8,610 matches
-
am măritat cu George Rainey am știut ce am pierdut. Niciodată nu poți ști cum e un bărbat până când nu trăiești cu el. Nici unul nu m-a dezamăgit mai rău decât George Rainey. Era și el chipeș și cu o ținută frumoasă. Aproape la fel de înalt ca Johnson, și părea destul de voinic. Dar totul era numai o chestie de suprafață. Nu bea niciodată, niciodată n-a ridicat mâna asupra mea. Parcă ar fi fost misionar. Mă culcam cu toți ofițerii de pe toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
cu pas vioi, tineresc, zburând cu gândul la lucruri mai vesele. Dintr-odată, însă, văzu total surprins, aproape înspăimântat, cum o femeie, nici prea tânără, nici prea în vârstă, întrucâtva plăcută la chip și cu părul lung și desfăcut, în ținuta specifică tuturor internaților azilului, dădu buzna pe ușă afară și, haotic și zgomotos, se duse în grabă și se agăță repezită de gâtul fin al lui Victor, șoptindu-i, în cadența respirației ei și printre gâfâituri înecate, aceste vorbe, însoțite
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
calci. Am avut, cu siguranță, și eu asemenea momente. Acum, însă, nu mă mai pot descurca, se pare, fără puncte de sprijin. Și nu numai sufletești. Văd asta și în amănunte prozaice. În tinerețe, de pildă, nu mă sinchiseam de ținuta vestimentară. Puteam umbla îmbrăcat oricum. Puțin îmi păsa dacă nu mă bărbieream, la mare, trei zile. Puteam sfida orice normă. De abia acum îi înțeleg pe cei care zic că, îmbătrînind, trebuie să fii elegant și atent cum arăți. Pe
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
să admire ceea ce vor vedea. Mai mult: sunt convinși că e normal să fie entuziasmați când vor zări Parthenonul. Entuziasmul lor e, cumva, dinainte stabilit. Teama de a rămâne indiferent în fața unui templu considerat de toată lumea o capodoperă impune o "ținută obligatorie" a reacțiilor. Și e greu să desparți emoția reală de emoția simulată; simulată fiindcă "așa se cuvine"... cum să treci pe lângă Parthenon fără să te arăți capabil să-l admiri? ar însemna că n-ai gustul, priceperea, rafinamentul, cultura
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
cu nimic din ceea ce simțise până acum. - Ashargin, trândavule, coboară și aranjează chingile ăstui drull. Sări iute din brișcă. Cu degete nerăbdătoare, strânse cureaua slăbită de la gâtul masivului animal, asemănător unui bou. Fără să se gândească. Conducătorul, un preot în ținută de lucru, plesni din bici. Șareta se clătină și o ocoli prin curte. Gosseyn se zbătea să înțeleagă obediența servilă care-l făcuse să se activeze ca un automat. Era dificil de gândit. Atâta confuzie! Dar până la urmă se născu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
rolul nu însemnau nimic pentru Gilbert Gosseyn. Părea un personaj minor în afacerile galaxiei. Gosseyn se uită pe geam: tot munți. Făcând astfel, băgă de seamă pentru prima oară că purta haine nepotrivite pentru Ashargin, băiatul de fermă: o mare ținută de ofițer al Celui Mai Mare Imperiu - pantalon cu galon de aur, vestă colantă cu revere cu nestemate - rezervată celor mai înalți demnitari ai statului major general, o ținută cum Ashargin nu mai văzuse de la vârsta de paisprezece ani, adică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
că purta haine nepotrivite pentru Ashargin, băiatul de fermă: o mare ținută de ofițer al Celui Mai Mare Imperiu - pantalon cu galon de aur, vestă colantă cu revere cu nestemate - rezervată celor mai înalți demnitari ai statului major general, o ținută cum Ashargin nu mai văzuse de la vârsta de paisprezece ani, adică de vreo unsprezece ani. General! Importanța rangului, îl surprinse pe Gosseyn. Gândurile i se limpeziră, se ascuțiră. Trebuia să fie un motiv foarte important pentru care Discipolul îl adusese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
tău divinizat, shangdi di liwu, este aproape să intre în grădina ta și nu ai rochie frumoasă pregătită, toate lucrurile bune le-ai făcut de când te-ai despărțit de el, dar nu înțelegi cum ai putut neglija problema asta a ținutei tale în ziua mult dorită, care devine la un dispersie moment dat cea mai importantă problemă, te-ai mai gândit de-a lungul timpului că vei folosi cearceaful alb de pe pat, în semn de simplitate și puritate a dragostei tale
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
pe lume, dar madame Pitpalac pretinde că în fundul unei magazii se petrec deseori sindrofii de familie. Pe Mașinka am remarcat-o, roșie și pistruiată ca și ceilalți, însă domnișoară care nu umblă cu picioarele goale și care-și păstrează o ținută de fată ce se crede frumoasă. Cu madame Pitpalac se salută, dintr-amîndouă părțile o înclinare delicată din cap și un zâmbet fin, și cred că le-a persecutat mult timp chestiunea care trebuie să salute mai întîi, iar acum fac
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
celor vii, alergase neliniștită spre Muntele Hirai, dar, pe măsură ce se apropia de primele linii, drumul devenise tot mai dificil. În cele din urmă, ajunsese prea târziu. Pentru Hideyoshi, femeia care se pleca acum în fața lui se schimbase complet. Îi privi ținuta de călătorie și fața slăbită, iar apoi, când începu să vorbească, pajii și Kanbei ieșiră intenționat, pentru a-i lăsa singuri. La început, Oyu nu putu decât să verse lacrimi și, mult timp, nu reuși să ridice privirea spre Hideyoshi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
mai devreme ca de obicei, dar, în timp ce se spăla, auzi un ropot de pași alergând pe coridorul principal, spre intrare. Mitsuharu strigă un samurai, oprindu-l pe loc: — Cine pleacă? — Seniorul Mitsuhide. — Ce?! Da, stăpâne. S-a gătit cu o ținută ușoară pentru munte și îl însoțește numai Amano Genemon. Plănuiesc să-și mâne caii până la Hiyoshi. Sau, cel puțin așa a spus Seniorul Mitsuhide, în timp ce încălța sandalele de paie la ușă, adineaori. Mitsuharu nu lipsea niciodată de la rugăciunile de dimineață
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
traversa râul Shirakawa, vom trece pe la miazănoapte de Kyoto și ne vom înapoia la Kameyama. Luați măsuri ca toate pregătirile să fie gata. În Kameyama aveau să-l însoțească peste trei mii de războinici. Seara se apropia. Mitsuhide își îmbrăcă ținuta de drum, apoi plecă să-l caute pe Mitsuharu. — Întrucât plecăm în provinciile de la apus, n-am idee când am să mă întorc. Aș dori ca astă seară să stau jos și să iau cina cu tine și familia ta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
mai mult decât să piardă vremea în apropierea podului: — Spargeți poarta! Intrați cu forța! Ce-așteptați? Unul dintre ofițeri se întoarse spre paznicul de dincolo de poartă: — Suntem forțele clanului Akechi, în drum spre provinciile de apus. Am venit aici în ținută de luptă, în scopul de a-l saluta cu respect pe Seniorul Oda Nobunaga. Era o încercare neinspirată de a-i păcăli pe apărători ca să deschidă poarta principală și nu reuși decât să întârzie și mai mult intrarea. Evident, gardianul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
Hideyoshi față în față, oricine s-ar fi îndoit că i se putea alătura în acele vremuri periculoase, riscându-și viața pentru el. Existau oameni care, la prima vedere, păreau a fi foarte impresionanți. Takigawa Kazumasu, de exemplu, avea o ținută maiestuoasă, despre care nimeni n-ar fi tăgăduit că aparținea unui general de prim rang. Niwa Nagahide avea o simplitate elegantă și, cu începutul său de chelie, părea un războinic dârz. Gamo Ujisato era cel mai tânăr, dar, cu genealogia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
puțin, într-o parte, și-i ceru îngrijitorului să se retragă. Omul dădu din cap și, ridicându-și-l din poală pe Samboshi, îl puse în brațele doicii din spatele lui. Samboshi părea foarte încântat de marea mulțime a oamenilor în ținută completă de gală și respinse violent mâna dădacei. Când aceasta îl luă în brațe și se ridică să iasă, începu, dintr-o dată, să dea din mâini și din picioare, izbucnind în plâns. Apoi, aruncă îndoitura din hârtie în mijlocul seniorilor așezați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
ajun. Dacă ar fi mers mai ușor consfătuirea, ceremonia se putea efectua chiar în aceeași zi, dar, din cauza rezervelor lui Katsuie, seara trecuse și slujba comemorativă se amânase pentru ziua următoare. Ștergându-și sudoarea de pe trupuri și schimbându-se cu ținuta de doliu, generalii așteptau ora stabilită pentru slujba memorială, în capela castelului. Bâzâitul țânțarilor se auzea dens pe sub streșini și o lună nouă, subțire stătea suspendată, pe cer. În tăcere, generalii traversară spre citadela secundară. Pe ușile glisante ale capelei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
îi veni rândul să se ridice în picioare, Nobutaka se rugă, și el, în fața sufletului tatălui său. Dar, asistând la precedentul cu Nobuo și nedorind să ajungă de râsul celorlalți generali, se plecă respectuos către Samboshi, cu cea mai corectă ținută. Apoi, reveni la locul lui. Următorul era Shibata Katsuie. Când făptura sa masivă îngenunche în fața altarului, aproape ascunzându-l vederii, atât lotușii roșii și albi de pe paravane, cât și lămpile pâlpâitoare se răsfrângeau pe chipul său, în flăcări ale mâniei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
acoperământul de cap pentru ceremonie. Katsuie nu era genul de om care, căzut pradă deznădejdii, să rămână stăpânit vizibil de această stare. În ziua aceea, cerul era acoperit de nori, iar atmosfera era și mai umedă decât în ajun, dar ținuta lui, pe drumul spre Castelul Kiyosu, fu mai maiestoasă decât a oricui din cetate, deși chipul îi sclipea de sudoare. Aprigii oameni care, nu mai demult de seara trecută, își strânseseră coifurile, se târâseră prin iarbă și tufișuri cu lăncile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
cum a și făcut în cele din urmă - să ceară pacea. — Joshi va reveni clanului Hojo, câtă vreme cele două provincii, Kai și Shinano, vor fi acordate clanului Tokugawa. La această înțelegere ajunseră, și era întocmai așa cum intenționase Ieyasu. * * * Cu ținuta de călătorie și caii de samar acoperiți de zăpada din provinciile de la miazănoapte, trimișii lui Shibata Katsuie ajunseră în Kai într-a unsprezecea zi din Luna a Douăsprezecea. Mai întâi, li s-a oferit să se odihnească în camerele de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
să recapete favorurile seniorului, și era în legătură cu locul unde se găsea Hideyoshi. Pe Katsuie și pe Genba îi interesa acut chestiunea și, când Shogen menționă subiectul, îl ascultară cu nerăbdare. — Unde e acum Hideyoshi? — Locurile unde se află Hideyoshi sunt ținute secrete chiar și față de propriii lui oameni, le explică Shogen. Deși a fost văzut în timpul construirii fortărețelor, prin tabăra de-aici n-a mai trecut de o bună bucată de vreme. Dar probabil că este în Nagahama și s-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
veniră în fugă, pe coridor. În camera alăturată și în următoarea, Menju Shosuke și alții tresăreau din somn. Auzind glasuri ca răspuns la pașii grăbiți, oamenii care păziseră camera lui Katsuie ieșiră în fugă, pe culoar. — Ce s-a întâmplat? Ținuta luptătorului care dăduse zor ca purtător de cuvânt nu era obișnuită. Vorbea atât de repede, încât i se încălecau cuvintele: — Cerul de peste Kinomoto s-a înroșit de o bucată de vreme. Iscoadele noastre tocmai s-au întors de la Muntele Higashino
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
părea să înțeleagă gândurile mamei sale. Știa ce rost avea banchetul din noaptea aceea, dar reușea, totuși, să se-arate senină. Fetele erau frumoase și semănau toate trei cu mama lor, însă Chacha era înzestrată, în mod deosebit, cu o ținută aristocratică moștenită din sângele clanului Oda. Tinerețea și frumusețea ei înnăscută nu putau să nu-l întristeze pe orice privitor. — E așa de nevinovată, spuse, dintr-o dată, Katsuie, privind fața adormită a celei mai mici fetițe. Apoi, îi vorbi Doamnei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
Uji, după ce-l vei fi purtat prin capitală. A doua zi, chiar înainte ca Hikoemon să plece spre Uji, Hideyoshi îi dădu două kimonouri de mătase. — Cred că hainele lui Genba s-au murdărit. Dă-i-le pe acestea, pentru ținuta de moarte. În ziua aceea, Hikoemon se duse, din nou, în Uji pentru a se întâlni cu Genba, care era încarcerat singur. — Seniorul Hideyoshi a poruncit să fii purtat prin Kyoto, apoi decapitat pe un câmp din Uji, așa cum ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
chiar să și-o tragă singură dacă îl îndoaie puțin și și-l bagă în vagin. Doar că ăsta era un joc de copii, nu o plăcere adevărată. Ca o cântăreață pop de vârstă mijlocie, Carol își schimbă din nou ținuta în mijlocul spectacolului. De data aceasta definitiv. În această costumație își va primi aplauzele la scenă deschisă și eventualele bisuri. Și, îmbrăcându-se, își permise să conștientizeze contrastul dintre caracterul voluntar și eficient al acțiunilor ei și ambiguitatea scopurilor. Hai să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
articole sportive sau pe lângă vreun teren de sport sau va vedea un copil întorcându-se de la școală, cu echipamentul murdar în vreo sacoșă, nu va ceda. Alan își vedea dorința exact cum era: o regină decrepită, defilând îmbrăcată în presupusa ținută de gală a iubirii. Povestea aceasta tristă a lui Bull e doar o poveste obișnuită, nu vi se pare? Bietul Bull! Folosit și abandonat. Nimic nou sub soarele nostru emoțional. Creștem anticipând bolnăvicios iubirea, iubirea romantică. Simțim cu o bucurie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]