2,506 matches
-
de la mine însumi m-ar pierde”. În fine, și prin repetiție, ca să văd unde sfârșește politica erotică de tip platonician, reinvoc pe Marion, și nu e cazul să justific în exces: „Don Juan nu practică reducția (s.m.) decât la modul seducției (s.m.). Înainte de a se distinge, reducția și seducția (s.m.), și una și alta erotice, sunt de acord în faptul că pun în lucrare același avans, aceeași anticipare - eu iubesc cel dintâi, fără nici o altă rațiune decât cel pe care risc
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
și prin repetiție, ca să văd unde sfârșește politica erotică de tip platonician, reinvoc pe Marion, și nu e cazul să justific în exces: „Don Juan nu practică reducția (s.m.) decât la modul seducției (s.m.). Înainte de a se distinge, reducția și seducția (s.m.), și una și alta erotice, sunt de acord în faptul că pun în lucrare același avans, aceeași anticipare - eu iubesc cel dintâi, fără nici o altă rațiune decât cel pe care risc să-l iubesc, fără să aștept răspunsul său
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
decât cel pe care risc să-l iubesc, fără să aștept răspunsul său, fără să presupun reciprocitatea, fără măcar să-l cunosc. Și una și alta procedează prin anticipare... Divergența lor începe însă tocmai în privința modului acestui avans. Într-adevăr, în seducție (s.m.) avansul rămâne provizoriu și sfârșește prin a se anula, fiindcă, odată celălalt sedus (condus să mărturisească acest lucru), nu voi mai iubi nici în ascuns, nici în pierdere, ci cu întoarcere, în deplină reciprocitate: voi fi făcut pur și
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
celălalt va sfârși inevitabil prin a-mi întoarce iubirea cu care-l voi fi creditat mai întâi eu, posesiunea mea îl va prinde în cursă și-l va asimila ego-ului meu, care va redeveni astfel centrul cercului. Din acel moment seducția (s.m.) trădează reducția (s.m.) erotică, nu pentru că seduce, ci pentru că nu seduce nici îndeajuns, nici destul timp... Seducția (s.m.) vrea să se facă iubită fără a iubi... Prin contrast, reducția (s.m.) se lansează într-un avans definitiv și fără întoarcere
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
posesiunea mea îl va prinde în cursă și-l va asimila ego-ului meu, care va redeveni astfel centrul cercului. Din acel moment seducția (s.m.) trădează reducția (s.m.) erotică, nu pentru că seduce, ci pentru că nu seduce nici îndeajuns, nici destul timp... Seducția (s.m.) vrea să se facă iubită fără a iubi... Prin contrast, reducția (s.m.) se lansează într-un avans definitiv și fără întoarcere... Conform definiției reducției fenomenologice în general, reducția erotică... nu se realizează definitiv decât nesfârșind vreodată să se repete
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
pictor și sofist. Ambii sunt producători de idoli înșelători. În sens originar eidolon însemna „fantomă a mortului din Hades”) Pictorul, la fel ca și sofistul se blochează într-o retorică a imaginii lipsită de consistență gnoseologică. Scopul lor este manipularea. Seducția exercitată în numele plăcerii îi amăgește pe oameni, profitând de ignoranța lor. Totuși la un examen mai atent orice om își poate da seama că pictorul sau sofistul nu posedă vreun fel anume de cunoaștere. Iar pentru Platon binele nu poate
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
știe că este foarte greu de înfrânt, nici nu înclină spre o judecată prea aspră (cf. Phaidros, 255b-256e). Socrate știe mai bine să facă deosebirea între pasiune și obiectul ei atunci când diferența trebuia făcută la modul efectiv, ca în scena seducției din Banchetul. Platon e aici foarte lax și devine intransigent când acest comportament este deja o consecință biologică (era prea bătrân pentru a mai fi tânăr și sfârșește și el prin a vedea în obiectul pasiunii subiectul ei. Dar asta
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
Cf. Giovanni Papini, Amurgul filosofilor, Ed. Uranus, București, 1991, p. 43. Cf. Jean-Luc Marion, Fenomenul Erosului, Ed. Deisis, Sibiu, 2004, p. 292. Cf. ibidem, pp. 123-132; 135. Revăd și augmentez aici un text relativ recent apărut în volumul meu intitulat Seducția ca spațiu al cenzurii, Ed. Junimea, Iași, 2004, pp. 74-106, 124-135. Cf. Ioan I. Ică jr., „Prezentare” la Jean-Luc Marion, op.cit., p. 13. Cf. Jean-Luc Marion, op.cit., p. 72. Cf. ibidem, pp. 124-125. Cf. ibidem, p. 137. „Pentru ca reducția erotică
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
va răspunde umanitatea la cybernetizarea mediului fizic și social? Cum transformă comunitățile virtuale culturile umane? La acestea se adaugă o serie de întrebări formulate de Durgin și Sherif în introducerea unui studiu realizat în 2003: Avem sarcina de a contracara seducția globalizantă a cyberspațiului? Implicarea noastră în comunitățile virtuale transformă în mod negativ felul în care interacționăm cu ceilalți? Este posibil ca atunci când trecem de la tehnologii vechi la altele noi să creștem într-un mod distructiv imersivitatea și interactivitatea cu acestea
by Zenobia Niculiţă [Corola-publishinghouse/Science/1024_a_2532]
-
unei retardări metodologice și conceptuale, din perspectiva raporturilor cu psihologia socială. Deși au fost socotite mult timp potrivite pentru gradul de cuprindere al viziunii istoricului, care se Îndreaptă mai ales asupra comportamentelor colective ale unor grupuri mari, și deși prezentau seducția unei interpretări globale, general-valabilă, a fenomenelor sociale, teoriile psihosociale de rang mare nu pot constitui un suport teoretic suficient nici pentru istoria mentalităților. Subiectele din sfera alterității dovedesc ușor acest lucru. De pildă, descrierea comportamentelor colective manifestate În timpul unui pogrom
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
național. În acest nou context mental și ideologic, mitul bunului Împărat va fi filtrat prin grila intereselor și obiectivelor formulate din perspectiva ideologiei naționale. Adorația mulțimilor fascinate de farmecul persoanei imperiale se transformă, cu timpul, Într-o banală tentativă de seducție, Într-o simplă Încercare de a câștiga bunăvoința monarhică, iar relația dintre ardelence și Împărat trece, treptat, până la 1918, de la „dragostea sinceră” la o legătură de conveniență și interes. Mai rămânea În picioare doar un ultim element al edificiului mental
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
celor zece virtuți: „răbdare, umilință, dreptate, puritate, sinceritate, stăpânire de sine, severitate, abstinență, sărăcie și supunere”. Rezultă un veritabil mod de viață. În conformitate cu el, călugărul jaina va îndura cele 22 de neplăceri, printre care „foamea, setea, frigul, căldura, ciupiturile insectelor, seducția feminină, ocările, dezamăgirea de a nu primi nimic atunci când cere de pomană etc.”. Stilul de viață al jainiștilor privilegiază în mod special asceza. Există mai multe tipuri sociale de asceză: a) asceza externă, ce presupune „posturi cu o durată și
Sociologia religiilor: credințe, ritualuri, ideologii by Nicu Gavriluță () [Corola-publishinghouse/Science/610_a_1439]
-
unui deceniu de studiu asupra tinerilor infractori. Refuzând explicațiile delincvenței juvenile care plasau cauzele exclusiv în subiect și considerându-i pe tineri mai puțin responsabili decât adulții care le oferă "ispitele" infracțiunii, ajunge la concluzia că "această stimulare, tentație și seducție cronică a comic-books, atât prin conținut cât și prin atractivele reclame la cuțite și pistoale, constituie factori care contribuie la inadaptarea multor copii".640 Deși acceptă că nu toate benzile desenate sunt nocive pentru educația tinerilor, îngrijorarea sa este cauzată
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
a elaborat proiectul unei istorii a Franței în bandă desenată) și chiar filozofiei (grupul Greph, coagulat în jurul lui Derrida, cu scopul de a prezenta filozofia publicului tânăr).696 Aceste imagini "practice" însă și-au pierdut polisemia, ambiguitatea și puterea de seducție irezistibilă, care dispune un raport problematic al plăcerii cu discursul cunoașterii în imagine (specificul imaginii, afirmă cu tărie Tisseron, apare acolo unde ea este ireductibilă la înțelegerea pur lingvistică).697 Evenimentul "fondator" (într-un sens) al benzii desenate franceze a
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
VOINȚEI (a vrea să fii plăcută deși speli vasele) și modalitatea CUNOAȘTERII (repetată de două ori), tocmai modalitatea PUTINȚEI de a plăcea îi lipsește. Produsul Mir Rose, oferindu-i această posibilitate, nu face decât să-i redea subiectului puterea de seducție. Cu toate că destul de aproximativă, o astfel de lectură este posibilă și, în ciuda unor nepotriviri care nu pot fi negate, reușește să schițeze, în mare, o modalitate de interpretare a textului. Ceea ce confirmă unul din aspectele teoretice care interesează direct studiul nostru
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
Sub raport metodologic, proza lui Mircea Nedelciu nu e tocmai străină de problemele dezbătute de noua semiologie (în special de aceea promovată de Tel Quel) și, mai ales, că viziunea lui asupra literaturii e, întâi de toate, una proeminent teoretizantă. Seducția pe care o propune autorul în raport cu cititorul țintește, prin urmare, o modificare a viziunii asupra literaturii înseși, întemeiată pe un fundament sociologic. [...] Mircea Nedelciu scrie cu ochii dilatați de starea de veghe și cu inteligența inflamată de efortul înțelegerii amănunțite
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288398_a_289727]
-
un argument de primă importanță. Miza principală a celor două Apologii este deculpabilizarea creștinismului în fața puterii imperiale. În plan secundar se află sensibilizarea păgânilor și eventuala lor convertire. Descoperim în Iustin un creștin înzestrat cu tehnica persuasivă și puterea de seducție proprii filozofiei. A.D. Nock a arătat în ce punct se întâlnesc, în fond, modelele filozofice păgâne (mai ales cel platonician), cu cel iudeo‑creștin. Credința într‑un adevăr unic și salvator este definitorie pentru cele două atitudini spirituale. În consecință
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
zice, un răsfățat erotic. în relațiile interpersonale pare a fi un honnête homme, un tip persuasiv, un compliant, tipul bărbatului psihologic care cultivă perversiunea, ispita și diabolicul. Fiecare Evă din viața lui pare să-i ofere câte o lecție de seducție, care seamănă cu un joc al înflăFărării, iar el pare a li se supune cu docilitate. însă experiențele sale erotice contravin tuturor legilor religioase universale. Dacă și-a propus ori nu acestea, scriitorul subtilizează, prin concretețea detaliilor, crizele lumii moderne
În braţele lecturii by Livia Ciupercă () [Corola-publishinghouse/Science/1219_a_2214]
-
eminescianizării”, esența lirismului nichitian etc. Pe aceeași linie melodică se-ntrețes notațiile memorialistice în volumul %ărbat adormit în fotoliu, printre care, reținem: savuroase instantanee cu Nichita Stănescu sau la un meci de fotbal arbitrat de Ana Blandiana; câteva exerciții de seducție, în în audiență la Geo Dumitrescu sau Cum se cucerește o femeie...; detașare în fața suferinței (Veselia bătrânei chinezoaice); fine autoironii (Comedia numelor, Ce înseamnă să citești cu pasiune..., Coșmar etc.), întâmplări care subliniază riscurile meseriei de critic (rn dușman în
În braţele lecturii by Livia Ciupercă () [Corola-publishinghouse/Science/1219_a_2214]
-
tristeților, amintind de scriitori foarte cunoscuți: Cezar Ivănescu (O bătaie ca-n filme), George Arion (Vizită neanunțată), Marin Sorescu (îmbrățLșare pe stradă), George Pruteanu ( Cum a dansat George Pruteanu ceardaș), Alexandru Condeescu (Râzând în hohote), sau Grigore Vieru (Metodă de seducție). De reținut că multe dintre textele acestui volum sunt adevărate scheciuri în care triumfă poanta: Pisica de mare și literatura română, Comedia numelor, Dialog cu o ușă de autobuz etc. și mai mult decât atât, suntem dispuși chiar să-i
În braţele lecturii by Livia Ciupercă () [Corola-publishinghouse/Science/1219_a_2214]
-
inseminări a instanței materne (indiferent de sexul civil al instanței scripturale) de către o instanță paternă (în speță regimul politic, în cazul dat Partidul) prin intermediul unui organ funcționând ca dispenser de teme (semina, de unde vine semn) dar și ca factor de seducție/viol vizând scriptorul/scriptoarea dirijat(ă)14. Notă interstițială Publicarea în volum este o deturnare (dacă nu cumva o pervertire) a rodului acestei întâlniri: făcut pentru a trăi în coconul familial, între file de dosar, textul este expus impudorii publice
[Corola-publishinghouse/Science/1502_a_2800]
-
nu unul de prestigiu, "exclusivist" cum se zice în jargonul presei "mondene" de la noi în ultimii ani). Și-a pierdut aura belicoasă, combativă (Văcuța din Hexagon care divinitățile germanice motorizate). Și totuși, datorită soției graficianului, este introdusă subtil componenta semantică "seducție" (arma invincibilă fiind cerceii care poartă chiar imaginea furnizoarei de lactate pentru brânza topită). În ipostaza zoofilă (e curios cum de nu i s-a creat și această reputație lui Elpi), Obiectivul nu ar fi rezistat probabil farmecului surâsului din
[Corola-publishinghouse/Science/1502_a_2800]
-
compunerii a trei vectori: a) cel impus de grupul în care a ajuns (generat de un număr de scheme comportamentale reactive față de "țărănoi", față de "cel ce nu e cu/ca noi"); (b) propria strategie de protejare în fața tehnicilor de asimilare (seducție, corupție) (c) distanțarea/ruptura de inși acceptați în proximitatea personală (cauzate de decepții/dezamăgiri ale căror rațiuni nu-și au locul aici dar care erau "pasionale", după spusele unui fost discipol). Este nodul asupra cărora vor acționa Supervizorii de tinichea
[Corola-publishinghouse/Science/1502_a_2800]
-
și limitata ofertă a banalului social deoarece privirea sa caută și pătrunde dincolo de zadarnica lor insistență, dincolo de voluptatea peste care acum el trece cu forța unei plutiri nesperată în fazele anterioare din evoluția spre transcendent, pe treptele unde lupta cu seducția lumii profane era copleșitoare. Și ce caută dincolo de chipul mundaneității rătăcite în desișul succesiunii temporale sufletul înalt al misticului ce se apleacă peste imanent? Dragostea și dispoziția sa de sacrificare a propriei ființe vizează numai absolutul spiritualității dar el descoperă
by Marius Cucu [Corola-publishinghouse/Science/1085_a_2593]
-
pentru realul mundan, un aspect neglijabil și fără influențe perturbatoare. Această naivitate și poziționare exterioară situației de fapt era determinată de absența experienței realului și susținută constant de chipul fals al celor răi. În ce constă energia și forța de seducție și înșelare a acestei măști? Pe cine reprezintă și ce ascunde? A fi naiv înseamnă aici a te afla în iureșul unui carnaval unde actorii dincolo de personajele lor te privesc în nuditatea frivolă a propriei onestități, a propriei deschideri și
by Marius Cucu [Corola-publishinghouse/Science/1085_a_2593]