9,526 matches
-
de culegere! - devine monstruoasă : nici volumul de față nu este scutit de mici confuzii - Lecția lui Frunză a fost montată la Teatrul Maghiar, nu German, din Timișoara; pe doamna Hossu Longin o cheamă Lucia, nu Irina; pe actrița Mirea, de la Comedie, o mai cheamă Virginia, nu Eugenia; soția lui Sandu Dabija se numește Dobrin, nu Dalmin; Vitalie e Bichir, nu Bichirm ș.a.m.d. Da-n fond, În lumea lui Ionesco, contează că te numești Macbett, ori Macbeth, Smith sau Martin
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
bun: între eroic (unde binele este triumfător) și tragic (unde răul este destin), infinitul ne face ridicoli. Oricum, spune Horia Gârbea (un bun eseist care se exprimă prin mijloace beletristice), conștiința de sine a omului a atins luciditatea supremă în comedie, și nu în dramă sau tragedie. Prin anii '70 apărea în versiune românească un celebru eseu al lui E. M. Foster intitulat Aspecte ale romanului, care propunea o evaluare a speciei pornind de la ipoteza suprinzătoare că toți marii romancieri de la Fielding
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
o parte din lista din schița "Moșii tablă de materii". Lungimea momentului și textului la latitudinea regizorului. EFIMIȚA: Bragă... baloane... turtă dulce... lampioane... limonadă... fracuri, decorațiuni, decorați, donițe, menajerii, fluiere, ciubere, cimpoaie, copii, hîrdaie, bone, doici, artifiții, fotografii la minut, comedii, tombole, oale, steaguri, înghețată de vanilie, stambe, căni, biciclete, cai, vite, basmale...mătuși,unchi, veri, nepoate... icoane, bricege, săpun... lumînări, panglici, prescuri, grîu... căciuli, cojoace, Prima societate de bazalt și teracotă. Stella, sticle, cercuri doage... plăpumi saltele, perne, Flori, scaune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
te superi... Pe onoarea mea, nu mă supăr! Aș! Ce eșt'copil! Monșerul meu. Să nu-mi mai faci ce mi-ai făcut, că mor. Parol? Zău, mă omori! Nu ți-e milă ție de mine? A scăpat sărmanul! Ce comedie! Nu, nu mai voi! Îți pare bine de ce-ai făcut? Așa e. Sînt o femeie rea! Zău, țațo! Parcă mă-ncearcă niște friguri! Nu da! Nu da că fac scandal! Ai uitat că sînt fiică din popor. Că sînt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
Autorul de texte pentru teatru este un comediant și cu cît își va lua în serios condiția, cu atît va fi mai bine. De nu, va fi un măscărici involuntar. Piese mai nostime decît cele proletculte nu cred să existe". Comedie deci, domnilor! Horia Gârbea se străduie să salveze lumea sfîrșitului de secol, reinventînd comedia și teatrul de marionete. Ați citit bine teatrul de marionete și să nu vă mire, căci personajele lui Gârbea sînt invariabil marionete (matrioșe clivînd matrioșe). Fiind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
în serios condiția, cu atît va fi mai bine. De nu, va fi un măscărici involuntar. Piese mai nostime decît cele proletculte nu cred să existe". Comedie deci, domnilor! Horia Gârbea se străduie să salveze lumea sfîrșitului de secol, reinventînd comedia și teatrul de marionete. Ați citit bine teatrul de marionete și să nu vă mire, căci personajele lui Gârbea sînt invariabil marionete (matrioșe clivînd matrioșe). Fiind înzestrate doar cu sertărașe bibliografice, evoluția lor nu poate fi desfăcută de actul intertextual
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
obsesie și proprietatea Joițicăi lui Caragiale și a prefectului județului, de la potop încoace. Iar Groparul, intrat de mult în viața și literatura lumii, nu e numai al lui Shakespeare, nu e numai al Unchiului Vania, e al nostru, al... Cu comedia se pare că nu e de glumit decît în spiritul ei, coborînd sau urcînd un exercițiu superior de pierdere a iluziilor, de la text la text. "Așadar, ce este o piesă de teatru, se întreabă Horia Gârbea în continuarea falsului tratat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
o canava de nimicuri istorice și politice, totdeauna importante) pe care evoluează și își definește caracterul lumea noastră, lumea din noi cu toate exaltările și nebunia sa, cu mizeria și angoasele ei, cu lipsa de perspectivă și absurdul politic cotidian. Comediile domnului Gârbea sînt piese politice și nu dogmatice, el scriind teatru în spiritul celor vechi, adică apelînd la memoria colectivă... Deosebirea e că limba a evoluat, ajungînd să aibă să aibă ea însăși o memorie înspăimîntătoare. Invenția domnului Gârbea ține
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
ireal, șovin și deștept, vulgar, real și, deopotrivă, ireal concură la ridicarea unui edificiu deloc savant, dar suficient de încăpător spre a concura ca "replică" istorică siajul tranziției politice pe care o traversăm în România. Mephisto este indiscutabil "drama" unei comedii care ni se întîmplă tuturor astăzi și pe care, dacă nu o vom putea depăși, s-ar putea transforma într-o tragedie națională. Somnul rațiunii naște monștri, s-a mai spus... La ora de față e greu de întrevăzut destinul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
inventat-o la noi Horia Gârbea, ci Paul Georgescu în romanul Solstițiu tulburat, în care populează același spațiu Otilia lui Călinescu, Tănase Scatiul... Dar se poate ca el s-o consacre. Dincolo de ironia și comicul pieselor lui Gârbea (cele mai multe sînt comedii) și de aspectul lor manifest autoreferențial (finalurile asigură de fiecare dată faptul că personajele au conștiința că se află pe o scenă) se insinuează o înlănțuire metafizică a caracterelor și destinelor. Sînt marile personaje parcă într-o lume de apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
vechiul Egipet. Înconjurat de șefii breslelor, el organizează un "comitet de urgență" și alcătuiește o listă în finalul căreia, "cu voia dumneavostră..." Iar parabole? De ce nu? La mânia, indignarea și radicalitatea proceselor intentate în noua dramaturgie insurecției din '89, o comedie bine urzită chiar parabolică face cît zece demistificări oneste. În piesa Mephisto comediantul îl lasă pe dramaturg să intre în scenă, joaca încetează, stilul devine sobru și echilibrat și încă o dată trebuie spus: Horia Gârbea scrie teatru cu multă lejeritate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
a teatrului lui Horia Gârbea, în care fără a oculta satisfacția de substituire a intertextualității accentul cade pe reinventarea tragicomică a politicului. Efectele se dozează diferit în funcție de registrul ales, respectiv de constituirea mecanismului absurd în Decembrie... și plierea pe structura comediei bufe, chiar bulevardiere în sensul înalt al termenului, în Cafeaua... Fără a fi eboșe întîrziate ale spectaculoasei adaptări după Mephisto al lui Heinrich Mann (ce a produs succesul de la Bulandra, în regia lui Alexandru Darie), aceste texte exploatează procedee la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
evaporați din fonduri europene și cu tot tacâmul de rigoare!... Șeful ziarului îl privi mirat, ridicându-și de-un deget mai sus sprâncenele groase și îmbinate deasupra nasului, care-l făceau să semene în mod izbitor cu un actor de comedie foarte popular în primii ani de după căderea vechiului regim din mereu albastra și fascinanta Românie. Reuniunea Către toamnă căsătoria Cameliei cu Bart era definitive stabilită. Draga de Camelica nu-și mai încăpea în piele de fericire că pusese mâna pe
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
Sprijinindu-mă de mânerul unui fotoliu, îmi mușcam buza cu frenezie; pornisem televizorul, zappând de pe un canal pe altul și gândindu-mă pe unde ar trebui să mai scotocesc - dacă nu cumva ar trebui să renunț. Pe EQP era o comedie cu Bobby Dish, care țopăia pe pilonii unui ponton în lumina lunii. La un moment dat Bobby Dish alunecă, se lovește de pod, apoi cade în apă. Apa e infestată cu rechini zâmbitori. M-a bufnit râsul și am hohotit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
Ești cumva intimidat? a întrebat Z. - Nu... adică da... e stupid. Sexul presupune intimitate, e vorba de... Orice aș fi spus era o tâmpenie. Nu puteam să le fac să înțeleagă. Y nu era nici măcar interesată, se uita la televizor, comedia cu Bobby Dish parcă nu se mai termina. Mă uitam la figura lui X și la cea a surorii ei. Erau atât de răvășite ca ființe încât nici nu se considerau surori. Doar niște litere. Îmi imaginam desfășurarea ulterioară a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
toate combinațiile posibile între cuvintele unui dicționar de buzunar, am construi o infinitate de opere științifice care ar răsturna, ca pe niște încercări puerile, toate teoriile științei de azi; am construi o infinitate de opere literare, față cu care Divina Comedie ar fi o simplă încercare juvenilă; am construi tragediile pierdute ale lui Euripide și tratatele lui Epicur, am învia din morți Biblioteca de la Alexandria... Cât progres și câtă civilizație presupune instituția femeilor galante. Ce distanță de la pitecantropul care, în pădurile
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
ce-și leagă întotdeauna la drum vaca dinapoia căruței, răspunsul călugăriței - că părinții pusnici din Sfânta Agură i-au dat canon să mănânce lapte numai de la o vacă, pentru ca să nu îmbătrînească degrabă, - Adela îl spune ca o perfectă actriță de comedie. Iar la cuvintele "părinții pusnici din Sfânta Agură", bisericește repezite, ea completează textul luîndu-și o figură sastisită și făcîndu-și o cruce mare, cu o grăbită aplecare a bustului înainte - închinăciune adâncă în fața schivnicilor plini de solicitudine pentru tinerețea călugăriței de la
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
jumătate mai mare și atunci ieșea cu bătaie. Și ca să nu ne certăm, am aruncat-o peste casa lui Horodincă, de vizavi. Poc! Și gata! Hei, ce spuneți? Astăzi mai faceți așa ceva? Mergema cu Țuți la filme. Erau pe atunci comedii spumoase, cu Chaplin, de exemplu, și care ne plăceau cel mai mult. Avea Țuți un râs molipsitor, încât râdeam cu hohote numai de râsul lui, la care se adăuga gagurile din film. Erau cinematografe ca Sidoli, Trianon, Pușkin. Când ieșeam
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
o matracucă, odată aude ciocănind în pod. S-a suit pe scară ș-a ridicat oblonul. N-a văzut nimic. Mai stă ea ce stă pe prispă între cârpe și iar aude ciocănitul. Se suie pe scară, iar nimic. Măi, comedie ! S-a lăsat mama atunci pe scară, în vine, ș-a sprijinit cu capul capacul. Când a auzit al treilea ciocănit, odată a săltat mama capacul... Ce credeți ?! întreg taifasul amuțise. ...Un omuleț cu nas roș ca pliscul de cocostârc
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
-ne și pe noi să mai discutăm de ale noastre, că nu ne-am văzut de o sută de ani ! De mutra ta sunt sătulă ! Hai, gata, spectacolul s-a terminat, spuse ea scoțându-și pălăria și mustața. Finita la comedia, spuse ea deschizându-i larg ușa. — Și la proiect când lucrăm ? protestă negriciosul, ieșind cu coada între picioare. — Ai înnebunit ? i-am spus eu amicei mele când am rămas singure. Ce căuta maimuțoiul ăsta pe-aici ? — Nu te grăbi să
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
musafirii din albumul de nuntă al părinților mei, unde toate chipurile poartă masca tinereții. Lefty avea altă problemă. Străbătu mulțimea, uitându-se după verișoara cu care crescuse, o fată cu nasul ascuțit și cu gura rânjind ca o mască de comedie. Soarele pătrundea oblic prin luminatoarele de deasupra. Își miji ochii, cercetând femeile care treceau, până când, În cele din urmă, aceasta Îl strigă: ― Aici, vere. Nu mă recunoști? Sunt aia irezistibilă. ― Lina, tu ești? ― Nu mai sunt la țară. În cei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Îi pișca Încontinuu pe fiii ei ca să nu adoarmă. De-abia reușeam să fac legătura Între persoana neliniștită care stătea Încovoiată În fiecare săptămână În fața mea de biserică și femeia haioasă care, sub inspirația vinului, se lansa În scene de comedie În bucătăria noastră. ― Bărbații să stea afară! țipa ea, dansând cu mama. Avem cuțite aici! Atât de mare era contrastul Între Zoë care mergea la biserică și Zoë băutoarea de vin, Încât Îmi făcusem un obicei să o privesc atent
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
rugase pe Tessie să-i pună. ― Ce-i cu tine? Îl Întrebase ea delicat. Dar Milton o repezise: ― Pune-mi butonii și gata, bine? Și Întinsese brațele, privind În lături, stânjenit de slăbiciunea corpului său. Tăcută, Tessie Îi pusese butonii: comedia la o mânecă, tragedia la cealaltă. În acea dimineață, când am ieșit din hotel, aceștia străluceau În soarele proaspăt și, sub influența acelor accesorii cu două fețe, tot ceea ce s-a Întâmplat ulteriror a fost Învăluit În tonuri contrastante. Era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
reflectate În propriul set de butoni... ...Dar acum taxiul se Îndepărta și Milton se ștergea pe frunte cu batista și acum se ivi chipul zâmbitor de pe mâneca lui dreaptă, căci exista și o notă comică În evenimentele acelei zile. Era comedie În felul În care Milton, făcându-și În continuare griji pentru mine, stătea cu un ochi pe ceasul taxiului, care se tot rotea. La Clinică era comedie În felul În care Tessie, luând absentă o revistă din sala de așteptare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
lui dreaptă, căci exista și o notă comică În evenimentele acelei zile. Era comedie În felul În care Milton, făcându-și În continuare griji pentru mine, stătea cu un ochi pe ceasul taxiului, care se tot rotea. La Clinică era comedie În felul În care Tessie, luând absentă o revistă din sala de așteptare, se trezi citind despre joaca sexuală juvenilă a maimuțelor Rhesus. Era chiar un soi de satiră dură În Însăși deplasarea părinților mei, pentru că era atât de tipică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]