2,851 matches
-
maimuțele aveau multă putere și erau pe deasupra și grozave și erau și critici sociali profunzi atunci când bătrâna - asemeni unui lama uriaș - căci pentru mine e orientală în fond - arăta către cele trei maimuțe cafenii așezate pe vine, cu guri și nări pictate în roșu sângeriu, și când, cu limbă ascuțită prin care lipsa ei de bunătate atingea maiestatea, spunea: „Nimeni nu vă cere să iubiți lumea, ci doar să fiți sinceri, ehrlich. Nu mai dați din clanță. Cu cât iubiți oamenii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
o îmbătrânită iuțeală a mâniei, însă în timp ce cobora scările tot a trebuit să le coboare una câte una. Era zi de alegeri, și steaguri încrucișate atârnau deasupra urnelor, membri de partid cu priviri crâncene stăteau afară în zăpadă, suflând pe nări aburi și fluturând buletine lungi de vot. Ne dăduseră liber de la școală și deci puteam să mă duc cu ea, dar ea nu m-a lăsat. Iar o jumătate de oră mai târziu când am ieșit să golesc fărașul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
mare de om bătrân și genunchi galbeni și golași; coama lui albă se răsfira în apă, gălbuie, asemeni blănii unui urs polar, iar fruntea lui viguroasă, bronzată și roșie, era întoarsă în sus; în timp ce buzele lui mari rosteau vorbe iar nările scoteau fum, inteligent și plăcut în albastrul cald, intens al lacului Michigan; în timp ce drage cu margini de lemn, date cu gudron, pufăiau și se evaporau în afara perimetrului de apă rezervat mulțimii țipătoare, plescăitoare, întreprinzătoare și multicolore; lângă clădirile și turnurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
ea n-avea atât de puțină minte încât să creadă că Bunica, legată atâția ani de noi, se gândise singură la așa ceva, cum aparent pretindea acum. Două săptămâni a durat împachetatul. S-au dat tablouri jos de pe pereți, maimuțele cu nări stacojii, carpeta din Tashkent, păhărelele de ouă, alifiile și medicamentele, plapuma de puf din dulap. I-am adus din magazie cufărul de lemn, o piesă galbenă și antică cu etichete din Yalta, de la liniile aeriene Hamburg, American Express, tapetată cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
lux, prin locuri precum Palmer House și restaurante cu draperii care creau o atmosferă de intimă cu ciucurii lor grei și cu orchestra de corzi ce zdrăngănea cu demnitate săltărețele valsuri vieneze, Simon absorbise toate aceste cunoștințe. I se umflau nările de poftă. Se arăta cinic în legătură cu asta, dar se prinsese în joc. Ar fi trebuit să-mi dau prin urmare seama cât de oribil se simțea că trebuie să locuiască în cartierul nostru anost, în serile acelea de iarnă fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
pieptul ca un scut, iar după aceea a ajutat-o să se șteargă pe spate, i-a sărutat spatele și acest lucru mi-a dat un moment de durere în cerul gurii, de parcă simțeam și eu pe limbă și în nări gustul și mirosul pielii ei. Căci avea din belșug. Împrăștia atâta splendoare în jur. Era o păsărică fenomenală. Personal, nu pot să zic că muream după ea. În parte pentru că eram așa de amorezat de Esther. Dar și pentru că atunci când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
a coborât spre sticla care îi acoperea biroul în timp ce se canonea să își ia și să-și aprindă o țigară - ca întotdeauna, acea luptă metodică, smucitul brațelor de mâneci, transportarea muștelor de către furnici. Apoi a început să scoată fum pe nări și s-a pregătit să vorbească. M-am hotărât că nu aveam de gând să mă las dojenit ca un copil de zece ani din cauza trebii ăleia cu Joe Gorman, despre care cu siguranță că aflase deja. Trebuia să vorbesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
ce contribuia cu bani pentru noi, bieții neisprăviți: treji, conștiincioși, încheiați până la gât, curați, triști, moderați. Tristețea și confuzia domeniului în care lucra îl făcea să adopte această atitudine cuminte. Doar o anumită încetineală a respirației ce atrăgea atenția asupra nărilor lui groase îți dădea un sentiment al greutăților prin care trecea, și a eforturilor pe care le depunea ca să fie răbdător. Am observat astfel, privind acest om lat în spate, firea maimuței îmblânzite și promovate să poarte pantaloni și să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
prea avea cum să-l tragă pe sfoară. Era un saufer de bere, cu pleoape căzute, mic de statură, acru, închis, fără forță, cu un ton băgăcios și acid, cu pantaloni șifonați sub burta lui lăsată; avea nasul cârn, cu nări temătoare și ofensate, și ochi rotunzi, lipsiți de inocență, în care se citea că este bine apărat. Era un tío listo, o figură de carnaval, un obișnuit al bordelurilor. Avea stilul unui saltimbanc de cea mai joasă speță, care făcea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
era ușor de detectat. Te întrebai oare cum o fi, și oare după ce manifestare extraordinară și-ar fi făcut simțită prezența. Hai să păstrăm un nivel de profesionalism, i-a spus ea. Iar el i-a întors-o cu găurile nărilor lui negre ofensate: Bine, vreți sau nu vreți injecția? Da’ de ce credeți c-am venit până aici, pe vremea asta oribilă! El s-a ridicat în picioare și a pus o oală smălțuită pe ochiul aragazului - un colier de gheare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
ea. Nu i-am răspuns la asta nimic, m-am uitat doar lung la ea. Își ținea bine cumpătul. Fața aceea promptă, diferită de ce îmi aminteam despre ea, delicată dar nu atât de fermă, cu obraji lați și palizi, cu nările larg deschise. Mi-am amintit că Mimi îmi spusese că răsufla greu de la urcatul pe scări, dar probabil că și din cauza hotărârii de a nu ceda dezamăgirii că mă găsește cu cineva. Era îmbrăcată într-un taior de mătase cafenie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
vulturul de pe șifonier. Una din aceste puicuțe a pățit exact ce mi-am imaginat eu prima dată când l-am văzut, a făcut pe ea când i-am scos gluga și I-am descoperit fața nemiloasă, cu clonțul-sabie și găurile nărilor. Dar pe Caligula îl afecta prezența acestor femei; a mâncat și după aceea a părut că se apleacă spre Thea asemeni unei pisici care vrea să se frece și să se contorsioneze și să se atingă mieros de picioarele unei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
mari și groase; își îngusta ochii de pe fața aceea imensă și se uita la oraș de parcă era un focar de larmă. Își turna o băutură, căci era fumător înrăit; și ocupat cum era cu amestecatul băuturii, aprinsul țigării, trasul pe nări, scuturatul scrumului, suflatul fumului pe nasul lui satiric, părea să se subînțeleagă că toate gândurile lui meritau efortul. Arăta copleșit de plictiseală. Și se pricepea cum să mă facă să mă potrivesc și eu momentului caracteristic stării lui - acest scrum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
apă sărată care se formează o dată cu primul îngheț pe malul oceanului, și nici nu știam că ai să îmi ții cont. Arăta foarte rău, cu privirea aceea mai degrabă strălucitoare decât prietenoasă din ochii ei negri, cu o paloare pronunțată; nările ei fremătau de parcă ar fi acceptat o parte din boală, de parcă ar fi mirosit otrava despre care vorbea. Și animalele și toate obiectele animalice, scaunele din piele de vițel, pălăriile de pai și piele de șarpe, capetele cu coarne, mițoase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
transforma într-un fel de prinț al vănzărilor, călătorind cu autobuzul companiei de două ori pe lună la St. Paul, cu șapte trabuce bune la fiecare călătorie, și o coborâre plină de demnitate în stația de autobuz, suflând aburi pe nări în aerul de iarnă și cu mapa în mână. Dar nu, eu trebuia să mă înrolez în armată. — Ei bine, măgarule ce ești, mi-a spus Simon, credeam că o să ajungi și tu la vârsta de mijloc, dar probabil că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
a potrivit. Și după aia, când făceam facultatea, m-a apucat o dorință vie să devin - sau să fi fost - cardinal renascentist. Asta mi-ar fi plăcut grozav să fiu. Un cardinal care să-și facă de cap, scoțând pe nări fumul vieții, nechezând și plonjând înainte. Da, măi frate! Și mi-aș fi trimis mama la mănăstire. Iar pe tata l-aș fi ținut într-un sac de iută. Și i-aș fi comandat lui Michelangelo să depășească operele pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
a dezvoltat mintea, ori de un maniac dement? — Doamne sfinte, nici nu știu ce să spun, zău așa. Eu găsesc că e o binecuvântare mascată faptul căă Doamna de onoare s-a înclinat brusc în față, arzătoare, scoțând fum de țigară pe nări: — Bine, n-are importanță, lăsați asta acum - nu de asta am eu nevoie. Se adresa doamnei Silsburn, dar, de fapt, mi se adresa mie prin chipul doamnei Silsburn, ca să spun așa. Ați văzut-o vreodată peă în filme? a întrebat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2217_a_3542]
-
nici să plâng. Știam că nu mai e mult până la mal, dar ce folos ! Un fulger înconjură deodată zarea și începu să cadă ploaia. Repede și deasă. Așa de deasă, de parcă ne scufundaserăm deja. Peste tot, numai apă. Și în nările mele. Abia respiram. Marea fierbea. Îi auzisem pe alții spunând că marea "mugește", "urlă", dar nu era nimic din toate astea. Cu fiecare fulger, se făcea tot mai mare tăcerea mării tunet după tunet se rostogoleau și acopereau tot ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1546_a_2844]
-
din motive necunoscute, nu și-au dat frâu liber imaginației. Asemănarea dintre capetele găsite în La Venta este atât de mare, încît s-ar putea crede că reprezintă aceeași față. Au pleoape grele, ochi implacabili și reci, nas turtit, cu nările umflate, buze groase și disprețuitoare. Expresia e dură. Puțin feroce chiar. Brutală, în orice caz. De aproape trei metri în înălțime și cântărind, probabil, zeci de tone, capetele gigantice pe care le văd, uimit de dimensiuni, reprezintă triumful artei olmece
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
lui obosită. Mîneca mică a hainei de blană sintetică se ridică încet, apare un degețel scurt cît o bucățică de creion, care se îndoaie puțin în timp ce se apropie de nas, încercînd să atingă vîrful, nimerind pînă la urmă alături, pe nară. Tatăl se apleacă și sărută vîrful nasului. Rotundul gurii, rămasă încă deschisă, dar fără sunet, se deformează lin, buzele se ating, se lungesc mult spre obraji, înflorind pe ele un surîs de liniște și plăcere. Tatăl oftează, așază mai bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
dacă-i rupeam două-trei coaste?! Insinuezi că mă-nșeală pentru că nu-s bărbat?... Dom' Muraru... îngînă Mihai, vrînd să-l tempereze, îngrozit de gîndul că, puțin dacă mai ridică vocea Muraru, vor fi în centrul atenției. Hm! pufnește Muraru pe nări ca un bivol ce vede roșu vrei să zici că are îndoieli în privința tatălui, de-aceea nu lasă copilul?! Asta vrei să zici?! Asta gîndiți dumneavoastră! i-o taie Mihai, la fel de încet, printre dinți. Îndrăznești să-mi insulți soția?! se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
vostru... Discret, bătrîna duce mîna stîngă la ochi, să și-i șteargă. Întoarce privirea ca din treacăt spre bărbatul de lîngă ea și, văzînd că o privește încruntat, cu ură, se sperie: Domnule Teofănescu!?... Profesorul coboară privirea, pufnește apăsat pe nări, scutură din cap și murmură: Vremurile, doamnă. Nimănui nu-i este dată mintea de pe urmă. Și chiar de ne-ar fi dată, cît sîntem tineri, tot avem impresia că vom moșteni Pămîntul și acționăm ca atare. Profesorul ridică iarăși privirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
că Palmer era un bărbat frumos în timp ce ea era aproape urâtă. I-am privit atent obrajii supți ce licăreau ca ceara, părul negru, lucios și unsuros, tuns cu brutalitate. Era un model potrivit pentru un tablou de Goya. Numai linia nărilor și cea a buzelor sugerau, cu o putere de convingere evreiască, un posibil rafinament evreiesc. — Sabia e a dumneavoastră? am întrebat, și spunând aceasta am pus mâna pe mânerul sabiei. Mă privi un timp, apoi răspunse: — Da. E o sabie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
cunoștință. — Eu l-am rugat de-atâtea ori! zise Georgie râzând răgușit. E numai vina lui. După câte văd, se pare că v-ați înțeles de minune! am spus. Aș putea să știu cum se face că v-ați întâlnit? Nările lui Georgie s-au dilatat, apoi s-au strâns, ca ale unui iepure, și și-a mângâiat nasul cu un deget. Era îmbrăcată cu costumul ei cel mai bun din catifea reiată, și-și strânsese părul cu multă grijă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
că era imposibil să alegi. În spatele meu bântuia un vânzător Îmbrăcat Într-un kilt lung până la gambe și un tricou cu Cure, dar nu voiam să-i cer ajutorul. În nas purta unul din acei cercei care străpung țesutul dintre nări și atârnă peste buza de sus; Îmi place să mă consider o persoană suficient de destupată la minte, dar ultima dată când dădusem pe aici, tipul se oferise să-mi arate toate celelalte locuri prin care avea piercing-uri și mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]