9,537 matches
-
Preferi în loc de ocult, obscur. Asta nu-ți ia durerile de cap, ai coșmaruri. Într-o noapte, ai visat că te aflai într-o piramidă, înaltă doar de vreo trei metri, din care nu mai puteai să ieși, era perfectă; pipăiai mărunt și nu sesizai nici o fisură, nu se clintea nimic; nu mai aveai aer; în „compensație”, creștea luminozitatea. O incandescență. Te sufocai, ai început să strigi. Te-ai trezit țipând, cu mâna fufiței peste grumaz. La Clubul literaților, filtrezi orice posibilă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]
-
de lapte; socialismul modelează proteze după maxilarul lui Dumnezeu. Limbricii târgului și-au recâștigat dreptul suprem de parazit într-o pagină de istorie. Revoluție! Sub acea vestimentație sărăcăcioasă se ascundea un copil scund: părul creț, capul plecat, umerii lăsați, palmele mărunte, privirea tristă, buzele cărnoase, mereu uscate, obrajii alungiți, tot mai alungiți. Un copil parcă coborât dintr-un Renoir, pentru a face echilibristică pe o balustradă de pod deasupra Senei. (Intenția spărgea cercuri concentrice.) Nostalgia adâncului sfredelea cerul. Gândurile încețoșau oglinda
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
zâmbetul umplea fântânile, mâinile albastre stelele, după o hartă necunoscută, întregeau îmbrățișările, picioarele albastre pe aleile parcului, sfinții și-au scuturat așternutul. Era îngerul primei zile, abia pe seară Dumnezeu s-a gândit să facă pământul. El, un copil uscățiv, mărunt, ochi căprui, păr negru, creț, sprâncene stufoase, împreunate, obraji ciupiți de vărsatul vântului, buze uscate a secetă, a nisip, a lespede smulsă din trupul fântânilor. Două semne de exclamare, mâinile căzute pe lângă corp. Semnele nu pot ascunde emoția, oricâtă fermitate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
zi, zise Discipolul. Ține minte că trebuie să i-l dai în camera dumitale. Întrebări? Janasen culese cu vioiciune obiectul strălucitor. Părea ca un fel de plastic. Era plăcut la pipăit și era satinat. Pe el era ceva imprimat, prea mărunt pentru a putea citi cu ochiul liber. - Și ce trebuie să facă asta? - Să citească mesajul. Janasen se încruntă. - Și ce se va întâmpla? - Nu are rost să știi. Execută doar instrucțiunile mele. Janasen cumpăni și protestă. - Ați spus adineauri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
Nu avea de gând deloc să îl lase pe Jurig să ducă la bun sfârșit amenințările lui sângeroase, dar nu trebuia să uite că dincolo de aceste ziduri sinistre se ascundea un observator isteț și că acțiunile și mișcările cele mai mărunte erau evaluate și analizate cu mare atenție. - Poți face ceva? întrebă ea, sau Discipolul își face griji degeaba în privința dumitale. - Eu aș vrea să știu, răspunse Gosseyn, ce vezi că voi face eu, cu știința dumitale a viitorului. Răspunsul său
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
contra mea. Și-ți spun imediat că ar fi cuminte să fii pentru. Yalertanul, care se pregătea să se arunce, se opri. Mușchii feței se contractară spasmodic, oscilând între îndoială și furie. Îl privea pe Gosseyn descumpănit, precum taurul pe măruntul adversar care nu pare câtuși de puțin temător. - O să-ți crăp țeasta de ciment, zise el scrâșnind din dinți. Dar o zise ca pentru a controla efectul vorbelor sale. - Leej, zise Gosseyn. - Da? - Vezi ce voi face? - Nu e nimic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
copiilor? Treceam prin bulevardul Decebal, în fața unei stații de autobuz, soarele bătea dogoritor în cap și totuși oamenii stăteau înafara refugiului protector, în stânga sau în dreapta, iar la mijloc, pe banca de așteptare, era așezată o familie de țigani. O fetiță măruntă, de vreo 3 ani, plângea cu disperare, eliberând niște lacrimi perfect rotunde, perluțe cu soare, transparente... scena era dominată de tatăl, un bărbat înalt, - dar care tată nu e mare pentru copilul său mic? - și urla la fetiță cu o
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
se limiteze la supravegherea șoselelor principale, În special a acelora care aveau ieșire spre țările vecine, lăsându-le În seama liniștii lor bucolice pe cele de categoria a doua și a treia, și de asemenea, cum era și logic rețeaua măruntă de drumuri vicinale, poteci, cărări, drumuri de țară și scurtături. Evident, asta a Însemnat Întoarcerea la cazarmă a celei mai mari părți din aceste forțe, ceea ce, dacă e adevărat că a produs multă bucurie În rândul soldaților simpli, incluzându-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
și n-ai de unde cunoaște că pe de laturile mesei Măriei Sale se ațin puzderie de sfetnici și de dregători, care cată a fi îndestulați dacă nu vrei să-i vezi cu sprânceana încruntată. Ba, cu cât au o dregătorie mai măruntă, cu atâta se încruntă mai tare. LIANA: Oricât de tânără oi fi, eu cunosc, prietene Ceaun, că Măria Sa Gând-Împărat nu suferă părăduiala dintr-ale sale și dintr-ale țării, și că cei care fac altfel își vâră capul în mare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
o grămadă de vreme cu vorbăria. Trebuie s-o iau de la capăt. Deci trei milioane patru sute cincizeci și patru... MICUL PRINȚ: Trei milioane de ce? AFACERISTUL: Nemaipomenit! Nu-i chip să scape omul de tine! Trei milioane de lucruri din acelea mărunte, care se văd câteodată, noaptea... MICUL PRINȚ: Fluturi? AFACERISTUL: Nu, domnule, mărunte și care strălucesc. MICUL PRINȚ: Licurici? AFACERISTUL: Ei! Greu mai pricepi, domnule! Mărunte, aurii, care strălucesc și-i fac pe de-alde pierde-vară să viseze cu ochii deschiși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
Deci trei milioane patru sute cincizeci și patru... MICUL PRINȚ: Trei milioane de ce? AFACERISTUL: Nemaipomenit! Nu-i chip să scape omul de tine! Trei milioane de lucruri din acelea mărunte, care se văd câteodată, noaptea... MICUL PRINȚ: Fluturi? AFACERISTUL: Nu, domnule, mărunte și care strălucesc. MICUL PRINȚ: Licurici? AFACERISTUL: Ei! Greu mai pricepi, domnule! Mărunte, aurii, care strălucesc și-i fac pe de-alde pierde-vară să viseze cu ochii deschiși. Eu sunt un om serios, n-am timp pentru visuri. MICUL PRINȚ
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
Nemaipomenit! Nu-i chip să scape omul de tine! Trei milioane de lucruri din acelea mărunte, care se văd câteodată, noaptea... MICUL PRINȚ: Fluturi? AFACERISTUL: Nu, domnule, mărunte și care strălucesc. MICUL PRINȚ: Licurici? AFACERISTUL: Ei! Greu mai pricepi, domnule! Mărunte, aurii, care strălucesc și-i fac pe de-alde pierde-vară să viseze cu ochii deschiși. Eu sunt un om serios, n-am timp pentru visuri. MICUL PRINȚ: Aha! Stele? AFACERISTUL: Chiar așa. Uitasem cum le spune. Stele. MICUL PRINȚ: Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
unei turme de oi Barbary. Potrivit ghidului, era unul dintre punctele de interes din Zoo, dar mi-am spus că arăta mult prea teatral ca să fie o bună imitație a locului în care acele animăluțe care se agitau în trap mărunt ar fi trăit în sălbăticie. Era mai degrabă ceva ce ai fi găsit în decorul trivial de încărcat al unei producții Parsifal, dacă un astfel de lucru e omenește posibil. Am întârziat acolo o vreme, citind despre oi și în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
pentru Kürten ca să se aventureze afară. Totuși, nouă crime, șapte tentative și patruzeci de incendieri premeditate erau un record impresionant. Potrivit lui Berg, Kürten, rezultatul unui mediu familial violent, ajunsese să comită infracțiuni încă din copilărie, comițând o serie de tâlhării mărunte și îndurând câteva perioade de încarcerare până când, la vârsta de 38 de ani, se însurase cu o femeie cu un caracter puternic. Avusese întotdeauna impulsuri sadice, fiind înclinat să tortureze pisici și alte animale neajutorate, iar acum era obligat să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
care și-a schimbat poziția pe scaun cu un mic oftat. Afară nu era deloc frig, am căutat în buzunar niște monede să le las în farfurioara de metal abandonată pe masa de la intrarea la w.c.-uri. Nu aveam bani mărunți și nu era nimeni primprejur, așa că am făcut pipi fără să-mi dau obolul. În bar, în afară de mine, mai era doar un client. Un bărbat robust, fără palton pe el, care mânca un sandviș. Am luat o cafea într-un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
pe care-l citeai ieri. În afara localității Malbork Un iz de prăjeală plutește la începutul paginii, ceapă prăjită, puțin arsă, pentru că în ceapă există niște striații care devin violete, apoi maronii și mai ales marginea fiecărei bucățele de ceapă tăiată mărunt devine neagră, iar la urmă aurie; zeama de ceapă se carbonizează, trecând printr-o serie de nuanțe olfactive și cromatice, toate învăluite în mirosul de ulei, care prăjește încetișor. Ulei de rapiță, se spune în text, unde totul e foarte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
pare că Cititorul e gata de plecare. Va duce cu sine Pe covorul de frunze luminate de lună de Takakumi Ikoka, ca să-l citească în timpul călătoriei. Pe covorul de frunze luminate de lună Frunzele de ginkgo-biloba cădeau ca o ploaie măruntă de pe crengi și punctau cu galben pajiștea. Eu mă plimbam cu domnul Okeda pe cărarea de pietre netede. Am spus că aș fi vrut să separ perceperea fiecărei frunze de ginkgo de perceperea tuturor celorlalte, dar mă întrebam dacă ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
lui îmi slujise drept avertisment să nu mă las pradă unor conjuncturi pripite, omițând o serie de etape încă nesupuse verificării. Păstrând ca pe o comoară această lecție, am început să-mi concentrez atenția, pentru a culege senzațiile cele mai mărunte în clipa conturării lor, când sunt încă precise și necombinate într-un mănunchi de impresii difuze. Makiko, fiica cea mai mică a domnului Okeda, a venit să servească ceaiul, cu mișcările ei plăcute și grația ei copilărească. Când s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
keiaki apucase mădularul meu și-l ținea cu îndrăzneală, scoțându-l din haine, de parcă ar fi întreprins o operație de desfrunzire. Ceea ce-mi suscita interesul, în sânul doamnei Miyagi, era coroana de papile în relief, cu granulație densă sau măruntă, răspândită pe o arie destul de mare, mai dese pe margini, dar ajungând până la sfârc. Papilele controlau probabil senzații mai mult sau mai puțin acute în receptivitatea doamnei Miyagi, fenomen pe care l-am putut verifica foarte ușor, supunându-le la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
lui Emmy părul ud de lacrimi și strângându-i-l la spate în coadă. Ce s-a întâmplat? Gestul ei de îngrijorare nu făcu decât să stârnească un nou șuvoi de lacrimi; Emmy suspina atât de tare că trupul ei mărunt se zguduia. Leigh se întrebă care ar fi cauzele ce ar putea provoca o așa suferință și îi veniră în minte doar trei: un deces în familie, un deces iminent în familie sau un bărbat. — Scumpo, e ceva cu părinții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
ochi decât pentru ea, și o înfățișare sofisticată, sobră, suficient de arătoasă ca s-o placă bărbații, dar nu într-atât încât s-o urască femeile. De ce era întotdeauna atât de nesuferită? — Sper că după ce pe mine m-ai tocat mărunt, nu ți-ai uitat partea ta din înțelegere, spuse Emmy. — Firește că nu, replică Adriana. De fapt, cred că l-am cunoscut deja pe viitorul meu soț. — Hmm, făcu Leigh imperturbabilă, luând un pahar de margarita cu gheață de pe tava
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
și se poate doarmi; că, pe lîngă toate astea, avea o superbă piscină Infinity ce părea să se întindă, ei bine, la infinit în valea de mai jos. Decisese, fără să vadă la fața locului, că numai cu câteva modificări mărunte (în dormitorul mare era nevoie, desigur, de instalarea urgentă a unei măsuțe de toaletă cu oglindă și a unor dulapuri California), ar fi foarte, foarte fericită să locuiască acolo. — Bine, querida, de data asta suntem dispuși să trecem cu vederea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
la pudoarea prietenei ca să nu se mai amărască, Emmy dădu farfuria la o parte și se cuibări în brațele musculoase ale lui Rafi. — Vrei să mergem la un film în seara asta? se alintă ea, acoperindu-i brațul cu sărutări mărunte. Sau poate să ne uităm la ceva pe canalul ăla cu plată? Rafi o mângâie pe păr și se aplecă s-o sărute pe frunte. Mi-ar plăcea scumpo, dar trebuie să mă întorc acasă. Se uită la ceasul de pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
care trecuse de când se culcase cu Jesse fusese un calvar și, pentru cineva care s-a obișnuit cu gândurile obsesive și comportamentul vicios, ei bine, asta spunea multe. Nu trecuse nicio secundă — absolut niciuna — în care să nu fi tocat mărunt iar și iar ce se întâmplase cu Jesse, ce avea să se întâmple cu Russell sau o combinație sucită a ambelor situații. Se pregătise să-i povestească lui Russell totul imediat, dar cântărind mai bine lucrurile în timp ce se întorcea cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
șocante. Mai întâi era partea aia în care sfârșitul dramatic al relației lor de cinci ani datorită propriei lui infidelități cu o instructoare de fitness pe care i-o plătise Emmy se chema „situație” — ca să nu mai zicem de acea măruntă completare dezgustătoare că nu-i e nici lui ușor. Apoi spusese în treacăt că respectiva „situație” s-a terminat, amănunt pe care el presupunea probabil că Emmy îl știe, deoarece cum să nu urmărească ea micile amănunte ale vieții lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]