1,164 matches
-
era de preferat tristeții. De câte ori suna telefonul, ezitau Înainte să răspundă. Așteptau până la al treilea sau al patrulea țârâit. Agonia lor era armonioasă. În lunile cât am lipsit, Milton și Tessie au trecut prin aceleași crize de panică, aceleași speranțe nebunești, aceleași insomnii. De ani de zile viața lor emoțională nu mai fusese atât de bine sincronizată și acest lucru a avut ca rezultat revenirea vremurilor când se Îndrăgostiseră unul de altul. Au Început să facă dragoste cu o frecvență pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
sus, și prin sticla lor deformată ninge înverșunat și strâmb, și când stau încă năuc în bucătărie, cu lumina aprinsă - undeva în adâncul blocului sună un deșteptător - am aceeași viziune de cititor înrăit. Sorbind din cafeaua fierbinte, visez Cartea. Mai nebunească decât "Veacul de singurătate", mai profundă decât "Castelul", mai nesfârșită decât "Căutarea timpului pierdut". Imaginez o mare echipă de scriitori care să muncească timp de câteva generații la o singură carte, pe care s-o citești din copilărie, de când deslușești
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
și consumiștii complet imbecilizați de bere și televiziune. Sîntem cu toții, de fapt, o combinație între cele două cazuri, și idealul uman ar putea să fie, în consecință, o viață împlinită și decentă material străbătută din când în când de fulgurațiile nebunești ale marii și adevăratei fericiri. 310 Zaraza' Prin 1944, sub cele mai îndîrjite bombardamente americane, Bucureștiul petrecea la fel ca în anii nebuni rămași în urmă cu două decenii. Mâncarea era ieftină, hotelurile primitoare, iar grădinile de vară, Rașca, Oteteleșanu
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
glume, se râse nepoliticos de tare. Pe mica scenă de cabaret dansă o femeie grasă cu un șarpe letargic. Urmă un număr cu porumbei dresați. în fine, apăru, abia văzut prin valurile de fum aromat de la havane, Cristian Vasile. Aplauze nebunești îl însoțiră. Probabil că acest nume, unul dintre cele mai faimoase la vremea lui, nu mai spune prea mult în ziua de azi. Unii-și mai amintesc de cântecele lui, dar mai degrabă ca să râdă de vocea nazalizată care ieșea
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
tăcere, se duse la fereastră și Începu să urmărească dârele lăsate de un avion argintiu În apusul Înflăcărat. — Oamenii care Își găsesc scopul În viață nu fac compromisuri. Ei sunt pionierii, sunt cei care Își asumă riscuri, care fac lucruri nebunești, care suferă și Încearcă imposibilul! — Tu ți-ai părăsit țara și ai venit aici. Ăsta este un exemplu de curaj. Nu renunța acum. Tot jocul ăsta de-a viața pare o farsă. Iar eu nu nu mă pot baza pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
ore. Luăm autobuzul, spuse Desert Rose veselă. — Autobuzul? V-ați pierdut mințile? Diane făcea parte din categoria oamenilor normali care nu se deplasau decât cu mașina, așa Încât ideea lor de-a pleca la San Francisco cu autobuzul i se părea nebunească. — Cât facem pe drum? Întrebă Kitty. — Cam patru ore. E ca o călătorie la Washington, zise Desert Rose. Știa că această comparație cu Washingtonul făcea distanța mai ușor de Înțeles și de acceptat. Nu putem să mergem decât cu autobuzul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
treacă prin minte. Poate că tocmai comisese o crimă și ăsta era taxiul cu care voia să fugă. Poate că ele erau o acoperire. Kitty se uita la șofer, nefiind În stare să se adune sau să-și stăpânească bătăile nebunești ale inimii. Șoferul zâmbi: — E amicu’ meu. Azi e prima mea zi. Stă cu mine, ca să nu mă rătăcesc. Bărbatul din spate Începu să muște dintr-un sendviș Împachetat În hârtie. O speria figura lui vicleană, dar se stăpâni. Dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
urâți, și muncitori cu ciocane mișunând peste tot. Acum, după ce se aranjase scena și toate lucrările fuseseră expuse, nu mai părea ieftină, ci stilată. Fiecare dintre galerii avea stilul său unic și cel puțin o piesă care merita pomenită. Modern, nebunesc, neobișnuit, superficial, amuzant, pete mari de culoare, pânze mici În alb și negru, baloane, prostioare, postere, gravuri, picturi murale, instalații... dar și mai uimitor era faptul că toți muncitorii din seara precedentă se transformaseră miraculos În zei și zeițe ale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
Își scoase sandalele și se plimbă desculță prin nisip, gândindu-se cum i s-ar fi scufundat picioarele În zăpadă dacă ar fi rămas În New York. Se Întinse pe nisip, acoperindu-se cu pătura albastră, ațipi și visă o cursă nebunească de mașini pe acoperișul unor zgârie-nori futuriști. De data asta, visul nu se transformă Într-un coșmar. Când se trezi, vântul Îi suflase tot părul pe față și continua să țină ochii Închiși. Poate că dorm Încă, imediat se va
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
și că abia ne-am cunoscut, zise Ted. Dar, pentru numele lui Dumnezeu, vino cu mine În Malibu săptămâna asta! Gândește-te și sună-mă mâine la prânz, zise el, Întinzându-i cartea lui de vizită. Nu faci niciodată lucruri nebunești? Niciodată, șopti Kitty timid, dar licărul din ochii ei spunea altceva. Continuă să-l tachineze. Cu cât era ea mai dură, cu atât se aprindea Ted mai tare. Diane Îi privea pe furiș, era evident că se simțea puțin ciudat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
scape aproape fără să vrea, roșind. Am Întâlnit un tip extraordinar. Vocea ei părea pe jumătate fericită, pe jumătate tristă. — Și... care-i problema? Întrebă Giulia. Cunosc sportul asta, e imposibil să se Îndrăgostească cineva nebunește, fără să fie ceva nebunesc de aiurea la mijloc. M-a fermecat, mi-a zis că e disponibil de Sf. Valentin, după care mi-a mărturisit că are o prietenă În Europa. Am avut o aventură superbă, care ne-a luat pe amândoi prin surprindere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
trei cupluri cu o căsnicie așa-zis perfectă. Și de toate s-a ales praful. Adică e bine când nu-ți Îndeplinește Dumnezeu rugăciunile, nu? spuse Carmen ironic. Imaginează-ți ce dezastru ar fi fost dacă ar Îndeplini fiecare dorință nebunească! — Cred că unii dintre cei ce par niște nemernici sunt mai puri și mai integri decât cei care par perfecți, cu viețile lor aparent desăvârșite, zise Kitty. Pentru că nu se abat de la codul lor. Oamenii perfecți - precum majoritatea celor căsătoriți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
actualul sanctuar, împrumutase ceva din sobrietatea unui ritual sacru, în care melcii (și nu era vorba de unu sau doi, ci de nouă sau zece) se lăsau cotropiți de furnici (care erau, cu siguranță, mii) într-un fel de sacrificiu nebunesc încheiat cu o metamorfoză aiuritoare și anume: odată ce furnicile se înfruptau din carnea băloasă și mai mult ca sigur magică a melcilor, se grăbeau să urce spre o scorbură minusculă aflată pe trunchiul copacului cu cruce, intrau cu băgare de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
un vizual care nu crede în puterea privirii. Menirea ei reală este aceea de a focaliza energia necesară schimbării, saltului dincolo de masca nedorită a oglindirii. Cu cât stagnarea este mai umilitoare și agitația mai stearpă, cu atât speranța este mai nebunească. Schimbarea mult dorită în ordinea lucrurilor întârzie. Privirea în oglinda din ce în ce mai încețoșată începe să semene cu uitarea de sine, cu o translație neașteptată de planuri, cu o descindere în lumi irecognoscibile, percepute ca uriașe iluzii optice. Prezențele fizice sunt mereu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1504_a_2802]
-
zic „ăsta sînt eu” și să izbucnesc În lacrimi, ziceam „ăsta e el” și o luam la fugă. În acele zile de Început, și mai ales după ce norocul mi-a croit drum spre etajul principal, mi-am făcut un program nebunesc și, cu excepția momentelor cînd foamea Îmi dădea ghes să ies În lume ca să scormonesc după mîncare, mi-am folosit cea mai mare parte a orelor nopții citind și plimbîndu-mă prin librărie și mi-am petrecut cea mai mare parte a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
din lume. Viteza obținută a fost de 20,5 km pe oră. Inițial, poliția hotărâse că nu se poate depăși viteza de 12,4 km pe ora, cea de 17 km pe ora, avută În vedere de organizatori, fiind socotita ... "nebunească". * Busola magnetică poate fi Înlocuită cu succes de lăptuca sălbatică, o plantă considerată, pe drept cuvânt, drept „busola vegetală". Când este Încălzită suficient de soare, frunzele ei se dispun pe verticală, cu muchiile pe direcția nord-sud și cu fețele spre
Caleidoscop by Liliana Novac () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91742_a_93361]
-
Și-a sprijinit capul pe pernă. A închis ochii și câteva lacrimi i s-au scurs pe obraz... A deschis ochii și a început să gâfâie dupa aer... Undeva în sfrăfundul minții lui, coșmarul continuă. Încercă să-și potolească bătăile nebunești aleinimii. Inima i se mai liniști... A revenit în realitate... Se gândi că poate câțiva pași prin cameră, aveau să-l facă să uite acel vis îngrozitor. S-a sucit s-a tot răsucit în pat și, cu ochii închiși
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
de dement s-a aruncat marea istorie asupra noastră și cât ne mai hăituiește ea până în ziua de azi. Iar asta a ieșit la suprafață în romanul lui Attila nu dintr-o frescă, ci dintr-o țesătură de mici istorii nebunești și tragice, dintr-o puzderie de amănunte (cum ar fi un horn înfundat), dintr-un cuvânt brutal sau dintr-o tăcere. Să trec la prietenia lui Attila cu Filip Florian. N-o să-mi descriu acum entuziasmul pentru Degete mici și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2170_a_3495]
-
Iulie a trecut ca o halucinație, ca un singur diapozitiv cu o piațetă pustie și un bloc dărăpănat. In august am plecat în tabără la Budila cu mai mulți colegi din clasă, și în acest cuvânt, Budila - budă, closet, cloacă nebunească și împuțită, dar și gigantic Buddha zâmbitor, cu pleoapele coborâte, înconjurat de un nimb de perle și flacără vie -, e concentrat totul. Niciodată n-am înțeles cu adevărat ce s-a-ntîmplat atunci. Au fost imagini și emoții, dar în ce fel
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
abundenței în mâini, își scorojeau în frig ipsosul roz, lustruit. Atunci am simțit junghiul acela în stomac, mi s-au muiat picioarele și-am căzut, sau m-am lăsat în genunchi. Mai fusesem acolo! Știam fiecare fereastră în scânteierea ei nebunească! Intrasem cândva pe poarta cea neagră! Mi-am simțit țeasta explodîndu-mi 17 în țăndări și am luat-o la fugă strigând, până ce totul s-a-ntunecat în jurul meu. A trecut mai mult de o lună de-a-tunci, și răul n-a
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
ca o floare atroce. Era frumos în aceeași măsură în care era abominabil, pentru că oroarea sa era învelită într-un veșmânt feeric, de neuitat. Fiecare segment de la fiecare picior îi era colorat altfel, în cele mai iridiscente, mai carnavalești, mai nebunesc de vesele culori. Toracele îi era de purpură viorie, chelicerii din cel mai scîn-teietor turcoaz, pântecul de culoarea delicioasă a ciclamei, cu perișori ca acel verde care abia se-ntinge în galbenul lămâilor, cu filiere roze și aproape invizibile inele
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
a ei nu era una foarte mare! oftă Henry. Altfel femeia ar fi ajuns pe orbită. — Ei bine, toate astea nu fac altceva decât să dovedească un lucru, zise Betty, privind jumătatea plină a paharului. Poate că Eva face lucruri nebunești, dar îi trece repede. — Doamnei Portway nu i-a trecut așa de repede, spuse Wilt, refuzând să se lase consolat. A stat în spital șase săptămâni, iar grefele de piele nu i s-au prins. De atunci nici măcar nu se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
arătă încurcat. — Pare ciudat ca o asemenea femeie să se lase omorâtă de domnul Wilt fără să i se opună mai serios, zise el gânditor. — Mie mi se pare incredibil, întări domnul Morris. Mai mult, sugerează un grad de vitejie nebunească pe care comportamentul lui Henry în cadrul catedrei nu m-ar fi făcut să-l ghicesc vreodată. Singurul lucru pe care-l pot lua în considerare este acela că în momentul faptei era într-o stare de nebunie. Sergentul Yates se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
foarte mult, șapte-opt ore pe zi, și-mi umpleam jurnalul cu fragmente delirante de versuri și cu note de lectură, între care mai intercalam fragmente de vise și fraze scurte despre Gina. O visam aproape în fiecare noapte.Era ceva nebunesc în (totuși) liniștea mea în privința ei. Nu puteam să cred că nu se va întoarce la mine. Scriam, mi se pare, pe zece ianuarie: "Viață orientată spre exterior. Nu mai regăsesc decât cu drumul care duce spre centru, spre mine
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
baie. Ai să le citești în paralel cu cine știe ce carte polițistă. Peste câteva mii de ani vor fi și ele praf și pulbere, în condițiile astea, să-ți propui tu, un om, o ființă căreia i s-a dat șansa nebunească de a exista și de-a reflecta asupra lumii, să ajungi doar un geniu este umilitor, este infim. E ca și când ai lăsa totul baltă și te-ai cufunda din nou în pădure. În fiecare om există posibilități față de care ambiția
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]