1,920 matches
-
al Transilvaniei, cântăreț care să celebreze dorul, visul, doina, codrul, cetatea, lumina, izvorul, columna, steaua și grădina de rai, invocate, bunăoară, în Carmen Transilvaniae, poem dedicat lui Ioan Alexandru. Poetul este un tradiționalist, prin sursele de inspirație, prin predilecția pentru lexicul arhaic, regional. Asimilează doina (Doina Iancului, Doina doinei, Doina graiului românesc, Doina timpului), cântecul (Cântec din nai, Cântec din fluier), descântecul (Descântec de dor, Descântecul lui Orfeu), orația (Orația vârstelor), colinda (Colindul vieții), preia trama unor basme, ca În căutarea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289627_a_290956]
-
emblematice ale Transilvaniei, precum Horea și Avram Iancu, ori preamărită natura Munților Apuseni. Poetul năzuiește neîncetat să descopere și să descifreze „semne / De pierdute veșnic raiuri”, „umbrele, lumina / Unor sfinte începuturi”, preocupat însă și de performanțele virtuozității în versificație și lexic. Ca folclorist, Ș. s-a manifestat într-o triplă ipostază: de culegător, precum în Folclor din Țara Zarandului (1962, în colaborare cu Domițian Cesereanu, publicată în seria Folclor din Transilvania), excelând prin atenția acordată autenticității și valorii, caracterului antologic al
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289627_a_290956]
-
și sălbatici: noi suntem conștienți de responsabilitatea noastră. Noi vă privim, ne vedem de treabă. Faceți și voi la fel și așteptați Evenimentele”. Eu am fost destinatarul acestei comunicări și am reușit s-o descifrez imediat: limbajul acela lipsit de lexic, de gramatică și de sintaxă putea fi învățat imediat, aceasta și pentru că, din punct de vedere semiotic, nu era altceva decât o formă a acelui „limbaj al prezenței fizice” pe care oamenii au fost în stare dintotdeauna să-l folosească
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
Raluca Mureșan • Filosofie românească interbelică, Viorel Cernica • Formele elementare ale dialecticii, Jean Piaget • Immanuel Kant. Poezie și cunoaștere, Vasilica Cotofleac • Introducere în filosofia minții, Teodor Negru • Înțelegerea filosofiei, Yves Cattin • Jean Calvin. Providența, predestinarea și estetica simbolului religios, Mihai Androne • Lexic de filosofie, Alain Graf • Marii filosofi contemporani, Alain Graf • Marile curente ale filosofiei antice, Alain Graf • Marile curente ale filosofiei moderne, Alain Graf • Marile noțiuni filosofice 1. Cunoașterea, rațiunea, știința, Michel Coudarcher • Marile noțiuni filosofice 2. Societatea, puterea, statul, Denis
[Corola-publishinghouse/Science/84950_a_85735]
-
programe pe calculator; Mijloace tehnice: retroproiector, diaproiector, casetofon, televizor, video. Evaluarea Evaluarea inițială. Evaluarea cumulativă verificări de sondaj și globale. Evaluarea continuă pe tot parcursul activităților și la încheierea unei etape. Evaluarea va urmări: nivelul limbajului sub aspect articulator, fonetic, lexic, semantic, gramatical la încaperea activității și apoi pe parcursul terapiei logopedice, în funcție de obiectivele și conținutul fiecărei etape; nivelul structurilor operaționale formate pe baza însușirii logice a cuvintelor, capacitatea de a opera cu cuvintele (de a efectua operații logice de analiză, comparații
Logopedie : modele de programe logoterapeutice : caiet de lucrări practice by Iolanda Tobolcea () [Corola-publishinghouse/Science/474_a_733]
-
sau descriptive, care lasă mai puțin loc invenției epice. "Poemul epic a generat întotdeauna parodia", scrie Tomașevski, dar acordă mai multă atenție procedeelor parodice, urmărind cele două direcții în care se dezvoltă ele: "un subiect elevat se dezvoltă într-un lexic jos (de pildă, "burlesc" sau "travesti" la noi în secolul al XVIII-lea, poemul lui Osipov Eneida pe dos) sau invers stilul înalt și procedeele obișnuite ale desfășurării epice se aplicau la un subiect "trivial""23. Procedeele, iar nu motivele
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
îmbinarea de procedee contrarii"291. Într-un alt articol, Ritmul ca factor arhitectonic al versului, oprindu-și atenția asupra procedeelor specifice liricii, Tînianov constata că parodia în versuri antrenează metrul și sintaxa unei secvențe și le pune să interacționeze cu lexicul și semantica alteia 292. Spre exemplu, "revoluțiile pe tărâmul poeziei" rezultă din conjugarea unei secvențe noi cu o alta, anterioară. Urmuz sesizează și el atât automatizarea procedeelor realiste, dar și a celor venind dinspre romanele sentimentaliste ori de analiză psihologică
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
Paracelsus, în dicționarul alchimic al lui Martin Ruland, la Jakob Böhme, Jan Amos Commenius, Georg Philipp Harsdörffer sau în dicționarul fraților Grimm (10-11). Unii scriitori medievali (traducătorii lui Aristotel, dar și Albert cel Mare și Toma d'Aquino) adoptă un lexic grecizant (notația fiind fantasia), ce urmărește astfel menținerea semantismului original al cuvântului; în schimb, alți scriitori de limbă latină înțeleg phantasia negativ, ca vana phantasia, precum somnul (phantasia somnialis) sau, chiar mai mult, ca phantasia diabolica, în timp ce "imaginația" este atribuită
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
scrisoarea din 1081 a papei Gregorio VII către episcopul Herman din Metz se proiectează istoria celebrului fals medieval Constitutum Constantini, din prima etapă de formare a teoriei politice papale, afirmate prin Schisma din 1054. În Dictus papae, compusă cu un lexic juridic de sorginte iustiniană, Gregorio VII subliniază faptul că originea divină a Bisericii romane și a puterii universale a papei e recunoscută de tradiția creștină și e incontestabilă (Dolcini 110-15). Indiferent de perioadă și de sediul capitalei sale, autocratul a
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
cultul nedisimulat al naturii lor divine, până acolo încât s-a născut o adevărată teologie imperială, copleșitoare retoric, imagistic și simbolic și așezată direct sub semnul și auspiciile zeului-soare. Vocabularul puterii imperiale primește prin această interpretare romană târzie un nou lexic, un complicat ritual militar și civil al consacrării triumfului, cu o ideologie, în schimb, mai puțin schematică, dar cu un arsenal scenografic la scară urbană impresionant (așa cum am discutat pe larg anterior); toate acestea vor fi preluate de instituția basileică
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
Marcus, 1988: 283-389). Complexitatea relației semn iconic-iconicitate-semn lingvistic, eterogenitatea celor două sisteme este condiția sine qua non a argumentației publicitare, din două perspective: • absența elementelor lexicale din imaginea publicitară înseamnă anularea oricărui tip de semantism intrinsec, spre deosebire de sistemul limbii, unde lexicul are semnificații virtuale (cel puțin la nivelul dicționarului). Imaginea conține forme, elemente cromatice, care nu au "nici o semnificație prin ele însele" (F. Rastier, 1987: 44-47), după unii autori. După alți exegeți (J.-M. Adam, M. Bonhomme, 2005: 278), culoarea, formele
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
Cu toate acestea, există diferențe de concepție între lingvistul rus și E. Wüster. Lotte acordă importanță lingvisticii în discursul specializat, insistă pe importanța contextului, acesta fiind singurul care dă valoare termenului. Spre deosebire de Wüster, Lotte nu realizează o distincție tranșantă între lexicul comun și terminologie, considerând că un termen utilizat în limba comună își conservă calitatea de termen. Este vorba însă, de un alt grad de științificitate. În relația termen-concept, Lotte acordă imporanță termenului, considerându-l "unealtă a gândirii științifice" cu rol
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
Corbeile, M. Cormier, 2014) le identifică: funcția normativă sau descriptivă a dicționarelor și legimitatea variației lingvistice. Pentru Alain Rey nu există diferențe între dicționarele descriptive și dicționarele normative. Este unul dintre puținii lexicografi ai Franței, cu o viziune globală asupra lexicului general și a lexicului specializat. Rey este un terminograf remarcabil. Relevant este Grand Robert de la langue francaise, prin definițiile date termenilor de specialitate. Dicționarul este considerat (v. Bruno de Bessé, 2014) nu numai dicționarul limbii franceze prin excelență, ci și
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
le identifică: funcția normativă sau descriptivă a dicționarelor și legimitatea variației lingvistice. Pentru Alain Rey nu există diferențe între dicționarele descriptive și dicționarele normative. Este unul dintre puținii lexicografi ai Franței, cu o viziune globală asupra lexicului general și a lexicului specializat. Rey este un terminograf remarcabil. Relevant este Grand Robert de la langue francaise, prin definițiile date termenilor de specialitate. Dicționarul este considerat (v. Bruno de Bessé, 2014) nu numai dicționarul limbii franceze prin excelență, ci și o veritabilă bancă de
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
român, Remus Răduleț (coord.) etc. Dintre cercetările recente: Elemente de terminologie, volum semnat de Georgeta Ciobanu (1998); Terminologia și problemele ei actuale, studiu semnat de cercet. șt. I, Ioana Vintilă-Rădulescu (1999); Introducere în terminologie (Ileana Busuioc și Mădălina Cucu, 2001); Lexicul specializat în mișcare. De la dicționare la texte, autor Angela Bidu-Vrănceanu (2007a); Manual de terminologie și terminografie, autor Mariana Pitar (2009); Terminologie și terminologii (2010; 2012), coord. Angela Bidu-Vrănceanu; Dinamica terminologiei românești sub impactul traducerii, volum semnat de Inga Druță (2013
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
în realitate, terminologia descriptiv-lingvistică). Dintre argumentele aduse de Angela Bidu-Vrănceanu, care susțin orientarea teoretică reținem: termenul este "semn lingvistic viu" (L. Depecker, 2002: 21); analiza termenilor se poate realiza prin mai multe metode lingvistice (paradigmatice, sintagmatice etc.); exploatarea relației dintre lexicul comun și lexicul specializat este una dintre direcțiile predilecte de cercetare; analiza termenilor se realizează în uzaj; terminologia descriptiv-lingvistică nu este limitată la termenii-etichetă din nomenclatoarele specializate, ci are în vedere studiul termenilor în uzaj (în texte și contexte). Școala
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
descriptiv-lingvistică). Dintre argumentele aduse de Angela Bidu-Vrănceanu, care susțin orientarea teoretică reținem: termenul este "semn lingvistic viu" (L. Depecker, 2002: 21); analiza termenilor se poate realiza prin mai multe metode lingvistice (paradigmatice, sintagmatice etc.); exploatarea relației dintre lexicul comun și lexicul specializat este una dintre direcțiile predilecte de cercetare; analiza termenilor se realizează în uzaj; terminologia descriptiv-lingvistică nu este limitată la termenii-etichetă din nomenclatoarele specializate, ci are în vedere studiul termenilor în uzaj (în texte și contexte). Școala Universității din București
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
Este conceptuală, sistematică, cognitivă, având un caracter normat și se înscrie în orientarea onomasiologică. Obiectivele acesteia privesc realizarea unor bănci de date terminologice. "Terminologia externă" (sau socioterminologia) pentru nespecialiști propune descrierea termenilor "ca fapte naturale (nu convenționale), similare cu cuvintele lexicului comun. Opoziția se face astfel între prescriptiv, normativ (caracteristici ale terminologiei interne) și descriptiv" (idem). Terminologia este o știință interdisciplinară, în concepția profesorului Angela Bidu-Vrănceanu, interesul concentrându-se asupra lingvisticii și a comunicării specializate. Stabilește relații cu logica, ontologia, informatica
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
salariu fictiv, salariu lunar, salariu mediu, salariu nominal etc. În terminologie, o disciplină prin excelență nominală în desemnare, extensiunea se realizează doar în funcție de substantiv (concret, abstract, masiv, colectiv etc.), mai rar în funcție de alte părți de vorbire, așa cum se întâmplă în lexicul comun, unde extensiunea se poate preciza în funcție de partea de vorbire reprezentată: "extensiunea unui adjectiv ca alb este constituită de totalitatea obiectelor (reale sau posibile) caracterizate prin proprietatea "alb"; un verb ca "a merge" desemnează totalitatea obiectelor (reale sau posibile) care
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
contract de muncă între angajat și angajator; tipuri/clase de salarii (caracteristici extrinseci). Intensiunea este, așadar, conceptul de "salariu" sub incidența căruia cad toate tipurile de salarii, ce aparțin extensiunii. Există diferențe între modul de exprimare a intensiunii, la nivelul lexicului și la nivelul terminologiei. În terminologie, intensiunea se poate exprima nominal prin substantive-termeni, în general, spre deosebire de domeniul lexicologiei, unde intensiunea se poate preciza diferit, în funcție de părțile de vorbire pe care le reprezintă cuvintele. În lexicologie, pentru substantive, intensiunea se încadrează
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
a intra în relații la nivelul propoziției / frazei - Benveniste consideră că semnul este o unitate semiotică, în timp ce fraza este o unitate semantică. În 1936, I.A. Richards (I.A. Richards, 1936) promovează o concepție nouă, ce depășește accepțiunea limitată la lexic, fundamentând o semantică a metaforei. Sfera de operare este extinsă la discurs, metafora devenind o tranziție între contexte, o analogie care operează la nivelul ideilor. În opinia lui P. Ricoeur, "I.A. Richards distingea între "tenor" și "vehicle" - în vederea unei
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
difuzării cunoștințelor și în procesul de creație terminologică. Modelul a furnizat limbajului medical o metaforă generică prin care se desemnează trăsătura de "masă compactă" și, implicit, cinci metafore specifice deosebit de transparente: "bloc alveolocapilar", "bloc atrioventricular","bloc fascicular", "bloc sinotrial". Spre deosebire de lexicul comun, unde bloc are trăsături semantice /are un semnificat/ este un cuvânt polisemantic, metafora terminologică este univocă, dispune de o putere de creație conceptuală infinit mai mare: ["1) obstrucție sau întrerupere a circulației într-un vas; 2) întreruperea conductibilității neuromusculare
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
culturii și civilizației greco-latine, arabe, culturii și civilizației franceze și, mai recent, culturii engleze) ,filologică (filologie clasică, limbi moderne, uneori diferite genealogic și tipologic), lexico-semantică, științifică etc. Servește întotdeauna un limbaj neutru sub aspect stilistic și respectă principala caracteristică a lexicului specializat, precizia, spre deosebire de trăsătura deschis a metaforei lexicale. Dacă sub aspect denotativ, metafora specializată este un termen univoc, din perspectiva demersului euristic nu orice termen poate fi considerat o metaforă: med. incizie s.f. (fr. incision n.f/ en. incision) s-
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
și verbele: accidere, concidere, decidere, incidere, intercidere sunt astăzi neutre sub aspect motivațional, în limbile romanice. Dispariția cuvintelor de bază a dus la dispariția motivării interne); motivarea prin modelatori semantici (de tipul: pro-, retro-, super-etc.) a rămas o constantă a lexicului panromanic. Aceluiași tip de motivare internă aparțin compusele (târăie-brâu), compusele savante (morfologie, pediatrie). Motivarea sincronică este un tip de motivare internă și se manifestă deopotrivă, la nivelul lexicului și/ sau la nivel morfologic. Literatura de specialitate acceptă numeroase alte tipuri
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
modelatori semantici (de tipul: pro-, retro-, super-etc.) a rămas o constantă a lexicului panromanic. Aceluiași tip de motivare internă aparțin compusele (târăie-brâu), compusele savante (morfologie, pediatrie). Motivarea sincronică este un tip de motivare internă și se manifestă deopotrivă, la nivelul lexicului și/ sau la nivel morfologic. Literatura de specialitate acceptă numeroase alte tipuri de motivare. Motivare paronimică/ motivare omonimică: semnele primare capră, broască sunt termeni de referință pentru exprimarea unor trăsături distinctive din planul semnificatului noilor semne, formate în baza unor
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]