8,894 matches
-
deasupra căreia pune și o feliuță de roșie. Jack, dragule, spune cu compasiune dându-i o farfurie de hârtie. Cum te descurci cu banii ? — Destul de bine, răspunde Jack grav. Mama Îl privește o clipă, apoi Începe brusc să caute În coșul de picnic, din care scoate altă quiche Sainsbury, Încă În cutia ei. — Uite, ia asta, spune, Întinzându-i-o. Și ia niște roșioare. Nu strică. Să fie acolo. A, nu, spune Jack imediat. Serios, nu pot să... — Te rog nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
o mai vrea ! spune tata iritat. Ce să facă cu o bucată de quiche ? Are bani să-și cumpere câte milioane de quiche vrea ! Mama privește agitată pătura. — Hai, repede ! spune brusc. Pune chipsurile În castron. E un castron În coș... — Mamă, lasă-le, că stau bine... Încep, dar nu mă ascultă nimeni. — Milionarii nu mănâncă chipsuri la pachet ! șoptește. Răstoarnă repede chipsurile Într-un castron de plastic și Începe să aranjeze pledul grăbită. Brian ! Vezi că ai firimituri În barbă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
că-l iert, și nici că n-ar fi un om extrem de cinic, de fără inimă și detestabil, care se folosește de ceilalți și, În afară de asta, dacă Jemima n-ar da o petrecere mâine, florile astea ar ajunge drept la coș ? În clipa În care termin de semnat, sunt roșie la față și respir greu, și pun un punct atât de apăsat, Încât aproape perforez pagina. Țineți minte ce v-am spus? Curierul mă privește fără nici o expresie. — Fată dragă, eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
Nu doriți să cumpărați niște iarbă-neagră, aducătoare de noroc ? O femeie În bluză de trening roz Îmi bagă brusc În față o legătură acoperită cu folie de aluminiu, și scutur enervată din cap. Niște iarbă-neagră norocoasă, domnule ? — Dați-mi tot coșul, spune Jack. Cred că am mare nevoie de el. Caută În portofel, Îi dă femeii două bancnote de 50 de lire și Îi ia coșul. Toate astea, fără să-și ia ochii de la mine. — Emma, vreau neapărat să mă revanșez
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
folie de aluminiu, și scutur enervată din cap. Niște iarbă-neagră norocoasă, domnule ? — Dați-mi tot coșul, spune Jack. Cred că am mare nevoie de el. Caută În portofel, Îi dă femeii două bancnote de 50 de lire și Îi ia coșul. Toate astea, fără să-și ia ochii de la mine. — Emma, vreau neapărat să mă revanșez față de tine, spune, iar femeia dispare grăbită. Pot să te invit să mâncăm ceva ? Să bem ceva ? La... un shake ? Chipul i se destinde cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
Nu știu, spun, frecându-mă pe nas. — Totul mergea ca pe roate, și eu n-am avut ce face și am făcut o prostie cât casa. — Chiar așa, mergeau ca pe roate, zic ? — Păi nu ? Jack șovăie, privindu-mă pe deasupra coșului cu iarbă-neagră. Eu așa am crezut. Îmi zumzăie creierii. Trebuie să clarific câteva lucruri cu el. Să le discutăm sincer, pe față. În minte mi se formează un gând. — Jack... ce făceai În Scoția ? Când ne-am Întâlnit prima oară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
Pentru mine, este. Eu ți-am spus absolut tot. Așa cum ai spus și tu. Toate gândurile mele, toate temerile mele, tot. Iar tu nu mi-ai spus absolut nimic despre tine. — Nu-i adevărat... Face un pas În față, cu coșul În mână, și câteva legături de iarbă cad pe jos. — Bine atunci, aproape nimic. Închid o fracțiune de secundă ochii, Încercând să-mi pun ordine În gânduri. Jack, relațiile Înseamnă Încredere și echitate. Dacă o persoană vorbește despre sine, atunci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
la fel. Vreau să spun că nu mi-ai spus nici măcar că o să fii la televizor. — Of, pentru numele lui Dumnezeum, a fost o prostie de interviu ! O fată cu șase sacoșe de cumpărături mai dărâmă alte câteva legături din coșul lui Jack și, superenervat, Jack trântește coșul pe portbagajul unei motociclete care trece pe lângă noi. Emma, exagerezi, crede-mă. — Eu ți-am spus toate secretele mele, spun Încăpățânată. Și tu nu mi-ai spus nici măcar un secret de-al tău
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
mi-ai spus nici măcar că o să fii la televizor. — Of, pentru numele lui Dumnezeum, a fost o prostie de interviu ! O fată cu șase sacoșe de cumpărături mai dărâmă alte câteva legături din coșul lui Jack și, superenervat, Jack trântește coșul pe portbagajul unei motociclete care trece pe lângă noi. Emma, exagerezi, crede-mă. — Eu ți-am spus toate secretele mele, spun Încăpățânată. Și tu nu mi-ai spus nici măcar un secret de-al tău. Jack oftează adânc. — Emma, nu te supăra
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
aflăm, facem public tot ce-am aflat ! Mami are contacte la toate ziarele... Simt că-mi bubuie creierii. Chiar vorbesc serios ? Chiar mă gândesc la modul serios să mă răzbun pe Jack ? — Un loc foarte bun de unde putem Începe sunt coșurile de gunoi, adaugă Jemima pe un ton expert. Poți să dai peste tot felul de lucruri despre cineva dacă-i scotocești prin gunoi. În acel moment, sănătatea mintală Își reia, brusc, locul din creierul meu. Să dăm iama prin tomberoane
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
direcția asta. — Ba normal că am, spune ea. Doar n-o să stau cu mâna În sân și să mă uit cum suferi ca un câine. Ce Dumnezeu, suntem ca surorile ! O, Doamne. Mi-o imaginez brusc pe Jemima scotocind prin coșurile de gunoi ale lui Jack, În costumul ei Gucci. Sau zgâriindu-i mașina cu pila ei de unghii. — Jemima... nu face nimic, spun alarmată. Te rog, nu vreau să faci nimic. — Crezi că nu vrei. Dar ai să vezi, mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
aducă multe și grave prejudicii morale și sufletești. Dar nu s-a Întâmplat așa. Când s-a Îndrăgostit prima oară, de o colegă de liceu, o fată nu frumoasă, dar cu niște ochi mari negri, splendizi, avea șaptesprezece ani, câteva coșuri pe bărbie, și câteva tuleie răzleșțe pe obraji, care-i dădeau un aer puțin răvășit de oboseală. S-a Îndrăgostit pur și simplu fără clasicele pulsiuni romantice, dar și fără modernele și zgomotoasele gesturi adolescentine. S-a Îndrăgostit, am putea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
În jocurile mele. Mi-au oferit o cameră curată, nu prea mare, În care erau un pat cu o saltea de puf, și cu un morman de perne de diferite culori, o masă cu picioarele curbate pe care era un coș cu mere, un scaun Înalt pe care mă cocoțam cu efort, și un fel de dulap care, În jumătatea lui dreaptă avea niște rafturi pe care erau puse În stive egale farfurii de toate mărimile și formele. Fereastra dădea spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
mobilier, Încălzire, medicamente, spray-uri, deodorante, pastă de dinți, vitamine, cărți, sunt lucruri de care cu câteva excepții, nimeni de-aici nu a auzit. Ori de câte ori acest cortegiu de năpăstuiți ai sorții năvălește În oraș pentru a cerși, a scormoni prin coșurile de gunoi sau prin pubele, pentru a bea sau a fura din vreun raft de magazin ceva bun de astâmpărat foamea sau pentru a scoate la lumină din hăurile viscerelor arma lor cea mai puternică: viclenia smerită, se pune În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
calea ferată, poarta de intrare În lumea civilizată, cerșetorii forțează orașul ca un comando furibund. Sub pământ deschid ușile metroului, la suprafață stăpânesc cimitirele, bisericile, au ocupat trotuare Întregi, au ocupat bolile mizeriei, scări de bloc, subsoluri, autobuze, tramvaie, păzesc coșurile de gunoi, și sticlele de spirt, nasc și mor, mor și se nasc. Bocesc, se roagă, Își etalează defectele fizice suferințele, dar câteodată, e drept foarte rar, se Întâmplă, ca În cazul lui Antoniu și al fetei, ca așteptarea interiorizată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
Înceapă a descifra primele adevărate elemente ale iubirii care se ivește,, ĂMarko Rupnikă. Cincisprezece august, noaptea Ozene-ul n-a mai fost vis, a fost realitate. Eram pe acoperiș având Într-o mână binoclul, iar cu cealaltă ținându-mă de coșul de fum. Deodată, norii s-au risipit și am avut În fața ochilor o imagine la care visez din copilărie: pe cer, am văzut o lumină lunguiață, nemișcată, alta decât lumina familiară a stelelor. M-am uitat la ea aproape o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
incontinuu. Pentru ele nu există decât prezentul fabulos și complicitatea savuroasă cu el. Restul nu contează. E cumplit de neinteresant. Antoniu mănâncă o banană pe care a primit-o de la o măturătoare. Face câțiva pași pentru a arunca coaja la coșul de gunoi; un aurolac cu figură rătăcită aspiră din punga de plastic, substanța toxică ce-i Întunecă mințile și Începe să ragă tâmp și să se lovească peste fațăi. Nici un trecător nu se sinchisește, nu-i dă atenție, toți trec
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
cântând ceva foarte vesel. El, copilul, foarte mic, de trei-patru ani, așezat pe un fotoliu și privind-o fascinat. O fereastră deschizându-se brusc din cauza vântului și mama Închizând-o speriată. Apoi, tatăl intrând În cameră și scoțând dintr-un coș de rafie, un iepuraș viu pe care i-l Întinde copilului, care se sperie și Începe să plângă. Mama luând În brațe copilul și alintându-l cu duioșie, iar rochia vaporoasă răspândind un parfum de violete. Apoi iepurașul speriat, ascunzându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
vidanjor și cea de gunoier, foarte importante pentru o Europă Unită. -Domnule cerșetor, nu știți ce vorbiți. Politicienii și Uniunea Europeană iubesc ordinea și curățenia, și au numai gânduri curate cu țărișoara noastră. -Uniunea Europeană vrea să ne arunce brânza la coșul de gunoi al istoriei, să școlarizeze prin Închisori criminalii Înrăiți, să Înfigă cipuri sub pielea câinilor, să monitorizeze oile patriei, să ascundă morții pe după geamuri fumurii, să dea burse florăreselor În Olanda. -Domnule cerșetor, dar nici să transporte morții În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
dădeam apoi păpucii <sidonia>: crezi că nu o pot face? <vick47>: cred că o poți face <sidonia>: ți-e teamă să nu-ți fac și ție asta? <sidonia>: pe tine te iubesc, timpitule! <sidonia>: cînd mă mărit cu ține, îmi coș pizda <sidonia>: dacă tu nu poți sau nu vrei să mă fuți <sidonia>: eu sunt cremene! <vick47>: da, mi-ai spus <sidonia>: uite, vino tu aici <sidonia>: îmi trebuie tata la fața <sidonia>: de ce eu? <sidonia>: să nu îmi
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
a înmânat pachetul de țigări și restul de bani. Apoi a rezolvat cu succes subiectele.A primit pe carnet nota 10! Pe culoar s-a răspândit zvonul: „De necrezut,colegul lor l-a mituit pe profesor!”. „Fumez ca și un coș,citesc romane, Mă plimb pe uliți leneș și blazat, Spun doamnelor cuvinte dulci și vane Și toată ziua casc neîncetat”.(D.Iacobescu) „O singură greșeală săvârșește frumusețea, Iubirea și credința,când își arată vrăjmășia”. (Hafez) Răpirea Terorismul este o plagă
BANCHETUL CUGETĂRILOR by Eugen - Nicuşor Marcu [Corola-publishinghouse/Imaginative/1594_a_2966]
-
ieși mai degustă un pahar. Se îmbrăcară pe hol.Porniră încet pe strada pustie.Tocurile ei metalice sunau cadențat. -E suficient de rece,reînodă ea dialogul. Emil nu răspunse.Trase un ultim fum și aruncă restul de țigară într-un coș de gunoi. Scuipă un fir de tutun,apoi vorbi. -Mîine e Anul Nou.Fără zăpadă... -Ești de mult în oraș? -De ce? -Nu-i un interogatoriu.Am lipsit timp de 4 ani și nu s-a schimbat nimic.Orașul e în
BANCHETUL CUGETĂRILOR by Eugen - Nicuşor Marcu [Corola-publishinghouse/Imaginative/1594_a_2966]
-
de parcă asta ar putea avea vreo importanță. Ieri, în holul spitalului, când ne îndreptam spre taxi, o femeie destul de bizară ne-a strigat, apoi aproape că a alergat după noi, zicând că vrea să vadă copilul. S-a aplecat deasupra coșului și, până să ne dăm noi bine seama ce face, a strecurat sub perna Dorei o bancnotă de 20 de franci, zicând „Pour le sommeil“. Ca să doarmă, așa se zice și la Deva. Când Dora va merge la creșă, o să
Poveşti cu scriitoare şi copii by Simona Sora () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1782]
-
sunt deschise (unele) de la ora 7 dimineața, iar unele din ele nu închid în orele prânzului. Am observat apoi cum sunt amenajate spațiile publice, trotuarele, micile parcuri. In orice parc, părculeț sau spațiu public mai liniștit găsești bănci, la umbră, coșuri de gunoi, toalete, spații verzi, flori, fântâni arteziene. Zonele pentru circulația pietonilor sunt bine delimitate de cele destinate circulației mașinilor și te simți în siguranță pe ele. La fel, grija pentru oameni o notez și în prețurile mici ale transportului
Pelerin pe drumul Sf. Iacob de Compostela (Genova-Pamplona) by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91894_a_92328]
-
prea mare, traversată de o stradă principală unde găsesc un magazin de încălțăminte din care îmi cumpăr o nouă pereche de sandale marca Geox, cu o talpă de piele foarte bună. Pe cele cumpărate la Toulouse le las într-un coș și plec mai departe. În apropiere de oficiul de turism întâlnesc o frumoasă biserică în care mă reculeg puțin, cerându-i lui Dumnezeu puterea de a ajunge astăzi până la Saint Jean. Urmând strada D 918 până la Saint Just Ibbare, pe
Pelerin pe drumul Sf. Iacob de Compostela (Genova-Pamplona) by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91894_a_92328]