1,326 matches
-
teritoriului la care România a fost obligată să renunțe cu un an Înainte, când Armata română a fost nevoită să abandoneze Basarabia XE "Basarabia" și a fost umilită de către inamicii săi barbari și partenerii lor „care au adăugat cristicei noastre răstigniri, iudaica lor ofensă”. Când Basarabia XE "Basarabia" va redeveni românească și „când vom fi izgonit dintre noi liftele străine”, atunci se va auzi o voce profetică ce va spune: „Basarabia ești răzbunată”. Pogromul de la Iași a fost absorbit de imensul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
Cosmosul ar trebui să se zgâlțâie și să se cutremure din temelii înainte ca măcar un singur om să poată fi transformat. — Așadar credeți că nu ne putem schimba? — Pavel a fost un geniu când și-a dat seama că răstignirea e lucrul cel mai important, și ce curaj pe el să facă un simbol popular din cruce! Evanghelia e atât de pompoasă și plină de autoimportanță. — Pompoasă! — La Pavel putem auzi vocea unui om care gândește, a unui om cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
toate florile și toți pomii încep să înflorească. PAȘTELE reprezintă una dintre cele mai importante sărbători anuale creștine, care comemorează evenimentul fundamental al creștinismului, Învierea lui Iisus Hristos, considerat Fiul lui Dumnezeu în religiile creștine, în a treia zi după răstignirea Sa din Vinerea Mare. Data de început a Paștelui marchează începutul anului ecleziastic creștin. Există unele culte creștine care nu sărbătoresc Paștele. Data celebrării Paștelui are la bază două fenomene astronomice: echinocțiul de primavară și mișcarea de rotație a Lunii în
Carusel, nr. 15, Anul 2014 by Boţ Sorin- Petronel, Acatincăi Erika-Maria () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91783_a_107382]
-
dobândă i-a transformat pe comercianții și bancherii evrei în monopoliști ai operațiunilor de creditare care acordau împrumuturi suveranilor, castelanilor, nobilimii, consiliilor municipale, orășenilor. Autoritățile publice au adoptat față de evrei o atitudine bivalentă, pe de o parte, îi culpabilizau pentru Răstignirea lui Iisus Christos, pe de altă parte, fiindcă recurgeau deseori la serviciile lor și beneficiau de substanțiale încasări fiscale, nu se grăbeau să satisfacă cerința instanțelor ecleziastice de a-i marginaliza, mai ales că Biserica însăși în această vreme a
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
înfățișează ca o făptură care, fiind martor atât la geneza cât și la extincția universului, ratează destinul cristic. Întocmai ca în Duhovniceasca lui Arghezi ("Am fugit de pe Cruce, / Ia-mă-n brațe și ascunde-mă bine. //), poetul ignoră mântuirea prin răstignire "Fășii de lumină caută gândind / Sfârșitul lumii. Rar se sting și se aprind... Așa era... așa era întâiul ceas. / De nu m-ar fi chemat, pe cruce aș fi rămas. // 78 În prima strofă a poeziei Parafă..., el se simte
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
lor sunt însă vagi și lacunare. Mai temeinic ar fi să afirmăm că prozatorul l-a gândit pe Ladima ca arhetip al lui Eminescu prin medierea a două scheme, cea a abuliei poetului și cea a suferinței cristice din momentul răstignirii. Necrologul, scris de către contemporani și inserat în primul epilog al romanului, devine ilustrativ în acest caz: "Unul dintre cei mai mari poeți ai timpului...hrănit cu oțet, fiere și dezgust de contemporani, a dus tăcut țeava rece pe inima caldă
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
cărtăresciene sunt În corespondență cu figurile Apocalipsei. Este o rescriere care te obligă să citești „versetele” din cele două cărți Împreună, pe două coloane. La Mona Chirilă, În UBUcurești, din nou mi s-a părut evident tot un arhetip creștin, răstignirea. În viziunea regizoarei, personajul ubuesc, „descreierisitul”, personaj al lagărului, este, totodată, un personaj cristic. Vă amintiți, el coboară pe o scară pe lemnul căreia rămâne Încremenit Într-o clară imagine a răstignirii, este depus apoi În mormânt (În scena teribilă
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
s-a părut evident tot un arhetip creștin, răstignirea. În viziunea regizoarei, personajul ubuesc, „descreierisitul”, personaj al lagărului, este, totodată, un personaj cristic. Vă amintiți, el coboară pe o scară pe lemnul căreia rămâne Încremenit Într-o clară imagine a răstignirii, este depus apoi În mormânt (În scena teribilă În care depunerea se identifică cu lecția de anatomie), după care urmează episodul Înălțării. Pe de altă parte, Corin, tu definești anarhetipul ca fiind În contra logicii, dar ce te faci cu toate
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
jos sau pun eu mâna pe cuțitul ăla. Mariedl întoarce cuțitul. În sfârșit, iarăși cuminte și ascultătoare, Mariedl. Ești o muritoare bunuță pentru bunul tău tată, numai că proastă. Deci Ghinionul este Razia. Adică scotocitul. Smotocitul cuvintelor, cuiburi pe jar, răstignire, semafor, roșu și permanent în fața ochilor: Tatăl. Și ghinionul smulge din harnicul semafor roșu. Așadar un verde de trecut peste tot. Verde, și peste pârleaz cu tatăl, au gândit ei. Peste pârleaz și pe lângă cârciuma societății omenești. Și, apoi tocmai
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
puterea, cu aceeași senină ignoranță. Pe de o parte Atena și Roma, pe de alta - Ierusalimul și Bizanțul. Pericle versus Constantin, Aristotel contra Tertulian, democrația agorei în competiție cu statul totalitar creștin, idealul păgân al palestrei spulberat în numele venerării unei răstigniri. Două lumi, două idealuri, două universuri, două moduri de a gândi. Falii se tot adâncesc în societate. Marc Aureliu și Diogene din Oenanda reprezintă posturile avansate ale unei epoci care se scufundă... Noua gândire se caută dar încă nu se
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
justifică un anumit număr de puncte comune. S-ar putea spune că doctrina creștină e o gnoză care a reușit, ipoteza stă în picioare. Cu atât mai mult cu cât Isus urcat la ceruri și înviat a treia zi după răstignire rivalizează în minuni cu Simon Magicianul care survolează cerul Romei, Marcu care farmecă femeile transformând conținutul cupelor în sânge virtual sau Vasilide susținând că Isus recurge la farmece pentru a face ca Simon din Cirene să fie răstignit în locul său
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
nimeni. în timp ce imaginea lui Isus ispășește și moare pe cruce, când Simon din Cirene își dă ultima suflare în locul celui crezut mort pentru a răscumpăra păcatele oamenilor, Isus rânjește liniștit spre cerul regăsit în timp ce clona lui metafizică urca spre locul răstignirii... Sau cum poate fi cineva dezolat de apologetica creștină! Vasilide este inițiatorul unei erezii numită docetism. Pentru adepții acestei opțiuni - care justifică strania prezență a lui Simon din Cirene lângă Răstignit - Isus s-a născut, a murit și a înviat
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
Răstignit - Isus s-a născut, a murit și a înviat numai în aparență. îVasilide afirmă că numele Fiului lui Dumnezeu în timpul acestei mistificări este Caulacau). Docetul crede că, în timpul morții sale - cel puțin în care cred ceilalți -, Isus asistă la răstignire amestecat în mulțime. Râzând de festa jucată tuturor - pentru eternitate... - 2 - Certitudinea indiferenței. Convertirea gnostică asigură invizibilitatea gnosticului. Puterile lui Isus, alias Caulacau, stau bineînțeles mărturie în acest sens și arată și ce beneficii se pot obține din așa ceva! Vasilide
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
și, mai apoi, reîntoarcerea la viața normală... Spiritul Liber desemnează contururile primei filosofii europene coerente. Acolo unde alții propun teze diverse, multiple sau chiar contradictorii, el efectuează variațiuni, desigur, dar întotdeauna pe aceeași temă: ființa-zeu a omului, divinitatea sa după răstignirea lui Isus a plătit pentru toate păcatele lumii, ale tuturor bărbaților și femeilor, și asta pentru totdeauna. Din acea zi, nu mai e posibilă sau imaginabilă nicio faptă păcătoasă. Negativitatea e suficientă în viața de toate zilele, unde se manifestă
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
viață creștină așa cum ne‐ a învățat Mântuitorul. Cu ficare păcat pe care‐ l facem devenim asemenea celor care strigau să‐L răstignească pe Iisus. Creștinismul s‐ a întemeiat în două etape sau în două chipuri: 1.În chip nevăzut la Răstignirea Mântuitorului pe cruce prin Jertfa Sa. 2.În chip văzut la Pogorârea Duhului Sfânt când în urma predicii Sfântului Apostol Petru s‐au botezat trei mii de suflete și astfel s‐a format prima comunitate creștină. Duhul Sfânt a coborât în
INVATATURI NECESARE UNUI BUN CRESTIN by Stefan MAXIM () [Corola-publishinghouse/Science/538_a_853]
-
Îi fură puterile, zădărnicindu-i astfel victoriile precedente. În cele din urmă, Baruh Își află un aliat de nădejde În Isus din Nazaret, singurul pe care Naas nu-l poate seduce; de aceea, ca să se răzbune, trebuie să-i determine răstignirea. Expresia clasică a mitului Sophiei aparține variantelor valentiniene ale mitului 29. Cu riscul de a repeta unele lucruri, le vom examina una cîte una. Potrivit versiunii lui Irineu, Sophia este ultimul eon al Dodecadei. Deși are un soț, pe Theletos
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
stăruie și mai mult asupra prăpastiei care desparte Credința de Lege. Opozițiile sînt extrem de tăioase: Legea este definită drept „un blestem”43, În vreme ce Credința este o „binecuvîntare”44. Cristos și-a eliberat credincioșii din robia Legii, plătind prețul enorm al răstignirii 45. Legea nu era inutilă; Însă, după venirea Mediatorului, se Împlinise făgăduința de adevăr conținută Într-Însa46. Prin urmare În Isus Cristos Credința a abolit Legea 47, astfel Încît botezul creștin șterge toate deosebirile de rasă și de sex și face
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
rămîn „corporale”; abia după secole de corporalitate subtilă ființa cunoaște o „a doua moarte”, care desăvîrșește distrugerea substanței corporale 36. Cele două noi capete de acuzare Împotriva origeniștilor se referă la sfîrșitul domniei lui Cristos și la a doua sa răstignire: „Cristos va fi crucificat Într-o zi din cauza demonilor și a crimelor spirituale comise de Puterile superioare”37. Un al doisprezecelea cap de acuzare este menționat tot de către Teofil, Într-o scrisoare din anul 402: potrivit origeniștilor, Dumnezeu nu este
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
cu struguri. Uneori crucea e pusă la începutul și la sfârșitul textului sau chiar în centru, rândurile fiind scrise între brațele ei. În câteva cazuri inscripțiile au fost săpate pe cruci de piatră. Pe o gemă din Constanța întâlnim scena răstignirii lui Isus, iar la picioarele crucii, de o parte și de alta, pe cei 12 Apostoli. Pe un opaiț din Constanța este reprezentat Isus Cristos între Apostoli. Inventarul materialelor arheologice aferente cultului paleocreștin constituie, în ansamblul lor, proba concretă a
Elemente ale prezenţei paleocreştine în necropolele din Sciţia Minor (secolele IV-VI) by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100982_a_102274]
-
să scrie". Al egiptenilor și grecilor, după inventarea scrisului. Vitraliile, basoreliefurile și statuile au transmis creștinismul unor comunități de analfabeți. Aceștia n-aveau nevoie de un cod de lectură iconologică pentru a înțelege "semnificațiile secundare", "valorile simbolice" ale îngenuncherii, ale Răstignirii sau ale triunghiului trinitar. Aceste imagini și ritualurile cărora le erau asociate au afectat reprezentările subiective ale spectatorilor lor și, prin acest fapt, au contribuit la formarea, menținerea sau transformarea situației lor în lume. Căci a transmite un ism nu
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
o pânză colorată. Așa cum o ostie este mai mult decât o bucată de pîine. Iar operația estetică este la fel de misterioasă ca Euharistia: transsubstanțierea unei materii în suflet. Aceasta nu este o planșă de lemn ceruită și pigmentată, aceasta este o Răstignire. Carne și sânge. Speculum est Christus (Gaspar Schott, 1657). Oglinda face să strălucească lumina veșnică, iar reflexiile ei sunt asemeni unor ostii 30. Metaforă efectivă, care funcționează ca un criteriu. Confesiunile creștine care admit sau nu prezența reală a lui
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
calitățile formale ale imaginii, desprinzându-se de mesajul ei informativ și transfigurativ, fac să apară, pentru o nouă privire, o valoare a redării independentă de valoarea de redat; când comanditarul unui tablou sau a unei fresce nu mai vrea o Răstignire sau o Naștere, ci un Bellini sau un Rafael. Căci artistul se naște odată cu autorul, creație târzie și tipografică a paginii de gardă din cartea tipărită. În așteptarea noțiunii de proprietate, cea de personalitate intelectuală și artistică decurge din noile
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
fără să profite de faptul că are pe spatele său un rege atât de mare. El este icoana al acelui „El trebuie să creas-că iar eu să mă micșorez” (In 3,30), al lui Ioan Botezătorul (oh, severul comentariu la răstignire al lui Matthias Gru-newald...), al acelui „numai lui Dumnezeu slavă” al lui Gio-vanni Calvin, al acelui „ad maiorem Dei gloriam” al lui Grigore cel Mare, însușit de Ignațiu de Loyola... Probabil nimeni nu se gândea la măgar, atunci când îi cântau
Măgarul lui Cristos : preotul, slujitor din iubire by Michele Giulio Masciarelli () [Corola-publishinghouse/Science/100994_a_102286]
-
ar putea fi considerată o simplă reprezentare a picturii de gen, specifică perioadei din care face parte artistul. Mielul înfățișat în centrul imaginii, evocă prezența unui profund mesaj simbolic, accentuat atât prin poziția încrucișată a labelor 127, făcând aluzie la răstignirea lui Iisus Hristos, cât și prin crearea unei atmosfere meditative încurajate prin subtilul joc de lumini și umbre, toate acestea amintind parcă de celebrul verset biblic " Iată Mielul lui Dumnezeu, Cel ce ridică păcatul lumii" (Ioan, 1, 29). Privite în
by Adrian Stoleriu [Corola-publishinghouse/Science/1040_a_2548]
-
perspective spre arta religioasă 443, avea în centrul activităților creatoare personalitatea neegalată a lui Pablo Picasso, în ale cărui viziuni artistice aveau să pătrundă și unele influențe din sfera tradițională a artei religioase, în lucrări cu o evidentă semnificație biblică (Răstignirea, 1932). Tot acum, noile forme pictural-spirituale444 ale operelor lui Wassily Kandinsky pun bazele Artei abstracte, asemenea sculpturilor lui Brâncuși, întărind crezul lui Alain Besançon, care avea să susțină că "abstracția este produsul unei mistici, este chiar mișcarea cea mai mistică
by Adrian Stoleriu [Corola-publishinghouse/Science/1040_a_2548]