1,398 matches
-
aștept cam o jumătate de zi în pronaos. În cele din urmă, a venit să mă conducă un diacon, care a stat departe de mine ca și cum aș fi fost purtătorul unei boli. Spre surprinderea mea, în fața altarului erau postați cu trufie doi episcopi. Alături de Claudio era și Cipriano din Grado. În jurul lor, un sobor de preoți, alături de numeroși oficiali bizantini. - Ce dorești de la mine, Stiliano, eretic și violator de biserici ce ești? În acest fel am fost apostrofat de Claudio, în loc de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
la tron fără să-mi fi vorbit vreodată despre asta, fără să-și dea seama cu ce avea să se confrunte, fără să se îndoiască de puterile sale. Atitudinea asta a lui m-a dat peste cap; ce mai, câtă trufie zăcea în el! Atunci mi-am înfipt privirea în cea a Gundepergăi, și ea m-a citit; tânăra fiică a Teodolindei, condamnata folosită din plictiseală de către soț preț de câteva nopți, și-a rostit sentința cu încăpățânarea unei femei bătrâne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
pe care tronul o cere. Pentru prima dată m-a dezamăgit cu adevărat, dar nici măcar n-a sesizat ironia mea. - Prietene, tu chiar crezi că în tot regatul nu exista altcineva care ar putea să fie mai bun ca tine? - Trufia mea nu este într-atât de nesăbuită, dar în acest moment poporul are nevoie de mine ca să rămână unit. M-am așezat pe pat, descurajat și obosit, în așteptarea cererii inevitabile. - Stiliano, te rog s-o faci pe Gaila să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
danii de la împărați, consuli și cetățeni particulari, banii pentru cheltuielile curente, pomenile și răscumpărările prizonierilor de război, precum și banii pe care Heraclion îi trimisese pentru plata funcționarilor și a militarilor. Onoriu nu acumulase acea enormă bogăție din lăcomie, ci din trufie. Voia să construiască o nouă Romă creștină, pentru a-l întrece în amintirea oamenilor pe marele papă Grigore. După trei zile de asediu și negocieri, Mauriciu a convocat judecătorii din Roma și pe cei mai înstăriți cetățeni și i-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
spiritului. Am stăruit: - Învățătorule, nu e un răspuns demn de tine. Este prea simplu. S-a forțat să se sprijine într-un cot și mi-a răspuns ironic: - Vrei cu tot dinadinsul să mă faci să comit un păcat de trufie. Ei bine, fie! Poate că prințul neantului, fiind el un înger cu darul clarviziunii, se temea atât de tare de mine încât m-a desfigurat încă de când eram în pântecele mamei, doar, doar m-ar face să mă împotrivesc Creatorului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
iar atunci când încerc să mă apropii, mă comport inexplicabil, prostește, tac, Mai vorbește-mi despre forța aceea pe care o simți în tine! îmi cere părintele ridicându-și ochii spre mine, Nu vreau să scap de ea! îi spun cu trufie, vreau numai s-o îmblânzesc, să mi-o supun, s-o domin, am impresia că e tot ce e mai bun în mine, tac iarăși așteptând cuvintele părintelui Ioan, tace și el dus pe gânduri, de parcă nici n-ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
mâinile îmbinate în poala sutanei negre și-și ridică fața suptă spre mine, Își dau trei zile de post și încearcă să fii cât mai singur, să nu vorbești cu nimeni și-n aceste trei zile leapădă-ți crusta de trufie și-ndepărtează-ți gogoașa din cuvinte de mătase pe care ai țesut-o împrejurul tău și care te împiedică să vezi, te previn că nu-i ușor, e ca o operație făcută pe viu, ca și cum ți-ai trage pe viu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
nu mai are ce să-mi spună, mă ridic și părăsesc încăperea, urându-i noapte bună, Și dacă sunt sincer cu mine îmi recunosc profunda dezamăgire, oripilat de cuvintele părintelui, furios pe mine însumi, am venit până aici numai din trufie, ca să adaug un element interesant biografiei mele artistice, am vorbit înaintea lui ca din carte, Mă cunoaște oare părintele mai bine decât mă cunosc eu?! Da! M-am dus la el ca să-mi cunoască geniul, ca să-mi deschidă Cartea și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
a deschis Cartea! Mi-a dat trei zile de post, de reculegere, dezbracă-ți pielea culturală! Fă-ți operație estetică! Pe prispa casei de oaspeți în noaptea de vară îmi fumez tot pachetul de țigări, cu lăcomie, cu încrâncenare, cu trufie, hrănindu-mi din plin fiara satisfăcută din viscerele mele întinate, Mâine voi pleca! Și fiara rânjește de plăcere nerușinată, rumeg ca un animal neadormit a câta oară?! toate cuvintele părintelui Ioan, omul acesta a văzut prin mine ca printr-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
recăpătându-și vederea, redevine un om obișnuit ca toți ceilalți pierzându-și definitiv puterea dăruită prin naștere de a comunica cu măruntaiele vii ale pământului, a murit în sărăcie, nimeni nu mai avea nevoie de el și mă rog cu trufie, Doamne, ferește-mă de bunătatea ta! Și urc în căutarea izvorului printre stânci, curiozitatea mă cațără spre scobitura căscată în munte, o intrare într-o peșteră?! Nu! Încăperea întunecată în care mă strecor n-are mai mult de patru metri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
mi-e foame, înfulec jumătatea de franzelă rămasă, tot mai hotărât să nu mă întorc înaintea celor trei zile sorocite și pornesc în căutare de mure, e plin de mure pe pantele muntelui întoarse spre soare și alune, crusta de trufie, cum a numit-o părintele Ioan, mă înconjură încă cu trăinicie, oare nu dintr-un orgoliu nemăsurat mă supun acum conștient acestui tratament de trei zile în pustie, ca, odată întors în lume, să am ce povesti celorlalți banali prieteni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
imagine, e o adevărată știință, de precizie fără margini, matematică pură! Îmi place de fiecare dată când încep să pictez o biserică nouă să citesc din această carte, mi-amintește mereu cât de mărunți suntem și mă golește de orice trufie, Ascultă glasul! îmi spun în sinea mea, ascultă glasul umilinței! Și meșterul Luca citește mai departe, pentru mine, din cartea care te vindecă de, În rotogol, auzi, rotogol, și degetul lui descrie prin aer gestul luării aminte, în rotogol, pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
n-ai căutat îndeajuns, meștere! Eu nu sunt cel pe care-l cauți! și parcă nu eu am formulat aceste cuvinte, ci altcineva, celălalt, Eu nu voi putea picta niciodată după cartoane și canoane! vorbește cineva dinlăuntrul meu cu multă trufie, E rândul meșterului să zâmbească la orgolioasele mele cuvinte, E adevărat că în meseria asta e nevoie de multă umilință, într-un fel se aseamănă cu darul sfințeniei, te afli permanent în lupta de abolire a eului creator, dar cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
într-un tempo fericit, respirația plămânilor săi, bătăile inimii, rapiditatea mâinii, totul susținut sub linia critică a uscării peretelui într-o artă desăvârșită pe care n-o poți stăpâni, sunt convins acum, decât după un îndelungat exercițiu, o artă căreia trufia și graba tinereții nu fac decât să-i dăuneze, istovit în seara asta meșterul după cină s-a retras repede, n-a mai rămas cu mine și cu Janos la taifas, meșterul Luca nu mai e tânăr, de aceea vrea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
spate meșterul Luca a lăsat să alunece peste mine o privire întrebătoare de albăstrele călcate în picioare cu o cruzime fără margini și poate pentru întâia oară mă vedea în toată odioasa mea splendoare, un monstru de egoism, orgoliu și trufie și-n fața părintelui Ioan tot nu încerci să te căiești, Părintele Ioan mă privește blând, cu o bunătate care stoarce din mine tot răul, stăm afară pe laviță, în soarele ce-și începe coborâșul de seară, pe Daniel l-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
păcate, cine-i fără de păcat, Daniel, să judece, să ridice piatra cel, mare păcat comite un om când nu renunță la sine, socotindu-se egal cu Dumnezeu prin darul creației, așa de drept a vorbit părintele Varava, e păcat mare trufia dar, ce-o fi având cu pictura lui Theo?! E atât de diferită? și eu, Da! N-am știut ce să-i răspund starețului, pentru mine, Daniel, lucrurile sunt clare ca lumina zilei, eu nu sunt filosof ca starețul, sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
propriile mele cuvinte, nerostite până acum niciodată cu voce tare, dar am acum teribilul sentiment că așa este, M-ai făcut atât de curios, Theo, abia aștept să vin să-ți văd pictura din biserică! Am îndrăznit mult acolo, cu trufie am îndrăznit să trec peste canoane, nu e bine, dar n-am de ales, mă întreb când voi începe să plătesc, dacă n-am început deja s-o fac, și nu mai pot continua, fiindcă amintirea Anei trece într-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
feriți de ochi de femeie și sperai să-i ții în dreaptă cumpănă cu hrana, băutura și cu somnul, te-am urât întotdeauna pentru această nemiloasă penitență, dar înclin astăzi tot mai mult să-ți dau dreptate, iartă-mă pentru trufia mea tinerească de până acum și primește-mă printre ucenicii tăi, ferește-mă însă, Doamne, de sfințenie! Lasă-mă să fiu pictor! 3 iulie, obiectele încep să se contureze tot mai precis în jurul meu, lumea reală revine încetul cu încetul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
deplin în ochii mei, 5 iulie, părintele Ioan se îngrijorează de starea mea, dar eu îl asigur că nu are de ce să se teamă, voi isprăvi cu orice preț această biserică și de-ar fi să plătesc cu lumina, taci, trufie! 11 iulie, mai mult de trei ore dimineața și trei după-amiază durerile înfiorătoare de ochi nu mă lasă să lucrez, aș face un pact cu oricine, cu Dumnezeu sau cu diavolul, numai să mi se mai lase vederea întreagă până
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
mi-a sugerat că a trăi cu bolova- nul de gât, ca toți ceilalți, era considerat de la sine Înțeles, parte a naturii umane, iar a face caz de asta era nici mai mult nici mai Șaman 33 puțin decât pură trufie și ignoranță. „Taci, vierme. Și roagă-te !“ iar când i-am mai spus că de câteva zile, de când venisem acasă În vacanță, mă simțeam ușoară ca pana, pentru că tocmai aflasem de existența Shambhalei, ceea ce mă umpluse de bucurie, și l-
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
Și, contrar caracterului pozitiv al lui Nobunaga, se ascundea până la capăt. Într-o cameră retrasă din adâncurile Palatului Nijo, shogunul conversa cu un emisar de la călugării-războinici din Honganji. — Și marele preot Kennyo Îl dușmănește? Nu mă mir că aroganța și trufia fără egal ale lui Nobunaga Îl Înfurie. Înainte de a pleca, mesagerul conchise: — Vă rog să luați măsuri ca tot ceea ce am spus să rămână secret. În același timp, poate ar fi recomandabil să trimiteți mesaje secrete În Kai, la clanurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
Nalta un chip de aur și pe scăpărătoarea stîncă el statu, Întunecos chip omenesc cu áripi și în adîncurile sale Orbitoarele lumini că de nestemate limpede luciră; fermecător în furie, Fălindu-se cu ochii săi, de Bucurie Tresăltînd în groaznică Trufie, [Căutînd slavă, dorind să fi avut ochi cerurile ca să vadă, 125 Și căutînd lingușitor că Glia să-și deschidă Pleoapele și să privească Așa splendoare minunată, în miezul slavei sale căinîndu-se C-afar' de Enion nimic nu se putea gasi să
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
Veșnice. Dar cînd Rahab rupsese Mantia lui Lúvah de pe Mielul Domnului, aceasta rostogolitu-s-a-ntr-o parte, dezvăluind tuturor celor din cer Și de pe Pămînt, Templul și Sinagoga lui Satan, si Taină, 340 Însăși Rahab în toată urîciunea-i. Rahab se dezbinắ; Stătu-n Trufia-i naintea lui Los printre Cuptoarele înalte, Dezbinîndu-se și închegîndu-se în femeiești puteri Himerice, si iscodindu-l cu-ntrebări. El îi răspunse-nsuflețit cu dragoste și cu blîndețe. Pe temelia nicovalei sale șezu Los; ele se așezară lîngă vatra. 345
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
acoperită, mortală și posomorita. Ierusalim, fiindu-i de ei milă, mantii de viață și de moarte le țesu, Vremi după vremi. Și cei din Rai289 trimiseră pe Lucifer ca să-i Păzească. 395 Lucifer refuzắ să moară pentru Satan și cu trufie postu-și părăsi. Apoi pe Móloh290 îl trimiseră. Moloh n-avu răbdare. Îl trimiseră Pe Moloh cel nerăbdător. Trimisu-l-au pe Elohim 291, care-l crea pe-Adam Pentru-a muri pentru Satan. Adam nu voi, dar fu silit să
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
groaznică și frumoasă, Veșnic tînără! 405 Plecați-vă naintea ei, voi, copiii ei, și-eliberați Ierusalimul". Rahab, arzînd de trufășie și de răzbunare, se despărți de Los. Los plînse-o lacrima la plecarea ei, însă o șterse cu speranță. Ea cu trufie la Urizen se duse; prințul Luminii privi Dezvăluită-n față cerului tainica să sfințenie. 410 Beznă și tristețe acoperit-au toată carnea. Vecia fost-a-ntunecată. Urizen șezînd în pînza-i de religie înșelătoare simțit-a moartea femeiasca, toropitoare amorțire, cum
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]