9,038 matches
-
Craiova, că după o furtună cu descărcări de trăznete și tunete violente, mai ales dacă ele se produceau noaptea, epidemia se înrăutățea de obicei în mod considerabil. Între ziua de 11 iunie și 6 septembrie 1848 am observat acest fenomen straniu de șase ori. " Această observație se adaugă la alte observații făcute de mulți medici înlăuntrul și în afara Europei, din care rezultă că atât calitatea electricității aerului, cât și intensitatea (legată de aceasta) a magnetismului pământesc exercită o influență netă asupra
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
le răspund că m-a rănit un păianjen în vis. ei se uită la mine nedumeriți. e limpede că nu le am pe toate. mă uit în oglindă și nu văd nimic. nici chiar pe mine însămi. acolo, în spațiul straniu, o muscă măruntă se mișcă haotic. ar trebui să mă înspăimânt? ei spun că-mi văd fruntea boțită, eu văd doar musca. subit îmi amintesc să caut pânza păianjenului. oglinda mă înghite cu un plescăit satisfăcut, cad, cad, cad, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1549_a_2847]
-
somn, când Încearcă să o rețină. Mereu autostrada fără sfârșit. Soarele orbitor de alb prin care trec femeia și bărbatul Îmbrăcați În negru: două siluete eterne, Încremenite, solemne. Și, profilându-se tot mai departe, În căldura orbitoare, silueta egal de stranie și egal de familiară pentru el a omului călare pe măgar, cu două imense coșuri de nuiele, de o parte și de cealaltă a burții animalului. Iar Christa are să mai conducă mult timp, cu mâna Înmănușată, la fel de decis, la fel de relaxat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
și Încântat sufletul meu zbuciumat și care m-a fascinat totdeauna. În acest spațiu mă simțeam liberă, libeeeeeerăăăăă și Într-o comuniune perfectă cu tainica ei chemare, mereu sedusă de misterul ce mă Înconjura. Pentru colegii mei eram o apariție stranie; minionă, 1,60, subțirică, 47 kg, blondă, cu ochi negri, senzuală, "păpușa de porțelan" , gata să se spargă În orice clipă, dar care urca hotărâtă pe tractor sau pleca cu șareta pe "moșie" pentru a veghea asupra bunei desfășurări a
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
poalele unui munte, putea fi zărit un orășel mic, ce nu părea a atrage ochiul privitorului. Cartierul Villaggio Prealino se afla situat Într-o zonă mărginașă, având puține case și dintre acestea, doar câteva mai răsărite. Străzile dau o senzație stranie de pustiu. Cei care locuiesc aici sunt mai ales bătrâni, care arar ies la plimbare. Din acest peisaj șters, mohorât, nu lipsește, nici biserica, nici cimitirul. „Străina” a ieșit să facă primele cumpărături. Cu sufletul abătut și pasul nehotărât, Își
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
poezie deosebită. Timpul trecea destul de greu, așa că am Început o plimbare de dute-vino până am simțit că mă dor picioarele. Vântul se oprise și Înserarea curgea Încet peste dealuri, livezi, flori și lăcașul În care domnea o liniște de mormânt. Stranie liniște! Aproape mă cuprinse frica... Și doar mă aflam În lăcaș „sfânt” - „Hai!” gata cu toate gândurile Întunecate. Privește În jur! Îmaginează-ți că ești stăpâna castelului și te plimbi prin grădina amenajată special pentru tine. Ce poate fi mai frumos
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
din vorbit și o privim toate trei în tăcere, când Diana ia o scamă de pe jacheta lui Ben - un gest mult prea intim pentru un simplu șef. ― Poate că-l place, adaug eu, întrebându-mă cum se va sfârși această stranie conversație. ― Ar vrea ea să fie așa de norocoasă! spune Sophie cu indignare, înainte să-și amintească, firește, că eu, colega ei de apartament, sunt îndrăgostită de Ben și că ea n-ar trebui să-și arate atât de deschis
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
privire. E suficient să spunem că Jemimei i se pare ciudat. Mai ciudat este faptul că aici sunt bărbați și femei în număr egal, acoperiți cu toții de ultimul răcnet din lycra: toți respiră adânc și-și contorsionează trupurile în poziții stranii. ― Nu sunt sigură că pot ține ritmul, gâfâie Jemima. Stă întinsă pe podea, cu picioarele date peste cap și se chinuie să facă în așa fel încât degetele de la picioare să atingă podeaua chiar deasupra părului. ― Te descurci minunat, spune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
locomotivă l-a scos pe Dumitru din vârtejul gândurilor. Și-a aruncat pulpana sumanului de pe față. Mare i-a fost mirarea când în fața lui a descoperit un alt Todiriță... Privire limpede, hotărâtă, pornită de pe un chip acoperit de o lumină stranie. Parcă ar fi descoperit elixirul vieții veșnice! S-a uitat lung la el, dar l-a lăsat în pace. „E mai bine să rămână cu gândurile lui. Vreau să văd dacă nu a fost doar o părere - gândea Dumitru. S-
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
știi că trag ceva pe nas numai ca să-ți fac ție în ciudă! în timp ce avionul decola de pe JFK, m-am instalat confortabil în scaun și am fost surprinsă să-mi dau seama că mă simțeam teribil de ușurată. Aveam sentimentul straniu că decolam către o zonă de siguranță. Dintr-odată, îmi părea tare bine că plec din New York. în ultima vreme, n-avusesem o viață prea ușoară. Nu prea avusesem spațiu de manevră. Eram lefteră și datoram bani aproape tuturor. M-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
de o ironie zdrobitoare. Iar în ceea ce privește articolele din piele sus-menționate... ei bine, aici e o întreagă poveste. Ce s-a întâmplat? După ce, luni de zile, Brigit și cu mine îi observaserăm pe băieți și râseserăm de ei, am sesizat ceva straniu. De fiecare dată când ieșeau în grup, numai unul din ei purta pantaloni de piele. Amândouă ne întrebam cum se organizau? Oare își dădeau telefoane înainte de întâlnire? Se întrebau unul pe celălalt cu ce se îmbracă, așa cum fac fetele? De-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
notat aproape tot ce-am spus. Eram dezamăgită că nu fuma pipă, așa cum îmi închipuisem. Billings mi-a pus întrebări legate de drogurile pe care le luam, iar eu am încercat să fiu sinceră. Mă rog, aproximativ sinceră. în mod straniu, cantitatea și varietatea drogurilor pe care le luam păreau mult mai îngrijorătoare atunci când erau scoase din context, așa că am încercat să le mai îndulcesc. Adică, știam că situația cu drogurile era sub control, dar exista posibilitatea ca Billings să nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
să mă placi!) — Nu, asta e greșeala lui Oliver. îAm presupus că se referea la Stalin.) Nu poate să pronunțe nici un nume fără să adauge un „i“ în coadă. Vrăjită, i-am urmărit gura frumoasă, cu o formă așa de stranie, care rotunjea întrebările absolut obișnuite pe care mi le punea. De unde eram, câți ani aveam etc. etc. Dar răspunsurile mele erau cu mult mai entuziaste decât acelea pe care le dădusem în timpul conversațiilor similare pe care le avusesem mai devreme
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
căciulă din aia cu urechi. Stătea pe marginea canapelei și urmărea cu mare atenție Joacă-ți viața 1. Toată, a bolborosit el către ecranul televizorului, haide, joacă totul! — Ce e la televizor, Davy? l-a întrebat Mike cu o voce stranie, melodioasă. Davy a sărit în sus, a sărit literalmente, după care a țopăit în grabă către televizor și l-a închis. — Să nu spui nimănui. Te rog, l-a implorat el. —De data asta n-o să spun nimic, a promis
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
ani, când sora mea Claire îmi spusese, cu o voce pe jumătate încântată, pe jumătate îngrozită, că „Mama o să-ți vorbească despre Blestem“, crezusem că făcea aluzie la faptul că mama voia să discutăm despre înălțimea mea. Deși, în mod straniu, abia la două luni după ce mi-a ținut discursul „Introducere în Problema Ciclului“ îcare includea subdiscursul „Tampoanele sunt lucrarea Satanei“), mama m-a luat deoparte pentru o nouă discuție ca de la mamă la fiică. De data asta chiar era vorba
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
să mă trezesc ca lumea. Gândul la Luke mă urmărea necontenit. Eram mult prea obosită ca să mă pot concentra asupra pierderii suferite, însă durerea aceea surdă îmi bâzâia în creier în mod constant indiferent ce făceam. Totul mi se părea straniu. Ca și cum aș fi aterizat pe o altă planetă. Când acel mic dejun revoltător s-a încheiat, am fost nevoită să râcâi mai multe tigăi uriașe și pline de grăsime. După care am luat-o la goană către camera mea, unde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
Chris stând alături de doi oameni care păreau să fie părinții lui. Aveau cam aceeași vârstă ca ai mei și văzându-i pe toți trei strânși la un loc, încercând cu stângăcie să discute, m-am simțit copleșită de o durere stranie. Mi-a fost imposibil să nu observ absența vreunei tipe care să ocupe postul de prietenă. Ceea ce era bine. Stalin m-a târât să fac cunoștință cu Rita lui, o tipă care fuma țigară de la țigară și avea o voce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
vrut să spună așa ceva. Când ai fost internat aici, a spus Josephine uitându-se pe o altă foaie, i-ai spus doctorului Billings că beai în medie cam patru pahare de bere pe săptămână... am tresărit cu toții auzind sunetul acela straniu ce venea dinspre Emer. Un fel de fornăit stupefiat. —Azi a devenit limpede că beai mult mai mult. Te rog să le povestești celor din grup. Numai atât beam, a ezitat Neil. Patru pahare. Josephine l-a sfredelit cu privirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
pericol să-și piardă auditoriul pe care-l captivase până atunci. Am strâns din dinți și am încercat să comunic telepatic cu toate puloverele maro. Plecați. Dacă vreunul din voi se apropie de mine acum, îl omor. Și, în mod straniu, în afara momentului când Fergus, cel care fusese parcă ars cu acid, mi-a întins o cutie cu șervețele, ceilalți ne-au lăsat într-adevăr în pace. Chris a scos noi exclamații liniștitoare. Atenția lui era ca o loțiune calmantă aplicată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
că vorbeam prea mult. Fiindcă n-am putut intra în dormitorul meu pentru o partidă, am plecat și ne-am dus în apartamentul lui. Din nefericire, la scurt timp după ce-am ajuns acolo, lucrurile au luat o întorsătură cam stranie. Am terminat împreună restul de cocaină pe care-l mai aveam. însă, în momentul în care trebuia să sărim în pat, ca să ne dăm gata unul pe celălalt, tipul s-a făcut ghem și a început să se legene înainte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
cam tot timpul. întrebându-mă de ce fusese așa de crud cu mine treceam de la o stare de furie clocotitoare, în timpul căreia plănuiam răzbunări teribile, la o stare de confuzie schelălăitoare. Faptul că eram împreună cu ceilalți pacienți se dovedea neașteptat de straniu și liniștitor. Aproape toți îl condamnau pe Luke cu un entuziasm sălbatic și erau foarte afectuoși cu mine. Cu toate astea, îmi plăcea să cred că de fiecare dată când Chris mă îmbrățișa, asta însemna ceva mai mult. Pentru că nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
am condus pe toți trei în sala de mese. Care era înțesată de lume. Arăta de parc-ar fi venit Ziua Judecății de Apoi. Am reușit să ne înghesuim în capătul unei bănci. —Aiiiiii, a spus tata cu o voce stranie, e tale mulos. Ce e, tată? —Tale mulos. M-am întors către mama. —Ce zice? — Zice că e tare frumos, mi-a explicat ea. Dar de ce vorbești pe tonul ăsta absolut idiot? l-am întrebat pe tata. Și, oricum, e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
ceasul al doișpelea, a murmurat Brigit. Am decis să nu-i mai amintesc că ne luaserăm la revedere cu mult timp înainte de la ceasul al doișpelea și că acum eram deja în ceasul al șaisprezecelea sau al șaptesprezecelea. O lumină stranie s-a aprins în ochii lui Brigit. Fii atentă, mi-a spus ea printre dinți, după care s-a repezit la interfon. A ridicat receptorul și a tras adânc aer în piept. Apoi a strigat mai tare decât am auzit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
amănuntele alea ar fi putut deveni foarte periculoase. Brigit și-a băgat degetul mare în gură și și-a apropiat fața - mult prea mult - de Daryl. După care a repetat, cu subînțeles: —Mama. Am râs din nou, în felul ăla straniu și malefic, după care s-a îndreptat spre ușă. Cu-atât mai bine: când ajungea Carlos, putea să-l frece pe el la cap. Așa că, atunci când Luke a intrat relaxat pe ușă, cu două cutii enorme de înghețată Ben&Jerry
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
așa enervantă și cu păreri de dreapta cum era, dusese o viață aproximativ fără pată. Eram surprinsă să descopăr că atitudinea mea față de Chaquie se schimbase de la momentul în care făcusem cunoștință cu ea. Acum nutream pentru ea o afecțiune stranie amestecată cu invidie. A venit Josephine, iar noi ne-am ridicat în scaune și ne-am liniștit. Josephine i-a mulțumit lui Dermot fiindcă venise la ședință și-a spus: —Vă rog să ne spuneți câte ceva despre problemele cu băutura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]