2,029 matches
-
Jinggang, Mao Zedong a convins doi lideri locali insurgenți să-și ia un angajament de credință lui. Acolo, Mao și-a unit armata cu cea a lui Zhu De, creând Armata Roșie a Muncitorilor și Țăranilor, Armata Roșie pe scurt. Tactica lui Mao Zedong a fost puternic bazată pe cea a Gherilelor Spaniole din timpul Războaielor napoleoniene. Din 1931 în 1934, Mao Zedong a ajutat la stabilirea Republicii Sovietice din China și a fost ales președinte al acestei republici mici din
Mao Zedong () [Corola-website/Science/304205_a_305534]
-
luptelor din Polonia. Forțele germane erau în schimb dotate cu un sistem performant de comunicații radio, care le permitea să modifice din mers și în mod neașteptat zona în care se declanșa efortul principal de luptă. În plus, germanii practicau tacticile armelor combinate, în vreme ce tacticile franceze de luptă erau rigide, fiind neschimbate esențial de pe timpul primei conflagrații mondiale. Tancurile franceze nu erau dotate cu aprate radio, iar comandanții de tanc erau ogligați să debarce din mașinile de luptă pentru emiterea unor
Bătălia Belgiei () [Corola-website/Science/333069_a_334398]
-
germane erau în schimb dotate cu un sistem performant de comunicații radio, care le permitea să modifice din mers și în mod neașteptat zona în care se declanșa efortul principal de luptă. În plus, germanii practicau tacticile armelor combinate, în vreme ce tacticile franceze de luptă erau rigide, fiind neschimbate esențial de pe timpul primei conflagrații mondiale. Tancurile franceze nu erau dotate cu aprate radio, iar comandanții de tanc erau ogligați să debarce din mașinile de luptă pentru emiterea unor ordine. În ciuda tuturor dezavantajelor
Bătălia Belgiei () [Corola-website/Science/333069_a_334398]
-
generalul cartaginez Hannibal a traversat foarte repede Alpii în timpul iernii și a obținut două victorii decisive asupra romanilor (bătălia de la Trebia și bătălia de la Lacul Trasimene). După aceste pierderi, romanii sunt conduși de dictatorul Fabius Maximus care devine celebru pentru tactica sa de a evita o luptă deschisă cu armata cartagineză. Totuși, această tactică îl face nepopular printre romani. Cei doi consuli nou aleși de Senatul Roman, Lucius Aemilius Paullus și Gaius Terentius Varro se hotărăsc să-l înfrunte în față
Bătălia de la Cannae () [Corola-website/Science/301557_a_302886]
-
naziștilor, SS-ul. La scurt timp după aceasta, comandanții forțelor armate regulate au jurat credință noului stăpân al Germaniei. Înființarea unei forțe polițienești acționând în afara autorității civile, "Gestapo" (prescurtare de la "Geheime Staatspolizei", poliția secretă de stat), a pus în lumină tactica naziștilor de a folosi mijloace de forță pentru a controla direct societatea germană. Luând exemplul epurărilor staliniste, această structură a „descoperit” peste 100.000 de "spioni" și de "trădători", toți fiind din rândul criticilor regimului și al disidenților. Cei mai mulți germani
Germania Nazistă () [Corola-website/Science/299030_a_300359]
-
Plan XVII, Armata a 6-a era staționată în sectorul central al frontului de vest, în Lorena. În august 1914, în timpul luptelor din Lorena, Armata a 6-a, sub conducerea lui Rupprecht, a reușit să facă față atacului francez folosind, tactica unei retrageri false, pentru a momi armatele franco-britanice într-o zonă puternic pregătită de germani pentru defensivă. După ce luptele de pe frontului de vest au ajuns într-un punct mort și războiul s-a transformat într-un conflict de tranșee, Armata
Armata a 6-a germană () [Corola-website/Science/308105_a_309434]
-
grele - 49 din cele 69 de tancuri din dotare au fost distruse. Înaintarea Diviziei I a continuat să fie înceată. Germanii ocupau poziții defensive favorabile, plasate pe înălțimi, de unde supravegheau în mod eficient toate căile de deplasare ale trupelor aliate. Tactica germană era să lupte în zonele puternic împădurite, unde focul artileriei americane și bombardamentele de aviație erau ineficiente. Americanii au fost atrași în lupte sângeroase de tranșee. Americanii au fost obligați să lupte din greu pentru cucerirea dealurilor unul câte
Operațiunea Queen () [Corola-website/Science/334480_a_335809]
-
I prin pădurea Hürtgen. Condițiile în care trebuia să acționeze Armata a 9-a era complet diferită de cele întâlnite în pădurea deasă în care lupta Armata I. Era vorba de o câmpie întinsă, o zonă agricolă cu mici sate. Tactica folosită de cele două tabere a fost total diferită. Germanii se așteptau ca aliații să execute lovitura principală în zona joasă de câmpie, în vreme ce americanii aleseseră pentru această acțiune pădurea Hürtgen. Unul dintre motivele pentru alegerea făcută de americani a
Operațiunea Queen () [Corola-website/Science/334480_a_335809]
-
supunând pe spanioli unui ucigător tir de artilerie. Tunurile englezești erau de calibru mai mare, dar superioritatea lor evidentă consta în afetul mobil, care le conferea o cadență și un unghi de tragere net superioare. Surprinși și vădit iritați de tactica englezilor, ofițerii spanioli au navigat strâns, atât cât le permitea timpul nefavorabil, cu navele aproape lipite una de cealaltă. Cu această tactică au reușit să limiteze pierderile suferite în timpul bătăliei la doar două nave: "Nostra Señora del Rosario", nava amiralului
Invincibila Armada () [Corola-website/Science/316925_a_318254]
-
de Medina-Sidonia. În loc să profite de superioritatea numerică și să atace flota engleză sau să ia măsuri pentru a-și proteja navele, i-a scris un mesaj ducelui de Parma, cerându-i ajutorul. În timp ce el aștepta răspuns, flota engleză a schimbat tactica. Howard a făcut joncțiunea cu escadra lui Seymour și englezii au trecut la atac. Urmând sfaturile lui Drake, vechi lup de mare călit în asemenea confruntări, englezii au încărcat cu explozibil opt nave mici, le-au dat foc și le-
Invincibila Armada () [Corola-website/Science/316925_a_318254]
-
fatale în economia războiului. Din punct de vedere strict naval, campania din 1588 a demonstrat victoria absolută a navei asupra galerei. Navele erau mai rapide și mult mai ușor de manevrat. „Linia de șir” adoptată de englezi avea să devină tactica de luptă clasică, fapt care a dus la micșorarea numărului de tunuri din prova și din pupa și la mărirea numărului de tunuri din borduri. Spania, după 1588, a continuat să păstreze statutul de mare putere continentală, cel puțin până la
Invincibila Armada () [Corola-website/Science/316925_a_318254]
-
Totuși, poate părea inexactă și exagerată o reprezentare unilaterală a conflictului ca o distrugere a aborigenilor de către europeni. Deși mai mulți aborigei au pierit in decursul luptelor decât europeni, aceasta este legat de avantajul tehnologic și logistic al forțelor europene. Tacticile indigenilor erau variate dar se bazau pe experiența vânătorii și a antrenamentelor de luptă prin utilizarea sulițelor, bâtelor și a altor arme primitive. Spre diferență de triburile indigene din Noua Zeelandă și America de Nord, nativii australieni au eșuat în încercările de adaptare
Istoria militară a Australiei () [Corola-website/Science/320589_a_321918]
-
avea o rată de foc comparabilă cu a puștii Winchester. Aceste noi arme, folosite în câmp deschis, combinate cu mobilitatea superioară asigurată de cai pentru încercuirea indigenilor, s-au dovedit adesea foarte eficiente. Europenii au mai trebuit să își adapteze tacticile bazate pe deplasarea rapidă la confruntările cu inamici ascunși, aceasta implicând atacuri de noapte prin surprindere și poziționarea trupelor spre a forța nativii către faleze și stânci abrupte sau în râuri de unde puteau fi atacați de pe ambele maluri. Conflictul a
Istoria militară a Australiei () [Corola-website/Science/320589_a_321918]
-
Asediul de pe râul Elands a reprezentate una din realizarile majore ale australienilor din timpul războiului, postul fiind deblocat complet în cele din urmă la data de 16 august 1900. Drept răspuns acestor atacuri, britanicii au adoptat tactici contra insurgenților incluzând tactica pământului pârjolit, stabilirea de tabere de concentrare pentru copiii și femeile bure, un sistem de cazemate și obstacole de teren cu scopul de a limita mobilitatea burilor și de a proteja comunicațiile feroviare. Aceste măsuri au presupus cheltuieli considerabile și
Istoria militară a Australiei () [Corola-website/Science/320589_a_321918]
-
bătăliile de pe râul Argeș, de la Rovine și în cele pentru controlul Țării Cărvunei (1395). Johann Schiltberger, un cruciat bavarez luat prizonier de turci la Nicopole, a descris în memoriile sale bătălia. El amintește de neînțelegerile ivite între conducătorii cruciaților cu privire la tactica de urmat: cea occidentală a cruciaților, cu grosul trupelor format din soldați ai cavaleriei grele, și cea a lui Mircea, care îi ceruse lui Sigismund ca mai înainte de bătătlie să i se permită să execute o misiune de recunoaștere pentru
Bătălia de la Nicopole () [Corola-website/Science/298671_a_300000]
-
al acesteia. În noiembrie 1467 a plecat de la Brașov spre Moldova, prin pasul Oituz, în fruntea unei armate de circa 40.000 de oșteni. Ștefan a reușit să pună pe picioare doar o armată de 12.000 de oșteni, așa încât tactica sa a fost aceea de a da lupte mai mici, pentru întârzierea înaintării armatei regale ungare. Estimarea de 40.000 de oșteni provine din letopisețul oficial al Moldovei. Este probabil ca cifra să fie exagerată. Rămâne certă superioritatea numerică a
Bătălia de la Baia () [Corola-website/Science/320819_a_322148]
-
nou, va fi condamnat la 45 de zile de închisoare sau plata unei amenzi de 178$. Martin Luther King a ales închisoarea. După trei zile, șeful poliției locale, Laurie Pritchett, a aranjat discret plata cauțiunii și eliberarea acestuia. De altfel, tactica autorităților a fost de a opera arestări în masă sub pretextul asigurării liniștii publice, dispersarea arestaților în centre de detenție îndepărtate, urmate de eliberarea discretă a acestora, fără a face vreo concesie, astfel încât până la urmă, mișcarea de protest nu și-
Martin Luther King () [Corola-website/Science/310981_a_312310]
-
000 de locuitori, din care populația de culoare reprezenta aproape 40%, în 1960, orașul Birmingham din statul Alabama era unul din cele mai segregate rasial orașe din Statele Unite. După eșecul campaniei din Albany, Martin Luther King a decis să schimbe tactica, încercând să deplaseze presiunile asupra autorităților înspre factorii economici. S-a urmărit ca prin proteste pașnice și prin boicotarea comerțului și serviciilor, să se provoace arestări în masă, care să conducă la paralizarea activității economice. Campania de proteste era cât
Martin Luther King () [Corola-website/Science/310981_a_312310]
-
aviație, dr. Hayling a devenit primul dentist de culoare din Florida, fiind admis ulterior în American Dental Association. Inițial asociat cu NAACP, datorită provocărilor și violențelor membrilor Ku-Klux-Klan-ului, a militat pentru crearea de grupări înarmate de auto-apărare în paralel cu tactica non-violentă adoptată de Martin Luther King. În martie 1964, King și organizația condusă de el, Southern Christian Leadership Conference (SCLC), s-au alăturat mișcării dr. Hayling. Au fost inițiate demonstrații non-violente prin oraș, urmate în replică de contra-demonstrații ale membrilor
Martin Luther King () [Corola-website/Science/310981_a_312310]
-
Amiens nu durează mult și Nelson este numit comandant al Flotei Mediteraneene și primește comanda vasului HMS "Victory". La bordul lui "Victory" se alătură flotei britanice în 27 septembrie, luând locul amiralului Cuthbert Collington. Petrece următoarele săptămâni, examinând și pregătind tactica pentru lupta ce părea inevitabilă. Decide să împartă flota în escadrile, în loc de o tradițională linie de luptă paralelă cu inamicul. Flota franco-spaniolă este compusă din treizecișitrei de nave de luptă, sub conducerea lui Pierre-Charles Villeneuve. Napoleon Bonaparte hotărâse ca Villeneuve
Horatio Nelson () [Corola-website/Science/301513_a_302842]
-
iar Nelson este informat că se îndreaptă spre vest. La 4 dimineața în 21 octombrie, Nelson ordonă ca HMS "Victory" să se îndrepte spre flota inamică și semnalizează restului flotei sale să se pregătească de luptă. În ultimul moment schimbă tactica de luptă: în loc de a ataca într-o formație de trei coloane, alege să dispună navele engleze în două coloane, una sub comanda vice-amiralului Collingwood, la bordul lui "Royal Sovereign," cealaltă comandată de el, la bordul lui "Victory". Manevra (așa numita
Horatio Nelson () [Corola-website/Science/301513_a_302842]
-
militare împotriva sectei religioase Cao Dai, secta Hoa Hao al lui Ba Cut și grupul de crimă organizată Binh Xuyen (care a fost aliat cu membri ai poliției secrete și a unor elemente militare). Ca răspuns la ampla opoziție față de tacticile sale dure, Diem a încercat din ce în ce mai mult să dea vina pe comuniști. Într-un referendum privind viitorul statului Vietnam, la 23 octombrie 1955, Diem a fraudat sondajele supravegheate de către fratele său, Ngo Dinh Nhu, și a fost creditat cu 98
Războiul din Vietnam () [Corola-website/Science/311982_a_313311]
-
de utilizarea forțelor speciale pentru lupta împotriva insurgenților în țările lumii a treia amenințate de insurgenții comuniști. Deși aceste forțe au fost, inițial, destinate utilizării lor în spatele liniei frontului, în cazul unei eventuale invazii convenționale în Europa, Kennedy credea că tacticile de gherilă utilizate de forțele speciale, cum ar fi, de exemplu, Beretele Verzi, ar fi eficiente în "luptele de tufișuri" în războiul din Vietnam. Consilierii Maxwell Taylor și Walt Rostow i-au recomandat lui Kennedy, ca trupele americane să fie
Războiul din Vietnam () [Corola-website/Science/311982_a_313311]
-
zboare la granița spațiului aerian sovietic pentru a convinge Uniunea Sovietică că este capabil de orice pentru a pune capăt războiului din Vietnam. Nixon a urmărit, de asemenea, forțarea unor negocieri. Comandantul teatrului de luptă, generalul Creighton Abrams a schimbat tactica, inițiind operațiuni mai mici, care vizau logistica comunistă, cu o mai bună utilizare a puterii de foc și cu mai multă cooperare cu Armata Vietnamului de Sud. Nixon, de asemenea, a început o politică de destindere cu Uniunea Sovietică și
Războiul din Vietnam () [Corola-website/Science/311982_a_313311]
-
operaționale, cu scopul de a finaliza obiectivele misiunii atribuite sau a sarcinii date de „controlul tactic" , astfel că o victorie tactică ar fi finalizarea cu succes a unei astfel de misiuni. Misiunile tactice contribuie la succesul sau eșecul întregii operațiuni. Tacticile militare includ manipularea resurselor , cum ar fi militarii, vehiculele, armele și munițiile. Tactica la nivel inferior ar putea fi de exemplu manevrarea unui militar într-o încăierare cu un militar inamic. Definiția victoriei tactice la scară largă de manevră tactică
Victorie tactică () [Corola-website/Science/331732_a_333061]