1,948 matches
-
tehnică și școlărească - și „periferie”, ce vorbește un idiom nealterat, pur oral, am spune vechi de când lumea. Principala preocupare a lui Camon a fost salvgardarea stabilității „pastișei” sale, evitând fenomenul „respingerii” (cum spune el) din partea italianului din centru a acelui sărman dialect rămas cu totul marginal: o epavă și o rușine. Trebuie spus îndată că, deși schimbă radical motivele acestuia - proiectându-le de la stânga, și nu de la dreapta -, Camon este primul care consideră această lume dialectală a sărmanilor săi părinți drept
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
centru a acelui sărman dialect rămas cu totul marginal: o epavă și o rușine. Trebuie spus îndată că, deși schimbă radical motivele acestuia - proiectându-le de la stânga, și nu de la dreapta -, Camon este primul care consideră această lume dialectală a sărmanilor săi părinți drept „o epavă și o rușine”. A cincea stare este, în orice caz, una dintre reușitele cele mai originale ale prozei din ultimii ani. Camon (după cum își va fi imaginat cititorul parcurgând acest preambul) este și critic. Ultima
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
sau enfant prodige, roman considerat scandalos și nedemn, deoarece folosește și manipulează personaje și evenimente adevărate, cu inexactitate, cu tendențiozitate, cu lipsă de pudoare, din interes moral, cu viclenie. Pe scurt, o carte ce discreditează și dezonorează familia Camon și sărmanul său sat de țărani, încălcând pactele, adică legea cârdășiei, tăcerea, respectul față de om. Toate acestea sunt spuse într-un „stil” căruia criticul nu poate să-i dea o definiție și pe care nici nu poate încerca să-l descrie. Ne
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
că, cel puțin, își au convențiile și moda lor. Balzac comentează amuzant atitudinea frivolă a domnului Hulot față de dragoste, atitudine de tipul secolului al XVIII-lea, în contrast cu aceea a doamnei Marneffe, oare și-a însușit noile concepții ale restaurației despre sărmana femeie slabă, "soră de caritate". *21 Torentele de lacrimi vărsate de cititorii și de scriitorii secolului al XVIII-lea sunt un lucru binecunoscut în istoria literaturii. Geliert, un poet german cu autoritate intelectuală și socială, a plâns la scena despărțirii
[Corola-publishinghouse/Science/85058_a_85845]
-
un bărbat, soția sa și copilul lor au fost găsiți morți, fără a prezenta semne de boală, singura cauză fiind foamea. Febra malignă este pe cale să izbucnească, iar când canicula se va amesteca cu umezeala și cu mizeria, acești oameni sărmani, care deja nu mai au forță, vor muri foarte repede; dacă Dumnezeu nu face o minune, va trebui să ne așteptăm la o mortalitate ridicată. Oamenii sunt atât de săraci, încât într-o barcă a rămas o cantitate mică de
Ludovic al XIV-lea, memorii oficiale și apocrife by Andreea Irina Chirculescu () [Corola-publishinghouse/Science/1669_a_2963]
-
Persius conținea o formulă specifică de autoadresare și o modalitate incomodă de ironizare a cititorului (fiind, de altfel, adresată prin titlu chiar Cititorului său), parodia atribuită lui Agamemnon capătă accente didacticiste, "îndulcind" înțepătoarele trimiteri ale lui Persius ("Neliniști ale lumii, sărmane vorbe goale,/ Nu-și pierde nimeni timpul cu scrierile tale!/( Ce fel de vorbă-i asta? Chiar nimeni? Ce rușine?/ Un cititor, doi, haide, or fi și pentru tine") după cum urmează " Oricine urmărește recolta artei aspre,/Țintind mărețe fapte, întâi
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
SISTEMELE ECONOMICE 5.1. STATUL ȘI SISTEMELE ECONOMICE De la celebrul "Statul sunt eu" (Ludovic al XIV-lea), la Revoluția franceză, lucrurile au evoluat mult. În Declarația drepturilor omului se precizează că statul sau societatea este obligat să asigure subzistența celor sărmani, fie oferindu-le locuri de muncă, fie indemnizîndu-i pe cei care nu pot să muncească. Această cale a dus treptat către celebrul Stat-Providență, care se angaja, după Marea Depresiune din 1929-1933 și după Al Doilea Război Mondial, să protejeze individul
[Corola-publishinghouse/Science/1553_a_2851]
-
bucură supușii politici ia forma violenței legalizate și controlate de către stat, care scutește indivizii și grupurile de indivizi de realitatea infernală (acestea sînt faimoasele cuvinte ale lui Hobbes), de "frică și pericolul permanent al morții violente; și de viața solitară, sărmană, murdară, brutală și scurtă a omului". Exercitarea violenței devine, în consecință, cel puțin în principiu, previzibilă și controlabilă. Și totuși, pe de altă parte, procesul modern de pacificare asigurată de stat nu este extins și asupra relațiilor dintre state, care
by John Keane [Corola-publishinghouse/Science/1061_a_2569]
-
respect în cea mai mare metropolă - Londra lumii antice, în Babilon. Cetatea era înconjurată de un brâu înalt de ziduri pietruite, late cât două care unul lângă altul. Imprejmuirea avea 85 km. Fig 18 - Pitagora. Zeii s-au îngrijit de sărmanul prizonier. Clerul templului Bel, l-a primit ca pe un frate întru înțelepciune; inițierea începută la Memphis a fost continuată aici, unde astrologia și magia aveau rădăcinile cele mai adânci. In altarele lipsite de ferestre se lumina dintr-o dată și
Astrologia odinioara si azi by Constantin Arginteanu [Corola-publishinghouse/Science/295559_a_296888]
-
tăiat copacul astrologic, scepticismul secolului al XVIII-lea a reprezentat furtuna care a doborât arborele. Voltaire atacă fără milă: " Să nu vă mirați că întreg Pământul a fost păcălit de astrologi. Sunt preziceri false, dar sunt și adevărate. Iată raționamentul sărman pe care-l opunea fiecărei dezmințiri cei ce făceau horoscoape. Egiptenii și chaldeenii, se adăuga, au prezis viitorul; deci se poate prezice și astăzi. Să nu ne mirăm că atâția oameni, o parte fiind deasupra vulgului, atâția prinți, atâția papi
Astrologia odinioara si azi by Constantin Arginteanu [Corola-publishinghouse/Science/295559_a_296888]
-
una realistă, directă, irigată de înțelegere, de simpatie, de o percepție a frământărilor sufletești doar aparent lipsită de adâncime. Unii dintre eroii nuvelelor din cărți precum Chinuiții sau Răsplata, un Ion Picioroagă, nefericitul adolescent Lavrentie sau hamalul Vulpe, sunt „oameni sărmani”, cu „nădejdile spulberate”, împovărați de destin, condamnați să fie înfrânți. Indiferența celor din jur, relațiile sociale văduvite de compasiune, de comunicare sau, în cazul cuplului Vania - Duniașa (din nuvela Vania), povara prejudecăților religioase se dovedesc necruțătoare. Alții, însingurați, aflați în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286919_a_288248]
-
204; Dan Cristea, Pensionari mai mult răi decât buni, LCF, 1994, 15; Răzvan Voncu, „Povestiri cu pensionari”, L, 1994, 11-16; Florin Sicoie, Delicatele instrumente ale prozei, CNT, 1994, 25-27; Alex. Ștefănescu, Caragialismul și țîrlismul, RL, 1994, 48; Valeriu Cristea, Oameni sărmani, CC, 1995, 1-2; Alunița Cofan, Monotonia - o scriere în palimpsest?, CC, 1995, 3-4; Dan Silviu Boerescu, „Prostia la români”, CL, 1997, 7; Carmen Varfalvi-Berinde, Fețele prostiei, APF, 1997, 9; Alunița Cofan, Mantaua lui Caragiale, CC, 1998, 1-4; Dan Silviu Boerescu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290197_a_291526]
-
apare mai întâi, în conștiința eroului în stare de vis, apoi în împlinirea erosului prin căsătorie. Percepția onirică este irațională și simbolică. Nuvela Sărmanul Dionis reunește mai multe teme romantice: natura, iubirea, condiția omului de geniu, transmigrația sufletelor. Dionis este sărman, visător, moștenind de la tatăl său un portret din tinerețe, în care se regăsește. El își imaginează că prin "lucruri mistice", cu ajutorul magiei și astrologiei, să se poată mișca în voie, în spațiu și timp. Mai târziu, devenind călugărul Dan, eroul
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
episcop și coborând glasul, ca sfântul să nu-i vază obrazul și să nu-i audă șoaptele, isprăvi printr-o poruncă plină de cumințenie". În familie era autoritar, doamna îi era supusă, domnița nu-i ieșea din cuvânt, iar cei sărmani, din afara curții, murmurau cu tristețe, că în țara lui Duca-Vodă "nu-i nimic sigur decât birul și moartea". Boierii vedeau Moldova ca pe un spațiu al intrigilor, al terorii și execuțiilor sângeroase, unde domnitorul recunoaște "eu în puțini am încredere
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
că-i cresc gheare din mâini și cornițe în păr. Din cer, a venit un balaur care l-a luat pe Bolomir și l-a aruncat într-o râpă, iar despre Irinuța n-a mai auzit nimeni nimic. Județ al sărmanilor este povestită de Constandin Moțoc, un cioban "mătăhălos" din Rarău, care poposi la Hanu Ancuței, hotărât să bea până "oi vedea tulbure", după care începu să istorisească o întâmplare despre prietenul său. Acesta trăia în satul Fierbinți, unde stăpânea Răducan
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
drumul său, spre moaștele Sfintei Parascheva, din Iași. Istorisirea orbului amintește de vremea Ducăi-Vodă, lacom și aspru cu supușii, care își trimitea slujitorii după bani și după lucruri, iar celor care se împotriveau, le lua viața. Într-o zi, oamenii sărmani s-au dus la moaștele Sfintei Paraschiva și "l-au pârât" pe Duca-Vodă, "scăldând racla cu lacrimi". După această jelanie, s-au tulburat stihiile, s-a așternut zăpadă mare, iar demonul adus de vânt l-a amenințat pe domnitor. Acesta
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
ivește Ucigă-l-Toaca, fie vreun strigoi ca să le ceară socoteală pentru gălăgia ce o fac. Doar un pădurean, Neașcu spunând Iartă-mă, Doamne, dacă-ți calc voința! îndrăznește să intre la mort. Pas cu pas, cititorul se convinge de faptul că sărmanul Pupăză, "monstru din naștere"115, ,,copil pierdut"116 (lăsat de maică-sa, o femeie fără căpătâi, la moara lui Busuioc), copil nelegiuit"117 "cel mort cu moarte (pre)făcută"118 e văzut chiar dacă nu se spune niciodată asta ca moroi
by Steliana Brădescu [Corola-publishinghouse/Science/1060_a_2568]
-
singur tip. O opțiune în astfel de cazuri este frecvența „interativă” - a povesti o singură dată ceea ce s-a întîmplat de n ori. Aceasta se întîmplă în Barn Burning de Faulkner, unde este narată una din mutările în grabă ale sărmanei familii Snopes de la o fermă la alta, dar ni se spune că aceasta este doar cea mai recentă dintr-o duzină de alte asemenea mutări pe care tînărul Sartoris Snopes (cel care povestește evenimentele) și le amintește: A doua zi
Naraţiunea Introducere lingvistică by Michael Toolan () [Corola-publishinghouse/Science/91885_a_92305]
-
repatriază. Va fi preot la Izlaz-Brănești, județul Ilfov (1959-1966), apoi la biserica Mărcuța din București până la pensionare (1983), desfășurând o bogată activitate pastorală și obștească. Radiografie lucidă a realității, publicistica lui Ț. îmbrățișează subiecte de stringentă actualitate: situația României interbelice (Sărmană țară de vânzare), proasta administrare a țării (De ce avem nevoie, Până când?), corupția, afacerismul, jaful în avutul public (Săraci în țară bogată), politicianismul (Țara nesiguranței, Naționalism, șovinism și politicianism), lipsa de perspectivă a tineretului (La o răscruce), educația și învățământul (Școala
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290152_a_291481]
-
în sărăcie, smerenie și în toată austeritatea, era un exemplu grăitor. Ducând o astfel de viață, a avut curajul de a mustra păcatul, chiar când era săvârșit de împărat, conducător al Imperiului. Și totuși era blând și mângâietor cu oamenii sărmani, cu cei suferinzi și nedreptățiți, căci știa și mărturisea că în sufletul fiecăruia a fost imprimat chipul lui Dumnezeu. Nu se sfiește Sfântul Ioan să afirme chiar că omul, prin menirea și calitățile sale, este pe pământ ceea ce este Dumnezeu
Sfântul Ioan Gură de Aur († 407) – Mare dascăl al lumii şi Ierarh. Studii academice comemorative by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/171_a_156]
-
s-a prorocit! Moș Crăciun nu numai că nu crezu, dar în furia lui a trântit-o pe baba Iova la pământ, a luat o bardă și i-a tăiat mâinile ei pângărite chiar pe pragul casei. Cu mâinile tăiate sărmana babă alergă țipând la ieslea dumnezeiescului prunc și s-a rugat s-o mântuiască. - Apropie-ți, moașă Iovo, brațele tale de scutecele preasfințite ale pruncului! - zisu-i-a Maica Domnului. Nici n-apucă s-atingă bine legăturile și ce să
Maria Radu by Tradiţie şi artă la Tansa. Datini de Crăciun şi Anul Nou () [Corola-publishinghouse/Science/91716_a_92856]
-
mine îngrijesc; Ca să-nvăț și ca să cresc! ... Slavă ție, moș cucernic, Ce atât de bine știi Să le-aduci o mângâiere Mamelor fără copii. Care'n coșul tău pun astăzi: Haine, jucării și bani, Ca să le împarți, la noapte, Copilașilor sărmani. Noi am fost cuminți tot anul Și miloși am fost mereu, Și în fiecare seară Ne-am rugat lui Dumnezeu. L 'am rugat de sănătate Pentru noi, pentru părinți, Pentru pacea țării noastre Înlțat-am rugi firebinți; Pentru mamele sărace, Pentru
Maria Radu by Tradiţie şi artă la Tansa. Datini de Crăciun şi Anul Nou () [Corola-publishinghouse/Science/91716_a_92856]
-
nu semăna deloc cu îngerul din fotografie. Și totuși îl salvase de moarte. Dintr-o dată îi veni o idee în minte: și oamenii pot fi buni ca îngerii. Buni ca îngerii erau băieții și fetele care strângeau bani pentru copiii sărmani de la spital, surorile care îngrijeau de bolnavi în spital, femeia care-l salvase de la moarte. Chiar și el fusese bun ca un înger când dăduse un leu pomană și ținuse de urât bătrânei bolnave din spital. “Dumnezeu e lângă tine
Maria Radu by Tradiţie şi artă la Tansa. Datini de Crăciun şi Anul Nou () [Corola-publishinghouse/Science/91716_a_92856]
-
drum și un al patrulea rege. Voia să-i dăruiască pruncului trei pietre prețioase. Însă, deoarece animalul său de povară șchiopăta, nu ajunse la timp la punctul de întâlnire stabilit. Totuși porni singur spre iesle. Dar sosi prea târziu. O sărmană mamă, ce nu se lăsa mângâiată, îi povesti despre uciderea îngrozitoare a copiilor din Bethleem, măcel căruia îi căzuse și propiul fiu. Plin de milă față de ea îi dărui o piatră prețioasă și strălucitoare pe care, de fapt, voia s-
Maria Radu by Tradiţie şi artă la Tansa. Datini de Crăciun şi Anul Nou () [Corola-publishinghouse/Science/91716_a_92856]
-
muritor care „știe atât de puțin“. Văzuți de zei, în genere, oamenii sunt precari, efemeri, mărginiți și mărunți, buni doar să-i ferească pe nemuritori de plictisul nemuririi și al vanității lor. Apolon, vorbind cu Poseidon, spune și el: „niște sărmane făpturi omenești care, aidoma frunzelor, trăiesc o clipă, trăgând din pământ căldura vieții, apoi se veștejesc și pier“. Și tot el îi spune înverșunatului și inteligentului Diomede: „Nu încerca să te măsori, ca putere a minții, cu zeii: nemuritorii zei
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2881]