926 matches
-
rezolvarea problemelor noastre de muncă. - Suntem capabili să ne rezolvăm singuri problemele, replica Dennison, iritat. Grosvenor, care apăsase pe câteva butoane, văzu că pe bandă rulantă din mijlocul mesei încep să sosească mâncărurile comandate. - A! Exclamă el, după ce le adulmecă. Rumeguș prăjit, adus direct din secția de chimie! Miroase grozav! Mă întreb însă dacă s-au depus suficiente eforturi, pentru a face ca rumegușul obținut din lemnul de pe planeta pisicii să fie la fel de nutritiv ca rumegușul adus de noi de pe Pământ
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
pe bandă rulantă din mijlocul mesei încep să sosească mâncărurile comandate. - A! Exclamă el, după ce le adulmecă. Rumeguș prăjit, adus direct din secția de chimie! Miroase grozav! Mă întreb însă dacă s-au depus suficiente eforturi, pentru a face ca rumegușul obținut din lemnul de pe planeta pisicii să fie la fel de nutritiv ca rumegușul adus de noi de pe Pământ. Nu, nu-mi răspundeți. Nu vreau să-mi pierd iluziile despre eficiența secției domnului Kent, chiar dacă nu-mi place cum se comportă. Știți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
Exclamă el, după ce le adulmecă. Rumeguș prăjit, adus direct din secția de chimie! Miroase grozav! Mă întreb însă dacă s-au depus suficiente eforturi, pentru a face ca rumegușul obținut din lemnul de pe planeta pisicii să fie la fel de nutritiv ca rumegușul adus de noi de pe Pământ. Nu, nu-mi răspundeți. Nu vreau să-mi pierd iluziile despre eficiența secției domnului Kent, chiar dacă nu-mi place cum se comportă. Știți, i-am solicitat un pic din spiritul de cooperare despre care se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
junele filozof! exclamă Dennison, cu un zâmbet sarcastic. Apoi adăugă fără ocolișuri: Votează cu Kent, dacă vrei să-ți meargă bine. Grosvenor izbuti cu greu să-și stăpânească enervarea: - Ce-ar putea să mai facă? Să-mi taie rația de rumeguș? Poate că voi candida eu însumi pentru postul de director - aș obține voturile tuturor tinerilor sub treizeci și cinci de ani. La urma urmelor, noi suntem de trei sau de patru ori mai numeroși decât vârstnicii. Democrația cere să fim reprezentați proporțional
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
viridis) și spânz negru (Helleborus niger) Pudra din rădăcina de steregoaie albă (Veratrum album) și steregoaie neagră (Veratrum nigrum) Benzidina Nr. CAS: 92-87-5 Nr. EINECS: 202-199-1 și/sau derivații săi o-Nitrobenzaldehida Nr. CAS: 552-89-6 Nr. EINECS: 209-025-3 Pudra de lemn (rumeguș) ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────── Condiții de restricționare ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────── B Este interzisă utilizarea pentru realizarea glumelor (trucajelor) și farselor sau în obiecte ce pot fi folosite în aceste scopuri cum ar fi de exemplu: bombe cu miros urât, constituient al pudrei de strănutat. Bombele cu miros
EUR-Lex () [Corola-website/Law/148951_a_150280]
-
dorul tău, mai mare decât o diurnă / de bau-bau printre mestecenii / dedați la măsluiri de tiraje, / chem liliacul la fereastra securit.“ „Și câtă zarvă fac la semănat / vânzătorii de spray antilup / (extras din contradicție de stup).“ „Evadat din ceaunul cu rumeguș, / ochii mei singuri își scot / somnul cu penseta mov...“ La aceste ultime versuri, ne putem gândi o viață. Vasăzică, „evadat din ceaunul cu rumeguș“... Probabil, un ceaun mare, ca să încapă poetul. Dar de ce cu rumeguș? E o metaforă pentru mălai
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
fac la semănat / vânzătorii de spray antilup / (extras din contradicție de stup).“ „Evadat din ceaunul cu rumeguș, / ochii mei singuri își scot / somnul cu penseta mov...“ La aceste ultime versuri, ne putem gândi o viață. Vasăzică, „evadat din ceaunul cu rumeguș“... Probabil, un ceaun mare, ca să încapă poetul. Dar de ce cu rumeguș? E o metaforă pentru mălai? Și ochii... cum își scot ei somnul cu penseta? Nu-i doare? Să citim mai departe, poate că textul se clarifică singur: „ ...cu penseta
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
stup).“ „Evadat din ceaunul cu rumeguș, / ochii mei singuri își scot / somnul cu penseta mov...“ La aceste ultime versuri, ne putem gândi o viață. Vasăzică, „evadat din ceaunul cu rumeguș“... Probabil, un ceaun mare, ca să încapă poetul. Dar de ce cu rumeguș? E o metaforă pentru mălai? Și ochii... cum își scot ei somnul cu penseta? Nu-i doare? Să citim mai departe, poate că textul se clarifică singur: „ ...cu penseta mov / care-atât de mult se asortează / cu ghilotina aproape nouă
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
mireasma de crud se trăgea de la mal sau de la sânge. Iar aici Sammler văzuse cândva un șobolan pe care Îl confundase cu un șoricar. Boarea ce se Înălța din acest colț scăldat În lumină electrică aducea cu sine aromă de rumeguș de carne. Acesta era Împrăștiat de ferăstraiele-bandă care treceau prin grăsime Înghețată, prin roșu marmorat sau porfir de gheață și retezau șuierând oase. Încearcă să te plimbi pe aici. Trotuarele erau ceruite cu grăsime. Făcură apoi la dreapta, În jos
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
morții, singur pe o ladă de lemn, în care roiuri de molii cu o foame cosmică devorau cadavrul unui leu pe rotile, depunându-și cu fervoare ouăle în țesuturile destrămate; acolo unde cari minusculi transformau mobilierul și lemnăria casei în rumeguș; acolo unde generații succesive de insecte rezistente, imunizate deja și parcă vitalizate de fumul de pucioasă, sugeau sângele gros și leneș; acolo unde puzderie de limacși devorau materia vegetală pălită de arșiță și spălată de ploi; acolo unde valurile mării
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
civil a fost acum opt minute. Nu, un teatru e construit astfel încât să excludă realitatea interioară și să le permită actorilor să și-o creeze pe a lor. Pereții sunt dubli, din beton, iar spațiul dintre plăci e umplut cu rumeguș. Așa încât nici o sirenă de poliție sau vuiet de metrou să nu poată strica vraja unei morți false pe scenă. Astfel încât nici o alarmă de mașină sau ciocan pneumatic să nu transforme un sărut romantic într-o scenă la care se râde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
a te lăsa În voia imaginației, frumuseții și misterului ficțiunii și limbajului. Pentru mine, toate acestea s-au născut odată cu romanul acela. Ai sărutat vreodată o fată, Daniel? Cerebelul mi se Înfundă În gîtlej, iar saliva mi se preschimbă În rumeguș. — Bine, ești Încă foarte tînăr. Însă este chiar aceeași senzație, scînteia aceea a primei dăți, care nu se uită. Aceasta e o lume de umbre, Daniel, iar magia e un lucru rar. Cartea aceea m-a Învățat că cititul mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
comandant, Subsemnatul mesevist, născut la..., fiul lui și al lui..., donez 100 de dolari lui..., mesevist, fiul lui și al lui..., pentru hrană câini și bile biliard. Domnule comandant, ce fac, domnule comandant, că au fătat șoricioaicele și n-am rumeguș. Ce fac? Toc Biblii din alea? Cearta, după alt anonim Dacă s-au văzut cu puțini mușchi pe ei, au zis că ei sunt cine sunt. Și niciodată nu am umblat cu ei, că n-aveam de ce. Și ei au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
țară. A venit decretul și m-au dat la confecții, la tras la mașină. Cum puneam piciorul pe pedală, rupeam cincizeci de ace. M-am dus la o muncă bărbătească, mecanic de întreținere, apăsam pe un buton și se cernea rumegușul în buncăr. Nu am avut bani, nu puteam lua pensia lu’ mama. Apoi ce să fac, ca privatizat, să stau cu trei sticle și să dau câte o sută de grame în fiecare zi? Se vorbește despre cum faci dragoste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
că se va auzi un fluier și mă voi ridica în capul oaselor și orașul se va fi șters cu totul. Nu-i! De fapt, unii și alții vor căra bucăți din el la magazie, omuleți din polistiren, clădiri din rumeguș presat, multe globuri de sticlă, vor desprinde decorurile, panourile puse să creeze iluzii. Un sfert de lună între două furnale dezafectate, prins parcă în pioneze chinezești, pe hârtie albastră, de întins în debara. Două firme luminoase și restaurantul acela, la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
da, 800. Nu te fă într-o ureche, dai cojoaca și suntem pe zero. În mijlocul munților, noaptea se lăsa ca o ceață. Cobora treaptă cu treaptă, se dilata, se împrăștia printre acele brazilor. La început, noaptea avea culoarea fumului de rumeguș, apoi se făcea verde ca o șopârlă în iarba de coasă. Pe la 8 noaptea devenea vânătă ca o curvă ucisă cu pietre. Pe la 10, era de smoală și-n ugerul stâncilor. Mai întâi, cobora întunericul în vârfuri, apoi pe coroană
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
În timp ce se întorcea spre tejghea, i-am întins paharul: — Mai adu-mi unul, te rog. Ventilatorul începu să miște ușor aerul cald din local, un șervețel zbură pe jos, m-am aplecat să-l iau. Am zărit câteva fire de rumeguș murdar și puțin mai încolo picioarele celor doi jucători. Când m-am ridicat, mi-am simțit capul îngreunat de mișcarea aceea bruscă. Băiatul mi-a pus paharul cu vodcă pe masă. Am băut-o dintr-o înghițitură. Privirea îmi plutea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
era destinată întunericului. Seara am mers în localul unde se vindeau arancini. Am mâncat uitându-mă la televizorul de pe zid fără să aud sonorul, pentru că era acoperit de vocile oamenilor. Lume singurate că cinând în picoare pe un covor de rumeguș și servețele de hârtie unse. M-am întors în stradă, distrat și neputincios, lovind întunericul. Magazinele închiseseră și orașul se îndrepta spre odihnă. Am intrat într-o cabină să telefonez, receptorul era desprins de firul care atârna mort. Am spus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
să plângă în hohote, se aruncă la gâtul meu, cu buzele și nasul ude. Nu mă părăsi. O mângâi pe obraz, dar mâinile îmi sunt rigide, sunt ca niște labe. Respiră pe mine, mă sărută. Gura îi miroase ciudat, a rumeguș, a stomac deranjat. O opresc, opresc răsuflarea aceea care mă scârbește. — Spune-mi că mă iubești. — Termină! Dar își pierduse orice urmă de control. — Nu, nu termin... Se agită pe scaun, sughite. Se aud pași pe scară. Un băiat intră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
uit pe trotuarul de vizavi, mă uit într-o parte și în alta, Italia a dispărut. Mă opresc în pragul unui bar plin de oameni care stau în picioare lângă tejghea, așteptând să se temine furtuna. Se simte miros de rumeguș ud și de ketchup, Italia nu e nici acolo. Acum nu mai știu unde s-o caut, dar alerg, o apuc pe prima stradă care îmi iese în cale și care dă într-o străduță, strâmtă și întunecată, unde ploaia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
de ceață. Am coborât în această gară astă-seară pentru prima oară în viața mea și deja mi se pare că mi-am petrecut toată viața aici, intrând și ieșind din acest bar, trecând de la mirosul de peron la mirosul de rumeguș ud din closete, totul amestecat într-un miros unic care e cel al așteptării, mirosul cabinelor de telefon când nu mai rămâne decât să-ți recuperezi fisele, deoarece numărul format nu dă semn de viață. Eu sunt bărbatul care circulă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
care ard mai încet și produc mai multă căldură. Cipriano Algor se va aproviziona în împrejurimi, va comanda unor tăietori și agricultori câteva care cu lemne de ars, va cumpăra în atelierele și tâmplăriile din Centura Industrială câțiva saci cu rumeguș, preferabil de lemn tare, ca stejarul, nucul și castanul, și pe toate va trebui să le facă singur, evident nu-i trece prin cap să-i ceară fiicei lui, pe deasupra gravidă, să-l însoțească și să urce sacii în furgonetă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
copii, landouri din placaj, împreună cu pleiada de babe, moși, gospodine, în capoate de muselină, diftină sau mătase, imprimate cu trandafiri de-un roșu crâncen pe un fond verde-brotac, burlane, gaziere, lămpi de masă, numărul cinci sau unsprezece, sobe-cizmă, sobe de rumeguș, de motorină, cornize de toate mărimile, glastre cu mușcatele copilăriei, pantofi cu șiret, cu perie și cremă la cutie, marca Eg-gii Timișoara, cutii cu placheuri și ținte de lemn sau de fier, sifoane din sticlă verde protejate cu plase de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
cu limbă și belciug pentru lacăt, destinate recruților, ca după lăsarea la vatră să devină obiecte zburătoare din trenuri sau înșirate pe sârmă și legate de tampoanele ultimelor vagoane ale acelorași trenuri, mingiuțe de mărimea unor sfere de Magdeburg cu rumeguș și îmbrăcate cu poleială roșie sau verde, legate cu elastic pentru speriat domnișoarele prin parcuri, care întotdeauna se plimbau câte cinci la braț, ca reminiscență de pe vremea când făceau zid viu în fata cetăților, firește cu trupurile lor de capre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
avea rost să rămână acest surplus în magaziile imperiale. Surplus? Stăteam în jurul cutiei pe care-l zărisem. Apucă de o șipcă de lemn și o trase în dreapta. Capacul alunecă zgomotos și se prăbuși pe podeaua plină, în mare parte, de rumeguș de lemn. De la aprovizionarea Leverifului. Vezi tu? Leverif va fi un stat. Un vârf de lance în coasta Guvernului. Un avanpost în proclamarea vechiului imperiu! Înțelegeam. Nu chiar tot, dar în mare parte. Se uită împrejur să vadă dacă nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]