4,072 matches
-
întâmplate în Europa, unde romantismul s-a nascut dintr-o reacție contrarevoluționara și antifranceză, romantismul portughez este, in asamblu, favorabil revoluției liberale. De aceea, romantismul portughez marchează o ruptură cu trecutul, ca și revoluția politică. Pe de altă parte, originile romantismului portughez sunt mai ales franceze. Influență engleză este trecătoare, cea germană superficială. Unul dintre importanții scriitori romantici portughezi a fost Almeida Garrett. Garrett a fost o figură a vietii mondene din epoca să, făcându-se cunoscut atât prin aventurile sale
Literatura portugheză () [Corola-website/Science/308701_a_310030]
-
Terra" (Călătorie pe meleagurile mele, 1846), "Frai Luís de Sousa" (1843). Primele poeme Cele două poeme narative ale lui Garret sunt scrise sub impresiile exilului, dar stau sub semnul școlii arcadiene. Este vorba de "Camões" (1825), cu care marchează începutul romantismului portughez, și "Dona Brânca" (1826). În primul poem, eroul hoinărește pe străzile Lisabonei, copleșit de dorul iubitei moarte, de nedreptatea regelui care nu-i recompensă poemul; știrea fatală a dezastrului de la Alcácer Quibir vine să pună capăt acestei vieți fără
Literatura portugheză () [Corola-website/Science/308701_a_310030]
-
un prinț maur care luptă sub zidurile cetății Silves, Garret se vrea inspirat de evul mediu, cu pitorescul sau, cu credințele sale în magi și vrăjitori, prin acea tentativă deliberată de a introduce în Portugalia aspectul folcloric și medieval al romantismului englez și german și mai ales prin înlocuirea mitologiei grecești și roamane cu o presupusă mitologie națională și populară. Aceste poeme n-au exercitat o influență imediată. Ele reprezintă trecerea de la arcadism la romantism. Crearea teatrului național Garret ajunge efectiv
Literatura portugheză () [Corola-website/Science/308701_a_310030]
-
Portugalia aspectul folcloric și medieval al romantismului englez și german și mai ales prin înlocuirea mitologiei grecești și roamane cu o presupusă mitologie națională și populară. Aceste poeme n-au exercitat o influență imediată. Ele reprezintă trecerea de la arcadism la romantism. Crearea teatrului național Garret ajunge efectiv șeful școlii romantice portugheze atunci când, în 1836, primește de la guvernul popular septembrist misiunea de a organiza un teatru național. Abandonând tragedia clasică, pe care a cultivat-o în "Catăo", Garret preia de la romantici, prințe
Literatura portugheză () [Corola-website/Science/308701_a_310030]
-
și om politic, Herculano a și-a expus clar gândirea sa politică în nenumărate rânduri și s-a văzut antrenat în diferite polemici de doctrina. Vastă sa activitate jurnalistică este reunită în colecția "Opúsculos". Este promotorul și principalul reprezentant al romantismului portughez, alături de Almeida Garrett. Este autorul al monumentalei lucrări "„Istoria Portugaliei”" ("História de Portugal"). Contemporan cu Garrett, António Feliciano de Castilho n-a fost capabil să depășească arcadismul în spiritul căruia a fost educat. El a rămas un abil versificator
Literatura portugheză () [Corola-website/Science/308701_a_310030]
-
Uma Família Inglesa", "Aș Pupilas do Senhor Reitor" (Pupilele d-lui Rector), "A Morgadinha dos Canaviais" (Moștenitoarea stufăriei), "Os Fidalgos da Casă Mourisca" (Nobilii de la conacul maur). Pe la jumatatea secolului al XIX-lea în Franța se manifestă o reacție împotriva romantismului, mai ales împotriva unui anumit fals idealism și a înfrumusețării fanteziste a realității. Expresia majoră a acestei critici la adresa romantismului se află în românul Madame Bovary de Flaubert. Pe de altă parte, nu e mai puțin adevărat că după 1850
Literatura portugheză () [Corola-website/Science/308701_a_310030]
-
da Casă Mourisca" (Nobilii de la conacul maur). Pe la jumatatea secolului al XIX-lea în Franța se manifestă o reacție împotriva romantismului, mai ales împotriva unui anumit fals idealism și a înfrumusețării fanteziste a realității. Expresia majoră a acestei critici la adresa romantismului se află în românul Madame Bovary de Flaubert. Pe de altă parte, nu e mai puțin adevărat că după 1850 mișcarea romantică din Franța începe să se stingă, supraviețuind doar prin Victor Hugo; ceea ce duce la concluzia că romantismul se
Literatura portugheză () [Corola-website/Science/308701_a_310030]
-
la adresa romantismului se află în românul Madame Bovary de Flaubert. Pe de altă parte, nu e mai puțin adevărat că după 1850 mișcarea romantică din Franța începe să se stingă, supraviețuind doar prin Victor Hugo; ceea ce duce la concluzia că romantismul se plasează în spațiul de timp a primei jumătăți a secolului al XIX-lea. Dar tot în același spațiu de timp se consumă și activitatea unor mari scriitori realiști, ca Stendhal, Balzac și Mérimée. Atât în Europa (Franța, Anglia), mai
Literatura portugheză () [Corola-website/Science/308701_a_310030]
-
Cel mai tipic reprezentant al acestui grup este Abilio Guerra Junqueiro, care s-a format la Coimbra și a intrat apoi în birocrație. A fost ministru al Republicii Portugheze la Berna. El satirizează, ca și Eça, idealul de dragoste al romantismului, în "A Morte de Don Joao" (Moartea lui Don Juan, 1874) și ideologia clericala în "A Velhice do Padre Eterno" (Bătrânețea tatălui din ceruri, 1885). Prin poemele sale pamfletare, Junqueiro a fost o forță activă și dinamizatoare a paturilor mic-burgheze
Literatura portugheză () [Corola-website/Science/308701_a_310030]
-
vii... ale lucrurilor“ - afirmă Otto Benesch), el putând sta, cu cinste, alături de Dürer și Grünewald. Suverana stăpânire a culorii, dar și a compoziției, este ilustrată cu brio și prin lucrarea sa poate cea mai prodigioasă, admirată unanim încă de pe vremea romantismului (de ex. de Fr. von Schlegel), și anume Bătălia lui Alexandru (sau Alexandru îl înfrânge pe Darius la Arbela, 1529, München, Alte Pinakothek), în care dramei omenești din prim‑plan îi răspunde, în fundal, drama cosmică a elementelor, fără ca natura
Albrecht Altdorfer () [Corola-website/Science/334186_a_335515]
-
compozițiile "Rondo Amoroso" și "Balada revoltei" ("Kjempeviseslåtten" în norvegiană)- ultima, o compoziție în două versiuni: una pentru pian și una pentru orchestră simfonică, compusă între 1942-1944, când Norvegia era ocupată de Germania nazistă. Lucrările sale timpurii au o coloratură de romantism târziu, dar ulterior și-a creat un stil propriu, bazat uneori pe șșforme clasice care amintesc de Joseph Haydn sau Wolfgang Amadeus Mozart. Muzicologul Lorentz Reitan îi descrie muzica în felul următor: "Simfoniile sale, de exemplu, sunt studii ale formei
Harald Sæverud () [Corola-website/Science/315865_a_317194]
-
până la sfârșitul secolului al XV-lea), Renașterea (de la sfârșitul secolului al XV-lea până în secolul al XVI-lea), Barocul (de la sfârșitul secolului al XVI-lea până la mijlocul secolului al XVIII-lea), Iluminismul (a doua jumătate a secolului al XVIII-lea), Romantismul (din 1820 până la suprimarea răscoalei din ianuarie 1863 împotriva de Imperiului Rus), Pozitivismul (a durat până la începutul secolului al XX-lea), mișcarea artistică Tânăra Polonie ( între 1890 și 1918), cultura în Perioada Interbelică (1918-1939), Cultura în cel de-Al Doilea
Cultura Poloniei () [Corola-website/Science/329115_a_330444]
-
Trei Barzi ", au devenit liderii spirituali al unui popor lipsit de suveranitate, și au proorocit renașterea sa. Romancierul Henryk Sienkiewicz, care a câștigat Premiul Nobel pentru literatură în 1905, a elogiat tradiția istorică. Este dificil să înțeleagă pe deplin tradiția romantismului polonez și consecințele sale pentru literatura poloneză, fără o cunoaștere aprofundată a istoriei poloneze. În secolul al XX-lea mai multe opere literare poloneze remarcabile au apărut din noul schimb cultural cu mișcarea Avant-Garde. Zona de graniță Kresy din regiunile
Cultura Poloniei () [Corola-website/Science/329115_a_330444]
-
Johan (Jean) Julius Christian Sibelius (n. 8 decembrie 1865 - d. 20 septembrie 1957) a fost un compozitor finlandez din perioada Romantismului târziu, a cărui muzică a avut un rol esențial în formarea identității naționale finlandeze. Esența operei sale rezidă in cele șapte simfonii ale sale. Pe lângă acestea, printre cele mai cunoscute compoziții ale sale se numără "Finlandia", "Suita Karelia (Karelia- sarja
Jean Sibelius () [Corola-website/Science/297871_a_299200]
-
dat seama că muzica lui ar trebui să fie mai mult decât un răspuns colorat la Kalevala , și pe termen lung, a părăsit această sursă de inspirație, cel puțin în ceea ce privește aspectele ei cele mai vizibile. A reușit să "exorcizeze" spectrul romantismului și să devină însuși tipul artistului romantic disciplinat. În acest sens, Sibelius se opune contemporanului său Gustav Mahler. Marea forță a muzicii lui Sibelius rezidă în faptul că din profunzimile ei statice, niciodată sinonime cu imobilitatea totală, izbucnește o considerabilă
Jean Sibelius () [Corola-website/Science/297871_a_299200]
-
importante pentru bătrânul continent. Personalități notabile ale secolului au fost Abraham Lincoln, cel de-al 16-lea președinte al Statelor Unite ale Americii, filantropul și omul de afaceri John D. Rockefeller, Geronimo, liderul apașilor, dar și infamul Jack Spintecătorul. În artă, realismul și romantismul de la începutul secolului au lăsat mai apoi loc impresionismului și postimpresionismului în a doua jumătate a secolului, Parisul fiind capitala mondială a artei. În America școala de pe râul Hudson era proeminentă. Nume importante din pictura secolului al XIX-lea includ
Secolul al XIX-lea () [Corola-website/Science/296603_a_297932]
-
loc impresionismului și postimpresionismului în a doua jumătate a secolului, Parisul fiind capitala mondială a artei. În America școala de pe râul Hudson era proeminentă. Nume importante din pictura secolului al XIX-lea includ: Paul Cezanne (Franța, postimpresionism), Eugène Delacroix (Franța, romantism), Paul Gauguin (Franța, postimpresionism, pictor), Vincent van Gogh (Olanda, postimpresionism), Claude Monet (Franța, realism, impresionism), Renoir (Franța, impresionism), Rodin (Franța, modernism, sculptor). Forma Sonatei s-a maturizat în timpul epocii clasice pentru a deveni principala formă de compoziție instrumentale pe tot
Secolul al XIX-lea () [Corola-website/Science/296603_a_297932]
-
Bizet(Franta,romaantic), Brahms (Germania,romantic), Frédéric Chopin (Polonia, romantic) Franz Liszt(Ungaria), Niccolò Paganini(Italian), Franz Schubert(Austria) Piotr Ilyich Tchaikovsky (Rusia, romantic) Giuseppe Verdi(Italia,romantic) Richard Wagner(Germania,clasic). Pe frontul literar, noul secol este deschis de romantism, o mișcare care s-a răspândit în Europa ca reacție a raționalismului din secolul al XVIII-lea și se dezvoltă, mai mult sau mai puțin, de-a lungul liniilor revoluției industriale, cu tendința de a reacționa împotriva schimbărilor dramatice asupra
Secolul al XIX-lea () [Corola-website/Science/296603_a_297932]
-
și-i lipsește scop moral. Pentru a afișa o combinație de geniu și de gust, care combină ideile și frumusețe, respectiv, muzica trebuie să fie combinată cu cuvinte, ca în cântec și în opera. În secolul al 19-lea, epoca romantismului în muzică, unii compozitori și critici susțineau că muzica ar trebui și ar putea exprimă idei, imagini, emoții, sau chiar o întreagă intrigă literară. Provocând rezervările lui Kant, despre muzica instrumentala, în 1813 Ernst Theodor Amadeus Hoffmann afirmă că muzica
Estetica muzicală () [Corola-website/Science/325994_a_327323]
-
de eroism, ci așa cum respiri; despre confortul material și spiritual și despre teama de a-l pierde; despre tăria omului de a lua totul de la capăt chiar dacă mulți îl consideră nebun; despre ștafeta generațiilor și falsa prăpastie între vârste; despre romantism și realism, idealism și spirit practic." (Alice Mănoiu, Scînteia, 30 noiembrie 1977) "Opțiunea tot mai declarată a marelui public pentru piesele lui Tudor Popescu se datorește dialogului direct și deschis, deseori sclipitor în replică, între oameni ai zilelor noastre situați
Tudor Popescu () [Corola-website/Science/302576_a_303905]
-
între 29 iunie și 3 august 1884. Romanul marchează un moment de cotitură în inspirația lui Jules Verne. După călătoria lunară, înconjurul lumii într-un submarin și în optzeci de zile, autorul începe să înlocuiască intrigile "tehnologice" cu exotismul și romantismul. "" este unul dintre cele patru romane istorico-politice ale lui Jules Verne, alături de "Nord contra Sud", "Drumul Franței" și "Familia fără nume". Acestea din urmă nu au avut parte de un succes prea mare, vânzându-se fiecare doar în 10.000
Arhipelagul în flăcări () [Corola-website/Science/321312_a_322641]
-
deloc, nefiind lumea ta reală ci lumea unei iluzii opuse totalmente lumii tale reale În care viitorul curge către trecut și nu invers cum ar trebui de altfel. 2629. Amintirea este jocul care sfârșește cu Începutul. 2630. Amintirea este esența romantismului și pasiunii. 2631. Amintirea este frunza care revine din căderea toamnei la stadiul de mugure al primăverii, eternizând clipa marii noastre iubiri. 2632. Amintirea este primăvara eternă a vieții. 2633. Amintirea nu poate fi niciodată urâtă, ci viața care curge
Editura Destine Literare by Sorin Cerin () [Corola-journal/Journalistic/99_a_390]
-
pretindă tronurile din Anglia și Scoția, și a încurajat revoltele în numele său și în numele nepotului său Carol (cunoscut ca Prințul Bonnie Carol). Acest lucru a condus la ultima revoltă nereușită din 1745, devenind simbol ironic al revoltei conservatoare și a romantismului. Casa Regală Stuart a dispărut cu moartea Cardinalului Henric Benedict Stuart, fratele lui Carol Edward Stuart, în 1807. Franz, Ducele de Bavaria, este moștenitorul senior curent. Acești monarhi au folosit titlul de "Rege/Regină a Marii Britanii", deși acest titlu nu
Casa Stuart () [Corola-website/Science/330591_a_331920]
-
pe 15 iunie (Mihai) la o distanță de 52 de ani (1837;1889). Dar Înrudirea lor este vizibilă și revelatoare mai ales În planul credinței, În temele abordate de la dragostea față de plaiul natal la marile teme filosofice sub semnul unui romantism robust, dar și al unui pesimism specific. Nu Întâmplător, ambele conștiințe debutează ( Într-un sens mai larg) la o vârstă fragedă, cu poezie Închinata patriei lor: Leopardi cu amplă „Italiei” („O, patrie, văd arcuri și coloane / statui, ruine, turnuri solitare
Editura Destine Literare by Ioan Barbu () [Corola-journal/Journalistic/75_a_298]
-
malurile Elbei în a fost înscris în anul 2004 pe lista patrimoniului cultural mondial UNESCO și revocat în 2009 din cauza construirii unui pod peste Elba. În secolul XIX s-au întâlnit aici pictori, sculptori, autori și muzicieni, reprezentativi pentru începuturile romantismului. Dresda a fost un oraș inovator din punct de vedere economic și unul dintre cele mai bogate orașe din Germania. La momentul actual aici se află cea mai mare așezare de vile din țară. Zonele din jurul Martin-Luther-Platz au apărut la
Dresda () [Corola-website/Science/299926_a_301255]