8,653 matches
-
de femei altfel decât la modul abstract. Așa că, în timp ce o place pe Geraldine, știe bine că acum, ea nu i-ar acorda nici o șansă, și sincer, chiar nu-l deranjează. Este destul că-i luminează fiecare zi la slujbă, e fericit să nu meargă mai departe. Ben e mult prea ocupat cu propria carieră ca să se mai gândească și la femei. Sigur, dacă ar apărea cineva care să nu fie complicat și care să vrea să se acomodeze cu viața lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
să fie în centrul atenției, oriunde s-ar fi dus. Așa că în cele din urmă, Ben s-a dus la apartamentul ei într-o noapte și i-a spus că nu mai merge așa. I-a spus că nu era fericit, că o plăcea cu adevărat, dar că nu-i plăcea stilul ei de viață. Laurie, ca o actriță ce era, a plâns un pic, după care a încercat să-l implore să rămână, promițând că lucrurile or să se schimbe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
e bine. Totul e bine. ― Cum mai stai cu regimul? Ai mai slăbit? Iar începem. ― Da, mamă, am pierdut vreo patru kilograme și jumătate în ultimele două săptămâni. Pentru prima oară nu mint, și sper ca asta o să o facă fericită pentru moment. Dar știam eu că e prea mult. ― Ai grijă, vine replica ei. N-ai vrea să dai jos prea repede, asta ar însemna că se va depune din nou. De ce nu te duci la un club de slăbit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
ce sunt - aproape că rămân fără suflare. ― Ben? spun, și încerc să mă clamez, să respir adânc. Sunt Jemima. ― Bună, îmi răspunde el, și încep să mă relaxez, pentru că nu m-aș fi așteptat ca Ben să pară atât de fericit să mă audă. Te rog, Doamne, fă-l să mă scoată în oraș, te rog fă să mă fi sunat pentru că nu se gândește decât la mine. ― N-ai de gând să mă întrebi? spune el. Să-l întreb eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
lor se bazează pe încredere și admirație, dar la fel de bine și pe conveniență. Jemima e sigură că odată ce Ben va ajunge în fascinanta lume a televiziunii, n-o să mai știe nimic de el. Dar Jemima vrea ca Ben să fie fericit, mai mult decât vrea ca el să rămână la Kilburn Herald; ea a fost prima persoană căreia i-a spus imediat ce a aflat că a primit postul. ― Ben, a auzit el o voce la telefon. Sunt Diana Macpherson. Lui Ben
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
Întotdeauna am fost de părere că șuvițele blonde pot să arate foarte ieftin. ― Nu, mamă, spun, ridicându-mi privirea în tavan. N-arată ieftin. ― Hmm. Mă rog, cum stai cu greutatea? Zâmbesc, pentru că știu cel puțin că acum va fi fericită pentru mine. Trebuie să fie, am devenit fiica pe care și-a dorit-o mereu. ― N-ai să mă crezi, mamă, dar am cincizeci și cinci de kilograme! Pauză la celălalt capăt al firului. ― Mamă? Doar n-are ce să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
spate, ochelarii de soare le protejează ochii, iar Jemima Jones își dă capul pe spate și se uită la cer, la vârfurile palmierilor pe lângă care trece cu repeziciune, și are impresia că înțelege pentru prima oară ce înseamnă să fii fericit. Tot mai aruncă priviri furișe viziunii care stă lângă ea, pentru că tot nu-i vine să creadă că își va petrece următoarele două săptămâni cu el. Nicinul nu scoate o vorbă, zgomotul motorului și al mașinilor pe lângă care trec e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
imaginea clară în cap, pentru că mai devreme în după-amiaza aceea citisem rubrica de proprietăți din Los Angeles Times și intrasem într-o lume fantastică cu piscine, nisip și valuri înspumate, care se lovesc de țărm. ― Eu cred că aș fi fericit oriunde, a spus Brad, atâta timp cât sunt cu tine. Jemima, Jemima. Nu te-ai gândit că e puțin ciudat că Brad ajunge atât de departe, în mai puțin de o săptămână? Chiar nu ți s-a aprins nici un beculeț? Nu at
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
am fost grasă, și știu cât e de groaznic, și acum mă pot vedea așa de bine în Jenny! ― Dar dacă ai încerca s-o ajuți? ― Nu cred c-ar accepta. ― Poate că e una dintre acele persoane care e fericită cu felul cum arată. ― Urmează să-mi spui că are o problemă cu glandele. Poate că are. ― Aiureli. Singurul motiv pentru care ajunge cineva la astfel de dimensiuni e faptul că mănâncă prea mult. Crede-mă, că știu. ― Uite ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
merge bine, până la urmă. ― Îmi iau liber azi, spune Brad, în timp ce se duce la duș. Vreau să-mi petrec toată ziua cu tine, fără întreruperi. Mă sărută pe omoplat când trec pe lângă el spre dormitor, goală și - veți fi foarte fericiți să auziți asta - fără nici un fel de inhibiție. ― Serios? Toată ziua? ― Serios, spune el, întorcându-se către mine. M-am gândit că am putea lua prânzul împreună, poate ne dăm cu rolele mai târziu. Cum vrei tu. ― Mi-ar plăcea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
îl crede. Când se așază în cele din urmă la biroul lui Brad să lucreze ceva pentru ea, mai citește o dată articolul despre Ben Williams. Ben a fost o fantezie, își spunee ea. Brad este o realitate. Sunt mult mai fericită cu Brad decât aș fi putut fi vreodată cu Ben. Și cu asta deschide Hollywood Reporter și începe să caute prin rubrica de evenimente. Capitolul douăzeci și șase Ben a vrut s-o sune pe Jemima, chiar a vrut, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
reprezintă oricum o știre internațională în sine, indiferent de ce-ar putea fapt dezvălui sau nu. Dar Diana Macpherson, care ar trebui să fie în al nouălea cer pentru această lovitură strălucită, nu e prea fericită. De fapt, nu este fericită deloc. În mod normal, ar cumpăra șampanie pentru întreaga echipă, numai că de puțină vreme, ea a început să se gândească mai mult la viața ei personală. A început să privească mamele în parc, și o dată sau de două ori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
zicea „Nuuuuuu! De fiecare dată te iau la faza asta, așa-i? Ești o proastă!“. — Unde e Pollyanna? a întrebat Helen. —La poartă. Vorbește cu doamna Hennessy, am spus eu. Margaret era singura dintre noi care vorbea cu vecinii. Era fericită să discute despre înlocuirile de șold, despre prima comuniune a nepoților, despre vremea neobișnuit de umedă și despre posibilitatea de a găsi cartofi Tayto în Chicago. Paul a intrat în hol încărcat de bagaje. —O, Doamne, nu se poate, a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
pe care o purtasem seara trecută și vreo chestie jenantă, ca, de pildă, crema mea antireumatică, fără a avea de gând să mă întorc vreodată să le recuperez. Nu că mi-ar fi păsat de chestia asta. Aș fi fost fericită să-i las lui Luke, pe post de bilețel de adio, un bax întreg de creme, numai să mă teleporteze cineva din camera aia. Străduindu-mă să nu mă mișc, am deschis ochii cu mare băgare de seamă. Mă zgâiam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
Titirezul. Carlos se credea un dansator extraordinar și se dădea în spectacol cu orice ocazie. Când începea să-și rotească șoldurile cam micuțe, cu niște mișcări absolut exagerate, îți venea să vomiți. în zilele când nu-i spuneam Titirezul, îl fericeam cu porecla Omul Care îți întoarce Stomacul Pe Dos, ca să mă mențin în tema rotației. Și Wayne unde e? am sărit eu. Dacă el nu vine, nu mai are sens să mai vină nimeni. Absența lui Wayne mă enerva cel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
toți cei care erau de partea mea - Fergus, Chaquie, Vincent, John Joe, Eddie, Stalin, Peter, Davy cartoforul, Eamonn și Barry copilul au urlat în cor: —Mai taci din gură! Până și Neil a strigat împreună cu ei. Deși aș fi fost fericită dacă n-ar fi participat și el. L-am privit cu atenție pe Chris, disperată să descopăr vreun semn că era încă prietenul meu și am suferit îngrozitor fiindcă n-a spus că voia și el biluțele lui Luke pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
Chris a râs, însă cu atâta tristețe, încât m-am simțit imediat stânjenită. Da, a răspuns el privind în depărtare, de parcă s-ar fi aflat la o mie de kilometri distanță de mine. Toți avem nevoie de ajutor ca să fim fericiți. —Fericiți? — Da. Fericiți! Tu ești fericită? — Sigur că da, am spus eu plină de încredere în mine. Mă distrez excelent! Nu, ești fericită? a repetat el. Știi la ce mă refer! Ești mulțumită, senină, împăcată cu tine însăți? Nu eram
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
însă cu atâta tristețe, încât m-am simțit imediat stânjenită. Da, a răspuns el privind în depărtare, de parcă s-ar fi aflat la o mie de kilometri distanță de mine. Toți avem nevoie de ajutor ca să fim fericiți. —Fericiți? — Da. Fericiți! Tu ești fericită? — Sigur că da, am spus eu plină de încredere în mine. Mă distrez excelent! Nu, ești fericită? a repetat el. Știi la ce mă refer! Ești mulțumită, senină, împăcată cu tine însăți? Nu eram sigură ce voia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
după prânz, Chaquie a intrat grăbită în sala de mese și a spus cu o voce pițigăiată: Avem o fată nouă! Am văzut-o când dădeam cu aspiratorul. Când am aflat că noul pacient era o fată, n-am fost fericită. Eram și așa în mare competiție cu nenorocita de Misty O’Malley pentru atenția lui Chris. Din fericire, fata cea nouă era, foarte posibil, cea mai grasă femeie pe care o văzusem vreodată în realitate. Mai văzusem oameni așa de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
să ignori toate femeile și să le lași să se descurce singure. Iar dacă e vorba de un bărbat care are nevoie de ajutor, atunci îi arăți caninii și-l lași să se descurce tot singur. Iar tipul o să fie fericit să-și rezolve singur problema. O să fie încântat! —De ce ușa de la frigider? Pentru că, în locul unde stau asistenții de zbor atunci când oamenii se dau jos din avion, e întotdeauna frig. înțelegi? — Păi, ăăă, da, a fost o idee excelentă să exersezi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
marii coafori să pună întrebarea asta. Era limpede că era hotărâtă să-și ia diploma în tuns, vopsit și conversație de proastă calitate. — Nicăieri, am răspuns. —O să fie minunat, a zis ea frământându-mi pielea capului. Au urmat câteva momente fericite de tăcere. —Ai mai fost acolo? m-a întrebat Gráinne. —De multe ori. A mai trecut ceva vreme. Gráinne mi-a opărit pielea capului și mi-a băgat jetul dușului în urechi de atâtea ori încât apa aproape îmi inundase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
ar fi oferit zmeul ceea ce și-au dorit. Dar așa e femeia, mai ales după o anumită vârstă, după ce s-a săturat bine, mai de toate, contează pentru ea mai mult să fie văzută bine, în public, decât să fie fericită. Ehei, ce-ar mai fi bârfit-o lumea, dacă ar fi știut că a stat la zmeu de bună voie. Până la urmă ia să tragem linie și să vedem cine este de fapt zmeul. Zmeul, este după cercetările mele amănunțite
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
și plecase după a patra. Ajunsese numai bine sus în parchet ca să mai apuce să încarce încă o dată, iar acum se grăbea la vale. Se întunecase încă de când plecase de sus, din parchet, dar asta nu avea nici o importanță, era fericit că reușea să-și bată propriul record. Înainte de a ajunge în Baia de Sus, mai avea de trecut peste un muncel, o prelungire ca un deget a masivului pe care îl despădureau. Aici, drumul era aproape drept coborând chiar ușor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
temea că inspectorul nu-l va informa despre toate mișcările pe care le face și pusese pe cineva în care avea încredere pe urmele lui. Dacă la început nu se bucurase deloc de întâlnirea cu Vasilică, Cristian Toma era acum fericit că acest lucru se petrecuse. Trebuia să recunoască faptul că olteanul se achitase cu brio de sarcina primită și, dacă nu ar fi stat atunci de vorbă, el n-ar fi prins de veste niciodată că este supravegheat. Bine, agent
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
nasol dacă i-ați pierdut-o, nu vă mai lasă aia să plecați... Țârțâc râdea spunând asta, cu un fel de veselie imbecilă, mai mult în ochii mici de tătar decât în gura fără dinți. Că finalul istoriei a fost fericit, cheia argintie-strălucitoare atât de mică, parcă ar fi fost anume făcută să se piardă, s-a găsit (dar, vorba ceea, ce cheie nu se pierde?), asta chiar nu mai are nici o importanță. Cine m-ar fi urmărit în jumătatea aia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]