult caii. Continuând alegoria cu străchinile, vreau să spun că, tot așteptându-l să se întoarcă din bătălii, mă pregăteam, îmi aranjam, cum se zice, străchinile și când venea în sfârșit, intra nervos și zicea: „Cine dracu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
epitetul bine aranjat, faci din colibă un palat. Dar iată că ascultând tropotul tot mai apropiat al frazelor ce se pregătesc în mintea lui să cuprindă un perete, o încăpere, un apartament din stabilimentul signorei Maxima, povestitorului i se face lehamite. Senzație firească, ce se-abate și în proză de vreo două ori pe an. Literatura - redarea viului de către un om - cui prodest? se întreabă povestitorul. Alte poziții, aceleași virgule, alte discuții, aceleași linii de dialog. Nimic nou. Ce să facă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
i-o spun: tata a ieșit din Sovietia - care-i departe și de-moarte - și a ajuns aici, la noi, În România și nu iese: de ce, dacă-i mai bun?, și mai tricolor? La care mama dă din mână cu lehamite și-și face de lucru prin alte părți, ca să nu-mi răspundă; ori să n-aud eu. După aceea vine-ncoace, râde, mă mângâie, mă pupă, mă bate pe umăr, ca pe-un om mare ce sunt și-mi zice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
bre! Devușka: nuntă la tine -iesti ori nu? Cununie, bre! - Își Încârligă cele două degete arătătoare. Fata ridică din umeri și parcă-și cere iertare - dar n-a Înțeles. - Ghini, las-o așă, nemăritată!, face Mătușa Domnica un gest de lehamite. - N-o las, bre! Devușka! Asta... Verigă, bre, inel -iesti la tine? Îi arată devușcăi degetul Înverighetat, apoi dă să-i ia mâna, Rusoaica și-o retrage, atunci Moș Iacob Îi arată forma verighetei cu patru degete, arătătoarele și groasele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
rusească: de la zece mii În sus. Calculează și dumneata, ai să ajungi la aceeași concluzie! - De acord, de acord, ei sunt de zece ori mai mulți decât noi - dar omu-i om - unic... - S-o credem noi!, dă tata din mână, cu lehamite. Ei altceva cred - după Învățătura tătărască: un om - nimic! Îl strivești uite-așa, cu călcâiul, ca pe-un muc de țigară - altul la rând! Alții! Davai, Davai! Vperiod, uraaa! - Sșșșt, că ne-aud oamenii, face mama. - Ce, Grabenko-i om? O
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
nimereala - dar cu numărul! Cu tăvălugul!Îi doare-n cur de oameni, unde noi numărăm cu omul, ei numără cu divizia - divizia rusească, să ne-nțelegem! Eh, Rușii, ce popor!... dă din mână, nu se Înțelege dacă e admirație sau lehamite. Hai să bem! Ca să uităm - ’ Căci ea, uitareaaaaarea...’ - Însă tata numai atâta mai știe din romanță sau ce-o fi. Mama Îl privește, negru; Îi tot face semne: să nu mai bea, să nu mai cânte, să nu mai vorbească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
unde o și toarnă direct în rezervor. Totul miroase a motorină puturoasă, pe care o iau în tălpile bocancilor și o transport sus, în locuință. Cred că și această cartolină e infestată de combustibil lichid. Rahat, mi-e atât de lehamite de lipsa asta de civilizație primară încât nu mai pot să scriu. Nu am chef. Punct. Mirel 25 ianuarie 2006 Știi că nu am obiceiul de a răspunde provocărilor pe care le ridici în corespondența noastră, cu toate că cele mai multe dintre ele
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1949_a_3274]
-
Profesorul a intrat furtunos pe ușă, și-a scos un morman de hârtii, le-a pus alături și s-a adresat mulțimii: „Dragii mei studenți, numai pe voi vă mai am, numai pentru voi trăiesc!... Ceilalți - dădu din mână a lehamite - v-am mai spus!“... Chiar atunci l-a întrerupt cineva și l-a chemat până afară. S-a întors roșu la față: „Ticăloșii! Ne-au schimbat în ultima clipă amfiteatrul! Chipurile au manifestări cu niște oaspeți din străinătate! Nu-i
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2196_a_3521]
-
De ce să treacă neobservat când, de pe urma popularității, avea avantaje? Desigur, mai erau și dezavantaje dar acelea erau calculate așa încât să nu-l coste dar să fie difuzate la toți. Mult zgomot pentru nimic, manevră și nimic altceva. Ți se face lehamite, îi simți cu ani înainte către ce anume vor să țintească, nu ne duc ei de nas, în nici un caz, noi avem memorie și memoria noastră nu iartă. Dormi agitat, visă bucăți enorme de carne puse la frigare pe o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
al meu, scoatem de la CEC femeie, dacă trebuie, trebuie, numai să ia examenul dar știu eu cui să-i dau? Mai bine i-ai pune niște meditatori, să lucreze cu el, să-i mai sistematizeze materia. Ei, aș, dădu a lehamite femeia din mână, bani dați în vânt, ce crezi că ăia de le zice meditatori îi poate băga în cap cu lopata? Dacă nu-i merge mintea, geaba! Seara se înfățișă la familia Alexe. Sună la ușă, așteptă mai mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
făcu să se strângă de teamă, se congestionă, simțea că-i ies pe urechi aburi. S-a întâmplat ceva? l-a întrebat îngrijorată Monica. Inima, îi spuse și duse brațul către piept, apoi văzând mimica alertată a musafirilor, făcu a lehamite din mână. Lasă, că nu mă sperii eu dintru-atâta. Dar rămase cu urechea la pândă către interioarele sale, cu degetele reci, amorțite, vineții, atent să sesizeze și alte schimbări. Au plecat târziu. Ovidiu era bine dispus, fluiera la volan
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
strigau, deschide, deschide fereastra, ai aburit cu respirația geamul, nu mai vezi nimic, hai repede, repede, trage de mâner, cât încă nu e prea târziu. Abia așteptau, săracele, ca ea să-și isprăvească cercetarea și să le lămurească, gesticulând a lehamite: Nu v-am spus eu? Cu foanfele din ziua de azi nu-i șagă, ce, mai există credință, ce, mai există bun simț? Zboară din floare în floare, ei, aș, ce spun eu, din par în par. Și chipurile celor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
acolo, meșterind În spatele consolelor de la computere. Panourile din spate erau trase afară, scoțând la iveală cabluri și circuite imprimate. Luminile camerei fulgerau În roșu. Toate ecranele clipeau: AVARIE - SISTEME VITALE — Ce se Întâmplă aci? țipă Norman. Fletcher flutură mâna a lehamite. — Naiba știe! Se Întoarse și Îl văzu pe Harry stând apatic Într-un colț lângă secțiunea video a lui Edmunds, cu un creion În mână și cu un teanc de foi pe genunchi. Părea complet indiferent la zgomotul sirenelor și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
nu știu, și un rău fără nume, urâtul le macină sufletele. Mizeria lor e atât de umană însă, nu ne e străină, iar despre inconsistența sentimentelor știm și noi destul. Și despre neîmpliniri, tristeți, teamă, singurătate, iubiri neîmpărtășite, disperare, neputință, lehamite, iluzii spulberate, autoamăgire, viață irosită, obsesia fericirii. Nimic din toate acestea nu ne e străin. Doctorul Cehov cunoștea bine sufletul omenesc. Cel dintotdeauna. Îl urmărea "sunetul unei corzi care s-a rupt (care se aude în toate piesele sale), spaima
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
urbea copilăriei mele, și nu mă mai mir că atâția intelectuali de elită s-au plecat în fața unor „patrioți” paranoici, de la Hitler și Antonescu la Ceaușescu și „pretinii” lui de pe mapamond. De frică sau din lașitate, din convingere sau din lehamite, din spirit conformist sau din oportunism. Adevărul întâmplării din vara lui 1964, petrecută la berăria din centrul târgului, este acesta: am îngenuncheat nu pentru gloria lui Ștefan cel Mare, ci în fața unui biet nebun care simțea că are pe umeri
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
urbea copilăriei mele, și nu mă mai mir că atâția intelectuali de elită s-au plecat în fața unor „patrioți” paranoici, de la Hitler și Antonescu la Ceaușescu și „pretinii” lui de pe mapamond. De frică sau din lașitate, din convingere sau din lehamite, din spirit conformist sau din oportunism. Adevărul întâmplării din vara lui 1964, petrecută la berăria din centrul târgului, este acesta: am îngenuncheat nu pentru gloria lui Ștefan cel Mare, ci în fața unui biet nebun care simțea că are pe umeri
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]