7,938 matches
-
ca parte din provinciile cucerite. Tratatul de Comerț, care deja este negociat, va fi încheiat cât mai repede posibil. “ Acestea sunt informații deosebit de interesante pentru mersul istoriei. Părerea unanimă a istoricilor este că regele Charles al II-lea s-a convertit la catolicism pe patul de moarte. De aici și opinia că probabil regele nu era in deplinătatea facultăților mentale când a decis acest lucru. Însă, datorită acestor informații, istoria se schimbă, regele fiind capabil de discernământ la momentul semnării acestui
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
protestanților și permițând detașamentelor de dragoni să intre în casele acestora pentru a-i forța să treacă la catolicism, în schimbul garantării vieții și a bunurilor materiale. Ca urmare a acestor presiuni, patru sute de mii de hughenoți au preferat să se convertească la catolicism, iar regele a revocat Edictul de la Nantes, înlocuindu-l cu cel de la Fontainebleau. Acest Edict i-a exilat pe pastorii protestanți, a demolat bisericile acestora, a instaurat botezarea forțată; noul Edict a fost aspru comentat în Europa protestantă
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
literelor mesajului, astfel: Convertirea numerelor în literele aferente alfabetului conduce la textul criptat, așa cum reiese de mai sus: VTTLCV VEEUEV. În cazul cifrului lui Cezar, D este 1 și cheia este D(3). Considerând exemplul anterior, cu mesajul STRICT SECRET, convertit în valorile numerice aferente pozițiilor literelor în alfabet, la care se adaugă valoarea cheii 3, rezultă: Convertind înapoi numerele în literele corespunzătoare alfabetului, se realizează textul criptat, care înseamnă, de fapt, literele mesajului original deplasate spre dreapta cu trei poziții
[Corola-publishinghouse/Science/2140_a_3465]
-
sus: VTTLCV VEEUEV. În cazul cifrului lui Cezar, D este 1 și cheia este D(3). Considerând exemplul anterior, cu mesajul STRICT SECRET, convertit în valorile numerice aferente pozițiilor literelor în alfabet, la care se adaugă valoarea cheii 3, rezultă: Convertind înapoi numerele în literele corespunzătoare alfabetului, se realizează textul criptat, care înseamnă, de fapt, literele mesajului original deplasate spre dreapta cu trei poziții. Atunci când sumele valorilor cheii și ale numărului aferent literelor sunt mai mari sau egale cu 26, se
[Corola-publishinghouse/Science/2140_a_3465]
-
și să îi opunem altă figură, cea a "convertitului". În acest caz, schimbarea este dramatică. Este vorba despre o persoană care abandonează un sistem de valori, de credințe, o ideologie, o doctrină, adoptând alta. Primii discipoli ai lui Hristos erau convertiți, ca și Karl Marx, fiu de burghez, Friedrich Engels, fiu de industriaș, sau Bakunin, fost ofițer și nobil. Toate marile mișcări religioase, spirituale, politice se nasc și evoluează grație convertiților. Cum devii convertit? La început, intervine o ruptură: actorul observă
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
regimului. Ei au în comun traversarea unei crize morale și descoperirea bruscă, sau printr-o lentă maturație, că idealul lor era fals și că drumul pe care o apucaseră era o fundătură. Nagy în 1958, Dubcek în 1968 au fost convertiți. Amândoi au fost la începutul comunismului persoane integre, puțin romantici chiar. Mai târziu, Geremek și Kuron în Polonia au ales aceeași cale, la fel și fiul lui László Rajk și prietenii lui în Ungaria. E foarte probabil ca printre membrii
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
au ales aceeași cale, la fel și fiul lui László Rajk și prietenii lui în Ungaria. E foarte probabil ca printre membrii Adunării Constituante care au votat în noaptea de 4 august 1789 abolirea feudalității să se fi găsit nobili convertiți la noua ordine, ca și membri care țineau evidența celui mai mic rău și aristocrați înspăimântați de dezordordinea din provincii, care capitulau în cursul evenimentelor. Problema care a declanșat mișcarea poate să fi fost la fel de bine una prozaică, dar și
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
de acest ansamblu pe măsură ce islamul se răspândește, invadând Spania. La nord, invaziile germanice și slave, raziile hunilor amenință Roma, care sfârșește prin a se prăbuși. Dar ea a devenit creștină, iar moștentorii apostolilor se duc la "barbari", pe care îi convertesc. Axa civilizației se deplasează către nord. Insulele britanice, Irlanda, Scandinavia fac de acum parte din Europa. Carolingienii lărgesc frontierele către est. Slavii și un-gurii se alătură creștinismului. După un îndelungat proces de îndepărtare, ruptura definitivă între Roma și Bizanț se
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
fie anunțată de clopote. Întreaga comunitate stabilită în jurul mănăstirilor urmează aceeași cadență. Timpul medieval nu se mai irosește. Dar este prețios în raport cu Dumnezeu. Trebuie să fie bine folosit, în rugăciune mai de-grabă, decât cu lucruri frivole. Timpul religios se convertește în timp laic. Din mă-năstire, trece în ateliere, în prăvălii, în piață. În orașe, ca și catedralele, turnurile de veghe sunt împodobite cu orologii. Pe măsură ce societatea devine mai complexă, pe mă-sură ce noi funcții se multiplică, totul trebuie integrat
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
o parte boala somatică, iar pe de altă parte boala psihică, sunt rezultatul a două modele de gândire, dar și a două atitudini metodologice: viziunea medicală și viziunea psihologică. Să încercăm să analizăm aceste două aspecte. Punctul de vedere medical convertește, în plan epistemic, suferința somatică în boală. Procesul patologic reprezintă o fixare a atenției predominant sau chiar exclusiv asupra sferei biologicului, a „trupului carnal” atins de starea de alteralitate, considerată ca boală. Boala este o denaturare a „firescului” stării de
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
spațiu epistemologic” în care își dau întâlnire limbajul, privirea și suferința. Acesta reprezintă spațiul vizionar în și prin care comunică între ei medicii și bolnavii. În acest spațiu al clinicii bolnavul își expune simptomele sale subiective pe care medicul le convertește în „obiecte ale cunoașterii medicale”. În felul acesta se stabilește o legătură de comunicare între „cunoașterea medicală” și „suferința bolnavului” (M. Foucault). În cadrul spațiului clinic se dispută vizibilul (persoana bolnavului) cu invizibilul (boala ca suferință) sau, altfel spus, „persoana” și
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
naturii sale. El constă, în primul rând, din „percepția de sine” a bolnavului și din „reprezentarea de sine” ca schimbare negativă a propriei sale persoane. În al doilea rând ea constă din „schimbarea de sine” în comparație cu ceilalți. Discursul epistemic va converti, cum spuneam mai sus, suferința în alteralitate, proces patologic sau boală. El reprezintă sinteza finală a raționamentului medico-psihologic care plecând de la „observarea” suferinței ca anormalitate, îi va atribui semnificația simbolică de boală. Conceptul medical de boală, ca imagine clinică a
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
medicală clinică este axată pe „diagnostic”. În cadrul acestui proces, „bolnavul” și „boala” reprezintă concepte operaționale ale gândirii medicale. Diagnosticul, ca formă de gândire medicală, este un raționament de tip deductiv, care urmărește să dea o formă logică, coerentă, „suferinței bolnavului”, convertind datele de semiologie clinică (simptomele) în elemente din care se construiește „cunoașterea medicală”. Aceasta va avea, în final, o formulare diagnostică, reprezentând rezultatul unui demers epistemologic. Etapele gândirii medicale reprezintă un raționament care, pornind de la aspectele subiective relatate de bolnav
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
Fig. p. ms. 109 Simptome BOLNAV BOALA DIAGNOSTICUL (reducție fenomenologică) Criterii MEDIC 1 2 3 4 5 1 2 3 4 5 Interpretarea hermeneutică a fenomenelor psihice morbide Diagnosticul clinic este un model de raționament medical de factură fenomenologică ce convertește suferințele bolnavului în boală. El este baza modelului de gândire medicală, dar reprezintă de fapt un aspect de factură „exterioară”, fără a intra în interiorul semnificației suferinței bolnavului. Obiectivează suferința fără a o explica, o determină și definește, denumind-o și
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
diferențiate manifestările anxioase psihotice de cele simptomatice din cursul evoluției unei boli somatice. Anxietatea este prezent constantă în cursul stărilor nevrotice. Ea constituie esențialul simptomatologiei clinice, fiind în acest caz considerată „anxietate liberă”, sau „liber flotantă”. Uneori ea se poate converti în simptome somatice (ca în cazurile de isterie) sau în unele forme de reprezentări mintale (fobii, obsesii). În aceste cazuri se vorbește de o „anxietate legată”. 2) Nevroza de angoasă Aceasta este o categorie nosologică și un concept clinic introdus
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
personal-imaginare cu rol „reparator”, corespunzător tendințelor și reprezentărilor libidinale proprii, apar ca o manifestare specifică la această categorie de bolnavi. Majoritatea lor au o origine incertă, necunoscută, copii naturali abandonați, bastarzi, care trăiesc dramatic această situație pe care o vor converti ulterior într-o „legendă personală” pentru a-și putea justifica un anumit statut social și pentru a putea îndeplini un anumit rol. Este, de fapt, vorba de căutarea și confecționarea unui „statut psiho-social” corespunzător aspirațiilor libidinale frustrate sau absente. Formarea
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
trebuind să „joace un rol” special. În acest „scenariu” bolnavul este „persoana proiectivă”, iar medicul este cel care va trebui să favorizeze proiecția pentru a realiza un „transfer pozitiv” din partea bolnavului, cu efect final catartric. Rolul medicului este, de a „converti” suferințele, acuzele subiective ale bolnavului, într-o formă coerentă a unui „tablou clinic”. Este un „act de răspuns” al medicului la frământările bolnavului. O „formulare a suferinței” pe care bolnavul o așteaptă din partea medicului său. Această „formulare medicală” are pentru
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
acesteia de către societate. Ce a reprezentat de fapt medicalizarea nebuniei? Din punct de vedere psihanalitic un proces de sublimare prin care atitudinea societății față de nebunie și bolnavii psihici era transferată din planul eticii în cel al medicinei. Povara culpabilității era convertită în boală și recunoscută ca atare. Din acest moment conflictul dintre societate și nebunie/bolnavi psihici este anulat. Ce sublimează medicalizarea nebuniei: frica de nebuni și de boala psihică, anulează ideea că nebunul este o persoană infamată, conferindu-i statutul
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
de coșmar: Bătălie la poartă, soro: pistoale, puști, tunuri, Leonido, țipete, chiote, lucru mare, de am sărit din somn! Iată că rolurile se schimbă, printr-o răsturnare dramatică de mare maestru, căci Leonida cel atât de amator de fantasme pare convertit la realism: Mițule, nu-i nimica; știi cum ești dumneata nevricoasă, unde am vorbit toată seara de politică, te-i fi culcat și cu fața-n sus și ai visat cine știe ce. (Actul I, Scena III) Importantă și decivisă pentru acest
Lumea politică pe scena lui I. L. Caragiale by Corina Baraboi () [Corola-publishinghouse/Science/1677_a_3045]
-
se înțelege un "ansamblu de elemente care depind unul de altul, adică un tot compus din părți legate între ele". Ferdinand de S a u s s u r e a preluat acest concept din uzul comun și i-a convertit valoarea esențial descriptivă într-o valoare operati-vă în teoria limbii, înțelegînd prin sistem ansamblul relațiilor care definesc, prin opoziție, realitățile lingvistice dintr-un stadiu al limbii, considerat în mod sincronic. În Curs de lingvistică generală se întîlnesc afirmații precum
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
obiecte denumite) considerate extensional, clasele de denotate considerate intensional (din punctul de vedere al conținutului)61 și noemele (care ar putea fi echivalate cu notele corespunzătoare trăsăturilor obiectelor reflectate în conștiință). La nivelul lingvisticului, noemele (care "reprezintă factori noționali") sînt convertite în seme (trăsături semantice relevante), care se întrunesc în sememe ce alcătuiesc semnificatul care se unește cu un semnificant. În acest model, există un paralelism și o corespondență între nivelul noemelor și cel al semelor 62 și între cel al
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
entității care suportă schimbarea. Schimbarea −arată Coșeriu−, ținînd de conținutul limbii, reprezintă o permanentă organizare a sistemului, iar nu o simplă modificare a lui, ea însoțește procesul de continuă constituire și transmitere a limbii prin intermediul vorbirii, în care creația se convertește în tradiție 184. Această tradiție este respectată însă numai în esență în actul de vorbire, încît între actul de vorbire și modelul lui apare permanent o neconcordanță acoperită de inovație 185. Această inovație reprezintă schimbarea numai în momentul ei inițial
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
lucruri. Aici se pot cuprinde și "legile alternanței", ce vizează distribuția unor corespondențe fonetice care realizează opoziții de funcție, de categorie sau de determinare 211. Legile gramaticale de alternanță nu sînt decît rezultatul schimbărilor fonetice care le-au dat naștere, convertite în opoziții fonice care au primit o anumită valoare, știința lingvistică a vorbitorilor preluînd o diferență materială, atribuindu-i valoare semnificativă și determinînd-o să poarte o diferență conceptuală. În principiu, este vorba, deci, de o opoziție de forme care rezultă
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
e r i u252, conștiința culturală coincide mai degrabă cu conștiința idiomatică (lingvistică) decît cu cea națională, încît scriitorii elvețieni de limbă germană se asimilează literaturii germane, în vreme ce cei de limbă franceză aparțin literaturii franceze. Știința lingvistică, atunci cînd este convertită în conștiință lingvistică, devine evidentă în cazul tuturor compartimentelor limbii, fenomen cu o pronunțată manifestare dacă vorbitorul ajunge în contact cu o altă limbă ce conține particularități nespecifice limbii sale. Astfel, fonologia a demonstrat că fonemele, forme abstracte ale realizărilor
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
imperiul unor exigențe, a urmat anumite principii, a uzat de procedee adecvate și a avut scopuri bine determinate. De aceea, cele trei "legi" ale textului tradus, identificate de Roger T. B e l l318 în lucrări din secolele anterioare, se convertesc în exigențe ale procesului traductiv: 1) traducerea trebuie să ofere o transcriere completă a ideilor din lucrarea originală, 2) stilul și maniera de a scrie textul tradus trebuie să corespundă celor din textul original și 3) traducerea-rezultat trebuie să aibă
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]