75,903 matches
-
de un martor ocular al evenimentelor. În concluzie, trebuie să admitem că există diferite moduri de a scrie „istoria”. Din acest motiv este oportun să ne întrebăm ce putea sau nu putea să cunoască cel care povestește. Această carte e lipsită de note pentru a permite o lectură mai ușoară. Cine e obișnuit cu acest domeniu nu va avea nici o dificultate în a recunoaște autorii sau operele la care se va face referință pe parcursul expunerii. Cine este mai puțin familiar însă
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
scrise. Această cercetare ne permite să afirmăm că relatarea biblică este verosimilă, însă - dacă suntem riguroși în cercetarea noastră - nu și să „dovedim” definitiv și indiscutabil că a existat un exod în felul în care este descris în Biblie. Ne lipsesc elementele solide pentru a atinge acest scop. Deficitul de documentație nu îngăduie istoricului să reconstruiască cu certitudine cronologia evenimentelor cu privire la ieșirea din Egipt a unui popor numit Israel. Există mai multe teorii despre acest argument, dar niciuna nu reușește să
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
De exemplu, semiții poartă barbă, în timp ce egiptenii sunt fără păr sau poartă o barbă falsă; de asemenea, nasul și ochii semiților sunt desenați în mod caracteristic. Relatarea biblică este așadar verosimilă. Nu se poate spune însă mai mult pentru că ne lipsesc documente mai precise cu privire la aceasta. În timpul întregii sale istorii antice, au existat mulți sclavi în Egipt și nu trebuie să ne surprindă peste măsură dacă nu există dovezi despre un mic grup de sclavi evrei prezenți în Egipt într-un
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
12 este probabil o amplificare plecând de la această primă sursă tradițională. Unii cercetători adaugă că există o boală specifică ce îi lovește doar pe primii născuți. Toate aceste observații arată precaritatea cercetării strict istorice a plăgilor Egiptului. Tentativele nu au lipsit și nu lipsesc nici acum. Însă, după cum am afirmat deja, fenomenele descrise sunt prea obișnuite sau prezentate prea generic pentru a putea fi individualizate cu rigoarea pe care o cere o cercetare istorică serioasă. Și aici istoricul onest recunoaște că
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
o amplificare plecând de la această primă sursă tradițională. Unii cercetători adaugă că există o boală specifică ce îi lovește doar pe primii născuți. Toate aceste observații arată precaritatea cercetării strict istorice a plăgilor Egiptului. Tentativele nu au lipsit și nu lipsesc nici acum. Însă, după cum am afirmat deja, fenomenele descrise sunt prea obișnuite sau prezentate prea generic pentru a putea fi individualizate cu rigoarea pe care o cere o cercetare istorică serioasă. Și aici istoricul onest recunoaște că a ajuns în fața
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
sub călăuzirea unui anume Moise. Nu amintesc nici de moartea faraonului înecat în mare. În realitate, cronicile timpului nu înregistrau prea ușor înfrângerile. Și, foarte probabil, pentru curtea faraonului, evenimente ca acelea pe care le povestește Biblia erau doar anecdote lipsite de importanță. Exodul este un eveniment fundamental pentru credința lui Israel; este foarte puțin probabil ca să fi lăsat urme în istoria Egiptului. 3. Itinerarul ieșirii din Egipt Mai rămâne o întrebare cu privire la trecerea mării: chestiunea itinerarului. Există cel puțin trei
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
obișnuite în această regiune, o specie de tamarisc. Culoarea acestei secreții este albă și are un gust dulce. Există o explicație posibilă și pentru „miracolul apei” din stâncă (Ex 17,1-7 și Num 20,1-13). Chiar dacă este rară, apa nu lipsește complet din aceste regiuni. Umiditatea aerului se condensează în timpul nopții în locurile mai răcoroase și, de exemplu, se acumulează puțin câte puțin în unele crăpături și fisuri în piatră din cauza schimbării bruște de temperatură după apus. Se păstrează, câteodată în
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
este mai vechi decât cucerirea țării, a monarhiei și a templului lui Solomon. Evident, Israel speră ca într-o zi să ia în stăpânire țara, să aibă un rege și un templu, însă, date fiind circumstanțele, poate și să se lipsească de ele și să existe deja ca popor într-o stare tranzitorie. Două sunt bazele acestei „teologii a Muntelui Sinai” sau a constituției lui Israel: legea și cultul. Prima constituie un fundament juridic și cealaltă, cultual. Cele două sunt legate
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
normal triumfează moartea. În termeni mai „politici”, s-ar spune că Israel reușește să existe ca națiune și popor în condițiile în care existența unui popor sau a unei națiuni este în mod normal imposibilă. De fapt, lui Israel îi lipsesc un teritoriu și o „conducere” autonomă, adică monarhia, în Orientul Mijlociu, două cerințe esențiale pentru a fi o „națiune” în sensul deplin al cuvântului. Această teologie a unui Dumnezeu capabil să „locuiască” într-un loc provizoriu și să-l facă pe
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
recuceri măcar parțial independența. A reluat vechea politică de alianță cu Egiptul, în ciuda opiniei contrare a profetului Isaia (vezi Is 18,1-7; 19,1-15; 30,1-8; 31,1-3), care nu mai credea în puterea egipteană. Isaia polemizează și împotriva consilierilor lipsiți de inteligență ai regelui (Is 28,14-22; 29,15-16). Probabil, Ezechia a luat legătura și cu Merodah-Baladan în această perioadă. Biblia vorbește despre aceasta în 2Rg 20,12-19, și situează evenimentul spre sfârșitul domniei regelui lui Iuda. Cel puțin dă
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
vom vorbi în continuare. Textul nu spune care a fost rezultatul acestui conflict. Se poate presupune că Senaherib a trimis un al doilea mesaj după ce a înfrânt armata egipteană (19,9b). Ar fi o modalitate logică de a înțelege textul. Lipsesc însă elementele sigure pentru a putea afirma că este unicul mod de a interpreta datele. A doua concluzie (19,35-37) descrie eliberarea miraculoasă a cetății sfinte: îngerul Domnului lovește 185000 de oameni. Armata asiriană a părăsit tabăra. Senaherib a fost
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
de la tema țărănească se află în romanul Geniul și închipuirea (1997), care tratează tema creatorului de geniu, văzut ca o „pendulare dramatică” între aspirație și eșec, împlinire și ratare. Acest roman merită o atenție specială, nu doar pentru stilul clar, lipsit de înflorituri metaforice, dar și pentru problematica gravă pe care o abordează: geniul și condiția geniului în societate; apoi pentru narațiunea alertă sau excursul eseistic pe teme filosofice, în special cea a genialității. În centru se află două personaje. Primul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285551_a_286880]
-
cronici literare, comentarii teoretice. Semnează astfel un lung eseu despre poezia concretă, Concretism poetic („Carpații”, 22-23/1957) sau vorbește într-un comentariu interesant despre polemică și funcția ei socială modelatoare („Dacia”, 15/1954); altă dată, abordează într-o dezbatere nu lipsită de sugestii fecunde Tendința actuală a nuvelei („Carpații”, 34-35/1959-1960) sau caută să determine un misionarism critic contemporan (Funcția criticii literare, „Carpații”, 1959, 26-27). Ca literatură propriu-zisă, publică volumul de nuvele Ram Kalu Adi (1957), reluat mai apoi întocmai, alături de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285852_a_287181]
-
mai ales, poeme ale unor autori aflați în plină afirmare în anii ’60 și ’70: Nichita Stănescu, Marin Sorescu, Ana Blandiana, Marius Robescu, Mircea Ciobanu, Petre Stoica, Leonid Dimov, Emil Brumaru, Mihai Ursachi, Constanța Buzea, Gheorghe Tomozei, Radu Cârneci. Nu lipsesc însă nici optzecișii Mircea Cărtărescu, Ion Stratan, Gellu Dorian, Dorin Popa, Magda Cârneci. De observat că, deși evită în genere regionalismul cultural și literar, A. rezervă un loc aparte unor remarcabili poeți originari din Moldova, între aceștia aflându-se și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285485_a_286814]
-
al sufletelor”, precum Iisus, s-ar voi preotul acesta intolerant de felul său și absolutist în viziunile terestre și escatologice care îl posedă. Îndemnând socratic la cunoașterea de sine, el se ostenește prin „lucrarea cuvântului” să salveze sufletul celui care, lipsit de „coiful mântuirii” și de „pavăza credinței”, poate ajunge „vrăjmaș luiș”. Idealul său etic, dedus din experiența mirobolantă a personajelor biblice, se așază ca sub o „stea noao” sub raza unui umanism creștin, care este un sigiliu al epocii. Paradoxul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285382_a_286711]
-
mai degrabă expresia unui lirism ocazional, în care se cultivă un fals entuziasm și se folosesc toate clișeele epocii. Publică versuri Marin Ancuțescu, C. Arnăutu, Petre Dragu, Ilie Tudor, Mihail Cruceanu, Emil Manu, Adrian Petringenaru. Proza, de factură realist-socialistă, este lipsită de valoare literară. Colaborează cu studii C.D. Papastate, Mîhnea Radovan, Ștefan Bossun, Despina Teodorescu. Apar si cateva traduceri din A. S. Pușkin (fragmente din Evgheni Oneghin), Rafael Alberti, Nazim Hikmet. Alți colaboratori: Mîhnea Gheorghiu, Al. Oprea, Petre Stoenescu, Horia Pătrașcu. N.S.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288529_a_289858]
-
Prin demutizarea surdomutului și dezvoltarea vorbirii la hipoacuzici se îmbogățește și perfecționează vocabularul și pronunția. Folosirea exagerată a limbajului gesturilor poate deveni un obstacol în învățarea limbajului oral, dar și folosirea metodei orale pure, chiar în educația timpurie, înseamnă a lipsi copilul de o comunicare reală, atâta timp cât limbajul nu este bine instalat. Trebuie avute în vedere anumite caracteristici încă din copilăria mică: - stimularea și formarea capacității de comunicare a copiilor, prin mijloace verbale și auxiliare; - dezvoltarea unor caracteristici ale percepției kinestezice
Integrarea ?colar? a copiilor cu deficien?e de auz by Ancu?a Mocan () [Corola-publishinghouse/Science/84054_a_85379]
-
Rodicăi (soția unui condamnat la cincisprezece ani de închisoare) și procesul maturizării fiicei acesteia, Nadia, sunt conturate uneori cu tușe fine. În contrapartidă față de eroii pozitivi (cele două „femei singure” și Radu, cumnatul Rodicăi), apar personaje fără relief: condamnatul (om lipsit de scrupule și de o senzualitate maladivă) și sora sa, Marieta, femeie frivolă și rapace. Separarea celor două grupuri, survenită în finalul cărții, este soluția etică simplistă spre care „curge”, fără volute dramatice, întreaga scriere. SCRIERI: Bârlogul lupilor, București, 1963
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285629_a_286958]
-
Boland în Rothschild, 2005, p. 293]. În aceeași linie, Monjardet (2005) consemna alți doi autori care au respins metoda și rezultatele lui Condorcet: Joseph Bertrand (un cunoscut matematician al vremii) care a considerat cartea (Essay) de necitit, în orice caz lipsită de orice interes, și Todhunter, care, așa cum notează Monjardet, deși o considera irelevantă, cel puțin o citise. Acest tip de reacții au făcut probabil ca, în 1951, atunci când Arrow a publicat Social Choice and Individual Values, lucrările membrilor Academiei Franceze
Paradoxuri libertariene în Teoria Alegerii Sociale Preferinţe individuale și preferinţe sociale by Mihai UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/211_a_268]
-
Alegerii Sociale este relația de preferință slabă<footnote Aceasta poate fi tratată ca un proxy pentru utilitate sau bunăstare și indică faptul că 1) utilitatea este tratată pur ordinal și 2) orice comparație interpersonală de utilitate este considerată a fi lipsită de semnificație. footnote>, notată în general cu R. Aceasta este o relație binară, exprimată în limbajul natural prin „x este cel puțin la fel de bun ca y” sau „x este cel puțin la fel de preferat ca y”, formal xRy. Din relația de
Paradoxuri libertariene în Teoria Alegerii Sociale Preferinţe individuale și preferinţe sociale by Mihai UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/211_a_268]
-
sxP y . Dacă însă prefer y lui x, dreptul meu asimetric nu are acțiune și syP x dacă, și numai dacă, pentru toți i, iyPx . În privința celei din urmă condiții, cea a coerenței, aceasta este ceea ce Gibbard a descoperit că lipsea condiției libertariene Sen. O condiție libertariană coerentă trebuie să poată produce o mulțime de alegere nevidă pentru orice profil de preferință. [d.5.1.2*]: iR este o subrelație a lui iR , reprezentând partea din aceasta din urmă, în privința căreia
Paradoxuri libertariene în Teoria Alegerii Sociale Preferinţe individuale și preferinţe sociale by Mihai UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/211_a_268]
-
mare măsură tocmai pentru că a reușit să iasă din repetiție. Pe de altă parte, serialitatea tiparului funcționează ca simulacru al eternității și ne familiarizează cu ideea de constanță a ființei. Dar deosebirea dintre tipar și hotar este în primă instanță lipsită de însemnătate pentru ceea ce urmărim aici; ea introduce doar problema unei extensii temporale, fără să modifice faptul că ceva este numai în măsura în care suferă un proces de contragere și limitare. Ceea ce interesează este doar faptul limitării ca atare prin raport cu
Despre limitã by Gabriel Liiceanu () [Corola-publishinghouse/Science/583_a_1233]
-
niciodată. Orice hotărâre se naște în penumbra șovăielii; ea este prin esența ei crepusculară și tocmai de aceea, în mod esențial, nehotărâre. De îndată ce ies din categoriile impersonale ale speciei și trebuie să hotărăsc singur, mă descopăr de fapt ca punct lipsit de fermitate. Căci singurul lucru cert este tocmai incertitudinea mea. Ceea ce descopăr acum este că hotărârea se mișcă pe fundalul incertitudinii. Tocmai pentru că există incertitudine, există îndoiala asupra fiecărei hotărâri. Și tocmai pentru că există incertitudine, există răzgândirea, faptul de a
Despre limitã by Gabriel Liiceanu () [Corola-publishinghouse/Science/583_a_1233]
-
căutării răspunsului devine mai mare cu atât ea se înfundă mai adânc în spațiul purei ei interogativități. Căci răspunsul la această întrebare nu e un simplu răspuns înlăuntrul unui sistem de concepte; nu e un răspuns instalat confortabil în perimetrul lipsit de primejdie al curiozității goale, satisfacere nevinovată a pasiunii cunoașterii. „Ce e de făcut?“ este o întrebare pândită de spectrul realului: acesta o urmărește, o amenință, o hărțuiește. Dar în fața somației de a produce gestul, nehotărârea nu poate răspunde decât
Despre limitã by Gabriel Liiceanu () [Corola-publishinghouse/Science/583_a_1233]
-
logica elementară consideră această întrebare drept absurdă, pentru că răspunsul este conținut deja în întrebare și anulează îndreptățirea însăși a întrebării: când nu mai e nimic de făcut, nu e, desigur, nimic de făcut. Bunul-simț va spune că această întrebare este lipsită de sens. Însă această întrebare ascunde în sine insistența neresemnării: de vreme ce, în condițiile în care nu mai e nimic de făcut, întrebarea „ce e de făcut?“ se pune, înseamnă că este totuși ceva de făcut. Înseamnă că se pare că
Despre limitã by Gabriel Liiceanu () [Corola-publishinghouse/Science/583_a_1233]