877 matches
-
care trebuia să se încheie, ca de obicei, cu dezvăluirea unui mic/ mare secret, de nemărturisit pe când eram școlari. Vreți să aflați ce am îndrugat, înecându-mă de plâns, deși totul era vesel în jur? Mai luați un supliment de serotonină și săptămâna viitoare. Voi n-ati intrebat, FARA ZAHAR va raspunde Șfârșitul lumii așa cum o știm Bobo Bună ziua dragi telespectatori și bine ați venit la o ediție specială a știrilor cu ocazia sfârșitului lumii așa cum o știm. Șoc și groază
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2165_a_3490]
-
electric în toată emisfera nordică, oikeopragul, cel care după o scurtă analiză a calității sinapselor dădea verdicte în privința a ceea ce trebuie să faci în viață (nu mă mai opresc aici asupra jenantului incident cu regina Marii Britanii...), vaccinul pe bază de serotonină glutamată contra mâniei, această pasiune demolativ-antisocială, și altipetax-ul, cu care se puteau studia white holes-urile nedescoperite încă. Într-un hangar ținea și un perpetuum mobile incomplet. Socotise el că se va opri undeva cam peste 2317 ani. Mulți vecini puteau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85064_a_85851]
-
ceea ce duce în final la concluzii ilogice. Tratament Tratamentul medicamentos Antidepresivele (care acționează în majoritatea lor prin restabilirea nivelurilor normale de noradrenalină) pot atenua cu succes atacurile de panică. Cel puțin un studiu sugerează că inhibitorii selectivi de recaptare a serotoninei diminuează simptomele de panică la copii și adolescenți (Renaud, Birmaher, Wassick & Bridge, 1999). Tratamentul cognitiv-comportamental „Tratamentul pentru controlul panicii la adolescenți” (Panic Control Treatment for Adolescents, PCT-A; Hoffman & Mattis, 2000) - un program terapeutic cognitiv-comportamental - îi ajută pe adolescenți să
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
și genetici. Rolul neurotransmițătorilor Riscul indirect de tulburare obsesiv-compulsivă poate fi de până la 8% dacă există rude cu debut precoce de tulburare obsesiv-compulsivă (Bellodi, Sciuto, Diaferia, Ronchi & Smeraldi, 1992). La pacienții cu această afecțiune, s-au înregistrat niveluri scăzute de serotonină, substanță cu rol de neurotransmițător. Eficiente în tratarea simptomelor au fost antidepresivele triciclice: colmipramin (Anafranil) și fluoxetina(Prozac), un inhibitor selectiv de recaptare a serotoninei, care ajută la creșterea nivelurilor de serotonină. Atenție S-a constatat un debut acut și
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
Diaferia, Ronchi & Smeraldi, 1992). La pacienții cu această afecțiune, s-au înregistrat niveluri scăzute de serotonină, substanță cu rol de neurotransmițător. Eficiente în tratarea simptomelor au fost antidepresivele triciclice: colmipramin (Anafranil) și fluoxetina(Prozac), un inhibitor selectiv de recaptare a serotoninei, care ajută la creșterea nivelurilor de serotonină. Atenție S-a constatat un debut acut și brusc al tulburării obsesiv-compulsive sau ticurilor în cazurile în care copilul suferă de o tulburare neuropsihiatrică autoimună pediatrică, mai exact o infecție cu streptococ. În
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
această afecțiune, s-au înregistrat niveluri scăzute de serotonină, substanță cu rol de neurotransmițător. Eficiente în tratarea simptomelor au fost antidepresivele triciclice: colmipramin (Anafranil) și fluoxetina(Prozac), un inhibitor selectiv de recaptare a serotoninei, care ajută la creșterea nivelurilor de serotonină. Atenție S-a constatat un debut acut și brusc al tulburării obsesiv-compulsive sau ticurilor în cazurile în care copilul suferă de o tulburare neuropsihiatrică autoimună pediatrică, mai exact o infecție cu streptococ. În tratarea infecțiilor gâtului și eliminarea simptomelor tulburării
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
a gândit la rănire) și să simtă nevoia de a-și șterge gândurile de acest gen prin repetarea unor comportamente compulsive (Rachman, 1993). Tratament Psihomedicația Testele de control randomizate au scos în evidență faptul că inhibitorii selectivi de recaptare a serotoninei sunt un posibil tratament pentru tulburarea obsesiv-compulsivă la copii și adolescenți (McClellan & Werry, 2003). De reținut Dintre inhibitorii selectivi de recaptare a serotoninei frecvent folosiți, menționăm paroxetina (Paxil), fluoxetina (Prozac), fluvoxamina (Luvox) și sertralina (Zoloft). Terapia comportamentală: expunerea și prevenirea
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
Tratament Psihomedicația Testele de control randomizate au scos în evidență faptul că inhibitorii selectivi de recaptare a serotoninei sunt un posibil tratament pentru tulburarea obsesiv-compulsivă la copii și adolescenți (McClellan & Werry, 2003). De reținut Dintre inhibitorii selectivi de recaptare a serotoninei frecvent folosiți, menționăm paroxetina (Paxil), fluoxetina (Prozac), fluvoxamina (Luvox) și sertralina (Zoloft). Terapia comportamentală: expunerea și prevenirea reacțiilor Majoritatea metodelor folosite respectă procedura lui Rachman (1993), care presupune expunerea repetată la situația sau obiectul care produce anxietatea (de exemplu, sursa
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
copii, în cazul acestora acționând mai degrabă factorii ambientali. Funcțiile neurotransmițătorilor. Chiar dacă s-a constatat un dezechilibru neuroendocrin (hormonul cortizol) la adulții depresivi, la copii nu s-a observat așa ceva. Antidepresivele folosite cu succes la adulți pentru ridicarea nivelurilor neurotransmițătorului serotonină au dat rezultate contradictorii la copii. Unele studii afirmă că aceste medicamente nu sunt eficiente în atenuarea simptomelor de depresie la copii (Fischer & Fischer, 1996). Atenție Agenția Americană pentru Controlul Alimentelor și Medicamentelor (FDA) a emis o recomandare sanitară (22
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
mod natural preocuparea pentru aspectul personal și relațiile cu cei de aceeași vârstă. Etiologia sindromului dismorfic corporal nu este cunoscută încă. S-au stabilit, însă, conexiuni între aceasta și tulburarea obsesiv-compulsivă datorită unor asemănări în ceea ce privește disfuncțiile legate de secreția de serotonină și obsesii (Philips, 1996). EVALUAREA ȘI TRATAMENTUL TULBURĂRILOR SOMATOFORME Dată fiind natura tulburărilor somatoforme, evaluarea necesită adesea foarte mult efort medical pentru a se putea exclude cauzele medicale. În plus, cum cei afectați sunt convinși că durerea lor are baze
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
sugerează folosirea metodelor comportamentale sau cognitiv-comportamentale care conțin și elemente de desensibilizare sistematică și de conștientizare a tulburării prin educație. Cel puțin un studiu menționează reușita terapeutică a unui program cognitiv-comportamental combinat cu administrarea de inhibitori selectivi de recaptare a serotoninei la adolescenții cu sindrom dismorfic corporal (Albertini, Philips & Guevremont, 1996). Pe scurt 7.2 Câteva instrumente de evaluare uzuale care conțin scale de măsurare a acuzelor somatice Instrument Tranșă de vârstă Scală Inventarul de personalitate pentru adolescenți (Personality Inventory for
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
bulimie, atunci există o șansă de 23% ca și celălalt să sufere de această maladie (Walters & Kendler, 1995). Ca și în cazul tulburărilor discutate în capitolele precedente, s-a constatat o legătură între tulburările de nutriție și nivelul scăzut de serotonină (Carrasco, Diaz-Marsa, Hollander, Cesar & Saiz-Ruiz, 2000). De reținut Se constată un nivel scăzut de serotonină și în cazurile de depresie și tulburare obsesiv-compulsivă. Garner, Garfinkel și O’Shaughnessy (1985) sugerează că obiceiurile alimentare din copilărie și moștenirea individului sunt cele
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
Walters & Kendler, 1995). Ca și în cazul tulburărilor discutate în capitolele precedente, s-a constatat o legătură între tulburările de nutriție și nivelul scăzut de serotonină (Carrasco, Diaz-Marsa, Hollander, Cesar & Saiz-Ruiz, 2000). De reținut Se constată un nivel scăzut de serotonină și în cazurile de depresie și tulburare obsesiv-compulsivă. Garner, Garfinkel și O’Shaughnessy (1985) sugerează că obiceiurile alimentare din copilărie și moștenirea individului sunt cele care determină greutatea de referință a individului. Acești autori folosesc teoria greutății de referință pentru
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
prin canalizarea energiei asupra copilului anorexic. Intervenție și tratament în cazurile de bulimie nervoasă Intervențiile medicale Deși bulimia nu reprezintă aceeași amenințare medicală ca și anorexia, efectele sale secundare pe plan medical trebuie urmărite. Antidepresivele (inhibitorii selectivi de recaptare a serotoninei), cum ar fi fluoxetina (Prozac), pot fi un adjuvant eficient în tratamentul bulimiei deoarece atenuează simptomele de depresie, îmbunătățesc dispoziția și reduc nevoia de a recurge la episoade de hiperfagie (Bezchlibnyk-Butler & Jeffries, 1997). Terapia cognitiv-comportamentală Gândirea dezadaptativă - care constă, de
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
doilea monozigot nu are autism, el tot va avea anumite simptome, chiar dacă mai puțin pronunțate (Bailey, Phillips & Rutter, 1996). Până acum, nu au fost identificate genele responsabile de apariția autismului, însă s-a constatat că în aceasta este implicat neurotransmițătorul serotonină. Totuși, spre deosebire de cazul altor tulburări în care nivelul de serotonină este scăzut (depresie, tulburare obsesiv-compulsivă), aproximativ 25% dintre autiști au un nivel ridicat de serotonină (Klinger & Dawson, 1996). Atenție Riscul de autism și incidența acestei tulburări sunt mai mari în
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
simptome, chiar dacă mai puțin pronunțate (Bailey, Phillips & Rutter, 1996). Până acum, nu au fost identificate genele responsabile de apariția autismului, însă s-a constatat că în aceasta este implicat neurotransmițătorul serotonină. Totuși, spre deosebire de cazul altor tulburări în care nivelul de serotonină este scăzut (depresie, tulburare obsesiv-compulsivă), aproximativ 25% dintre autiști au un nivel ridicat de serotonină (Klinger & Dawson, 1996). Atenție Riscul de autism și incidența acestei tulburări sunt mai mari în familiile care au un copil cu sindrom Asperger, iar riscul
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
genele responsabile de apariția autismului, însă s-a constatat că în aceasta este implicat neurotransmițătorul serotonină. Totuși, spre deosebire de cazul altor tulburări în care nivelul de serotonină este scăzut (depresie, tulburare obsesiv-compulsivă), aproximativ 25% dintre autiști au un nivel ridicat de serotonină (Klinger & Dawson, 1996). Atenție Riscul de autism și incidența acestei tulburări sunt mai mari în familiile care au un copil cu sindrom Asperger, iar riscul de apariție a acestui sindrom este mai mare în familiile cu autism (Eisenmajer et al
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
revistă literatura de specialitate în domeniul intervențiilor farmacologice (Clum, 1989; Michelson și Marchione, 1991; Clum et al., 1993). Există cinci tipuri de substanțe farmacologice: triciclicele (antidepresive), benzodiazepinele (cu efect slab sau puternic), beta-blocantele, inhibitorii monoamin-oxidazei și inhibitorii selectivi ai recaptării serotoninei (ISRS). Ca în cazul oricărui tratament medicamentos, există păreri pro și contra, precum și indicații de utilizare, dar, la nivel general, eficiența cea mai scăzută par să o aibă benzodiazepinele luate în doză mică și beta-blocantele (de exemplu, propanololul). Triciclicele și
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
au demonstrat în mod constant un efect mult mai slab, cu rate de răspuns în general scăzute (International Multicenter Clinical Trial Group on Moclobemide in Social Phobia, 1997; Noyes et al., 1997; Schneier et al., 1998). Inhibitorii selectivi ai recaptării serotoninei (ISRS) Toți ISRS disponibili au constituit subiectul studiilor de caz (Liebowitz et al., 1991), studiilor deschise (Van Ameringen et al., 1994; Bouwer și Stein, 1998) sau studiilor aleatorii controlate cu placebo (Stein et al., 1998b; Allgulander, 1999; Baldwin et al
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
a tulburărilor anxioase, accentul va cădea asupra aspectelor care îl ajută pe subiect să implementeze tratamentul. Terapeutul are responsabilitatea de a fi la curent cu ultimele descoperiri în domeniu și de a le comunica pacienților și persoanelor apropiate acestora. Ipoteza serotoninei (5-hidroxitriptamină; 5HT), care sugerează că există o legătură etiologică între dereglările concentrației acestei substanțe și TOC, puțin probabilă. Recapitulînd argumentele preluate din diverse studii farmacologice care pun la îndoială această ipoteză, Baumgarten și Grozdanovic (1998) au concluzionat că studiile nu
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
acestei substanțe și TOC, puțin probabilă. Recapitulînd argumentele preluate din diverse studii farmacologice care pun la îndoială această ipoteză, Baumgarten și Grozdanovic (1998) au concluzionat că studiile nu sprijină rolul patogenetic al 5HT în TOC. Deși medicația ce inhibă recaptarea serotoninei este, fără îndoială, benefică în tratamentul TOC, cei care fabrică aceste medicamente au rămas singurii susținători ai noțiunii de dezechilibru al serotoninei ca factor unic responsabil pentru TOC. Studiile neuroimagistice ale TOC au avut o contribuție însemnată la relevarea structurilor
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
1998) au concluzionat că studiile nu sprijină rolul patogenetic al 5HT în TOC. Deși medicația ce inhibă recaptarea serotoninei este, fără îndoială, benefică în tratamentul TOC, cei care fabrică aceste medicamente au rămas singurii susținători ai noțiunii de dezechilibru al serotoninei ca factor unic responsabil pentru TOC. Studiile neuroimagistice ale TOC au avut o contribuție însemnată la relevarea structurilor anatomice neuronale implicate în mecanismul acestei tulburări. Cea mai importantă descoperire o reprezintă amplificarea activității cortexului orbito-frontal la pacienții cu TOC. De
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
severă tind și spre o frecvență mai ridicată a recidivelor. Atunci cînd astfel de pacienți se prezintă pentru tratament, trebuie luată în considerare posibilitatea combinării terapiei comportamentale cu medicația antidepresivă, preferabil cu medicamente care au proprietatea de a inhiba recaptarea serotoninei. Tulburările anxioase Prezența tulburărilor anxioase la pacienții cu TOC este foarte frecventă. Atît studiile epidemiologice, cît și cele clinice desfășurate pe grupuri de adulți, adolescenți și copii au relevat concluzii similare (Rasmussen și Tsuang, 1986; Flament et al., 1988; Karno
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
este cunoscută de secole întregi, tratamentul eficient al acestei afecțiuni a fost descoperit abia cu patru decenii în urmă. Tratamentele disponibile în cazul TOC sînt terapia comportamentală, care constă în expunere și prevenirea răspunsului, și medicația selectivă, ce inhibă recaptarea serotoninei. Studiile recente includ și tehnici cognitive specifice, care urmăresc analizarea gîndurilor supărătoare și evaluarea corectă a sentimentului de pericol și de amenințare. Eficacitatea sporită rezultată din utilizarea în paralel a acestor metode rămîne de demonstrat prin studii ulterioare. Cu toate
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
1994). La rîndul lor, ideile supraevaluate și fixitatea credințelor au fost identificate drept posibili factori anticipatori ai rezultatelor tratamentului. Farmacoterapia Deși în tratamentul TOC au fost utilizate o mare varietate de medicamente, există puține dubii legate de eficacitatea inhibitorilor recaptării serotoninei (ISRS), dintre care clomipramina a constituit obiectul celor mai multe studii. În general, cercetările bazate pe administrarea medicamentelor placebo au demonstrat eficacitatea acesteia, iar comparația cu alte antidepresive a relevat și superioritatea clomipraminei în reducerea simptomelor obsesive (Greist, 1990a; Jenike, 1990a), deși
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]