1,334 matches
-
va infecta spiritul, îmi va deregla bunele mele relații cu familia, cu terțe persoane, sufletul meu riscând să ajungă lovit de septicemie. Simt nevoia să mă vrăjească cineva, acum când vraja e deja un mod al meu de existență. Sunt vrăjit pe stradă și la televizor de reclame, la serviciu sunt vrăjit de perspectivele care mi se oferă. Pe țiganca din târg și vraja ei o știu din copilărie, nu mă mai satisface, nici cea a fratelui ei, cântăreț de manele
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
cu terțe persoane, sufletul meu riscând să ajungă lovit de septicemie. Simt nevoia să mă vrăjească cineva, acum când vraja e deja un mod al meu de existență. Sunt vrăjit pe stradă și la televizor de reclame, la serviciu sunt vrăjit de perspectivele care mi se oferă. Pe țiganca din târg și vraja ei o știu din copilărie, nu mă mai satisface, nici cea a fratelui ei, cântăreț de manele. Vraja lui cuceritoare care face o grămadă de bani tot anistorică
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
zic... dreapta. Nu, am vrut să spun stânga. Mașina virează, iar eu scotocesc în geantă după invitație, ca să verific adresa exactă. Sir Gilbert și Lady Cleath-Stuart speră că vor avea plăcerea de a vă avea drept oaspeți... Mă uit ca vrăjită la scrisul elegant, cu înflorituri. Dumnezeule, tot nu-mi vine să cred că Suze și Tarquin chiar se căsătoresc. Adică, normal, o cred, nu-i vorba. La urma urmei, sunt împreună de mai bine de un an, iar Tarquin s-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
asta l-ar distruge și pe el. Incredibil, oare Annabel citește gândurile oamenilor? De unde a știut că tocmai asta era imaginea din capul meu, cu mine, cu Elinor și cu un topor... Îl privesc pe Luke, care se uită ca vrăjit la o poză cu Suze care-l pupă pe Ernie pe burtică. — Oricum! zic repede, strângând pozele și băgându-le în plicurile lor. Și între Tarkie și Ernie e o legătură la fel de puternică. Vreau să zic că și dragostea de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
Taxiurile galbene sunt atât de departe încât par jucării Tonka, iar oamenii arată exact ca niște insecte minuscule. Și chiar în mijlocul orașului se vede dreptunghiul Central Parkului, ca un pled de picnic aranjat pentru joaca copiilor. Mă uit pe geam, vrăjită de priveliștea din fața mea. Chiar am vrut să spun ce i-am spus ieri lui Elinor? Chiar vreau să părăsim orașul ăsta incredibil? — Alo? Glasul lui mami îmi întrerupe brusc gândurile, și ridic imediat capul. O clipă, sunt paralizată de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
conduce la vila Carmen pentru a întâlni un medium, doamna general Carmencita Noël. Ea este convinsă că reușește să comunice cu un spirit, „Bien Boâ”. Cel care fusese preot în Hindustan în urmă cu 300 de ani este îndrăgostit și vrăjit de frumoasa Carmencita, care ia morfină pentru o mai bună comunicare cu lumea de dincolo. Din 1904, doamna general o ia ca asistentă pe Marthe Béraud, un celebru medium european. Sub numele de scenă „Eva Carrière”, ea joacă un număr
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
care fac manevre, mândri și profesioniști, a mașinilor de poliție cu girofarurile în funcțiune, zgomotul de la generatoarele electrice ale comercianților, totul dă naștere unei atmosfere aparte : pelerinajul de la Iași. Da, de fapt, acesta-i pelerinajul care-mi place, care mă vrăjește prin forța și atmosfera sa. Nu sunt singurul care urmărește atent această adunare, în așteptarea unei întâmplări ieșite din comun, care să dea sens și înțeles faptelor. Unei femei în vârstă îi vine rău, cade din picioare, se lovește la
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
foloseau drept incantație în ritualul de prindere a râmelor, care, ieșind din pământ, intrau fericite în meniul favorit al acestor liliputani. Pretutindeni pe Glob, oamenii fredonau de dimineața până seara și chiar în timpul somnului, unica și aceeași melodie care te vrăjea: "Când eram pe Ialomița Mă iubeam cu tanti Mița" Tocmai de aceea convivii noștri au fost foarte exigenți cu ei înșiși, interpretarea bucurându-se de un succes cu totul excepțional. Ba au fost chiar bisați și în final, răsplătiți minute
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
sunteți gata să vă dați viața pentru mine. Și eu vă iubesc mult, mult de tot. Sunt atât de fericit! Și continua să zâmbească îngerește, radiind o stare de adâncă purificare celestă din toată făptura lui gingașă, micuță și neprihănită. Vrăjiți de minunata făptură înfășată în costumașul crinilor albi, simbol al purității absolute, frații Aciocîrlănoaiei au dat glas unei imperioase chemări lăuntrice, și în căsuța noastră părăginită și amărâtă a răsunat cel mai frumos cântec de leagăn ce și-a luat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
Voican, care e foarte chipeș și a ajuns mare de tot, a studiat la Moscova și acum e colonel, cel mai tânăr colonel de Securitate din țară; ori de câte ori zărim Skoda trecând zveltă, strălucitoare, noi, toți copiii, alergăm după ea amețiți, vrăjiți de frumusețea sa izbitoare și ne zicem că într-o bună zi am putea să fim noi în locul băiatului doamnei Voican, să dea norocul peste noi. Și mai e încă o mașină, nu pot să sar peste asta: o dubă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
Voican, care e foarte chipeș și a ajuns mare de tot, a studiat la Moscova și acum e colonel, cel mai tânăr colonel de Securitate din țară; ori de câte ori zărim Skoda trecând zveltă, strălucitoare, noi, toți copiii, alergăm după ea amețiți, vrăjiți de frumusețea sa izbitoare și ne zicem că într-o bună zi am putea să fim noi în locul băiatului doamnei Voican, să dea norocul peste noi...“ Și mai departe totul se derulează întocmai, doar cuvintele diferă parțial: căci, în paginile
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
reușit să devin la numai douăzeci și doi de ani profesor la această specialitate la o școală medie, iar apoi - unul din cei mai buni documentariști cinematografici români pe teme de istorie. La Liceul Francez singurul om care m-a vrăjit a fost René Baïsse - le roseau pensant, cum îi spuneam eu, profesor de literatură franceză și de filozofie. Drept care, fără să țin seama de lipsa de perspective a unei asemenea alegeri, m-am înscris la Facultatea de Filozofie. Acolo un
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
am urmărit cu respirația tăiată de emoție zgomotele valurilor ce se spărgeau de stâncile de la Elsinor și bătaia de inimă, amplificată la paroxism, care anunța apariția fantomei... — Remember, remember me! — O, God! Noi, care nu cunoșteam aproape limba engleză, eram vrăjiți de muzicalitatea ei întrupată și, ținându-ne strâns de mână, muream alături de toți cei care, înecați, străpunși ori otrăviți, se stingeau unul după celălalt sau ochii noștri, umeziți de atâta frumusețe... Aceasta a fost prima noastră călătorie în altă lume
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
nu voi ajunge niciodată scriitor, pentru că adevărații scriitori, credeam eu, trebuiau să trăiască pe la Paris, Londra sau Madrid, să fi avut multe aventuri cu femei, să fi trecut prin multe întâmplări și peripeții, înainte de-a putea să scrie. Eram vrăjit de Hemingway, dar de partea lui cea mai îndoielnică - cea aventuroasă. Sherwood Anderson, pe care l-am descoperit la șaptesprezece ani, printr-o cărțulie tra dusă în ebraică, Winesburg, Ohio, mi-a deschis ochii, făcându-mă să înțeleg că acolo
Toamna decanei: convorbiri cu Antoaneta Ralian by Radu Paraschivescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/592_a_1297]
-
Toate personajele stau sub hipnoza puterii: călăi și victime deopotrivă. Unele prin voluptate, aplicând-o, altele prin abrutizare, suferind-o, ele uită în egală măsură (dar nu și regizorul, dar nu și noi) de cauzele și scopurile pedepsei, trăind ca vrăjite exclusiv într-un prezent al torturii. Distanța dintre oameni crește enorm, și nici în vechime faraonul cel mai hieratic și stelar nu avea asupra celui mai mizer supus al său mai multe prerogative decât, în acest film, un consătean asupra
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
că pot scrie versuri în limba getă. Cine știe dacă nu-mi va fi de mare folos acest lucru. Medeea Medeea era considerată de către tradiție o ființă cu puteri extraordinare. Grecii se temeau enorm de incantațiile și de secera ei vrăjită cu care recolta ierburi aducătoare de rău. Se considera chiar că avea puterea să mute luna de pe orbită și să alunge în beznă caii soarelui. Se credea că e-n stare să oprească brusc ziua să-nlocuiască noaptea și să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
din Renaștere. și asta Încă din fra geda mea copilărie, căci sunt născut și crescut mărișor În mahalaua deo cheată a Gorganului, cu dumbrăvile ei ademe nitoare și ispiti toare, fiindcă erau presărate - la fel ca gră dina fermecată a vrăji torului Klingsor din Parsifal - cu cele mai dulci și otrăvitoare flori vii de pe lume, anume sădite În calea și spre pierzania cavalerilor Graalului și mai ales a noastră. E vorba de vastul sălaș de acum peste o jumătate de secol
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
de confuzie în care se afla dispăruse prin acceptul dat. În ultimul timp, din cauza jocurilor care îl acaparaseră, nopțile îi erau pline de insomnii, iar ziua era abătut și apatic. Această din urmă provocare era o partidă misterioasă și îl vrăji. Noaptea se topea încet ca mierea de albine și analizând bine situația își dădea tot interesul să nu se vadă cumva trudind ca un zilier pe undeva. Se gândea că trebuia să depună efort maxim pentru a nu face greșeli
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
fi putut l-ar fi sorbit ca pe o picătură de apă dintr-o linguriță. Era îmbujorată, mulțumită de sine, cu respirația precipitată iar zâmbetul ei îi mângâia obrajii. Ochii ei verzi erau limpezi ca o apă cristalină. Amândoi erau vrăjiți simțind că le arde sufletul să se cunoască. Ea continuă să-i zâmbească într-un mod direct nevenindu-i a crede ce i se întâmplă. Alin aruncă o privire în jurul lui ca și când ar fi dorit să nu-l vadă nimeni
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
mai iubită dintre femei. Vom deveni un tot, o singură ființă. Nicole avea o privire ușor zâmbitoare, atât cât sufletul ei fecioresc îi îngăduia în acel moment lipsit de ascunzișuri meschine. Absorbit de dragoste și mulțumit, Alin, la rândul lui, vrăjit ca de un înger, ardea ca un foc de o dorință interioară. Cu siguranță această întâlnire dintr-un cuibușor ca acela pe care-l aveau, merita o dragoste trăită din plin. Ambii erau tineri și fără experiență. Dragostea lor era
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
m-aș face, să nu te atingă sabie, nici săgeată, nici pumnal să nu te-atingă... Ștefan râde încetișor, freacă în palme un smoc de busuioc, își cufundă obrajii și-i respiră adânc aroma de sfântă buruiană. Chiar m-ai vrăjit. Trebuie să mă descânt singur, altfel e cu primejdie mare, spune pe un ton serios și stupește de trei ori în vânt să nu-i fie de deochi. "Frunzuliță sălcioară, Tu Voichiță Mărioară, Ochii tăi mă bagă-n boală, Sprâncenele
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
toate umilințele! Toate! Să fim cu ochii-n patru, mormăie Alexa. Un pas greșit, un cuvânt scăpat... Să vă feriți de ochii lui, îi sfătuiește Isaia. Te pironește cu o căutătură, te pătrunde, te scormone, îți tălmăcește gândurile ascunse, te vrăjește, cetește în tine ca dintr-o carte. Când vorbește cu mine, mă străpunge de mă trec toate nădușelile... Numai sălcii o să visez, bolborosește Negrilă, o pădure de sălcii... Isaia râde isteric, ochii îi sticlesc ca la lupii porniți în pradă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
specială, căci nicăieri în țară nu-l găseai la dispoziție pe rafturi de magazin, făcea acum minuni: mă robise. Petreceam lângă aparat destule ore din zi și din serile pe care le prelungeam cât puteam (cât era voie...), cu urechea vrăjită de el. Fără pregătire muzicală teoretică alta decât cea sumară din școală (tata se mulțumise cu Istoria muzicii a lui Combarieu, din care conspectase pentru uzul meu, încă mai demult, pe bilețele de blocnotes liniat, comentarii explicative de simfonii, oratorii
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
până atunci. Aspectul total germanic - prin ziduri, dar și prin populație - al micului oraș (cât era de superb, cu toate tainele lui străvechi, aveam să realizez doar treptat, pe măsură ce se va închega perioada strajei dragonilor, cu Cercul Literar) m-a vrăjit din prima clipă. În Cluj mă născusem și crescusem, ceea ce era frumos eclectic într însul, de la rămășițele medievale la palatele în pur stil baroc și fațadele Jugendstil, mi se păruse natural. Aici, totul era altcum și altceva decât trăisem până
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
se numește Eminescu, a cărei formație culturală a fost de mari proporții, analiza lecturilor lui nu se poate înfățișa fără să ne ducem la mărturiile lăsate în impresionantele caiete (manuscrise) și la tot ceea ce s-a scris de către istoria literară. Vrăjiți de înălțimea gândurilor lui, cercetătorii s-au oprit îndelung asupra setei de cultură a poetului și asupra modului de interpretare a problemelor tratate de el. Deschiderea largă către orizontul creației umane, straturile profunde ale investigațiilor l-au determinat să cunoască
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]