2,956 matches
-
coexistență: Toate formele de comunicare coexistă și coevoluează în cadrul unui sistem complex adaptabil și în expansiune. Pe măsură ce fiecare formă nouă apare și se dezvoltă, ea influențează, de-a lungul timpului și în grade variabile, dezvoltarea tuturor celorlate forme existente. 2. Metamorfoză: Noile media nu apar spontan și independent ele emerg gradual din metamorfoza mai vechilor media. Când apar forme noi, cele vechi tind să se adapteze și continuă să evolueze mai degrabă decât să moară. 3. Propagare: Formele emergente de medii
by Emil E. Suciu [Corola-publishinghouse/Science/1062_a_2570]
-
adaptabil și în expansiune. Pe măsură ce fiecare formă nouă apare și se dezvoltă, ea influențează, de-a lungul timpului și în grade variabile, dezvoltarea tuturor celorlate forme existente. 2. Metamorfoză: Noile media nu apar spontan și independent ele emerg gradual din metamorfoza mai vechilor media. Când apar forme noi, cele vechi tind să se adapteze și continuă să evolueze mai degrabă decât să moară. 3. Propagare: Formele emergente de medii de comunicare propagă trăsăturile dominante ale formelor anterioare. Aceste trăsături sunt trecute
by Emil E. Suciu [Corola-publishinghouse/Science/1062_a_2570]
-
ci mai degrabă în cel al obișnuințelor culturale și al organizărilor sociale." (Marguin, 2001, pp. 118-119). În prezent, restructurarea backgroundului comunicațional se produce, cred, în special prin dezvoltarea exponențială a internetului, dar și prin apariția limbajului cibernetic și prin continua metamorfoză media. Astfel, în societatea postindustrială și în cea informațională, de tip "rețea" (engl. "network society"), mass-media tind să restructureze înseși modalitățile de comunicare tradiționale. În principal, limbajul vorbit este treptat înlocuit de limbajul cibernetic, iar acesta din urmă tinde să
by Emil E. Suciu [Corola-publishinghouse/Science/1062_a_2570]
-
democrației corectitudinii politice, care devalidează clasificările sociale în fața drepturilor egalitariene (în sensul reprezentat de setul axiologic al corectitudinii politice); tendința de transformare treptată a cetățeniei naționale în cetățenie globală; reconstrucția identităților individuale sub cupola anonimatului conferit de ansamblul comunicațional internet; metamorfoza continuă a mass-media și dezvoltarea mijloacelor digitale de comunicare; preocuparea tot mai accentuată pentru prezervarea mediului înconjurător natural. Cu un minim de efort al imaginației sociologice, ne putem de altfel închipui un model sumar al guvernării private. Într-un astfel
by Emil E. Suciu [Corola-publishinghouse/Science/1062_a_2570]
-
și acțiune. (selecția textelor și trad.: Delia Marga; pref.: Andrei Marga.). București: Editura Humanitas. Poitou Jacque (f.a.). Formation des mots (généralités). (http://perso.univ lyon2.fr. ~poitou, accesat la 12.03.2008). Prigogine Ilya și Stengers Isabelle [1979] (1984). Noua alianță. Metamorfoza științei. (pref.: Ionel I. Purică; trad.: Cristina Boico și Zoe Manolescu). București: Editura Politică (colecția "Idei Contemporane"). Prigogine Ilya [1980] (1992). De la existență la devenire: timp și complexitate în științele fizice. (În românește de Vasile Vasilescu și Alexandru Boiu). București
by Emil E. Suciu [Corola-publishinghouse/Science/1062_a_2570]
-
societate se realiza prin dezindividualizarea lor. Anularea reacțiilor critice era considerată o atitudine de militant, iar fanaticii trăiau cu frenezie această renunțare la propria libertate. Pentru ca mai apoi să poată ei Înșiși abuza de puterea lor În scopul supunerii altora. Metamorfoza de la membru obedient la satrap se parcurgea cu repeziciune. Era o atitudine Încurajată și exersată, Învățată. Iată o ilustrare: după actul de la 23 august, grupul a fost anunțat că sunt cu toții liberi. Ei bine, după eliberare n-au părăsit În
Psihologia servituţii voluntare by Adrian Neculau () [Corola-publishinghouse/Science/854_a_1579]
-
Fărâmă să lămurească legăturile lui Lixandru cu Darvari, din 1930, când Darvari a dispărut cu avionul în Rusia. Din spusele autorităților (nr. 1 și nr. 2), Lixandru a dobândit o nouă identitate după 1932, identitate cunoscută doar de Fărâmă, martorul metamorfozei lui Lixandru, identitate care îl ascunde atât de bine, încât Lixandru a devenit "absolut irecognoscibil pentru acei care n-au fost martorii ambelor identități, și, mai ales, n-au asistat la, i-aș spune metamorfoza tânărului care fusese până atunci
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
tovarășa Euphrosyna te-a ales pe dumneata drept confident, iar nu pe inginerul Hagi Pavel"762); spirit afin cu medicul-teolog al regenerării periodice a corpului omenesc prin anamneza secretului regenerării periodice, și al tinereții fără bătrânețe, Zalomit poate asista la "metamorfoza uneia din cele trei Grații", Euphrosyna, metamorfoză care are loc "prin martie, și din nou în wunderschöne Monat Mai, și apoi, în apropierea solstițiului de vară"763. Misterul morții doctorului Tătaru și, implicit, semnificația pe care acesta o dă sintagmei
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
drept confident, iar nu pe inginerul Hagi Pavel"762); spirit afin cu medicul-teolog al regenerării periodice a corpului omenesc prin anamneza secretului regenerării periodice, și al tinereții fără bătrânețe, Zalomit poate asista la "metamorfoza uneia din cele trei Grații", Euphrosyna, metamorfoză care are loc "prin martie, și din nou în wunderschöne Monat Mai, și apoi, în apropierea solstițiului de vară"763. Misterul morții doctorului Tătaru și, implicit, semnificația pe care acesta o dă sintagmei Les trois Grâces camuflează încercarea sa de
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
nume de locuri reprezentative dezvăluie însă amănunte specifice interesante, pitorești, insolite, curioase uneori, tăinuite în spatele unor forme aparent banale. Analizate în paralel, aceste biografii relevă asemănările, deosebirile, contrastele dintre parcursurile lor (cauzele și condițiile toponimizării, structura, tipologia, încadrarea în sistem, metamorfozele), interferențele și confluențele de natură istorico-geografică și lingvistică dintre ele. Reprezentativitatea toponimelor incluse în lista celor o sută unu nume analizate monografic a avut la bază îndeplinirea uneia sau a mai multe condiții: relevanța lingvistică, geografică, istorică, socială, culturală; raritatea
101 nume de locuri by Ion Toma () [Corola-publishinghouse/Science/1350_a_2724]
-
domeniile culturii, arta fiind cadrul cel mai propice nașterii, dezvoltării și emancipării ideilor creatoare. În urma celor constatate mai sus, suntem conduși spre o altă manifestare a inspirației, concretizată prin actul revelației divine, care, din punct de vedere teologic, implică o metamorfoză a invizibilului în vizibil, punând "în scenă nu numai pe Dumnezeu "pe Care nimeni nu L-a văzut vreodată" (Ioan 1, 18), dar și lucrurile lumii, pe care fiecare credincios credea până atunci că le-a văzut mereu, dar pe
by Adrian Stoleriu [Corola-publishinghouse/Science/1040_a_2548]
-
viața altora și a întregului organism pluricelular. Nu este exclus ca moartea programată a unor neuroni, instalată după vârsta de 30 de ani, să fie esențială pentru funcționarea celorlalți neuroni (Gavrilă, 1995; 2005). Fenomene extinse de apoptoză se înregistrează în metamorfoza insectelor: în stadiul de nimfă (pupă) are loc histoliza tuturor celulelor larvei, cu excepția unor insule de celule (discuri imaginale) care, supraviețuind și suferind diferențiere celulară complexă, asigură histogeneza organelor adultului (imago) prin procese de citodiferențiere normală. Astfel, organele unei insecte
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
care sunt eliminate celulele inutile din diferite țesuturi, în vederea realizării unei arhitectonici corespunzătoare a organelor. Exemplele dramatice sunt cele reprezentate de eliminarea țesutului interdigital în procesul de morfogeneză a membrelor superioare și inferioare, ca și eliminarea țesuturilor larvare în cursul metamorfozei insectelor și a amfibienilor. Moartea celulară programată genetic joacă rol important și în dezvoltarea sistemului nervos, prin eliminarea neuronilor care nu reușesc să realizeze conexiunile corespunzătoare. În sistemul imunitar, moartea celulară programată genetic este răspunzătoare pentru eliminarea limfocitelor selfreactive sau
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
pot fi evidențiate electronomicroscopic, așa cum apar ele în figura 33.1. Toate acestea sunt o expresie a statutului „înalt sintetizator” pe care celulele din nodozități îl dobândesc în urma infecției cu bacteria simbiontă. Aflată în interiorul celulei gazdă, Rhizobium leguminosarum suferă o metamorfoză semnificativă, devenind bacteroid. O porțiune a citoplasmei unui asemenea bacteroid apare în partea din dreapta sus a electronofotografiei din figura 33.1, prezentând numeroase vezicule cu produs de rezervă de tip metabutirat. Acestea apar ca niște vacuole datorită eliberării conținutului lor
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
eroii teatrului lui Shakespeare și Molière, ale romanelor lui Balzac și Dostoievski. Pe lângă descrierea moravurilor și a particularităților de caracter, romanele, operele de ficțiune evidențiază și perioade de formare, drumuri de viață, confruntarea cu diverse evenimente, conflicte și deznodăminte, schimbări, metamorfoze, finaluri de viață, decupând sinteza existenței umane a „personajelor” astfel încât în ele să poată fi descoperite și virtuțile acestora, așa cum gândea Aristotel. Între „personajele” literaturii și persoanele vii, „în carne și oase” există în permanență un flux în dublu sens
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
fapt care variază de-a lungul timpului; participarea la istoria propriei vieți, trăită direct și relatată, structurează intimanța și comuniunea; ansamblul istoriilor unei vieți organizează identitatea persoanei. Prin istorisirea vieții persoanei se asigură coerența acesteia, dar se evidențiază și schimbările, metamorfozele pe care ea le trăiește. Direcția de studiu centrată de narațiune este, evident, focalizată pe persoană, pe identitatea și ansamblul acesteia, mediată prin sine și cultură. Ea se articulează în prezent tot mai mult cu doctrina sinelui (selfă, cu care
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
concomitentă și în paralel a dezvoltării normale și a celei deviant-patologice a psihismului, inclusiv zonele de tranziție dintre acestea; studiile orientate pozitivist, privitoare la aspecte precise ale persoanei, dezvoltate longitudinal și corelate între ele - obiectivul-limită îl reprezintă studierea dezvoltării și metamorfozelor pe întreaga durată a vieții, deci articularea cu problematica ciclurilor vieții de la vârsta adultă; Rerspectiva transgenerațională a particularităților dezvoltării normale și anormale; înțelegerea dezvoltării din perspectivă ecologică - a interrelațiilor și influențelor reciproce dintre individ și microgrupurile umane cu care interacționează
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
trăsături anxios-evitante părăsesc mai târziu familia parentală și se integrează tardiv în familie și societate. Alternează mereu două interogații: „în ce măsură firea umană mai poate fi influențată prin educație sau terapie?” și „cât de durabile pot fi aceste influențe?”. Procesul de metamorfoză a personalității pare să ajungă la un platou în jurul vârstei de 50 de ani, dar, în același timp, natura experiențelor existențiale este congruentă trăsăturilor personalității și confirmă diferențele interindividuale în al patrulea deceniu de viață. Nu în ultimul rând, o
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
asemenea, există o foarte serioasă tendință de evaluare dimensională a tulburărilor de personalitate care nu poate fi surprinsă prin cercetările epidemiologice; variabile transculturale, în sens larg, incluzând nu numai culturi diferite ci și zone cu tradiții diferite, precum și tendința de metamorfoză rapidă a societății actuale face ca problema tulburării de personalitate să fie una deschisă, ce necesită a fi în permanență rediscutată și reformulată. Comentarea tulburărilor de personalitate din punct de vedere epidemiologic deși nu conduce până în prezent la concluzii ferme
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
marele atașament față de tradiție. Nu e încurajată toleranța la suferință, suportarea acesteia. De asemenea, nu e promovat în mod suficient autocontrolul calm, răbdarea, paciența, suportarea cu seninătate a dificultăților. Adresabilitatea la specialiști pentru orice problemă sufletească e corelată și cu metamorfozele în convingerile religioase, în structura familiei și educației. Reclama firmelor de medicamente pentru soluții rapide și eficiente față de discomfortul și problemele psihice ale oamenilor au pe lângă aspectul lor pozitiv și consecința creșterii medicalizării problemelor sufletești ale omului. Particularitățile caracteriale ale
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
demers se răspândește însă și ideea că problemele personalității sunt o boală ca oricare alta. Reacția specialiștilor nu a întârziat prin promovarea interpretării dimensionale a tulburărilor de personalitate, prin sublinierea diferențelor de intensitate a acestei tulburări și a posibilei ei metamorfoze în timp. Însăși ideea de „tratament” a personalității e în plină metamorfoză. 2. Comorbiditatea Prin comorbiditate se înțelege existența împreună la un individ a două boli distincte, concomitent sau succesiv, astfel încât existența lor să nu fie o simplă întâmplare. Se
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
ca oricare alta. Reacția specialiștilor nu a întârziat prin promovarea interpretării dimensionale a tulburărilor de personalitate, prin sublinierea diferențelor de intensitate a acestei tulburări și a posibilei ei metamorfoze în timp. Însăși ideea de „tratament” a personalității e în plină metamorfoză. 2. Comorbiditatea Prin comorbiditate se înțelege existența împreună la un individ a două boli distincte, concomitent sau succesiv, astfel încât existența lor să nu fie o simplă întâmplare. Se mai folosește termenul de co-ocurență (DOLAN-SEWEL, 2001Ă. Se presupune explicit că cele
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
rămâne întrebarea dacă e vorba de schimbarea întregii personalități (TICKLE, 2001Ă sau numai de unele aspecte ale sale? Și dacă da, care aspecte se schimbă mai repede și care mai încet? În cazul tulburărilor de personalitate caracteristica „rigidității” susține că metamorfozele diacrone menționate se realizează doar la un nivel minimal, cel puțin în unele aspecte. Subiectul, are pe de o parte, o identitate cu sine insuficientă sau deformată la vârsta adultului tânăr. La formarea acesteia contribuie multiplii factori din cursul personogenezei
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
mediu de viață echilibrat. De asemenea nu reușesc să învețe din experiențele de viață proprii datorită unei deficiențe primare de a trăi în profunzime semnificația evenimentelor. Astfel, de-a lungul vieții nu s-ar petrece îmbogățirea în conținut a personalității, metamorfoza sa diferențiatoare „individuația”, „înțelepciunea”. Persistă în manieră rigidă un mod de a fi - de a resimți, acționa și reacționa - mai puțin diferențiat, distorsionat. Din acest punct de vedere rigiditatea tulburărilor de personalitate ar consta în faptul de a nu se
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
apoi profesor, socotit unul dintre întemeietorii viticulturii românești moderne (ing.Dan Hodorogea), președintele Secției de Horticultură a Academiei de Științe Agricole și Silvice (1970-1979), director științific la Institutul de Cercetări Hortivi ticole C ălugăreasca. Semnează împreună cu Adrian Alexandru Heraru lucrarea Metamorfozele vinului, din care redă m capito lul: Măria Sa, Cotnaru Puțin, ca tot ce este bun, Și bun, ca tot ce este rar. Acesta-i vinul de Cotnar. (Elena Herovanu,, 1936) Cronicarul spune că Ștefan cel Mare, om de viață, era
Cotnariul În literatură şi artă by Constantin Huşanu () [Corola-publishinghouse/Science/687_a_1375]