1,126 matches
-
a întâmplat în tot timpul ăsta cât am lipsit ? De ce nu mi-ai răspuns la scrisori ? În rarele ocazii când mă mai gândeam la Dodo - întotdeauna ca la ceva din ce în ce mai îndepărtat, aproape ireal - mă gândeam de fapt la Puloverul lui maro, pentru că Dodo era chiar Puloverul maro - un cocon moale și cald, în care citeam amândoi poezii, reviste interesante de la București, ne plimbam de mână pe malul Dunării și mergeam la festivaluri de jazz. Doi ani și jumătate stătusem astfel încoconați
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
ia sfârșit. Uite, am o idee. Am putea să bem ceva, ca să ne relaxăm. Cred că era pe aici niște coniac... Nu, mersi, vreau să-mi dai niște haine uscate să mă duc acasă. Un pulover, ceva. Ai deja Puloverul maro. Nu. Vreau să mai stai. Am venit de la București ca să te văd, am împrumutat bani... îți plătesc eu drumul, numai să pleci. m-am îmbrăcat la loc în hainele mele ude și am ieșit. Zăpada era neatinsă, zăpadă de la începutul
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
fusesem îndrăgostită în clasa a noua, îmi plăcea că era capricios, genial și nebun. Acum însă era altceva. Era un tovarăș de suferință. Într-o zi de decembrie mi-a fost frig și el mi-a dat puloverul lui, Puloverul maro. Atunci ne-am sărutat. Am lăsat apoi totul să treacă. Am uitat de mine, de lăzile de cărți baricadate, de pasărea care zăcea închisă în colivia pieptului și a cărei bătaie din aripi îmi făcea rău. Ne-am apucat de
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
În picioare de basci, de olandezi, de siberieni. Cel puțin din punct de vedere genetic, biciclista era asiatică. Părul negru Îi era ca o claie. Purta un hanorac scurt, verde-oliv, pantaloni de schi negri, evazați, și o pereche de pantofi maro care semănau cu ghetele de bowling. În coșul bicicletei era o geantă de aparat foto. Aveam o bănuială că e americancă. Din cauza bicicletei retro. Crom și turcoaz, cu niște aripi late ca ale unui Chevrolet, roți ca de roabă, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Încercase s-o convingă să primească cu Împrumut o rochie cu decolteul adânc. ― Pune-ți asta și n-o să observe nimeni cum vorbești engleza, spuse ea. Dar Desdemona plecă spre tramvai Într-una din rochiile ei simple, gri cu buline maro. Pantofii, pălăria și geanta erau toate de un maro aproape asortat. Deși le prefera automobilelor, Desdemonei nu-i plăceau nici tramvaiele. Avea probleme când era vorba să deosebească liniile Între ele. Tramvaiele cu toane, mânate de duhuri nevăzute, făceau Întotdeauna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
În afară de culoarea hainelor. Chadorul nu era negru. Era alb. Începea la bărbie și atârna până jos, la glezne. Părul le era acoperit de o broboadă albă. Nu purtau văl, dar când se apropiară, Desdemona văzu că aveau În picioare pantofi maro, de școală. Fesuri, femei cu chador și următorul lucru: o moschee. Înăuntru, fosta sală McPherson fusese redecorată după un motiv maur. Însoțitoarele o conduseră pe Desdemona peste pardoseala geometrică. O duseră pe lângă niște draperii groase, tivite cu ciucuri, care obturau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
se aplece, se ducea mai aproape. Mergea În celălalt capăt al camerei, dădea sulurile de mătase la o parte, Îngenunchea În fața grătarului, iar Fard Își continua expunerea: ― FIECARE NEGRU E FĂCUT DIN DOI GERMENI: UN GERMEN NEGRU ȘI UN GERMEN MARO. AȘA CĂ IACUB A CONVINS CINCIZECI ȘI NOUĂ DE MII NOUĂ SUTE NOUĂZECI ȘI NOUĂ DE MUSULMANI SĂ EMIGREZE PE INSULA PELAN. INSULA PELAN E ÎN MAREA EGEE. O SĂ O GĂSIȚI ÎN ZIUA DE AZI PE HĂRȚILE EUROPENE, SUB UN NUME FALS
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
-i fiecare cuvânt. ― ÎN LABORATOARELE LUI DIN PELAN, IACUB I-A ÎMPIEDICAT PE TOȚI OAMENII NEGRI AUTENTICI SĂ SE REPRODUCĂ. DACĂ O FEMEIE NEAGRĂ NĂȘTEA UN COPIL, ACEL COPIL ERA UCIS. IACUB I-A LĂSAT ÎN VIAȚĂ DOAR PE COPIII MARO. ÎI LĂSA SĂ SE ÎMPERECHEZE DOAR PE OAMENII CU PIELEA MARO. ― Groaznic! spuse Desdemona sus, la etajul al treilea. Groaznic individ, Iacub ăsta. ― AȚI AUZIT DE TEORIA DARWINIANĂ A SELECȚIEI NATURALE? ACEASTA ERA SELECȚIE NENATURALĂ. PRIN ALTOIREA LUI ȘTIINȚIFICĂ, IACUB
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
ÎMPIEDICAT PE TOȚI OAMENII NEGRI AUTENTICI SĂ SE REPRODUCĂ. DACĂ O FEMEIE NEAGRĂ NĂȘTEA UN COPIL, ACEL COPIL ERA UCIS. IACUB I-A LĂSAT ÎN VIAȚĂ DOAR PE COPIII MARO. ÎI LĂSA SĂ SE ÎMPERECHEZE DOAR PE OAMENII CU PIELEA MARO. ― Groaznic! spuse Desdemona sus, la etajul al treilea. Groaznic individ, Iacub ăsta. ― AȚI AUZIT DE TEORIA DARWINIANĂ A SELECȚIEI NATURALE? ACEASTA ERA SELECȚIE NENATURALĂ. PRIN ALTOIREA LUI ȘTIINȚIFICĂ, IACUB A PRODUS PRIMII OAMENI GALBENI ȘI ROȘII. DAR NU S-A
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
70, cu penuria de benzină, când producătorul a lansat nefericitul model Seville - o mașină care părea să meargă cu spatele -, și eu mă simțeam aiurea. Alegeți un an și o să vă spun ce mașină aveam. 1970: modelul Eldorado, de culoare maro. 1971: limuzina roșie DeVille. 1972: Fleetwoodul auriu al cărui parasolar de la scaunul din dreapta se deschidea, dezvăluind o oglindă ca dintr-o cabină de vedetă (unde Tessie Își controla machiajul, iar eu primele coșuri). 1973: Fleetwoodul lung, negru, cu acoperiș bombat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Capitolului Unsprezece, care Înainte era lins, acum arăta la spate ca o coamă de leu, În timp ce În față avea chelie. Nu mai arăta ca John Lennon. Terminase și cu evazații decolorați, și cu ochelarii de bunicuță. Acum avea niște pantaloni maro, strâmți pe șolduri. Cămașa cu revere lungi Îi licărea În lumina fluorescentă. De fapt, anii șaizeci nu s-au terminat niciodată. Mai continuă și acum - În Goa. Dar În 1975 anii șaizeci se terminaseră, În sfârșit, pentru fratele meu. Cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
piele Îi ajungea până la glezne. Pe ochi avea niște ochelari de soare de motociclist, a căror bandă elastică Îi Înconjura figura impunătoare, cu maxilare prelungi, iar În vârful capului era proțăpit - sau mai degrabă plutea - galionul spaniol al unei pălării maro de catifea. Acest personaj nu făcea parte din lumea mea suburbană, prin urmare mi se păruse exotic. Și totuși Îmi era familiar, reprezentativ pentru energiile creatoare deosebite ale orașului meu de baștină. În orice caz, m-am bucurat să-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
de compact-discuri și unul chinezesc, plin de vase emailate și elefanți de jad. Mă privesc uneori în oglinda vitrinei de la alimentara prin care se văd șiruri de conserve la borcan: un tip parcă din alt film, în jackă de piele maro și blugi, cu părul foarte lung și cu mustață pe o față ciudat de îngustă. încerc să mă văd cu ochii altuia și să spun ceva despre mine: imposibil. Nu semăn a nimic, n-am vârstă și nu aparțin nici unei
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
de Împachetat. La revedere! Puse receptorul jos. Un minut mai târziu auzi soneria. Se uită pe vizor și rămase perplexă: era Sam, cu un buchet mare de floarea-soarelui În mână și o sticlă de vin, care ieșea dintr-o pungă maro de hârtie. — Kitty, sunt eu, Sam. Își ținu respirația și se Îndepărtă de ușă În vârful picioarelor. — Nu te mai preface, te-am văzut acum zece minute coborând din limuzina neagră a lui Roger. Apropo, cum de-ți permiți să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
deschise ușa. — Bine. Intră și fă-te comod. Sam era un bărbat voinic, de vreo patruzeci de ani; avea un Început de chelie și o privire ciudată, pierdută. Intră În holul Întunecat cu sticla de vin roșu Împachetată În punga maro de hârtie și cu buchetul obosit de floarea-soarelui. Astea sunt pentru tine, spuse el, Întinzându-i florile. S-au cam ofilit, din păcate. Atât mai rămăsese la un stand coreean, noaptea trecută. 60 de fire. Cantitatea compensează calitatea. Dar gestul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
lume. Spencer și Kitty se Întâlniră să bea ceva În noaptea aceea la Eight and a Half, un bar elegant din clădirea Chanel de la intersecția Fifth Avenue cu 57th Street. Apăru Îmbrăcat Într-un costum Armani bej și un tricou maro, care cu greu reușea să ascundă fizicul lui atletic, uimitor. Pe dinafară părea un bărbat foarte sexy și foarte puternic, dar pe dinăuntru era terminat. După ce comandară o sticlă de Shiraz australian proclamă autoironic: — În seara asta vom vorbi mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
oameni făcând fotografii, se afla și Matthew. Dar unde? Kitty trecu de statuia de marmură a lui Cristofor Columb, sări peste o coloană de granit din dreapta și intră În parc, căutându-l. Chiar În fața ei, un bărbat Într-o haină maro de piele de căprioară, jeanși și o pălărie caraghioasă făcea fotografii lucrării, foarte prins de activitatea lui. Se Întoarse spre ea și-i zâmbi. Era el. Matthew se Îndreptă Încet către ea, privind-o cu lăcomie, ca și când ar fi fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
Cruce. 11. Rezistență, pace și cadență S-ar putea ca nici o hartă din lume, oricât de detaliată, cu latitudinea și longitudinea fixate cu acea nonșalanță a lucrurilor imaginare de necontestat, cu puzderia aiuritoare, bramburită și sinuoasă a cohortelor de linii maro care desemnează curbele de nivel, cu triunghiurile ezoterice ale cotelor după care dibuiești o zonă înaltă sau joasă, cu venele acelea albastre continue sau punctate din care nu vei afla nicicând originea aristocrată a unei regiuni, ci doar rețeaua sa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
și inimioare. Până și plicurile în care își pune scrisorile seamănă cu niște automobile pictate de artiști pop. Lavița transformă și cearceafurile, imediat cum se schimbă paturile, în mari scrisori adresate lui Doru. Pe pânzele de in scrie cu creion maro, desenând niște litere caligrafice de zece centimetri înălțime fiecare și umplând spațiile albe cu desenele ei colorate pueril. Patul îi e fistichiu și pitoresc, curn doarme înfășurată în paginile unei scrisori uriașe. Chiar lângă ea stă Paula, o fată cuminte
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
dreptunghiurile acelea și pe dos, fără să mai țin seama de desene, doar după formele cartonașelor, îmi mai lua și cartonașe pentru cusut, desenate în culori și găurite. Nu aveai decât să treci acul cu ață prin găurelele alea, ață maro, albastră, verde, galbenă sau roșie. Conturam astfel ciobănașul cu oița sa, tractorul, băiatul și fata ținîndu-se de mână, stilizați frumos, fluturele. Mereu ieșeam plângând de la Scufița roșie. Puțin mai sus, pe Mihai Bravu, se afla un mare Ferometal de unde se
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
al anumitor bomboane discoidale, roze, făinoase, numite "cerceluși". Pe Zizi o ținea în poșeta ei care imita pielea de crocodil. După multe ocoluri pe străduțe necunoscute, trecând pe lângă școli galbene și turtite, cu cercevele verzi la ferestre și cu acoperișuri maro, pe lângă centre de butelii unde era mereu coadă și centre de sifoane dominate de-o uriașă roată albastră în mișcare, intram, în fine, pe strada unde stătea tanti Aura. Era o stradă lungă și dreaptă, cu garduri de lemn și
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
după-amiază întreagă, în timp ce una dintre noi juca, aruncând cu ciobul în căsuța numerotată, celelalte se apucau să deseneze prin colțuri case cu perdeluțe la fereastră, cu garduri galbene care aproape că nici nu se vedeau, cu pomi ca niște dreptunghiuri maro din care porneau ramuri cu mere roșii. Mai desenam prințese cu ochi albaștri, cu cozi împletite și fuste lungi, colorate fantezist. Foloseam culoarea fisticului pentru frunzele trandafirului pe care-l țineau între degetele lor portocalii. Gemenele, Ada și Carmina, desenau
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
pe la amiază, când e soarele-n toi, nu neapărat peste noapte, numai să mă transform odată! De exemplu, mi-ar surâde să devin o finală de snooker... Să fiu chiar eu adversarii faimoși, masa, tacurile, bilele colorate (bila albastră, bila maro, bila verde, bila galbenă, bila roz), plus restul bilelor roșii și cea albă. Ar fi un spectacol nemaipomenit! Publicul, mai ales cel feminin, ar aplauda în delir, suindu-se în picioare pe fotoliile matlasate, ridicându-și entuziast fustele, orbindu-ne
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2168_a_3493]
-
metalice «Majoritatea erau femei care îl loveau cu cozi de steag. Am recunoscut-o pe fiica avocatului Orban, care lovea cu piciorul încălțat în cel căzut. La un moment dat, s-a descălțat de una din cizme, scurte, de culoare maro, cu tocuri înalte, cu flecuri metalice și cu care a aplicat lovituri în capul victimei... și s-a exprimat în sensul de nemernic murdar: l-ai închis pe tata.» (martor Kozma Gizella). «O femeie de cca 30-35 de ani a
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
prima încercare să o fac la marea Uzină de Construcții de Mașini Reșița (U.C.M.R). M-am prezentat la poarta unde am văzut că intră și ies mașinile mici dar și de tonaj mare. Portarul, îmbrăcat într-o uniformă maro, care mi-a ieșit în întâmpinare și pe care l-am întrebat de angajări, mi-a spus să mă prezint la direcțiunea uzinei, indicându-mi și descriindu-mi în amănunt cum să ajung acolo. Îndrumat apoi de terțe persoane am
Caravana naivilor by Gustav Ioan Hlinka () [Corola-publishinghouse/Memoirs/436_a_1101]