1,403 matches
-
apoi doi ani de Frontul de Est, în Serbia, Galiția și România și pentru curajul deosebit a primit o înaltă distincție bavareză: Ordinul Militar Maximilian Iosif de Bavaria („"Max Joseph, Rex Bajoariae"”), echivalentul ordinului prusac Pour le Mérite și titlul nobiliar, care îi permitea să prefixeze numelui său Leeb cu cuvintele "Ritter von" (Cavaler de). În 1916 a fost promovat maior, apoi în 1917 s-a întors pe Frontul de Vest, unde a luptat până la sfârșitul războiului. În perioada interbelică a
Wilhelm Ritter von Leeb () [Corola-website/Science/325999_a_327328]
-
valorice, voit apăsate de batjocură, umilire și ricanare: flașnete, urși, călușari, paparude. Pe targă, pe saca, pe dric. O văduvă, și după șaptezeci și doi de ani de singurătate, continuă să pună pe masă tacâmuri alese, întotdeauna douăsprezece, credincioasă "până la habotnicie" prejudecăților nobiliare în care s-a încăpățânat să se păstreze. Sau la care nu se gândise că ar putea renunța. Personajele se reinventează pe sine și se legitimează la vitalitatea propriilor îndrăzneli. Deși îndărătul acestor creaturi grave, burlești, absurde, sublime, vulgare, odioase
Ideea totalității by Cornelia Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/15047_a_16372]
-
din sudul Italiei, cu concentrări de averi la puțini și cu o sărăcie pe măsură la ceilalți."(pag. 20) Diferența, e, se înțelege, una de status, așa cum apare el în studiile lui Max Weber. Moștenit sau dobândit, transmis pe filiera nobiliară sau câștigat meritoriu, el influențează direct mentalitățile, până la a genera tipuri umane fixe. Cu alte cuvinte, beneficiarii versus cei care devin. Cu toate diviziunile, subdiviziunile și idiosincraziile pe care le generează: ariviști, parveniți, performeri sociali sau culturali, entertaineri și conți
Slavici, managerul nostru by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/9351_a_10676]
-
falsă, iar răspunsul dat lui Napoleon, de neluat în seamă. Nu și răspunsul împăratului la întrebarea sarcastică a unei marchize sau ducese referitoare la strămoși: Doamnă, în familia mea eu sunt strămoșul. Mutatis mutandis, victoria asupra bolii este supremul titlu nobiliar. Ucigătoarele flori de mină din corp A venit ziua controlului medical. Într-o marți, în acel aprilie prietenos, cum spuneam, al anului 2006. Fix zece zile hotărâsem să rezerv micii probleme medicale, de la diagnostic și până la vindecare. Nu aveam timp
Diagnostic by Mirel Cană () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1368_a_2725]
-
părtinitoare îngăduite de legi șchioape, care amplifică mita și furturile. Se pleacă din "subterane", dominate de baroni locali și moguli ce alcătuiesc "oligarhia românească actuală" care sfidează cu bolizii lor de zeci de mii de euro și cu alte însemne "nobiliare". Munca la negru și alte moduri de câștiguri ilicite se practică peste noul Cod al muncii, iar "la suprafață" se ajunge prin spălări perpetue de bani negri. Baza piramidei sociale crește cu șomeri parțiali ori excluși social, lucrători sezonieri, țărani
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
singular și distinct într-o mulțime încă prea puțin diferențiată. Cei care aveau proprietate și mai ales proprietăți întinse și aveau grijă de protejarea și de perpetuarea moștenirii aveau nevoie de documente sau hârtii care să ateste proprietatea și titlurile nobiliare. Cei care erau săraci și dependenți de proprietățile celor avuți și ar fi fost tentați să părăsească o comunitate în căutarea unei vieți mai puțin mizere trebuiau marcați și identificați cu zona de cuprindere a unei proprietăți. Statul care se
[Corola-publishinghouse/Science/2357_a_3682]
-
istoric și om politic român, avocat, publicist, membru fondator (1866) al Academiei Române. A fost unul dintre fruntașii mișcării naționale a românilor transilvăneni. A fost căsătorit cu Ana Balint, fiica lui Simion Balint (n. 1810 - d. 1880), descendent al unei familii nobiliare de preoți din Vima Mică (Țara Lăpușului), prefect al Legiunii Arieșului și revoluționar român alături de Avram Iancu. A avut trei fii: Enea, Alexandru și Nerva. Împreuna cu fratele său Zaheu Hodoș, cu vărul său, Alexandru Papiu Ilarian și cu frații
Iosif Hodoș () [Corola-website/Science/307234_a_308563]
-
Existau doctori în politică, doctori în afaceri, chiar și doctori în sport. Puneai „Dr.“ pe cartea de vizită înaintea numelui, și te simțeai inclus în lumea bună, parcă ți se decernase un premiu la Uniunea Scriitorilor sau moșteniseși un titlu nobiliar de la unchiul din Franța. Familia „Doctorilor“ păstra ramificații în toată țara, oamenii se recunoșteau și se salutau discret, ca-n legămintele de sânge ale sicilienilor. „Să trăiți, dom’ doctor!“ I-am zâmbit portarului, examinând cum se cumințește. Puterea legitimațiilor ăstora
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
pe robinetul din aur masiv, apa curgea în mii de picături prețioase, împroșcate pe porțelanul alb. Te încerca un amestec de milă și mândrie, poate și de curiozitate (ce scria pe biletul distrus?), ca într-o poveste oribilă, cu familii nobiliare și cumsecade, care încep în negura istoriei și se termină sub ochii tăi, într-o baltă de sânge. Pe-al treilea computer se înghionteau câțiva malaci cu mutre patibulare: un soi de milițieni aduși la zi, fără chipiu, dar cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
dar tare mi-e teamă că Europa asta o fi cam tulbure - spusese moș Onofrei când intraseră pe șleahul plin de târgoveți și de neguțători al Albei Iulia, străbătut uneori la galop de câte un grup de oșteni cu blazoane nobiliare ungurești. Unii priveau lung trăsura cu Însemnele Moldovei, dar vederea doamnei și a copilului dinăuntru liniștea orice tresărire. În a șasea zi de drum Însă, toate se Întâmplaseră deodată. Pe drumul ce leagă Viena de Graz, doi gentilomi călare, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
al mării, aducând culorile lumii de afară. Pe Canal Grande treceau bărci cu pânze, Încărcate cu fructe și stofe, poate proaspăt aduse de pe vreo corabie ancorată În Golful San Marco, lângă insula Giudecca. Câteva gondole negre, lucioase, cu blazoanele familiilor nobiliare Înscrise cu semne aurite, săltau pe valurile ușoare venite din larg. Pe Rialto se auzeau glasurile negustorilor, mai mult ca un murmur acoperit de tarabele Înșirate de o parte și de alta a podului. Orașul se trezise de mult. Era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
Frassetti se transformase În căsătorie. Contele Matteo nu acceptase la Început, dar aflase că Oană nu fusese doar un student eminent al Universității din Padova, dar era și fiu de căpitan de oaste, ceea ce reprezenta, și În Veneția, un rang nobiliar remarcabil. Mai mult, În 1459, pe tronul Moldovei urcase Bogdan, fiul lui Alexandru cel Bun, prieten de familie cu căpitanul Oană, Încă din vremea bătrânului voievod. Cosmin primise o scrisoare oficială, din partea domnitorului, și una neoficială, mult mai caldă, din partea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
Vatican. Cosmin observa, cu mirare, că lucruri dificile puteau fi soluționate relativ ușor În noua lume În care pătrunsese, iar lucruri neînsemnate deveneau extrem de greu de Împlinit. Deși contele aprobase plecarea lui Cosmin, pentru scurt timp, În Moldova (problema posesiunilor nobiliare nu-i era indiferentă), se iviseră două obstacole. Întâi, nu putea pleca fiindcă Fabiana era Însărcinată. Apoi, nu putea pleca fiindcă ducea cu el taine ale Apărătorilor, iar orice deplasare În Europa, fără misiune și fără escortă, era imposibilă. Devenise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
cere În căsătorie nu-l părăsise nici o clipă, cu atât mai mult cu cât retragerea contelui Matteo din Senat lăsa un loc liber, pe care ambițiosul cavaler l-ar fi putut obține dacă ar fi intrat Într-o veche familie nobiliară. Ceea ce nu era deloc dezagreabil, până la urmă, mai ales că sentimentele lui pentru Fabiana fuseseră Întotdeauna foarte calde. Prezența lui Alexandru Însă Îl neliniștea. Era ceva ascuns, ceva rebel și Încăpățânat În acest copil. Aflase și că Între palatul Frassetti
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
zguduise În trăsură, pe drumul spre Veneția, când Își dăduse seama că fratele lui dispăruse În atacul de la Albești. Nimic nu se schimbase de atunci. Acceptase lecțiile de scrimă cu Fabio Foscolo nu fiindcă avea de moștenit numele și titlul nobiliar al familiei Frassetti, ci pentru că, În adâncul adâncurilor sufletului său, visa să răzbune cândva atacul din noaptea aceea. Și mai visa că această răzbunare avea să-l aducă pe Ștefănel Înapoi. Nu Își dorea spada și nici nu credea că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
și străbătuseră drumul spre sud sub protecția nopții. Erau doar nouă. Călăriseră uneori pe drum, alteori, când auziseră zgomote, prin pădurile din jur. Remarcaseră trăsura oprită În fața unui han. Nu era o trăsură deosebită și nu purta Însemnele nici unei case nobiliare. Dar era prăfuită ca după un drum lung, și Înăuntru avea urme de sânge. Căpetenia celor nouă iscoade, faimosul spadasin Genki Tachibana, rămase pe gânduri. Se părea că trăsura plecase din Kyoto În timpul luptelor care se dăduseră cu o noapte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
față de cel care îl dăruise. Atunci când Franțea vinde o jumătate de sat, vânzarea este întărită de domn și nu de fostul său stăpân, față de care nu mai avea nici o obligație. Cetele boierești de la noi nu pot fi confundate cu banderiile nobiliare din Europa apuseană. Alcătuirea cetelor boierești nu se face pe baza legăturilor de vasalitate, lucru aproape imposibil dacă ținem seama de mărimea domeniului boieresc. Câțiva boieri mari ar fi putut să dăruiască pământ unor oameni, în schimbul serviciului militar, dar majoritatea
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
împace vremelnicește, împărțind-o cu ele, până când va putea lua de la ele înapoi ce le va fi dat"... Într-adevăr, Petru cel Mare zise bătrânul Stransky s-a străduit și a reușit primul să exploreze și să utilizeze slăbiciunile democrației nobiliare poloneze. A intervenit în alegerile regale. A trimis trupe în sprijinul unor grupuri nobiliare din Seim. A influențat și manipulat lucrările acestui parlament medieval, Seimul. A arestat și lichidat pe unii deputați ostili Rusiei!... Iar țarul care a continuat și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
le va fi dat"... Într-adevăr, Petru cel Mare zise bătrânul Stransky s-a străduit și a reușit primul să exploreze și să utilizeze slăbiciunile democrației nobiliare poloneze. A intervenit în alegerile regale. A trimis trupe în sprijinul unor grupuri nobiliare din Seim. A influențat și manipulat lucrările acestui parlament medieval, Seimul. A arestat și lichidat pe unii deputați ostili Rusiei!... Iar țarul care a continuat și amplificat acțiunile sale a fost Ecaterina cea Mare... Totuși, Rusia n-a îndrăznit să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
și îl ridicam în brațe, dându-mă îndărăt, până la baie, o cameră însorită cu fereastră estică ce dădea spre curte. Comisarul și Einhorn, amândoi cam neglijenți, îi dădeau de furcă omului de serviciu. Dar pentru oameni de un asemenea rang nobiliar se făceau concesii. Înțeleg că aristocraților britanici încă li se îngăduie prin lege să se ușureze pe roțile din spate ale trăsurii, dacă așa au poftă. Deci, Doamna Einhorn nu prea avea ce face în legătură cu podelele ude. Uneori, când Bavatsky
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
avea obiceiul să gătească pentru vreun prieten, la el acasă. Se vizita cu nevasta șefului de hotel de la Symington, cu bijutierii, cu Vletold care era furnizorul comercianților cei mai de vază - el le vindea fructierele cele mai greoaie, cu însemne nobiliare, de mărimea unui țambal și sosierele cât nava argonauților. Mai era prietenă și cu văduva unui tip care era implicat în Scandalul Teapot Dome*, care creștea câini de cursă. Și tot felul de indivizi din ăștia. Pentru prietenii noi care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
cat și revenind, la fel de indecis, la baza scărilor. Măi, să fie! se frământă el, nedumerit. ... observați (custodele Georgescu abuza de acest verb, exhibându-l într-un veritabil tic, după socoteala Poetului) decorațiunile heraldice interesante de pe câmpul scutului, caracteristice sigiliului familiei nobiliare a Corvineștilor. Mai cu seamă, observați (iar...?) misterul, mistica simbolisticii numerelor patru, reprezenând pământescul, teluricul, profanul, omenescul; și cinci, reprezentând dezideratul transcendentului, al destinului, desăvârșirea, cerescul, orizontul, spiritualitatea și sacralitatea. Of, of, of și-un pantof! Apoi..., apoi ochii Avocatului
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
Lucrețiu manifestă milă și înțelegere: ei nu știu ce fac, nici de ce se comportă astfel, deoarece ignoră că învățăturile lui Epicur i-ar putea elibera. -13- Hedonismul tragic. Cum anume? Evitând să creadă că aceste ficțiuni citate anterior definesc plăcerea. Nici particulele nobiliare, nici aurul, nici medaliile, nici funcțiile, nici posedarea unor obiecte nu duc la pacea sufletului și a trupului. Plăcerea reală, adevărata voluptate, satisfacția autentică, jubilarea veritabilă rezidă în această lecție simplă: un trup care nu suferă, un suflet care cunoaște
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
Cambridge, care murise cu cinci ani în urmă, la puțin timp după ce refuzase un OBE1. (Motivația oficială fusese că nu era de acord cu sistemul de decorații, dar ziarele speculaseră că se simțise jignit pentru că nu-i oferiseră un titlu nobiliar.) — Mă tem, Teresa, am întrerupt eu conversația, că tatăl doamnei Hart se numea de fapt Ronald. Și nu a „inventat inflația“, cum spui tu, ci a elaborat o teorie importantă conform căreia există o legătură între inflație și așteptările consumatorului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
care a precedat națiunea, nefiind identic cu ea. Până în secolul XVIII, opina istoricul, oamenii se raportau la cadrul religios, statal, social, apartenența etnică nefiind una relevantă. Omului medieval îi era total străin sentimentul patriotic, o construcție artificială fabricată de propaganda nobiliară din secolul XIII. Cercetătorul însuși n-a renunțat la termenul de națiune medievală, însă l-a utilizat în exclusivitate din rațiuni tehnice, ca instrument. Istoricul polonez B. Zientara a răspuns colegului său din Ungaria prin ample studii pe această temă9
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]