7,594 matches
-
și al autodeterminării popoarelor, la noul statut teritorial și politic al României moderne; misiunea forumului păcii era redusă la fixarea detaliilor frontierelor care, practic, fuseseră trasate prin lupta și voința popoarelor. Lucrările conferinței de la Paris au prilejuit numeroase contacte între diplomații români și americani, probabil cele mai multe din întreaga perioadă interbelică. Deși semnăturile diplomaților americani nu apar pe toate tratatele care au consfințit realizarea României Mari, contribuția SUA la elaborarea acestora a fost determinantă. Considerentele wilsoniene erau prezente în recunoașterea dreptului de
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
În primul deceniu interbelic ne reține atenția momentul încheierii pactului Briand-Kellogg. "Pactul de renunțare la război", semnat inițial la Paris, la 27 august 1927, de 15 state, marca, după opinia șefului Quai d'Orsay-ului, "o dată nouă în istoria umanității"32. Diplomația României s-a arătat interesată unul dintre autori era secretarul de stat Kellogg de acest pact, dar a atras atenția asupra modului în care se tratau de către cei mari cele mai importante probleme internaționale, deoarece cu formula "război contra războiului
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
mari cele mai importante probleme internaționale, deoarece cu formula "război contra războiului" nu se puteau rezolva "chestiuni așa de grave"33. I.G. Duca transmitea lui Titulescu, la San Remo, că, "în principiu, sîntem gata a apela la Pactul Briand-Kellogg". Rezervele diplomației Bucureștilor aveau în vedere Pactul Societății Națiunilor, tratatele și angajamentele luate, precum și vecinii 34. La 4 septembrie 1928, guvernul român a aderat la pact și a anunțat oficialitățile americane despre acest fapt35. Uniunea Sovietică a condamnat, inițial, pactul. Apoi, Litvinov
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
hitlerist și a începerii, de către acesta, a revizuirii deschise a clauzelor Tratatului de la Versailles, au fost factori care au modificat radical optica Departamentului de Stat față de afacerile europene. România, aflată în blocul statelor antirevizioniste, a reținut tot mai des atenția diplomației americane. Îndeosebi, numele lui Titulescu, cel mai european dintre diplomații români, a fost vehiculat în corespondența politică americană și în presa de peste Ocean. Discuțiile diplomatului român cu oamenii politici americani au relevat speranța lui Titulescu în capacitatea SUA de a
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
clauzelor Tratatului de la Versailles, au fost factori care au modificat radical optica Departamentului de Stat față de afacerile europene. România, aflată în blocul statelor antirevizioniste, a reținut tot mai des atenția diplomației americane. Îndeosebi, numele lui Titulescu, cel mai european dintre diplomații români, a fost vehiculat în corespondența politică americană și în presa de peste Ocean. Discuțiile diplomatului român cu oamenii politici americani au relevat speranța lui Titulescu în capacitatea SUA de a apăra pacea mondială. Atunci cînd își încheia al doilea mandat
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
mărturisit că există posibilitatea ca "sentimentul american să meargă cu Franța, dacă e susținută de Anglia"57. Titulescu și ceilalți miniștri ai Micii Înțelegeri mulțumeau, în iunie 1934, SUA pentru eforturile "sincere și rodnice" în vederea împiedicării eșecului Conferinței dezarmării 58. Diplomația americană a apreciat eforturile României pentru consolidarea păcii europene prin acțiunile desfășurate de Mica Înțelegere și Antanta Balcanică și încercările de încheiere a unui pact estic de asistență mutuală 59. Din documentele americane rezultă identificarea lui Titulescu cu interesele naționale
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
periplul său european, Gafencu s-a întîlnit și cu mai mulți diplomați americani: W. Bullitt, J. Davies și J. Kennedy. Din discuția sa cu Gafencu, Bullitt a concluzionat că se poate conta pe România în "politica ei de rezistență". Șeful diplomației Bucureștilor, circumspect în ceea ce privește onoarea angajamentelor politice și militare ale Angliei și Franței față de țara sa, a propus o creștere a schimburilor bilaterale, cu o atenție specială asupra dotării armatei române 72. Gunther transmitea președintelui Roosevelt, în iunie 1939, că, "mai
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
83, consilier tehnic al Asociației creștine a tineretului și conducătorul comisiei americane pentru asistența refugiaților poloni, și doamna Thomson (soția scriitorului Sinclair Lewis)84, colaboratoare la "New York Herald", au apreciat modul cum România ajuta refugiații poloni. Este adevărat că între diplomații americani (Hull, Gunther, Biddle și Bullitt) au existat puncte de vedere diferite în legătură cu atitudinea României 85, dar Bucureștii au acționat conform intereselor naționale și ale normelor dreptului internațional, aducînd, cum scria H. Batowski, "un enorm serviciu Poloniei"86. În toamna
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
Gunther, Biddle și Bullitt) au existat puncte de vedere diferite în legătură cu atitudinea României 85, dar Bucureștii au acționat conform intereselor naționale și ale normelor dreptului internațional, aducînd, cum scria H. Batowski, "un enorm serviciu Poloniei"86. În toamna anului 1939, diplomația Bucureștilor a dorit o mai mare implicare a SUA în politica Europei, care să preîntîmpine transformarea României într-un vasal al Germaniei 87, România și-a pus mari speranțe în vizita efectuată la Moscova de Saracioglu, și a păstrat un
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
opinii formulate de omologul său american asupra politicii interne românești, a relevat dorința Bucureștilor de a se încadra cît mai rapid în viața internațională, în opera de reorganizare a păcii europene și mondiale, continuînd, în felul acesta, tradițiile progresiste ale diplomației României. Conferința de la Paris și reuniunea miniștrilor de externe de la New York (4 noiembrie 11 decembrie 1946) nu au ținut cont decît parțial de doleanțele poporului român. O dată definitivat tratatul de pace, guvernul dr. Petru Groza a hotărît să-l semneze
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
1940, cu excepția nordului Transilvaniei, ceea ce a lovit în opera înfăptuită de națiunea română în 1918. Principiul naționalităților și al autodeterminării popoarelor, care triumfaseră la finele primului război mondial, nu au mai fost respectate. Clauzele economice, politice și militare erau oneroase. Diplomația Bucureștilor, apelînd la principiile dreptului și moralei internaționale, a făcut eforturi deosebite pentru a atenua, măcar parțial, textul tratatului. Nu a reușit. Începea un drum greu al românilor: acela al recîștigării adevăratei independențe naționale. În perioada care a urmat loviturii
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
în România, primul printr-o politică de "penetrare", iar al doilea "întinzînd poduri". Dar, politica americană de atunci urmărea nu atît consolidarea României, cît reducerea influenței sovietice 128 din această țară. O dată cu numirea lui Ion Gh. Maurer ca șef al diplomației Bucureștilor, în vara anului 1957, începe "naționalizarea"129 politicii externe a României, în care principalul element l-a constituit restabilirea legăturilor cu aliații tradiționali ai României. În această direcție, remarcăm și o creștere spectaculoasă a comerțului cu statele vest-europene și
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
cu SUA. Politica "pîrghiilor" a lui Lyndon Johnson a fost urmată de Richard M. Nixon, cînd Washingtonul a apreciat politica externă a României, calificînd-o drept "rebelă", deoarece independența ei față de Moscova reducea puterea sovieticilor în sud-estul Europei și în Balcani. Diplomația triunghiulară a lui Richard M. Nixon 130 a văzut în România o poartă către Beijing. Atît Richard M. Nixon cît și Nicolae Ceaușescu s-au orientat la găsirea unor alternative la relațiile bipolare cu Moscova. Nicolae Ceaușescu avea nevoie de
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
fostului premier, prințul Barbu Știrbei. Pe 17 martie 1944, acesta a făcut o vizită la Cairo, cu acordul guvernului de la București, pentru a se întîlni cu reprezentanți britanici și americani 147. Cu toate acestea, încercarea sa de a recurge la diplomația secretă cu Occidentul nu a dat roade. Presa a anunțat sosirea lui la Cairo, ceea ce i-a pus pe reprezentanții anglo-americani în situația de a informa partea sovietică în legătură cu aceste convorbiri. Reprezentanții occidentali i-au spus lui Știrbei că un
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
Americană să-și închidă bibliotecile și birourile de informare 586. La două săptămîni după aceea, Bucureștiul a refuzat să-i elibereze un exequatur lui Murat W. Williams, secretar adjunct și consul la Legația Americană 587. Acest refuz făcea parte din diplomația adoptată de România față de SUA, una de tip "roată cu clichet". Guvernul român nu mai răspunsese cererilor de exequatur ale Legației Americane din București din 1946. Refuzul Bucureștiului a strîns și mai tare această roată a hărțuielii 588. În aprilie
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
l-a înfuriat pe Nixon. El i s-a confesat lui Ehrlichman, spunîndu-i că suporterii lui Jackson sînt "evrei sadea... Eu nu sînt un quaker sadea și ei mă urăsc pentru asta". Nixon voia să trateze cu sovieticii printr-o "diplomație tacită" și era conștient că Moscova nu-și putea permite o emigrare în masă a tuturor minorităților din Rusia fără a fi nevoită să "schimbe întregul sistem". El se temea, de asemenea, că poziția adoptată de Jackson ar fi putut
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
al lui Carter, Cyrus Vance, împărtășea dăruirea președintelui față de cauza drepturilor omului 1851. El își expusese opiniile într-o notă trimisă lui Carter, în octombrie 1976. La conferința de presă de după deschidere, acesta a declarat că preferă să folosească o "diplomație discretă" pentru a determina o țară să respecte drepturile omului, în loc să fie "strident sau polemic"1852. Criticii ar putea obiecta că Jimmy Carter nu a fost consecvent în privința politicii de respectare a drepturilor omului și s-a dovedit a fi
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
determina o țară să respecte drepturile omului, în loc să fie "strident sau polemic"1852. Criticii ar putea obiecta că Jimmy Carter nu a fost consecvent în privința politicii de respectare a drepturilor omului și s-a dovedit a fi "prea discret" în diplomația sa1853, însă noul președinte a făcut, în mod cert, niște schimbări semnificative. A transformat Biroul Drepturilor Omului în Biroul Drepturilor Omului și al Problemelor Umanitare, condus de secretarul adjunct de stat. Mai mult decît atît, la conducerea acestui birou a
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
respectau drepturile omului în țările care beneficiau de asistență americană pentru dezvoltare sau securitate. Raportul din 1979 avea 650 de pagini și analiza 115 țări. Christopher a sesizat o schimbare "dramatică" a modului în care Administrația trata acum drepturile omului. Diplomații discutau "față în față" despre problemele legate de drepturile omului, cum ar fi soarta prizonierilor politici, guvernele fiind astfel forțate să se confrunte cu acestea, fără a le mai "ignora cu comoditate", cum făcuseră administrațiile precedente 1982. Deși Christopher s-
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
cărora li se aprobase emigrarea trebuiau să restituie statului cheltuielile de educație, înainte de a-și primi pașapoartele. Printre aceștia se numărau emigranți care voiau să plece în Olanda, Italia, Germania Federală și Canada 2224. Întrucît Administrația dăduse greș cu metoda diplomației discrete, de astă dată și-a exprimat în mod public îngrijorarea. Pe 4 martie, președintele Reagan a declarat că decretul privind taxa pentru învățămînt emis de România contravine "prin literă și spirit Paragrafului 402 al Legii comerciale din 1974". Din
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
cea mai mare parte, asupra situației minorității maghiare, a cărei cultură era amenințată să fie distrusă de guvernul român. Aceste relatări erau, parțial, alimentate de conducerea de la Budapesta. După ce încercase, cîțiva ani, să îmbunătățească situația ungurilor din România printr-o diplomație discretă, guvernul maghiar își exprima acum plîngerile în mod pubic. Iscînd conflictul cel mai fățiș din cadrul țărilor blocului sovietic, emisiunile televiziunii ungare criticau "cultul personalității" lui Ceaușescu 2413. În decembrie 1986, "New York Times" arăta că fiecare dintre cele două țări
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
18. 67 Ibidem. 68 Arhivele Militare Române, fond 5418, dosar 4, 1939, Poziția 1638, f. 15. 69 Gh. Buzatu, Din istoria secretă a celui de-al doilea război mondial, I, Editura Științifică și Enciclopedică, 1988, p. 10-27 70 V. Moisuc, Diplomația română și problema apărării suveranității și independenței naționale în perioada martie 1938 mai 1940, Editura Academiei, București, 1971, p. 107 165; Ph. Marguerat, Le III-e Reich et le pétrole roumain 1938-1940, Genève, 1977, p. 130-135 71 Armand Călinescu, Memorii (publicate
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
dosar 276, 1939, f. 34 91 Gh. Buzatu, Din istoria secretă... , I, p. 45 65 92 V. F. Dobrinescu, Sorin Pârvu, Garanțiile anglo-franceze din aprilie 1939 și securitatea României, în Românii în istoria universală, I, 1986, p. 617-632 93 I. Calafeteanu, Diplomația românească la sud-estul Europei, 1938-1940, Editura Politică, București, 1980, p. 240 și urm. 94 I. Stanciu, 1939-1941. Ministrul S.U.A. la București transmite, în "Magazin istoric", 1/1985, p. 28 95 FRUS, 1940, vol. I, p. 496-507; vezi și Ph. Mosely
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
am beneficiat de surse de arhive, ci numai de informații din lucrări, ceea ce, probabil, și-a pus amprenta și asupra judecăților noastre. 129 Stephen Fischer-Galați, România în secolul al XX-lea, Institutul European, Iași, 1998, p. 183-184 130 Henry Kissinger, Diplomația, Editura All, București, 1998, p. 635 și următoarele 131Secret Supplemental Protocol of August 23, 1939. (800 General-1946, Anexe, pp. 1-14, cutia 19, RG 84, Poșta pentru Afaceri Externe a DOS București, Misiunea SUA, Dosare secrete, 1946, Arhivele Naționale.) 132David Floyd
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
Istoria antică și medie a României încorporează parțial noua viziune națională, vorbind despre "caracterul social și aspectul național" al "răscoalei populare" (Daicoviciu et al., 1984, pp. 216, 213). Momentul protocronist este și el vizibil, manualul subliniind "răsunetul european al răscoalei", diplomația europeană reținând "caracterul românesc și țărănesc al mișcării", precum și hotărârea cu care "țărănimea s-a ridicat împotriva asupririi sociale și naționale" (Daicoviciu et al., 1984, p. 217). Antagonismul clasial între țărani și nobili este îmbogățit prin adăugarea antagonismului etnic dintre
Memoria naţională românească. Facerea şi prefacerile discursive ale trecutului naţional by MIHAI STELIAN RUSU () [Corola-publishinghouse/Science/1000_a_2508]