8,716 matches
-
mai înalt decât acela al unei liteaturi de simplu amuzament. Ea urmărește un scop utilitar, căutând să familiarizeze cititorul cu eroii marilor poeți italieni, despre care orice om cult trebuie să aibă oarecare ideie. Citind aceste povestiri observăm cum legendele antichității au fost întrbuințate, iar și iar, de generațiile următoare de autori. Sirena lui Ulise este ispiratoarea sirenei lui Roland, iar Circe reapare în Alcina. Cele două fântâni - alt motiv literar - fântâna dragostei și cea a urii își au originea în
AVENTURI ALE PAIRILOR De la curtea lui Carol cel Mare sec.al VIII-lea e.n. by Thomas Bulfnich () [Corola-publishinghouse/Imaginative/349_a_559]
-
în timp ce o voce isterică lătra viitoarele atracții („... cu Diana Proletaria, Prințesa sărmanilor! O nebunie. Nu-i așa?“) când doi gagii negri s-au ridicat alene în picioare, frecându-și ochii. — Taică, cu siguranță că m-aș putea folosi puțin de antichitatea aia. Doar că n-aș vrea să merg așa de mult înapoi. Dea. Vreo două săptămâni, poate. — Două, poate trei. N-aș vrea să fie prea mult. Dar, taică, în mod sigur că aș putea să mă folosesc nițel de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
aia. Doar că n-aș vrea să merg așa de mult înapoi. Dea. Vreo două săptămâni, poate. — Două, poate trei. N-aș vrea să fie prea mult. Dar, taică, în mod sigur că aș putea să mă folosesc nițel de antichitatea aia. Cinci minute mai târziu eram într-o discotecă mișto și discutam despre inflație cu o stripteuză pe nume Cinci, care avea liber. Dacă m-ați întreba ce am simțit, v-aș răspunde că e o mare ușurare să te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
are gata actele de călătorie. Nu cred că va îmbătrâni aici până îi vor fi gata actele, încercă el o glumă. Ce fel de expert în artefacte o fi? Containerele cu "artefacte" pe care i le aduc eu preaonorabilului numai antichități nu sunt... - Ce investesc și care va fi profitul... Trebuia să-mi dau seama, căpitane, că vei pune problema într-un mod tipic Independenților. Te asigur că acest transport va fi recompensat cu mult mai mult decât te aștepți. - Riscul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85108_a_85895]
-
sens al cuvântului, mult mai „sociologic“, față de misticul, esteticul și religiosul primei accepții. Fericirea pe care oa menii o caută înde obște n-are nimic de-a face cu experiențele extatice. Dimpotrivă, e vorba de fai moasa aurea mediocritas a antichității, de cultivarea grădinii proprii, de tihna și pacea unei vieți înțe lepte, potrivite omului, lipsite de zbucium și de excese. În acest sens filozofii invidiau viața simplă și mulțumită a păstorilor, împlinirea celor ce n-au ambiții mari, ci se
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
turnător; dacă i-l va găsi cineva și Îl va lua la rost? Pentru că nu cunoștea stilul indirect În redactarea notelor informative, scria cum Îi venea la gură, precum anticii Înaintea inventării semnelor de punctuație - și cu toții știm că În Antichitate se citea În gura mare, altminteri nu aveai cum să deosebești frazele, ideile, iar din suluri curgea un text incontinent, un râu de cuvinte prin care trebuia să știi să Înoți. Însă el, Căreală, nu știa să Înoate, era țăran
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]
-
aparenței, În fața operei de artă pe care o inspira trupul, Înfățișarea acestui om, pe de altă parte scârba, indignarea, stârnite de opțiunile, de comportamentul lui față de oameni. Exact ca Într-o prietenie cu sugestii Îndrăgostite, cum se Întâmpla demult În Antichitate, o prietenie care pășise dincolo de linia roșie a respectului... — De ce ai venit? l-a Întrebat totuși cu reproș. — În primul rând ca să Îmi cer scuze pentru gestul meu laș. Am auzit că ai fost cât pe ce să... — Să ce
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]
-
omul s-o bage de samă. Este o estetică care arată cum pasiunile să se înfrîneze în forme. Măsură și formă în espresia simțământului. Schiller. Chemarea esteticei. Forma simțământului este mult mai lesne de aplicat asupra omului. O dovadă din antichitate pentru influința esteticei este teoria tragediei lui Aristotel. Aristotel a avut ideea unei disciplinări estetice a pasiunilor. 9/1/ [18]73 Să stabilim întru cât icoană de fantazie a lumei trebuie să fie îmbizuită în spațiul rațiunei. Este o slăbiciune
Opere 15 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295593_a_296922]
-
confrunta cu o perspectivă radical diferită și tulburătoare. Credem că în arta și literatura urâtului, ca și în cea a grotescului, spargerea și restructurarea realității familiare joacă un rol extrem de important. Reprezentări istorice ale urâtului în literatură și artele plastice Antichitatea Transpunerea artistică are puterea magică de a transfigura și de a investi cu frumusețe artistică urâtul natural, anormalul, diformul. Această însușire magică a artei l-a făcut pe Pascal să o denunțe ca “vanitoasă”, întrucât mijlocește un paradox: ne face
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_942]
-
imitație, Aristotel a concluzionat că opera de artă reproduce atât lucrurile frumoase cât și pe cele urâte: “Lucrurile pe care în natură nu le putem privi fără dezgust, în reproducerea artistică cea mai realistă ne creează plăcere.” Cele mai multe idei ale Antichității asupra arhitecturii ne sunt cunoscute prin tratatul lui Vitruvius, De architectura. El este singurul autor antic de la care avem informații despre sistemul de proporționare grecesc. Astfel, proporțiile armonioase se află la originea frumuseții, iar canonul tinde să fixeze și să
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_942]
-
la scop, “dispositio” corespunde viziunii edificiului după proiecțiile verticale și orizontale, “distributio” se referă la convergența economică a edificiului, în timp ce noțiuni ca “euritmia” sau valoarea repetiției părților, “symetria”proporționarea părților și întregului, sunt noțiuni pur estetice Prin observațiile lui Vitruvius, antichitatea a adus în discuție unele din antinomiile artei, precum: raționalul și iraționalul, frumosul și urâtul, finitul și nonfinitul, forma și culoarea. Succesul “groteștilor”, care au substituit, prin îngroșări exagerate, imaginația și fantezia imaginilor imitate, a suscitat protestele unor personalități marcante
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_942]
-
în trupul în care-și găsește lăcaș provizoriu. Această concepție va duce la relativizarea formelor materiale și la pierderea interesului pentru ele, fapt ce a avut o imensă influență asupra destinului artei. Reprezentarea vizibilului, pe care s-a întemeiat arta Antichității, este înlocuită în arta bizantină cu evocarea invizibilului. În noua concepție, arta este un mijloc de cunoaștere prin contemplație a realității suprasensibile. Spre exemplu, viziunea apocaliptică a Judecății de Apoi, care figurează pe numeroase timpane, oferă prilejul desfășurării fanteziei celei
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_942]
-
făcea referire la valorile asemănătoare care susțin tragicul și grotescul în lumea contemporană: “Lumea tragică și lumea grotescă sunt închise, din cadrul lor nu se poate evada. În lumea tragică, această situație de constrângere este impusă rând pe rând de zeii Antichității, de soartă, de Dumnezeul creștin, de istorie, înzestrată cu rațiune și necesitate. În zona opusă se găsea omul. Dacă acest absolut era natura, omul nu era natural; dacă omul era natural, absolutul era Grația, fără de care nu există nici un fel
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_942]
-
devenea contemplativ, cerebral; cu o exasperare aflată la limita spaimei, căuta cu ochii și cu mintea stimuli care să-i alunge singurătatea inertă. Le poruncea micilor lui tovarăși să mimeze în fața lui cele mai licențioase și mai perverse mituri ale Antichității. „Cultura servește întotdeauna la ceva“, comentau unii. Însă jocul devenea din ce în ce mai dificil și mai dezamăgitor, iar el nu renunța fiindcă aproape că nu-i mai rămânea altceva ca să se simtă viu. Copiii apăreau pe neașteptate, îmbrăcați extravagant, alături de însoțitori, mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
de cei faimoși, sunt uneori incomplete sau neglijente. Din nisip au fost recuperate șapte mii de bucăți din enormul grup de marmură al Scyllei, distrus cu brutalitate. În timpul restaurării s-a constatat că era cel mai mare grup statuar din antichitatea romană. Contemplarea lui îți taie respirația și astăzi. Pretorienii. Milites praetoriani comandați de Elius Sejanus au căpătat curând faima periculoasă că ar fi înclinați spre revolte și comploturi; aveau să rămână un corp de armată timp de trei secole. Pretorienii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
alimentează din greu sutele și miile de contracte dubioase ale clientelei politice. Atunci i se pare și lui, că asta îi afectează cumva interesele, înjură din nou de toți arhanghelii cunoscuți, dar ca un adevărat pui de dac, înțelenit din antichitate pe meleagurile acestea, înțelege rapid că modalitatea aceasta de abordare a problemei nu-i folosește la nimic și alege să se descurce de unul singur, să-și găsească o pilă, să cotizeze la un partid, sau să se scufunde discret
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
fotografiile. Când se aduceau la începutul anului manualele de istorie și geografie, le citea imediat curios, așa că în timpul anului nu mai era atent la predare. Domnul Bitoleanu le povestea și lor li se desfășura în față frumoasa istorie a antichității cu eroi care nu mor niciodată sau mor vitejește, ca să învie pe alte tărâmuri; cu luptele pentru Athena, Sparta, Troia, Cartagina, Alexandria sau Roma, cu regi, dictatori, democrație, cetățeni și soldați îndrăzneți. Profesorul se entuziasma de trecutul glorios al cetăților
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
privirea să ajungă decât până la alt coridor de colivii, până la alt perete de pendule bătrânești, de paravane lăcuite și de secrétaire-uri în stil georgian. Aici mi-a propus să ne întâlnim ca să discutăm între patru ochi, într-un depozit de antichități. În acest labirint de mobile dăm tot timpul peste același birou în stil baroc, apoi peste același bufet neoclasic. Ne învârtim în cerc. Ne-am rătăcit. Iar Helen Boyle zice: — Ați mai spus cuiva despre cântecul ăsta mortal? Doar șefului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
Toate femeile alea tinere și frumoase au murit, dar uite că șifonierul a rămas, și acum valorează mai mult ca oricând. Un parazit care-i supraviețuiește gazdei. Un prădător mare și gras în căutarea următoarei cine. Prin labirintul ăsta de antichități, zice, bântuie stafiile tuturor celor care au avut cândva mobilele de-aici. Ale tuturor celor îndeajuns de bogați și de împliniți cât să vrea s-o și arate. Porcăriile astea decorative uite că au supraviețuit talentului, inteligenței și frumuseții lor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
zid de rafturi și dulapuri. — Elisabetan, zice, atingând fiecare mobilă. Tudor... Eastlake... Stickley... Atunci când iei două mobile vechi, un șifonier și o oglindă, să zicem, și le îmbini una cu alta, îmi explică, experții numesc asta o piesă „măritată“. Ca antichitate, nu are absolut nici o valoare. Atunci când desparți două mobile, un bufet și un dulăpior, să zicem, și le vinzi separat, experții numesc piesele astea „divorțate“. — Și nici astea, zice, nu au absolut nici o valoare. Îi spun cum am încercat să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
cumpere. Prins între televizor, radio și vrăjile lui Helen Hoover Boyle, nici nu mai știu ce-mi doresc cu adevărat. Nu știu nici măcar dacă mai cred în mine însumi. În seara asta Helen mă duce cu mașina la magazinul de antichități, depozitul unde mutilase atâtea piese de mobilier. E întuneric și depozitul este închis, dar atinge cu mâna un zăvor și spune o scurtă poezie, iar ușa se deschide încetișor. Fără nici o alarmă. Nimic. Hoinărim prin hățișurile labirintului de mobile, pe sub
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
care natura s-a jucat cu pământul a creat o priveliște de basm: Plaja Neagră formată din pietre, în unele porțiuni mici și asemănătoare cu nisipul și acel portic, un Arc (Kamara în limba greacă), care a făcut parte în Antichitate dintr-un sanctuar închinat lui Poseidon, Plaja Roșie - care îți dă senzația SF că ești pe Marte, Plaja Îndrăgostiților și Plaja Albă - de unde poți admira muntele, din care mușcă marea ca un rechin de valuri albe. Arheologii identifică Santorini cu
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
a făcut pe șeful, Curistule, așa cum face el întotdeauna, zice Gulie, cel mai tare a simțit-o pe pielea lui Tîrnăcop, nu-i așa Dendé? Corvoadă în toată regula, unelte vechi și uzate, o betonieră care scîrțîia din toate încheieturile, antichitate, piesă de muzeu. Am schimbat cinci curele pînă am terminat toată șandramaua. — Mare ștengar Roja ăsta, zice admirativ Curistul, privind în aceeași direcție, abia acum înțeleg cît de tare a dus dorul vechii Barăci, n-a rezistat, l-au mîncat
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
Cel mai mare susținător al taoismului filozofic pur după Lao Zi a fost Zhuang Zi, care a trăit aproximativ între 300 și 350 î.e.n. Zhuang Zi a fost de departe cel mai bun scriitor dintre toți marii înțelepți taoiști ai Antichității și era renumit pentru ironia și simțul umorului pe care îl avea. El a fost cel care, atunci când s-a trezit dintr-un somn în care visase că era fluture, le-a spus studenților săi că nu își dădea seama
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
sufletul chinez, încât până și regimul comunist s-a simțit obligat să abordeze cugetările lui Lao Zi, reinterpretând anumite pasaje din Tao teh ching pentru a-și justifica propria ideologie. De exemplu, versiunea comunistă a unui pasaj-cheie este următoarea: „În Antichitate, oamenii nu aveau noțiunea de proprietate privată”; într-un alt pasaj, „echilibrarea misterioasă” care are loc atunci când dorințele ce nu sunt necesare sunt eliminate prin tao a fost restructurată de ideologii comuniști ca un îndemn pentru dizolvarea distincțiilor feudale de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]