1,014 matches
-
2008, p. 80. 342 Canoanele de reprezentare figurativă se răsfrângeau și asupra modului de înfățișare a clasei conducătoare, a divinităților și suveranilor. Aceștia erau redați într-o postură hieratică, figura faraonului considerat zeu fiind surprinsă la vârsta unei "tinereți eterne", nemarcate în nici un fel de factorul timp. (Cf. Kazimierz Michalowski, op. cit., p. 204). 343 E. H. Gombrich, Istoria artei, Pro Editură și Tipografie, București, 2007, p. 55. 344 Facem referire la reforma religioasă și artistică instituită în timpul faraonului Amenofis al IV
by Adrian Stoleriu [Corola-publishinghouse/Science/1040_a_2548]
-
că ergativul este un "caz diferit de absolutiv, dar corelativ cu acesta, selectat pentru exprimarea agentului verbelor tranzitive, în timp ce absolutivul este selectat pentru subiectul verbelor intranzitive și pentru pacientul verbelor tranzitive; în general, ergativul este cazul marcat, în timp ce absolutivul, cazul nemarcat." În cea mai importantă lucrare românească dedicată acestei probleme 178, autoarea preia, în general, opiniile lui R.M.W. Dixon 179, pe care le sintetizam și noi, în continuare. "O limbă este ergativă - consideră autorul amintit anterior - daca subiectul unui verb
[Corola-publishinghouse/Science/84963_a_85748]
-
tip acuzativ, cît și de tip ergativ. În sintaxa, termenul ergativ este folosit pentru a descrie o structură actanțială, spre deosebire de acuzativ. "Ergativitatea este o structură în care pacientul (actant secund) construcțiilor bi-actanțiale (tranzitivitate) e cel care furnizează (prin intermediul absolutivului, caz nemarcat) actantul unic al construcției intranzitive, contrar structurii limbilor acuzative care rezervă această funcție agentului, adică primului dintre cei doi actanți ai construcției tranzitive. Ergativitatea rezidă deci în marcajul primului actant al construcțiilor tranzitive."181 În schimb, "termenul acuzativ descrie în
[Corola-publishinghouse/Science/84963_a_85748]
-
detaila mai departe; - debitul fistulei, care se stabilizase la cantitatea de 350 ml în 24 de ore; - concentrația mare de fermenți în lichidul drenat; - influențarea stării generale a bolnavului, apărînd semnele incipiente de insuficiență renală, prin creșterea ureii sanguine, oliguria nemarcată încă, dar existentă; - comunicarea fistulei cu calea pancreatică principalăși, nu în ultimul rînd, - începerea necolaborării bolnavului, în ceea ce privește recuperarea conținutului drenajului, pe care îl recuperam prin introducerea sa pe sonda Einhorn, pe care o montam zilnic în stomac. Înainte de a descrie
Pancreatectomiile by Ionescu Alexandru () [Corola-publishinghouse/Science/91855_a_92354]
-
varietatea structurilor atestate într-un model unic. Elipsa trebuie pusă în relație cu o serie de alte concepte, cu care se învecinează sau se confundă mai mult sau mai puțin: locul vid, suprimarea, implicitul, subînțelesul, zeugma, punerea în factor, nespusul, nemarcatul, marca zero etc. Au fost identificate și descrise diferite forme sintactice ale elipsei: elipsa lexicală, gapping (= omisiune n.n.), sluicing (= scurgere n.n.), island (= insulă n.n.) etc. (...) Mizele elipsei sunt multiple: în morfosintaxă: nu există oare scheme frastice care s-ar afla
Condensarea lexico-semantică by Emil Suciu [Corola-publishinghouse/Science/925_a_2433]
-
document O.N.U. semnat la Montreal la 1 martie 1991 prevede marcare chimică a explozivilor pentru a se facilita identificarea explozivilor plastici (de exemplu pentru combaterea sabotării aeronavelor). Prin aceasta convenție se urmărește limitarea utilizării ilegale a explozivilor plastici nemarcați, deoarece aceștia nu pot fi detectați, iar achiziționarea lor de către teroriști pune grav pericol securitatea aviației civile și nu numai; v. Rezoluția nr. 46/51 a Adunării Generale O.N.U., din decembrie 1991, solicită tuturor statelor să "prevină pregătirea
by Gabriel Toma [Corola-publishinghouse/Science/1082_a_2590]
-
plecând de la tradiția istorică și de la importanța economică a unei îndeletniciri multiseculare, traversa critic prezentul, spre a oferi sugestii pentru viitor, precum, în primul rând, utilizarea și generalizarea stupilor sistematici 2. Parcă spre a-și dovedi vrednicia și priceperea încă nemarcate de implacabila trecere a anilor, la 15 aprilie 1854 el se adresa, printr-un memoriu înaintat vicepreședintelui Sfatului Administrativ Extraordinar al Moldovei, care preluase și atribuțiile executive ale domnitorului Ghica (autoexilat la Viena), reluând de fapt chestiunea necesității și utilității
[Corola-publishinghouse/Science/1576_a_2874]
-
comune au loc periodic incidente violente între autoritățile centraficane și comunitățile locale de păstori sudanezi, care se deplasează în zona graniței cu Republica Centrafricană. Ciad - Niger - deși au un lung tronson deșertic de frontieră comună de 1.175 km., în parte nemarcat corespunzător, nu au înregistrat incidente frontaliere majore. În 2006 însă, guvernul de la Niamey a anunțat expulzarea celor 150.000 muncitori ciadieni arabofoni, sub motivația incidentelor provocate de aceștia în relațiile cu populația autohtonă, aspect care a tensionat raporturile bilaterale. Libia
Lumea arabă - un spațiu geopolitic intermediar by Cezar Teclean () [Corola-publishinghouse/Science/1590_a_3052]
-
fiert apă. = șEl a făcutțapa să fiarbă. dar și de verbe tranzitive: Și-a construit o casă. = $El a făcut, plătit$$ oamenii să-i construiască o casă. În planul expresiei, în paradigma termenilor corelativi ai diatezei, diateza activă este termenul nemarcat; • din structura sintagmei pe care se întemeiază lipsește morfemul de diateză; raportată la sintagme cu morfemul-pronume reflexiv, sau cu morfemul-verb auxiliar, s-ar putea vorbi de un morfem Ø, propriu activului. Maria îl iubește pe Andrei. activ - Ø Maria se
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
verbale, indicativul intră în opoziție, în planul expresiei, prin structura fonetică-prozodică a formelor sale sau prin condiționarea lor sintactică. Astfel, în opoziție cu imperativul, mod verbal marcat de o intonație particulară (determinată de semnificația sa), prezentul indicativ este un timp nemarcat fonetic: (tu) taci/taci! (tu). Opoziția dintre cele două forme de timp-mod se extinde și la structura lor morfologică, prin realizarea concretă a dezinențelor personale -i, la prezent indicativ, -ă sau -e, în funcție de tipul de flexiune al verbului, la imperativ
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
persoana a II-a, opoziția conjunctiv/imperativ: tu să cânț-i/cânt-ă!). Opoziția conjunctiv/imperativ se răsfrânge și la nivel fonetic: imperativul este, în acest sens, o formă verbală marcată - de o intonație particulară, în timp ce conjunctivul rămâne neutru sub acest aspect, nemarcat. În forma de perfect, opoziția directă se stabilește între conjunctiv, pe de o parte, și viitorul anterior al indicativului și potențial-optativul perfect, pe de alta: (eu) să fi cântat/ voi fi cântat aș fi cântat Auxiliarelor voi, vei etc. (de la
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
se opune în mod direct indicativului prezent (timp cu care are în comun tema verbală), la nivel morfologic, la nivel fonetic și la nivel sintactic. La nivel fonetic, opoziția se realizează printr-o intonație specială care caracterizează imperativul, indicativul rămânând nemarcat, din acest punct de vedere: cântă! (tu)/(tu) cânți; cântați! (voi)/cântați... La nivel sintactic, opoziția se manifestă în felul în care se desfășoară în plan sintagmatic relațiile sintactice dintre imperativul unui verb-predicat și termenii realizând diferite funcții sintactice. Relația
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
este de asigurare a disponibilității zonale și temporale a produsului. Marca distribuitorului - Acțiunea de marcare este inițiată de intermediari (cei care asigură distribuirea produsuluiă. În acest caz, identificarea producătorilor nu se poate realiza. Achiziția Marketing și auditul în marketing produselor nemarcate de producător se face la prețuri mici și pentru un nivel de calitate specific tipului de vector de distribuție (centru comercială. Marcarea produselor de către intermediari are ca scop dezvoltarea de acțiuni de promovare mai eficiente, utilizarea unui adaos comercial propriu
MARKETING şi AUDITUL în MARKETING by Costel MIRONEASA () [Corola-publishinghouse/Science/1601_a_2941]
-
a existenței care, în virtutea semnificației sale politice, tinde să valorizeze modestia, caracterul moderat, understated, al trăirii. E cu atât mai mult un spațiu al libertății și al emancipării, cu cât își ilustrează aspectele cele mai puțin organizate, gesturile simple și nemarcate. Angajamentul politic al interpretării lui Michelet, cel care sublinia figurile retragerii, ale intimității și ale trăirii private a pasiunii, îl ajută pe Rosetti să descopere un palier inferior al vieții, consumat în afara marii Istorii și populat de micro-conduite efemere. Cu
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
plecare către o Împlinire nouă, cu adevărat umană. Altfel spus, ne stă În putință să reevaluăm etapele parcurse În procesul nostru de civilizare și să Încercăm să refacem drumul Într-o altă manieră, care să ne potențeze o devenire spirituală nemarcată de excesele agresivității. O altă provocare, nu mai puțin importantă, rezidă din faptul că, dacă este Într-adevăr dificil să ne pronunțăm asupra naturii fenomenului violenței, nu putem să nu constatăm că acesta Însoțește - mai mult, caracterizează - Întreaga noastră istorie
Peripatethice by Sorin-Tudor Maxim () [Corola-publishinghouse/Science/1800_a_3164]
-
secunde. Ceea ce dovedește că fata a fost supusă învățării. Schimbările impresionante ale comportamentului ei sunt ilustrate în figura 2. Eliminarea erorilor. (La prima încercare, copilul se uită, greșit, sub treizeci și șase de cărți și oferă și alte răspunsuri incorecte, nemarcate pe grafic, înainte de găsirea bomboanei sub a treizeci și șaptea carte examinată, erorile sunt treptat eliminate până când, în cadrul probelor a noua și a zecea, copilul oferă doar un răspuns, ducându-se direct la cartea corectă.) 5.2.2. Patru factori
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
semnificația schimbării unei situații narative nu poate fi întotdeauna obținută pornind de la gradul de dinamică a modului de a nara dezvoltat în operă. Dimpotrivă, fiecare roman are propriul standard care determină ce deviație de la situația narativă dominantă va fi considerată "nemarcată" și care va fi considerată "marcată" și astfel semnificativă pentru interpretarea romanului. Tranzițiile abia perceptibile de la situația narativă personală la cea auctorială care sînt atît de importante pentru interpretarea romanului Procesul ar fi mult mai puțin semnificative în contextul dinamicii
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
a opiniilor personajului la persoana întîi, în calitate de ființă umană și de artist (la care sînt făcute mai multe referiri pe parcursul narațiunii) este inclusă în interpretarea poveștii. Dacă această poveste ar fi scrisă la persoana a treia, distanța narativă ar rămîne nemarcată și nesemnificativă, după cum arată un scurt experiment de transpunere. Timpul trecut "era" nu ar însemna că aceste viziuni au fost abandonate. Doar opiniile diferite ale personajului principal, și anume pictorul, precum și cele ale unui narator auctorial ar putea fi puse
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
structurală. Acest lucru poate fi demonstrat prin faptul că în asemenea fragmente referința pronominală poate alterna în mod constant între "el" și "eu" fără nici o consecință pentru sensul acestor pasaje. Cu alte cuvinte, opoziția persoana întîi persoana a treia este nemarcată aici. Lipsa ciudată de semnificație semantică a variației referinței pronominale în cadrul prezentării conștiinței poate de asemenea să fie observată astăzi în romanele care aderă destul de puternic la stilul narativ convențional. Un exemplu revelator este romanul Herzog al lui Bellow, în
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
interior sau tacit (cu sau fără ghilimele) alternează cu forma la persoana a treia a stilului indirect liber ("O, ce farsă!") și cu relatarea auctorială a gîndurilor ("Se gîndi la Parnell."). Trecerea de la timpul prezent este aproape la fel de subtilă și nemarcată ca trecerea de la referința la persoana întîi la referința la persoana a treia. Timpul trecut este timpul narativ al relatării auctoriale a gîndurilor și al stilului indirect liber, iar timpul prezent este acela al monologului interior. Prezentul apare de asemenea
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
cu acelea ale personajului din roman. Într-unul dintre romanele recente ale lui Max Frisch, Montauk (1975), alternarea referinței la persoana întîi cu referința la persoana a treia pare să fie folosită de la început pînă la sfîrșit într-o formă nemarcată, ceea ce este specific, într-un fel, fragmentelor de prezentare a conștiinței. Această formulă produce o tensiune foarte stranie între prezența unui narator la persoana întîi personalizat și situația narativă personală cu referința sa la persoana a treia, care este una
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
a schimbării referinței de la persoana a treia la persoana întîi depinde de sfera în care se produce această schimbare la nivelul personajului-narator sau la cel al personajului-reflector. Cînd conștiința este prezentată prin intermediul unui personaj-reflector, această schimbare a referinței este practic nemarcată. Prin urmare, rămîne probabil nesesizată de majoritatea cititorilor. Analiza perspectivei a dezvăluit de asemenea o conexiune cu opoziția mod. Acolo este evidentă existența unei corespondențe strînse între perspectiva internă și modul dominat de personajul-reflector, pe de o parte, și o
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
situația sa momentană, inclusiv reminiscențele evocate de această situație. Prin urmare, lumea exterioară prezentată într-un monolog interior apare doar ca un reflex în conștiința personajului la persoana întîi. Din moment ce distincția dintre referința la persoana întîi și a treia este nemarcată, așa cum a fost explicată aceasta în capitolul 4.8.2487, în contextul redării conștiinței și absenței unui personaj-narator, tranziția de la sectorul situației narative la persoana întîi la acela al situației narative personale pe cercul tipologic are loc în mod subtil
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
special în primele capitole (de exemplu Proteus și Lestrygonii), apar pasaje mai lungi consacrate redării conștiinței, în care referirile la persoana căreia îi aparține acea conștiință alternează între "eu" și "el". Această schimbare indică faptul că opoziția persoană a devenit nemarcată în zona tranziției dintre situația narativă la persoana întîi și situația narativă personală de pe cercul tipologic. Această schimbare este vizibilă, de asemenea, în frecvența formei impersonale, care este non-distinctivă în relație cu opoziția persoană, și în predominanța construcțiilor infinitivale și
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
Trăsăturile implicate în acord Trăsăturile implicate în acord în română sunt genul, numărul, persoana și cazul. Trăsăturile de gen, număr și persoană, care sunt legate de identificarea referentului, sunt numite trăsături phi (engl. phi-features). Trăsăturile phi pot fi marcate sau nemarcate, specificate sau nespecificate. De pildă, în engleză genul și numărul nu sunt specificate la adjectiv, persoana nu este specificată la verb la marea majoritate a formelor, numărul nu este specificat la verb decât la anumite forme ș.a.m.d.: (9
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]