1,058 matches
-
Noapte de vară Elena Marin Alexe De pe nori încet coboară Brațe negre si inerte Împletind sub raza clară Pânze aurii incerte S-au ascuns ca la comandă Păsărele prin tufișuri Și-ntr-o liniște deplina Se cufundă prin frunzișuri Doar privighetoarea tristă Mai dă glas durerii mute Și in liniștea de taină Inima stă s-o asculte Mai târziu in crucea nopții Pacea somnului coboară Și-aș mai
Noapte de var? by Elena Marin Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83243_a_84568]
-
zâna Viorică care, scoțând noaptea capul pe frunzare, începuse să părăsească palaturile de sub pământ. Neclintiți, bărboșii erau doar niște oale de ogeag. Câmpul se depărta nelămurit spre pâlcul de salcâmi ; o ciocârlie înălța triluri dintr-o trompetă de argint ; ochind păsărelele ce se strecurau în tufele de sânger, hultanii mici își tremurau aripile în văzduh. Iată-l și pe cel mare : fâlfâind, trece prin umbra brumată a unei arături. Cu smocuri de rogoz, se ivi deodată Balta Popii. O coloare delicată
Podu vechi by Marcel Tanasachi () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91578_a_92863]
-
prin iarbă, apăreau flori frumoase ca niște steluțe, flori parfumate și de jurîmprejur erau copăcei care primăvara se îmbrăcau în flori delicate de culoarea zăpezii și a soarelui, iar spre toamnă se încărcau de roade bogate. Pe crenguțele lor veneau păsărelele care cântau atât de frumos, încât copiii se opreau de multe ori din jocul lor ca să asculte. - Ce veseli și fericți suntem aici! Strigau ei. Dar, într-o bună zi, se întoarse omul rău care fusese plecat pentru mai mult
Poveşti de adormit nepoţi by Moraru Petronela () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91533_a_92363]
-
și vorbeau din amintiri despre frumusețea acesteia. Ce fericiți eram acolo! Apoi veni primăvara și țara întreagă se umplu de floricele și de păsări cântătoare. Numai în grădina omului rău încă mai era iarna. Acolo n-aveau chef să cânte păsărelele, căci nu erau copii care să le asculte, iar copacii uitară să mai înflorească. Singurii pe care îi încânta această stare de lucruri erau Zăpada și Gerul. - Primăvara a dat cu totul uitării grădina asta, așa că aici putem trăi tot
Poveşti de adormit nepoţi by Moraru Petronela () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91533_a_92363]
-
nu s-a încumetat vreodată nici să și le dorească. Jordan se înhăitase de copil cu un vânător ambulant de păsări, cu care cutreierase Balcanii, ungând crengile copacilor cu clei din fiertură de boabe de vâsc. Seara strângeau recolta de păsărele epuizate, cu picioarele înțepenite și aripile vlăguite de fâlfâit zadarnic. Îi povesti despre vulpi ce-și lăsau piciorul însângerat în capcană, ca o ofrandă adusă libertății. Despre biberi, vânați în Siberia pentru testiculele lor din care vracii extrăgeau "castoreum" un
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]
-
vedea zi de zi un impunător paznic ce stă parcă acolo din vremurile deja apuse. Vei putea admira, odată intrat, în dreapta, o pădurice de un verde deschis; vei avea imediat ocazia să asiști la un recital... e vorba despre nenumaratele păsărele ce își dreg care mai de care glasul spre a impresiona și a convinge. Vom mai face câțiva pași și vei putea avea în fața ta statuile unor personalități legendare ale neamului nostru, statui ce sunt martorele atâtor ierni și primăveri
Reflexii de lumină, inocenţă şi magie by Petronela Angheluţă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91757_a_92397]
-
Când totul va-nverzi iară! Iarna aspră Iarna noastră e cam aspră, Nu putem ieși din casă; Afară e ger cumplit, Totul este amorțit. Ferariu Elena - Violeta Școala Gimnazială Dumbrăvița Stihuri pentru toamnă Friguroasă și ploioasă, Venind, fluturând și alungând Păsărele frumușele și insecte mititele, De la noi... * Mincinoasă, dar voioasă, Lingușind, mințind și înșelând, Vine să ne-anunțe că sosește-n țară! Of, iară?... Cu frunzele arămii Și cu copacii zurlii, Vine pe la noi în țară, Să ne îmbuneze iară De
Reflexii de lumină, inocenţă şi magie by Petronela Angheluţă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91757_a_92397]
-
-l informeze Invalidul: Steaua Română 1 525; Concordia 1 325; Creditul Minier 820; Radio 200; Mica 870; Letea 700; S.T.B. 1 410; Consolidada trei la sută, una mie nouă sute treizeci și cinci virgulă treizeci... Lasă-te de iordane! se ofuscă plutonierul. De păsărelele din colivie te-am întrebat. Nu le-am auzit întorcându-se. Au fost la bal as-noapte. Așa-i că da! Bine zici! se bătu peste frunte plutonierul. A fost chiolhan mare la Prefectură... Pentru o clipă, plutonierul amuți, aprins ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1475_a_2773]
-
la asta, trebuie să intrăm în vârsta pozitivă". Îl pune să învețe desenul din care dobândește sentimentul formei, singurul drum pentru a ajunge să dobândească fondul. Și metoda de învățare este ingenioasă pentru a le avea. Îl face să deseneze păsărele de hârtie în toate pozițiile și proiecțiile, căci păsărelele, înafară de a fi obiecte de volum, sunt forme geometrice. Și plimbări zilnice, căci mergând te instruiești mai bine. Se oprește imediat, don Avito, ridică o piatră de jos și zice
Dragoste şi pedagogie by Miguel de Unamuno [Corola-publishinghouse/Imaginative/1414_a_2656]
-
pune să învețe desenul din care dobândește sentimentul formei, singurul drum pentru a ajunge să dobândească fondul. Și metoda de învățare este ingenioasă pentru a le avea. Îl face să deseneze păsărele de hârtie în toate pozițiile și proiecțiile, căci păsărelele, înafară de a fi obiecte de volum, sunt forme geometrice. Și plimbări zilnice, căci mergând te instruiești mai bine. Se oprește imediat, don Avito, ridică o piatră de jos și zice: Privește, Apolodoro aruncă piatra de ce cade? Și cum micuțul
Dragoste şi pedagogie by Miguel de Unamuno [Corola-publishinghouse/Imaginative/1414_a_2656]
-
comportament formalizat determină și astăzi superstițiile. În ziua de Anul nou nimeni nu doarme, că tot anul va fi somnoros; nu da împrumut, și cine n-are bani atuncea va fi tot lipsit./ Se crede că dacă mănîncă cineva nouă păsărele numite "pescărași", acela nu va îmbătrîni./ E bine ca tot omul să aibă inel în deget, ca să nu se lege blăstămurile de el - sau ale lui de alții./ Cînd ai bucurie mare, să te ferești, că ai să dai de
Citește și nu mînca by Ana-Maria Popescu () [Corola-journal/Journalistic/16370_a_17695]
-
care s-a dovedit o experiență ne-cesară, posibilă și în unele privințe performantă.Pe sce-na de dimensiunile unei sufragerii modeste și în sala cu cca 5o de locuri, unde iarna miroase a lemne de foc, iar vara se aude ciripitul păsărelelor, vă asigur că Ne-nea Iancu nu se simte deloc rău.Prezentate la pa-chet criticilor cu ocazia Zilelor Teatrului Ariel aceste spectacole ne-au arătat un mod onest de a-l înțelege pe Ca-ragiale,respectându-l, iubindu-l. De unde altfel
Un experiment viu by Doina Papp () [Corola-journal/Journalistic/9616_a_10941]
-
Lanark. Ea încălecă peste tartan zicînd: — Nu, eu ar trebui să stau aici. Dar vibrațiile... n-or să-ți facă rău? Ea rîse. — Sînt sigură că n-or să-mi facă nici un rău. E o vibrație plăcută. — Eu pun mereu păsărelele pe motor, zise șoferul. Le încălzește. Duse apoi două țigări la gură, le aprinse, și-i dădu una Rimei. Lanark se instală morocănos în celălalt loc. — Te simți bine acum? o întrebă șoferul. — O, da, zise Rima. Sînteți foarte amabil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
da, zise Rima. Sînteți foarte amabil. Șoferul stinse lumina și continuă să conducă. Zgomotul motorului îi împiedica să vorbească fără să țipe. — în clubul de pudding, deci? îl auzi Lanark pe șofer zbierînd. — Nu-ți scapă nimic. Ciudat că unele păsărele au un stomac ca ăsta și-s totuși sexy. De ce mergeți la Unthank? — Prietenul meu vrea să lucreze acolo. — Cu ce se ocupă? — E pictor - artist. — Nu sînt pictor! strigă Lanark. — Artist, deci? Pictează nuduri? — Nu sînt artist! Rima rîse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
deasupra, dar și partea laterală. Ce să mai vorbim de muzică! Pena dirija perfect, cu mișcări de aripi leneșe, până și măsurile de patru timpi, pe când Mircea... Nici măcar "Melc, melc, codobelc" n-ar fi putut să dirijeze. Pena cânta "Somnoroase păsărele" scoțând la sfârșitul fiecărui vers un fel de mici țipete ciudate: "i-o, i-o, i-o", iar când spunea "Noapteeeeee buuuuuu-năăăăăă!" pe toți îi apuca căscatul. Acum toți copiii înșirați în fața tablei erau deja pionieri și salutau solemn, stângaci
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
băiețelul își revine. Doar obrăjorii îi mai sunt foarte galbeni, de parcă ar fi de ceară. Mama, tata și copiii se-ntorc acasă. Plimbarea le-a făcut, tuturor, foarte bine. Aerul proaspăt și curat, liniștea parcului, frumusețea și mireasma florilor, cântecul păsărelelor îi fac să se simtă, acum, mai odihniți, mai plini de veselie și mai sănătoși. La taote bucuriile acestei seri s-au mai adăugat două: o păpușică mare aproape cât Sorina de înaltă și frumoasă și o mașină, ce-i
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
Al arborilor cânt, Ca salutări de duhuri În munte tremur blând. Se leagănă-acum paseri Pe flori cu blând miros, Beau rouă și mă-ntreabă Daca mai sânt voios. Eu râd cu vălurele Ce se-ncrețesc de vânt, a O, spuneți, păsărele Povestea-vă cântând. b Spuneți-ne, o paseri, Povestea-vă curând. c Povestea voastră, paseri, Spuneți-mi-o curând. Spuneți-mi-o poveste O paseri! mai curând. {EminescuOpVIII 418} COR DE FLĂCĂI, PĂSTORI, FETE (departe, apoi din ce în ce mai aproape ) 2262 a
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
în fiecare dimineață. Ne-am obișnuit atât de mult cu aceste lucruri mici încât le considerăm de multe ori firești, credem că ni se cuvin, uitând că sunt oameni care nu pot vedea lumina soarelui, care nu pot auzi cântecul păsărelelor, care nu se pot deplasa. Atunci când mulțumești sufletul tău se deschide și pacea și bucuria îți cuprind inima. În viața noastră de zi cu zi trebuie să ne dăm seama că nu fericirea ne face recunoscători, ci recunoștința ne face
Trăieşte viaţa pe care o iubeşti! by Alexandra Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91668_a_93006]
-
ta. 8. Respectă echilibrul dintre a dărui și a primi „ Când dai, la început dai din ceea ce ai, apoi, de la un moment dat dai din ceea ce ești”(Arsenie Boca) Fiecare dimineață ne așterne la picioare cele mai minunate daruri: cântecul păsărelelor, parfumul florilor, căldura soarelui , dulceața fructelor și toate vin spre noi liber, fără să aștepte nimic în schimb. Întreaga natură participă la acest joc al dăruirii și al primirii. Viața este o energie ce curge asemeni unui râu, fără oprire
Trăieşte viaţa pe care o iubeşti! by Alexandra Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91668_a_93006]
-
pe o hârtie pentru mine deocamdată. — Doar atât? — Păi, am auzit că a dispărut. — Poți să-mi spui și mie cum de-ai auzit? — Haide, Bruno, de ce te tot ascunzi după deget În legătură cu asta? Uite, mi-a ciripit și mie păsăreaua mea, e bine? Poate dacă aș ști un pic mai mult, aș putea fi de ajutor. — Bernie, În departament sunt acum două cazuri fierbinți, iar tu pari să fii amestecat În amândouă. Asta mă Îngrijorează. Dacă te face să te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
toacă îl împresura pe Selin de peste tot ca loviturile de grindină, iar în rafalele de bătăi seci se distingea doar prin rezonanța nobilă a metalului același prim dangăt de clopot venit de undeva de foarte departe. Când tăceau toate, lăsând păsărelelor dreptul de a stăpâni liniștile văzduhului, dangătul acela repetat la infinit tot mai venea... Venea? își puse deodată întrebarea, sau era în el, în capul lui, în urechile lui. Allah, il Allah, asta simțise și Mahomed El Fatîh când cucerise
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
chicotit, îmi leg patinele cu degete sleite, tremurânde, ies apoi în frigul de-afară și mă țin după după ele, mai întâi în vârful picioarelor, pe pontonul din scânduri, iar apoi mă lansez pe gheață după un întreg stol de păsărele - un buchet de șikse, o ghirlandă de copile creștine. Sunt atât de căzut în adorație, încât dorința mea e mai presus de erecție. Puțulica mea circumcisă e pur și simplu zgârcită toată de-atâta venerație. De vină o fi groaza
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
și lățos moțăie la căldura soarelui. Cu un ochi deschis alene o zărește pe stăpâna lui, ca imediat să pornească în întâmpinarea ei dând vesel din coadă la vederea mâinii întinse pentru mângâiere. Marius face agale câțiva pași, ascultând ciripitul păsărelelor în timp ce un miros puternic de cetină proaspătă și rășină îi umple nările. Se oprește pentru câteva clipe. Privește lung în depărtare, dincolo de peluza verde și grădina mărginită cu arbuști bine îngrijiți, către conturul inegal, dar plăcut, al crestelor muntoase încă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
tine. Dumnezeu să te apere. Își iau la revedere, apoi medicul pleacă grăbit. Un lung șir de ambulanțe tocmai intră în curtea din fața spitalului. Zgomotul motoarelor și scrâșnetul roților sparg liniștea, tăiată până atunci doar de foșnetul vântului și ciripitul păsărelelor, în mii de cioburi, ca un vas de porțelan scăpat pe jos. Câteva infirmiere apar în hol, zorind să iasă pe ușă. Afară, Marius o vede pe sora Maria cum ajută grijulie un soldat să se așeze pe targă. Ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
fi aflat pe prispa casei, la ceasurile înserării. În timp ce soldații din plutonul de execuție așteptau tăcuți cu arma la picior, el își lăsase ochii în jos, uitându-și privirea către iarba grasă și strălucitoare sub lumina puternică a soarelui. Două păsărele săreau una peste alta, băteau repede din aripioare, ca apoi să se oprească iar, ciripind neîncetat. Fericite, indiferente la drama de lângă ele, își disputau un viermișor găsit în pământul scos din groapa proaspăt săpată. A tresărit puternic, când peste gândurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]